• Ο Παναθηναϊκός είναι λιγότερο απειλητικός και απειλείται το ίδιο
• Η βελτίωση στα κόρνερ και η πίεση
• Ο διαφορετικός τρόπος επίθεσης και οι αντεπιθέσεις

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κι έτσι πριν ξεκινήσει η... μητέρα των μαχών, δηλαδή τα Play Off της Stoiximan Superleague, μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε τι άλλαξε στον τρόπο παιχνιδιού του «τριφυλλιού» με τον ερχομό του Φατίχ Τερίμ, ο οποίος βρίσκεται πλέον τρεισήσιμι μήνες στην Ελλάδα.

Ο Τούρκος τεχνικός έκατσε στον πάγκο των «πρασίνων» στα έντεκα από τα δεκατρία παιχνίδια του δεύτερου γύρου της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, αφού στα άλλα 15 ήταν στον πάγκο της ομάδας ο προκάτοχός του, Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

• Mία μοναδική ευκαιρία για ομαδική βελτίωση στον Παναθηναϊκό πριν τους δέκα τελικούς

Ουσιαστικά στα νούμερα που θα σας παρουσιάσουμε για λογαριασμό του Σέρβου τεχνικού έχουν υπολογιστεί 14 παιχνίδια, αφού το ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» κρίθηκε τελικά εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου και άρα δεν μετράει στην ουσία ότι συνέβη εκεί στα 49 λεπτά που έπαιξαν οι δύο ομάδες.

Πέρα από την αριθμητική διαφορά των τριών αγώνων μεταξύ των δύο τεχνικών (14 Γιοβάνοβιτς - 11 Τερίμ), πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πως ουσιαστικά ο Φατίχ Τερίμ έχει δώσει κι ένα παραπάνω ντέρμπι. Ουσιαστκά, ο Τούρκος τεχνικός έχει δύο ματς με μικρομεσαίες ομάδες λιγότερα κι ένα ντέρμπι περισσότερο σε σχέση με τον Γιοβάνοβιτς, κάτι που προφανώς έχει μία σχετική επιρροή στους δείκτες των δύο.

Αφού ξεκαθαρίσαμε ότι χρειάζεται, πάμε, λοιπόν, με την βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, να ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία εκείνα του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού που διαφοροποιήθηκαν σ' ένα βαθμό που να αξίζει να γίνει αναφορά με τον ερχομό του Τερίμ στο «τριφύλλι». Επιλέξαμε για την σύγκριση αυτή να αντλήσουμε δεδομένα μόνο από τα παιχνίδια του πρωταθλήματος αφήνοντας εκτός αυτά της Ευρώπης κι εκείνα του Κυπέλλου.

Ο Παναθηναϊκός είναι λιγότερο απειλητικός και απειλείται το ίδιο

Όταν ήρθε στην ομάδα ο Τούρκος τεχνικός, η απειλή των «πρασίνων» ανά παιχνίδι έφτανε τα 2,19xG. Δηλαδή, οι ποδοσφαιριστές της ομάδας δημιουργούσαν τελικές που η αξία τους ήταν ίση με 2,19 γκολ σε κάθε αγώνα. Αυτό το πετύχαιναν έχοντας 14 σουτ ανά αγώνα, εκ των οποίων το 48,5% τους κατέληγε στην εστία.

Με την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία η επίδοση αυτή έπεσε αρκετά και έφτασε στα 1,62 xG ανά αγώνα.Τα σουτ του Παναθηναϊκού δεν διαφοροποιήθηκαν ιδιαίτερα αφού από τα 14 που έκανε πριν σε κάθε παιχνίδι, τώρα έχει 13,09 με το 38,89% να βρίσκει εστία, ήτοι περίπου 10% λιγότερα απ' ότι πριν.

