Τριφυλλάρα Κυπελλάρα!

Οκτώ χρόνια ήταν πολλά! Πάρα πολλά, μια... ζωή ολόκληρη για αυτό τον τεράστιο σύλλογο! Το σκοτάδι, όμως, έφυγε, η κατάρα της οκταετίας ξορκίστηκε απόψε σε ένα γήπεδο άρρηκτα συνδεδεμένο με κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Τριφυλλιού. Ο Παναθηναϊκός, η Παναθηναϊκάρα του Ιβάν το σήκωσε, το έβαψε πράσινο, το έκανε δώρο στον κόσμο του που αναζητούσε σαν τρελός ένα τρόπαιο, στιγμές κανονικότητας!

Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη, η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα αυτή την εποχή δεν γινόταν να μην πάρει αυτό το τρόπαιο, δεν γινόταν να μην αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στον Γιοβάνοβιτς και τους ποδοσφαιριστές του!

Κάποια πράγματα αυτή η... ρημάδα η ζωή τα χρωστάει και κάποια στιγμή στα γυρίζει πίσω. Απόψε ήταν το βράδυ του Παναθηναϊκού, νομίζω αυτό έγινε ξεκάθαρο από όλες τις λεπτομέρειες που πήγαν με το μέρος των ''πρασίνων''. Ποδοσφαιρική ανάλυση μην περιμένετε σήμερα, από αύριο ή μεθαύριο. Το μόνο που έχει σημασία απόψε ότι πως ο Παναθηναϊκός μετά το 2014 ξαναένιωσε στο πετσί του μια μεγάλη χαρά, ο οργανισμός φόρεσε και πάλι το χαμόγελό του και επιβεβαιώθηκαν όλες αυτές οι προσδοκίες που μέσα στην σεζόν δημιούργησε αυτό το σύνολο.

Το αποψινό Κύπελλο αποτελεί μια τεράστια δικαίωση για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός παρέλαβε καμμένη γη, την έκανε να ανθίσει και έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο Σέρβος τεχνικός παρουσίασε απόψε στη Καλογρέζα ένα σύνολο άριστα προετοιμασμένο σε τακτικό και κυρίως σε πνευματικά επίπεδο, με αποτέλεσμα για μία ώρα παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός να είναι καλύτερος.

Η αντίδραση του ΠΑΟΚ που πραγματικά είναι μια σπουδαία ομάδα, ήταν δεδομένη. Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι αυτό. Όταν χάνεις τόσες ευκαιρίες, όταν αυτός ο τεράστιος ο Γιάννης Κώτσιρας το βγάζει πάνω στην γραμμή με δεξί και αριστερό, όταν η μπάλα περνάει εκατοστά άουτ στο σουτ του Μπίσεσβαρ, καταλαβαίνεις, το νιώθεις, το αισθάνεται πως το βράδυ ήταν του Παναθηναϊκού.

Ένα τεράστιο μπράβο στον Ιβάν, ένα μεγάλο μπράβο και σε όσους τον πίστεψαν για τον πάγκο του Παναθηναϊκού(Σπύρο μάγκα) και ένα μεγάλο credit στην διοίκηση του συλλόγου και τον Γιάννη Αλαφούζο που έκανε οικονομική υπέρβαση το καλοκαίρι και τον έφερε ξανά στα μέρη μας. Όλος ο οργανισμός μπορεί να νιώθει δικαιωμένος και με το παραπάνω.

Από κει και πέρα, μπορεί όλα τα φώτα να έπεσαν στον Αϊτόρ για το γκολ που πέτυχε, μπορεί να πήρε το βραβείο του mvp αλλά με διαφορά από τον δεύτερο κορυφαίος του αγώνα ήταν ο Φραν Βέλεθ.

Ο Ισπανός στόπερ τα... έσπασε, πήρε σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες, ήταν άριστος με την μπάλα στα πόδια και πραγματικά ήταν συγκλονιστικός! Ο φυσικής ηγέτης αυτής της ομάδας στο πιο σπουδαίο ματς της σεζόν, έδωσε το παράδειγμα σε όλους!

Για να το κλείσουμε: Ο Παναθηναϊκός το σήκωσε, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε, ο Παναθηναϊκός είναι και πάλι εδώ. Τα καλύτερα έρχονται. Δεν γίνεται αλλιώς...

Y.Γ1: Προφανώς για όσα έγιναν απόψε στις κερκίδες θα τα πούμε αναλυτικά από αύριο. Το συμπέρασμα, πάντως, είναι πως σαν ποδοσφαιρική χώρα δεν κάνουμε για τίποτα. Δυστυχώς...