• Ομάδα αλά... ελληνικά, με λάτιν στοιχεία
• Δεν εκμεταλλεύτηκε την έδρα του, έχασε τα match ball
• Επιτυχία του Ράσταβατς μ' ένα μικρό αλλά...
• Τι περιμένουμε να δούμε στα play out

Ο Αστέρας Τρίπολης μπαίνει τελικά στη μάχη των play out, χάνοντας στο τέλος μια μάχη που κρατούσε στα χέρια του. Γιατί συνέβη αυτό όμως; Κατ' αρχάς ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, οι άνθρωποι της ομάδας είχαν ξεκάθαρη εικόνα για το τι έπρεπε να κάνουν ώστε να δημιουργήσουν και πάλι ένα σύνολο το οποίο θα παλεύει μέσα στο γήπεδο, θα δίνει την ελπίδα και την επιθυμία στον κόσμο να βλέπει την κιτρινομπλέ φανέλα στο γήπεδο.

Πίεσαν, λοιπόν, για την επιστροφή του Μίλαν Ράσταβατς και το πέτυχαν. Όπως επιδίωξαν και την επιστροφή του γυμναστή της ομάδας Παύλου Γκότση, ο οποίος την προηγούμενη σεζόν είχε βρεθεί στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, στο πλευρό του Βλάνταν Ίβιτς.

Δημιουργήθηκε ένα σύνολο με καλά και έντονα τρεξίματα για αρκετά μεγάλη διάρκεια στο επιθετικό τρίτο, οδηγώντας τον αντίπαλο σε εύκολα λάθη. Ο Αστέρας έγινε και πάλι ομάδα που ήξερε τι θέλει μέσα στο γήπεδο και οδηγήθηκε γρήγορα σε μια άνετη παραμονή που στη συνέχεια έκανε το όνειρο των play off να είναι ορατό και ζωντανό.

Ομάδα αλά... ελληνικά, με λάτιν στοιχεία

Με δύο απλές κινήσεις επήλθε και πάλι η κανονικότητα, ενώ από εκεί και πέρα είδαμε το ρόστερ να χτίζεται με made in Greece υλικά. Μάντζης, Χουχούμης, Καλτσάς, Σουρλής ήταν οι κινήσεις που έντυσαν το πλάνο της ομάδας. Ο Χουάν Μιριτέλο ήταν το μεγάλο και πανάκριβο στοίχημα που βγήκε στους ανθρώπους της ομάδας, καλύπτοντας το κενό του τεράστιου Χερόνιμο Μπαράλες. Ήδη ο Αργεντινός μετράει 13 γκολ και 5 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις πείθοντας και με το παραπάνω ότι αξίζει να καλυφθεί η ρήτρα για την οψιόν αγοράς του.

Από εκεί και πέρα ο Νίκος Καλτσάς, κάνει... όργια και στην επιστροφή του στο Κολοκοτρώνης έχει 11 ασίστ και 5 γκολ, δείχνοντας ότι είναι από τους καλύτερους παίκτες του φετινού πρωταθλήματος, μιας και έχει τεράστια συνεισφορά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι της ομάδας του σχεδόν σε κάθε ματς.

Ο Ρεγκίς επίσης, διανύει μια από τις καλύτερες - αν όχι - την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με 7 γκολ και 5 ασίστ. Προφανώς, στην ομάδα δεν είναι δικαιωμένοι από τις κινήσεις των Φέδε Βίκο και Ντιαρά, για τους οποίους δεν θα θυμόμαστε σε λίγο καιρό ότι πέρασαν από την Τρίπολη και το ελληνικό πρωτάθλημα.

Καμία σχέση με το δίδυμο των μπακ που τη σεζόν 2021-22 είχαν 9 ασίστ μαζί, δεν βλέπουμε να έχουν φέτος οι Αλβαρες - Καρμόνα. Κι οι δύο είναι σε καθοδική περίοδο και σίγουρα ο Ράσταβατς δεν έχει πάρει βοήθειες από τα άκρα του.

Δεν εκμεταλλεύτηκε την έδρα του, έχασε τα match ball

Οι Αρκάδες, εκτός έδρας κατάφεραν να συγκεντρώσουν 13 βαθμούς έχοντας 4 νίκες και 1 ισοπαλία, ενώ μέτρησαν κι 8 ήττες. Εντός έδρας πήραν 18 βαθμούς με 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 5 ήττες. Πληγώθηκαν περισσότερο από το εντός έδρας 2-2 με τον ΠΑΣ Γιάννινα και φυσικά από τις δύο ήττες από τη Λαμία (εντός-εκτός).