Για την διαφορά αυτή, λοιπόν, στην απειλή της ομάδας, αφού δεν τίθεται ποσοτικό θέμα, μιας και τα σουτ που πραγματοποιεί ανά αγώνα είναι ελάχιστα διαφορετικά, ευθύνεται η ποιότητα των ευκαιριών που φτιάχνει. Με άλλα λόγια, οι θέσεις και οι προϋποθέσεις με τις οποίες εκτελούν οι ποδοσφαιριστές των «πρασίνων» δεν είναι το ίδιο ευνοϊκές με πριν κι αυτό είναι σίγουρα ένα αποτέλεσμα του τρόπου παιχνιδιού τους.

Με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς υπήρχε ξεκάθαρο πλάνο και στόχευση να προσπαθεί η ομάδα να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να κάνει μία τελική και να μην πηγαίνει σε μία τέτοια απλώς για να κάνει την προσπάθεια ενώ ακολουθούσε κι ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης και επίθεσης. Με τον Φατίχ Τερίμ από την άλλη βλέπουμε ότι το πλάνο του δεν έχει ακόμη τα αποτελέσματα που θα ήθελε και γι' αυτό η ποιότητα των φάσεων που κάνει η ομάδα δεν είναι τόσο υψηλή.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Πάμε τώρα στο κομμάτι της απειλής που δέχεται η ομάδα. Εκεί βλέπουμε πως έμεινε στα ίδια, αφού από τα 0,94xG πήγε στα 0,98xG. Οι ευκαιρίες που δεχόταν ο Παναθηναϊκός ως αποτέλεσμα των προβλημάτων που αντιμετώπιζε στην ανασταλτική του λειτουργία και του στησίματός του ψηλά στον αγωνιστικό χώρο δεν άλλαξε.

Ο Τούρκος τεχνικός έχει παρόμοια φιλοσοφία στο θέμα αυτό με τον προκάτοχό του, οπότε η ομάδα εξακολουθεί και παίζει αρκετά ψηλά, χωρίς όμως ακόμη να μπορέσει να βρει... γιατριά για τα θέματα που έχει παρουσιάσει φέτος στο αμυντικό της τρανζίσιον.

Επί Φατίχ Τερίμ οι «πράσινοι» δέχονται περίπου δύο σουτ παραπάνω ανά αγώνα (9,45 αντί για 7,71) και πλέον το 40,38% αυτών καταλήγει στην εστία τους (αντί 36,2% που κατέληγε πριν), όμως πάλι δέχονται την ίδια σχεδόν απειλή, κάτι που σημαίνει πως οι αντίπαλοί τους βρίσκουν λιγότερο ποιοτικές τελικές, έστω και με μικρή διαφορά.

Ουσιαστικά αν βάλουμε μαζί τους δύο αυτούς δείκτες και δούμε το xG difference, βλέπουμε πως πριν ο Παναθηναϊκός ήταν στο +1,25 ενώ τώρα είναι στο +0,64, δηλαδή η επίδοσή του έχει πέσει στο μισό, κυρίως λόγω της πτώσης της απόδοσής του στο επιθετικό κομμάτι.

Η βελτίωση στα κόρνερ και η πίεση

Ένα από τα στοιχεία που άλλαξε στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την έλευση του Φατίχ Τερίμ ήταν η απειλή του από τις στατικές φάσεις και δη τα κόρνερ. Οι «πράσινοι» εκτελούσαν 5,71 κόρνερ ανά παιχνίδι την προηγούμενη περίοδο και στο 29,9% εξ' αυτών προέκυπτε τελική γι' αυτούς. Πλέον, εκτελούν 5,55 και σε τελική προσπάθεια για κείνους καταλήγει το 42,62% αυτών, δηλαδή βγάζουν 12,72% παραπάνω ευκαιρίες από τις εκτελέσεις αυτών.

