Ένα ματς, όλη η χρονιά του ΠΑΣ και του Άρη…

Όλα τα κίνητρα με το μέρος του. Μία ευκαιρία για απάντηση για εκείνο το 5-0 στο «Βικελίδης», μία ακόμη ευκαιρία, πιθανότατα η τελευταία, για να μπει στα πλέι οφ και μία ακόμη απόπειρα για μία μεγάλη νίκη, η οποία θα έκανε την ομάδα και τον κόσμο να χαμογελάσει αυτές τις δύσκολες ημέρες που περνάει μετά τον θάνατο του Αλκη.

Τίποτα δεν λειτούργησε όμως ούτε αυτή τη φορά για τον Αρη. Δεν είναι ότι δεν ήθελαν, είναι ότι δεν μπορούσαν και αυτό δεν διορθώνεται. Ο Αρης μπήκε στο ματς και έδειξε ότι ήθελε. Ηθελε πολύ για την ακρίβεια, αλλά δεν μπορούσε. Δεν έχει τον τρόπο να σκοράρει, δεν έχει τον τρόπο να ανοίγει άμυνες, δεν έχει και τους παίκτες για να το κάνει. Εχει καλούς παίκτες ο Αρης, αλλά οι περισσότεροι είναι για να παίξουν στο χώρο. Που να τον βρεις τον χώρο όμως με τον ΠΑΣ. Και γενικά που να τον βρεις όταν θέλεις να είσαι πρωταγωνιστής στο ελληνικό πρωτάθλημα και να διεκδικείς τίτλους. Καλοί παίκτες, κακό σχέδιο είναι ο τίτλος για τον φετινό Αρη. Φυσικά και έχει ευθύνες και ο Μάντζιος, αλλά η απομάκρυνσή του σε αυτό το χρονικό σημείο μοιάζει να μην έχει νόημα. Ο προπονητής του Αρη δεν μπόρεσε όλη τη χρονιά να λύσει το πρόβλημα, δεν βρήκε τον τρόπο να αλλάξει την ρότα σε κανένα σημείο της σεζόν. Κάποιες αναλαμπές απλώς, κάποια ματς που σε έκαναν να βλέπεις την δυνατότητα που υπήρχε για σπουδαία σεζόν, αλλά δεν ήρθε ποτέ. Στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ κι’ ας έχασε, στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ και ένα δύο ακόμη ματς που σε έκαναν να καταλάβεις τι θα μπορούσε να είχε γίνει και δεν έγινε…

Αντίθετα η ομάδα του Μεταξά είναι η πιο οργανωμένη και πειθαρχημένη ομάδα του πρωταθλήματος. Δεν έχει την ποιότητα του Αρη, του ΟΦΗ, του Βόλου, του Αστέρα, ούτε κατά διάνοια σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά έχει την ομάδα. Οργάνωση, πειθαρχεία, τάξη, σχέδιο, για μία ομάδα που έχει τον τρόπο να βγάζει από την μύγα ξύγκι. Οι περισσότεροι θα σχολιάσουν ότι κάνει λίγα και της επιστρέφει το ποδόσφαιρο πολλά. Ο ΠΑΣ η αλήθεια είναι ότι σε κάποια ματς σου δίνει αυτή την εικόνα, με την διαφορά ότι κάνει πολλά στο γήπεδο που δεν φαίνονται. Είναι άριστα, διαβασμένος, τρέχει και κλείνει τους χώρους υποδειγματικά, έχει εξαιρετικές μεταβάσεις από την άμυνα στην επίθεση, είναι δουλεμένος στα στημένα. Πίσω από τη φράση μου, «Ο ΠΑΣ βγάζει από τη μύγα ξύγκι», υπάρχει μία ομάδα που δουλεύει πάνω στο χορτάρι με την συνέπεια, την μεθοδολογία και την πίστη που δουλεύουν τα μυρμήγκια. Αθόρυβα, πειθαρχημένα, οργανωμένα, μεθοδικά, αποτελεσματικά.