Ετσι, μετά την ήττα από τη Λαμία, η ομάδα ήθελε πάση θυσία νίκες με Παναιτωλικό και Κηφισιά. Κι αν γύριασε το ματς με την ομάδα του Αγρινίου αλλά και με την Κηφισιά, η ισορροπία που δεν είχε σε επίθεση και άμυνα... πλήγωσε την ομάδα που έφερε εν τέλει ισοπαλίες (2-2 και 3-3 αντίστοιχα).

Οι παίκτες του Ράσταβατς είχαν την 6άδα στο χέρι τους, αλλά φρόντισαν να... πετάξουν τις ζωές που είχαν και έτσι έμειναν εκτός μάχης στην προτελευταία αγωνιστική με το φινάλε της κανονικής περιόδου στις Σέρρες να τους βρίσκει αδιάφορους βαθμολογικά.

Βέβαια, αξίζει να τονίσουμε ότι σημαντικό ρόλο στο αγωνιστικό κομμάτι έπαιξε η απουσία του Μουνάφο από τον άξονα, καθώς ο Αργεντινός ήταν τραυματίας, αλλά κι η αυτή του Νίκου Παπαδόπουλου που επίσης είχε ταλαιπωρηθεί από τραυματισμό. Πρόκειται για δύο υπερπολύτιμες μονάδες.

Επιτυχία του Ράσταβατς μ' ένα μικρό αλλά...

Ο Ράσταβατς κι συνεργάτες του είναι επιτυχημένοι και άπαντες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι ο Σέρβος ταιριάζει ταμάμ στον Αστέρα. Στα χέρια του η ομάδα μπήκε και πάλι στις ράγες της ποδοσφαιρικής ορθότητας. Και μόνος του με τη δουλειά του κέρδισε το δικαίωμα να θεωρείται... γλυκόπικρη η παρουσία της ομάδας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι δεν βρέθηκε η ισορροπία που κι ο ίδιος είχε τονίσει ως θέμα μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Επίσης, είδαμε να φορτίζονται με πολλά λεπτά συμμετοχής οι Ζουκάνοβιτς και Καστάνιο, με τους Ατιένθα και Χριστόπουλο να έχουν αρκετά πιο λίγο.

Χαρακτηριστικό είναι ότι την κανονική περίοδο o Ζουκάνοβιτς είχε 2.020' κι ο Καστάνιο 2.061' με τους Ατιένθα και Χριστόπουλο από την άλλη να έχουν 386' και 559' αντίστοιχα. Σημαντική η διαφορά.

Τι περιμένουμε να δούμε στα play out

Σαφώς, η εμπιστοσύνη στον Ράσταβατς είναι δεδομένη από τη διοίκηση της ομάδας και η έως τώρα συγκομιδή εξασφαλίζει την 18η σερί παρουσία της ομάδας στη Stoiximan Super League. Ετσι, ο Σέρβος κόουτς στα play out θα έχει την ευκαιρία να δώσει χρόνο σε παιδιά που δεν είδαμε πολύ και να προετοιμάσει κάποιους άλλους για τη νέα σεζόν, ενώ πρέπει να δει και περισσότερο παιδιά από την ακαδημία.

Ο Σουρλής είναι ένα παιδί που έχει έρθει με περγαμηνές και τα 597' που έχει παίξει δεν είναι μέχρι στιγμής αυτό που θα ήθελε κι ο ίδιος. Ο Ζουγλής είναι ένα παιδί που μπορεί να παίξει παραπάνω όπως κι ο Γιάννης Χριστόπουλος, αλλά κι ο Γκρόζντανιτς, τον οποίο στην αρχή εμπιστεύτηκε ο Ράσταβατς αλλά στη συνέχεια χάθηκε.

Θα περιμένουμε να δούμε μια ομάδα που θα συνεχίσει να τα δίνει όλα σε κάθε ματς, στοχεύοντας στην εξέλιξή της ώστε του χρόνου να μπορεί και πάλι να «χτυπήσει» τους «μεγάλους» και να κάνει τις ζημιές του πρόσφατου παρελθόντος.