Αυτό είχε φανεί ιδιαίτερα στο ξεκίνημα του Φατίχ Τεριμ στην ομάδα, όταν είχαν προέλθει μαζεμένα γκολ από τις στατικές φάσεις αυτές καθ' αυτές ή και τα «απόνερά» τους, δηλαδή έπειτα από φάσεις που ακολούθησαν, π.χ. μετά από απομάκρυνση σε κόρνερ με κάποιο σουτ έξω από την περιοχή, όπως του Βιλένα με τον ΠΑΣ.

Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο, αφού τα γκολ από στατικές φάσεις παίζουν πλέον μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη των αγώνων και πολλές φορές σου λύνουν τα χέρια σε δύσκολες καταστάσεις.

Πάμε τώρα στον τομέα της πίεσης για τον οποίο και ο ίδιος ο Τούρκος είχε αναφέρει πως θέλει η ομάδα του να παίζει με μεγάλη ένταση και να κάνει πολλά κλεψίματα ψηλά στους αντιπάλους της δυσκολεύοντας παράλληλα την ανάπτυξή τους.

Στην αρχή η βελτίωση στον τομέα αυτό φάνηκε αρκετά, όμως στην συνέχεια οι επιδόσεις δεν παρέμειναν το ίδιο υψηλές. Με τον Τούρκο τεχνικό οι «πράσινοι» είχαν την καλύτερή τους φετινή επίδοση στον τομέα της πίεσης, όπως φανερώνεται από τον δείκτη PPDA (οι πάσες που επιτρέπει μία ομάδα στον αντίπαλό της μέχρι να προβεί σε μία αμυντική ενέργεια), στον εντός έδρας αγώνα με την Λαμία, όπου ανάγκασαν την ομάδα της Φθιώτιδας να μην καταφέρνει να αλλάξει καν τέσσερις πάσες προτού υπάρξει κάποια ενέργεια από την πλευρά τους. Βέβαια, εκείνη έπαιζε με δέκα παίκτες από το 39ο λεπτό λόγω της αποβολής του Μαρτίνεθ.

Μάλιστα, επί Τερίμ η ομάδα έκανε και την καλύτερη αντίστοιχή της επίδοση σε ντέρμπι, σε εκείνο με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα παρ' ότι ηττήθηκε με 2-1, φτάνοντας στο 5,17.

Σε μία γενικότερη εικόνα όμως, ο μέσος όρος στον δείκτη αυτό επί Γιοβάνοβιτς ήταν στο 6,82 και τώρα είναι στο 7,11, δηλαδή η επίδοση της ομάδας είναι κατά 0,29 χαμηλότερη, κάτι στο οποίο σίγουρα παίζει ρόλο σ' ένα βαθμό και η διαφορά των αγώνων που αναφέραμε στην αρχή, αφού στα ντέρμπι ο δείκτης αυτός είναι πάντα μεγαλύτερος ενώ στους αγώνες με τις μικρομεσαίες ομάδες χαμηλώνει αρκετά.

Ο διαφορετικός τρόπος επίθεσης και οι αντεπιθέσεις

Από τον πρώτο κιόλας αγώνα που έκατσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού ο Φατίχ Τερίμ έδειξε πως η στοχοθεσία της ομάδας του όσον αφορά τον τρόπο επίθεσής της θα αλλάξει. Ο Τούρκος επιδιώκει οι ποδοσφαιριστές του να προσπαθούν περισσότερο να δημιουργήσουν από τον άξονα με συνεργασίες σε μικρούς χώρους και κάθετες πάσες.

Είναι χαρακτηριστικό πως από τότε που ήρθε ο Τούρκος τεχνικός, οι «πράσινοι» επιχειρούν 43,57 πάσες λιγότερες προς τις πτέρυγες ανά αγώνα (από 240,93 σε 197,36).

Μάλιστα θέλει η ομάδα του να επιτίθεται πιο άμεσα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα οι ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» να πραγματοποιούν λιγότερες και με χαμηλότερο ποσοστό επιτυχίας, αφού δοκιμάζουν πάσες με μεγαλύτερο ρίσκο για να πάει η μπάλα μπροστά πιο γρήγορα.

Συνολικά ο Παναθηναϊκός δοκιμάζει 37,16 λιγότερες πάσες σε κάθε παιχνίδι (από 580,71 σε 543,55) ενώ το ποσοστό επιτυχίας του έχει πέσει από το 88% στο 79,12%, δηλαδή υπάρχει μία διαφορά της τάξης του 9%. Οι «πράσινοι» σε κάθε κατοχή τους με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο, όπου ήθελε η ομάδα να έχει την μπάλα στα πόδια της και να ψάχνει με υπομονή και ασφάλεια την δημιουργία φάσεων, είχαν 5,84 πάσες ενώ πλέον είναι στο 5,18.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό νούμερο για τον πιο άμεσο τρόπο που ανεβάζουν οι ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» την μπάλα είναι η αύξηση στις Progressive Passes, δηλαδή στις πάσες που βοηθούν να διανύσει η μπάλα σημαντική απόσταση στο μισό της ομάδας, από το μισό της ομάδας προς το μισό του αντιπάλου, αλλά απ' το μισό του αντιπάλου προς την περιοχή του. Στο πρώτο σκέλος η πάσα αυτή πρέπει να διανύσει τουλάχιστον 30 μέτρα για να λογιστεί ως τέτοια, στο δεύτερο τουλάχιστον 15 και στο τρίτο 10.

Εκεί, με τον Φατίχ Τερίμ στον πάγκο του ο Παναθηναϊκός έχει 84,82 τέτοιες πάσες ανά 90 λεπτά ενώ πριν είχε 76,93, δηλαδή παρατηρείται μία αύξηση της τάξης των 8 τέτοιων πασών ανά παιχνίδι.

Πάμε τώρα στο τελευταίο κομμάτι που θα εξετάσουμε, εκείνο των αντεπιθέσεων. Παρακολουθώντας τα παιχνίδια των «πρασίνων» από την στιγμή που ήρθε ο Τούρκος τεχνικός σου δινόταν η εντύπωση πως το πρόβλημα του αμυντικού τρανζίσιον έχει διογκωθεί λόγω των περισσότερων ευκαιριών που δεχόντουσαν, κάτι που δεν ισχύει.

Το «τριφύλλι» δεχόταν 1,64 αντεπιθέσεις ανά αγώνα πριν από κείνον και το 44,6% αυτών κατέληγε σε σουτ ενώ πλέον δέχεται 1,27 τέτοιες ανά ματς και το 35,71% αυτών γίνεται τελική. Δηλαδή υπάρχει μία μικρή βελτίωση στον τομέα αυτόν της τάξης του 0,37 ανά παιχνίδι και του ποσοστού που καταλήγουν σε ευκαιρίες ύψους 7,59%.

Μάλιστα, όσον αφορά την αμεσότητα που ήθελε να αυξήσει στο παιχνίδι της ομάδας του ο Τερίμ, αυτή δεν αφορούσε τις αντεπιθέσεις. Πλέον, το «τριφύλλι» κάνει μόλις 0,54 αντεπιθέσεις ανά αγώνα με το 16,67% αυτών να καταλήγει σε τελική ενώ πριν είχε 1,93 με το ποσοστό να εκτινάσσεται στο 44,6%.

Αυτά ήταν κάποια βασικά σημεία από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού επί Τερίμ στα οποία είτε η αλλαγή που υπήρξε είτε αυτή που δεν συνέβη ήταν αξιοσημείωτες. Σίγουρα το διάστημα που βρίσκεται ο Τούρκος τεχνικός στους «πράσινους» δεν είναι μεγάλο για να μπορεί κανείς να έχει μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι θέλει να κάνει και τα συνεχόμενα παιχνίδια που είχε η ομάδα από τότε που ήρθε δεν βοήθησαν σ' αυτό. Ωστόσο τα στοιχεία αυτά μας δίνουν μία καλή εικόνα του τι έχει καταφέρει και τι όχι με το μέχρι στιγμής έργο του.