Μέχρι εδώ, ο ΠΑΣ του Μεταξά είναι καλύτερος από την περσινή ομάδα

Παραμονές της έναρξης του πρωταθλήματος μου έτυχε να παρακολουθήσω τον ΠΑΣ Γιάννινα σε ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας, απέναντι στον Άρη στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Η εικόνα της ομάδας σε συνδυασμό με την αντίδραση του προπονητή του σε αυτή και στο τελικό 4-1 με είχαν προβληματίσει. Έβλεπες μια ομάδα που έπαιζε ανοιχτά και δυσκολευόταν πολύ να μεταβεί στην άμυνα εγκαίρως και να οργανωθεί, μια ομάδα που συμπεριφερόταν με αφέλεια και γι’ αυτό δεχόταν εύκολα γκολ. Κι ύστερα άκουγες και έβλεπες τον Ηρακλή Μεταξά να είναι πολύ θορυβημένος από αυτό που έχει παρακολουθήσει - στον βαθμό που να αντιλαμβάνεσαι ότι θα εκκινούσε στο πρωτάθλημα με την ομάδα του “ταμπουρωμένη” υπό τον φόβο να βρεθεί νωρίς μπροστά σε μια μεγάλη δοκιμασία που θα της κάψει το ηθικό.

Και έτσι ξεκίνησε ο ΠΑΣ. Και του “έκατσε”, διότι με αυτόν τον “άχαρο” τρόπο πέτυχε δύο μεγάλες εκπλήξεις - τις νίκες επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα και επί του Παναθηναϊκού στα Γιάννινα. Και τα επόμενα έξι παιχνίδια του (4 ισοπαλίες - 2 ήττες) δεν έδειχναν, στα αποτελέσματα αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει. Του συνέβη του ΠΑΣ να χάσει τον Πέδρο Κόντε στο ματς της 2ης αγωνιστικής απέναντι στον Παναθηναϊκό, δηλαδή να χάσει τον επιθετικό που είχε ακριβοπληρώσει, για τα μέτρα του, προκειμένου να “αγοράσει” όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ. Κι όμως ο προπονητής του, στην πρώτη του σεζόν στην Superleague, με μια ομάδα την οποία παρέλαβε το περασμένο καλοκαίρι και την άλλαξε πολύ συγκριτικά με την ομάδα που είχε φτιάξει ο Αργύρης Γιαννίκης, δεδομένου ότι αποχώρησαν αρκετοί ποδοσφαιριστές (10 έφυγαν, 11 αποκτήθηκαν) κατάφερε να διαχειριστεί πολύ αποτελεσματικά τον χρόνο, τις καταστάσεις και τα παιχνίδια και να φτάσει να παρουσιάζει πλέον μια από τις πιο ισορροπημένες ομάδες στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Ο ΠΑΣ του Μεταξά έχει αρκετές διαφορές με αυτόν της προηγούμενης σεζόν. Παρεμπιπτόντως, τώρα που το δείγμα - των 13 αγωνιστικών - είναι αρκετό για να επιχειρήσει κανείς την σύγκριση με τα στοιχεία της περσινής απόδοσης, η σύγκριση σήμερα ευνοεί την φετινή ομάδα, όπως προκύπτει από τα ευρήματα του Comparisonator - μιας πλατφόρμας που επεξεργάζεται πλήθος στοιχείων απόδοσης και κάνει συγκρίσεις ανάμεσα σε ομάδες και σε ποδοσφαιριστές.

Η φετινή είναι ως στιγμής μια ομάδα που σκοράρει περισσότερο και έχει πιο ποιοτικές ολοκληρώσεις των επιθέσεών της συγκριτικά με πέρσι. Κρατά λιγότερο την μπάλα και ενδεχομένως υστερεί σε ομαδική τεχνική και σε πλήθος τακτικών ενεργειών, αλλά είναι, έως τώρα, πιο αποτελεσματική στα τελευταία 20 μέτρα του τερέν. Η ομάδα του Μεταξά δέχεται λιγότερα γκολ, αναπτύσσεται πιο συντηρητικά και γι’ αυτό χάνει λιγότερες φορές την μπάλα σε επικίνδυνα σημεία του τερέν, και επιτρέπει ευκαιρίες χαμηλότερης ποιότητας συγκριτικά με πέρσι χάρη στην καλή αμυντική οργάνωση της και όχι λόγω της έντασης ή των επιδόσεών της στις μονομαχίες, στις οποίες μειονεκτεί έναντι της περσινής ομάδας.

Ο ΠΑΣ δεν ξεχωρίζει σε καμιά από τις κατηγορίες μέτρησης της ποιότητας της απόδοσης μιας ομάδας, παρά μόνο σε δύο: είναι η δεύτερη ομάδα με τα λιγότερα γκολ στο παθητικό της, πίσω από τον Ολυμπιακό, και η 2η ομάδα σε πλήθος ποιοτικών πασών, δηλαδή στις κάθετες πάσες που διασπούν αμυντική γραμμή ή γραμμές και δημιουργούν προϋποθέσεις για ολοκλήρωση μιας επίθεσης.

Τα στοιχεία ανάλυσης της απόδοσης στην πραγματικότητα λειτουργούν προς επιβεβαίωση της αίσθησης που δημιουργείται στον θεατή των τελευταίων αγώνων του ΠΑΣ. Χωρίς να πιάσει κανείς το “ακραίο” παράδειγμα της μεγάλης νίκης επί του Άρη στο “Κλεάνθης Βικελίδης” (0-5, 92 ημέρες μετά το 4-1 του φιλικού προετοιμασίας), την βελτίωση στην απόδοση του ΠΑΣ μπορεί να την συνειδητοποιήσει ακόμη και σε παιχνίδι στο οποίο ηττήθηκε - αυτό απέναντι στην ΑΕΚ. Ο ΠΑΣ που φτιάχνει ο Ηρακλής Μεταξάς είναι μια ομάδα που προετοιμάζει το αγωνιστικό πλάνο της μελετώντας τον αντίπαλο και επιχειρώντας προσαρμογές προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες του αντιπάλου (το έκανε με τις μακρινές μπαλιές στην πλάτη της αμυντικής γραμμής της ΑΕΚ) και να περιορίσει τα αγωνιστικά πλεονεκτήματα (είχε κοντά τις δύο τελευταίες αμυντικές γραμμές προκειμένου να περιορίσει τον χώρο που θα μπορούσαν να βρουν οι μεσοεπιθετικοί της ΑΕΚ για να επιτεθούν και να συνδυαστούν). Στην φάση άμυνας ο ΠΑΣ είναι μια ομάδα που κλείνει τους χώρους και παραμένει συμπαγής, δίχως να χάνει εύκολα την ισορροπία της, και στην φάση επίθεσης είναι μια ομάδα που εμφανίζει διαφορετικά μοτίβα ανάπτυξης και δημιουργεί εκπλήξεις για τον αντίπαλο.

Είναι νωρίς για τίτλους και χαρακτηρισμούς. Δεν είναι όμως νωρίς για να εκτιμήσει κανείς ότι μέχρι εδώ, στον πρώτο γύρο, ο Ηρακλής Μεταξάς έχει δημιουργήσει πολύ θετική εντύπωση με την ποιότητα του έργου που παρουσιάζει. Και δεδομένης της εικόνας που είχε παρουσιάσει στα φιλικά, ο ΠΑΣ του Μεταξά αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.