Ο ΠΑΟΚ οφείλει να καταλάβει ότι είμαστε στον Νοέμβριο…

Και τώρα τι; Η ζωή, ή μήπως το ποδόσφαιρο τελειώνει σε μία αποτυχία. Σε μία μεγάλη αποτυχία αν προτιμά κάποιος. Οκ, ο ΠΑΟΚ δεν θα φτάσει φέτος στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, δεν θα το διεκδικήσει καν, ενώ οι προσδοκίες ήταν υψηλές. Ο Λουτσέσκου το πήρε επάνω του αυτό λέει ως δικό του λάθος. Λάθος του προπονητή του ΠΑΟΚ, ο οποίος είπε το καλοκαίρι ότι πάμε για πρωτάθλημα. Μα τι ακριβώς να έλεγε το καλοκαίρι ο μοναδικός προπονητής που έχει οδηγήσει τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του μοναδικού αήττητου πρωταθλήματος; Πάω για τρίτος, ή πάμε γερά να μπούμε στα πλέι οφ. Δεν είναι σοβαρή κριτική, ούτε αυτοκριτική αυτό. Η μήπως να έλεγε δεν μου πήραν τους παίκτες που ήθελα. Μα για αυτό έφυγε όταν έφυγε, θα έλεγε το πρώτο καλοκαίρι που γύρισε, δεν μου πήραν τους παίκτες που ήθελα.

Καμία μεγάλη προσδοκία δεν καλλιέργησε ο Λουτσέσκου, όλοι οι φίλοι του ΠΑΟΚ ήξεραν και τα προβλήματα και τα ελλείμματα του ρόστερ και ότι ο Ρουμάνος προσπαθούσε με λιγοστά όπλα να κάνει υπέρβαση διεκδικώντας πρωτάθλημα. Εκτός κι’ αν υπάρχουν κάποιοι που πίστευαν ότι θα έβλεπαν φέτος καλύτερο Μπίσεσβαρ από αυτόν που βλέπουν ή καλύτερο Εσίτι, ή καλύτερο Πασχαλάκη. Είναι λάθος λοιπόν να επικοινωνήσει ο ΠΑΟΚ ότι αυτό φταίει, οι μεγάλες προσδοκίες. Είναι λάθος να «καλύψει» με αυτόν τον τρόπο τους ηλίθιους που μπήκαν μέσα στο γήπεδο, τους δήθεν αγανακτισμένους, τους δήθεν πεσμένους από τα σύννεφα, που ήταν σίγουροι για το πρωτάθλημα και τώρα που δεν έρχεται τα σπάνε όλα. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι όλοι αυτοί. Αν κάτι δήθεν είναι, αυτό είναι δήθεν ΠΑΟΚ. Τίποτα άλλο. Οποιος οπαδός, φίλος μιας ομάδας δημιουργεί συνειδητά και όχι κατά λάθος πρόβλημα στην ομάδα του, είναι δήθεν φίλος της. Ο ΠΑΟΚ στο ντέρμπι με τον Αρη γύρισε μία δεκαετία πίσω, στην προ Σαββίδη εποχή και δεν γύρισε εκεί γιατί έχασε 1-0, αλλά για όσα συνέβησαν μετά. Οποιος επιδιώκει με την συμπεριφορά του λοιπόν ο ΠΑΟΚ να γυρίσει στην προ Σαββίδη εποχή δεν είναι ΠΑΟΚ. Είναι δήθεν ΠΑΟΚ. Τέλος.

Ο ΠΑΟΚ έχει δεδομένα προβλήματα και έχει και έναν προπονητή που να δεχτώ ότι έκανε λάθος διότι έζησε λίγο στην πλάνη του, ότι αυτοί που του πήραν μαζί του το αήττητο πρωτάθλημα, μπορούν να το ξαναπάρουν. Δεν μπορούν, είναι απλό. Αυτό όμως τι σημαίνει; Ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να διαλυθεί, ότι αφού δεν θα πάρει το πρωτάθλημα στάχτη να γίνει; Δεν καταλαβαίνω όχι αυτούς που μπούκαραν μέσα, αυτούς έτσι κι’ αλλιώς δεν θα τους καταλάβω ποτέ ότι χρώμα και να έχει το κασκόλ τους, αλλά και όλους αυτούς που ισοπεδώνουν τα πάντα, επειδή ο ΠΑΟΚ επιβεβαιώνεται ότι είναι ανεπαρκής για να διεκδικήσει το φετινό πρωτάθλημα. Τι προτείνουν; Να φύγουν όλοι; Και ποιοι είναι οι όλοι; Από πού να ξεκινήσουμε το σκούπισμα; Από τον Σαββίδη, από πιο κάτω, από τον Λουτσέσκου μήπως; Από τους παίκτες; Και ποιους και πόσους και πότε; Οι ομάδες δεν λειτουργούν και δεν θα ορθοποδήσουν ποτέ αν λειτουργήσουν έτσι στην στραβή, στην έστω, μεγάλη στραβή. Ο ΠΑΟΚ το ήξερε το περασμένο καλοκαίρι και έκανε μία συνειδητή επιλογή που δεν βγήκε. Να πάει με 15 παίκτες των οποίων τα συμβόλαια λήγουν σε ένα χρόνο να διεκδικήσει μαζί τους το τελευταίο πρωτάθλημα που μπορούσαν να πάρουν οι περισσότεροι από αυτούς. Το ήξερε ότι είχε ρίσκο, άλλα άκουσε ως ένα βαθμό και τον προπονητή που εμπιστεύτηκε και πολύ καλά έκανε και τον εμπιστεύτηκε. Αν έκανε πίσω σε μία δύο μεταγραφικές απαιτήσεις του είναι πρόβλημα, κακώς προέκυψε, κάκιστα που δεν λύθηκε, αλλά το σχέδιο αυτό ήταν και το έφτιαξε ο Λουτσέσκου και όχι κάποιος άλλος. Το σχέδιο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν επαρκές. Ετσι κι’ αλλιώς ήταν σχέδιο μίας σεζόν, ο ΠΑΟΚ έπαιρνε δεν έπαιρνε το πρωτάθλημα το ερχόμενο καλοκαίρι θα έπρεπε να φτιάξει μία άλλη ομάδα. Το θέμα πλέον είναι πως θα την φτιάξει; Σε κλίμα απίστευτης εσωστρέφειας, με γκρίνια, με μουρμούρα, που είναι δικαιολογημένη σε μεγάλο βαθμό, ή μήπως σε κλίμα και διάθεση καταστροφής.

Ο ΠΑΟΚ, η διοίκησή του, ο προπονητής του, οι παίκτες του, ο κόσμος του, πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε ακόμη στον μήνα Νοέμβριο. Αλίμονο σε όποια ομάδα πίστεψε και λειτούργησε σαν να τέλειωσαν όλα τον μήνα Νοέμβριο, ότι δεν έχει να κάνει τίποτα από εδώ και στο εξής. Αλίμονο στην ομάδα που δεν έχει στόχους, κίνητρα, που ακόμη κι’ αν δεν έχει δεν βρίσκει και δεν γεννά τέτοια. Αν πιστεύει κανείς ότι για τους επόμενους μήνες ο ΠΑΟΚ θα περιφέρει έναν θίασο ανά την Ελλάδα ως αποτυχημένη ομάδα και το καλοκαίρι θα αγοράσει 20 άλλους παίκτες και θα κάνει ομαδάρα, τότε δεν ξέρει ούτε στο ελάχιστο το ποδόσφαιρο.

Αν ο ΠΑΟΚ ως οργανισμός πιστέψει ή συμπεριφερθεί σαν να μην έχει να παλέψει για τίποτα μέχρι το τέλος της σεζόν, σαν να αποφάσισε ότι η χρονιά είναι αποτυχημένη τον μήνα Νοέμβριο, τότε δύο πράγματα θα συμβούν σίγουρα. Το ένα είναι ότι θα χάσει τουλάχιστον και την επόμενη χρονιά. Το δεύτερο ότι του χρόνου δεν θα παίζει στην Ευρώπη. Αυτά είναι τα ελάχιστα που θα του συμβούν, διότι μπορούν να συμβούν κι’ άλλα ακόμη χειρότερα. Και οι πρώτες αντιδράσεις όλων μετά το τέλος, μάλλον πριν το τέλος του ντέρμπι με τον Αρη, είναι ότι δεν έχουν καταλάβει τι τους περιμένει μέχρι τον Μάιο…