Αυτό το τρίποντο καθιστά τον ΠΑΣ μεγάλο φαβορί για την πρώτη εξάδα και την συμμετοχή του στα πλέι οφ. Τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τους βαθμούς που έχει συγκεντρώσει στους αγωνιστικούς χώρους. Αν όντως τιμωρηθεί και αφαιρεθούν βαθμοί από τον ΠΑΣ, προφανώς θα έχουμε διαφορετικά δεδομένα, αλλά ακόμη και αυτό δεν θα αφαιρεί τίποτα από την σπουδαία δουλειά που έχει γίνει από τον Ηρακλή Μεταξά και τους παίκτες του. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την ομάδα με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ της κατηγορίας, πιθανότατα το δεύτερο μικρότερο μετά από αυτό του Ιωνικού.

Την ίδια ώρα ο Αρης, θα περιμένει την απόφαση από το CAS προφανώς για να δει αν θα πάψει να έχει ισχύ το -6, αλλά η αλήθεια είναι ότι χωρίς αυτούς του 6 βαθμούς, ο τρόπος για να βρεθεί στα πλέι οφ δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Δεν είναι μόνο η βαθμολογία, είναι πλέον στο -7 από τον ΠΑΣ, στο -4 από τον Παναθηναϊκό και στο -3 από τον Αστέρα Τρίπολης που έχει και ματς λιγότερο και στο -3 από τον ΟΦΗ, είναι η εικόνα. Για να βρεθεί στην εξάδα πρέπει να περάσει δύο από αυτούς και πλέον τα ματς που έχουν απομείνει είναι μόλις τέσσερα με τον Αρη στα δύο από αυτά να παίζει με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό εντός, ενώ έχει ταξίδι και στην Τρίπολη. Μαθηματικά ασφαλώς και γίνεται, στην πραγματικότητα όμως η εικόνα του και η απόσταση που έχει δημιουργηθεί μετά την ήττα του στα Γιάννενα, το κάνει δύσκολο να προλάβει το τρένο.

Ασφαλώς και θα πρόκειται για την μεγαλύτερη αποτυχία της χρονιάς να μην μπει στα πλέι οφ. Αυτός ο Αρης να μην είναι στους έξι πρώτους, δεν χωνεύεται εύκολα, ούτε είναι εύκολα εξηγήσιμο. Συμβαίνει όμως και η αλήθεια είναι ότι δεν έγιναν και πολλά κατά την διάρκεια της χρονιάς για να αποφύγει το μοιραίο. Αν ο Αρης μείνει εκτός εξάδας, μετά τον αποκλεισμό και από τη Λαμία στο Κύπελλο, θα μιλάμε το δίχως άλλο για μία χρονιά πισωγύρισμα για αυτόν.

Αντίθετα ο ΠΑΣ έδειξε ότι το project που τρέχει δεν έχει να κάνει με πρόσωπα. Ο Γιαννίκης έφυγε, κάποιοι από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της περσινής σεζόν (Καρτάλης, Παμλίδης, Ελευθεριάδης) δεν είναι πλέον εκεί, η μεγάλη μεταγραφή του καλοκαιριού, ο Κόντε, δεν έπαιξε σχεδόν ποτέ, αλλά το project όχι απλώς δεν ταρακουνήθηκε, αλλά βελτιώθηκε κιόλας. Τα credits κάθε φορά πάνε σε προπονητές και παίκτες. Πέρυσι στον Γιαννίκη, φέτος στον Μεταξά. Ηρθε η ώρα να πάνε και στην διοίκηση. Μπορεί οι οπαδοί του ΠΑΣ να γκρινιάζουν που και που, αλλά ο Χριστοβασίλης και οι συνεργάτες του, το έχουν βρει το μοντέλο, τον έχουν βρει τον τρόπο και η ομάδα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο…