Ο Νιόπλιας ξαναφτιάχνει τον ΟΦΗ που μας αρέσει…

Οσο κι’ αν προσπάθησα να θυμηθώ ξεκίνημα σε φετινό παιχνίδι του πρωταθλήματος από κάποια ομάδα, σαν αυτό του ΟΦΗ στον Βόλο, δεν θυμήθηκα. Πριν καν συμπληρωθούν τα πρώτα 20 λεπτά του ματς οι Κρητικοί είχαν ένα γκολ, τρία δοκάρια και τη χαμένη ευκαιρία της χρονιάς. Καταιγιστικός, σύγχρονος, σίγουρος, μοντέρνος, με πίεση ψηλά που διέλυε τον Βόλο, με τρομερή κυκλοφορία της μπάλας, με τα μπακ (Μπαλογιάννης) να απειλούν και με σουτ και με κάθετες κινήσεις, μα πάνω από όλα με κεντρικά χαφ μεγάλης ποιότητας.

Ο Νίκος Νιόπλιας που ξέρει και παρακολουθεί περισσότερο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο από κάθε άλλον Ελληνα, επιστρέφει στην προπονητική, την οποία είχαμε αισθανθεί ότι σχεδόν έχει εγκαταλείψει, γεμάτος από όρεξη και ιδέες. Πιθανόν άφησε στην άκρη και την πικρία που κουβαλούσε μέσα του και νιώθει ξανά και ο ίδιος σίγουρος και έτοιμος να οδηγήσει τον ΟΦΗ σε ωραία μονοπάτια.

Αλλωστε ο Νιόπλιας μας το έλεγε από την αρχή της χρονιάς, τότε που οι μισοί παίκτες του ΟΦΗ απουσίαζαν είτε λόγω τραυματισμού, είτε λόγω covid. «Εχουμε καλούς παίκτες, δουλεύουμε σωστά, θα φτιάξουμε καλή ομάδα, θα το δείτε, λίγο χρόνο δώστε μας…». Και πλέον εβδομάδα με την εβδομάδα ο ΟΦΗ γίνεται όλο και καλύτερος. Ηταν γεμάτος αυτοπεποίθηση στο Αγρίνιο για να πάρει την πρώτη νίκη του και μετά δεν τον σταματάει τίποτα. Ηταν υπέροχος στη Λεωφόρο, ήταν καλός με τον Ατρόμητο, ήταν εξαιρετικός στο Βόλο.

Και στο Πανθεσσαλικό είχε απουσίες ο ΟΦΗ. Ο Νέιρα η μεγαλύτερη όλων, αλλά και ο Ντουρμισάι και ο Ναμπί και ο Ντε Γκουζμάν έλειπαν. Πλέον όμως η ομάδα έμαθε να ζει και με τις απουσίες, έμαθε να παίζει σωστά, άρχισε να βγάζει αυτοματισμούς, κουμπώνει όλα τα κομμάτια του παζλ και κάνει όλους τους παίκτες και ατομικά να δείχνουν όλο και καλύτεροι. Ακόμη και ο Φαν Ντάινεν που στα πρώτα ματς η αλήθεια είναι ότι δεν μου γέμιζε το μάτι, στο Βόλο ήταν εξαιρετικός και πολύτιμος για την ομάδα.

Το μεγάλο μυστικό του ΟΦΗ όμως σε κάθε ματς είναι οι κεντρικοί χαφ του. Ο Μεγιάδο, ο Γκαγιέγος και ο Τοράλ στο Βόλο ήταν απολαυστικοί. Ο ένας έκοβε, ο άλλος έραβε και ο τρίτος εκτελούσε σε μία συναρπαστική αρμονία κινήσεων, αλληλοκάλυψης και συνεργασίας υψηλού επιπέδου. Καθαρό μυαλό, άριστες τοποθετήσεις, σωστές κινήσεις στο χώρο, πάθος (όταν ήταν απαραίτητο) και βέβαια εκτελέσεις υψηλής ποιότητας από τον Τοράλ. Όχι τυχαία θα σημειώσω εδώ. Διότι ο Τοράλ δεν είναι τυχαίος και αυτό το είχαν καταλάβει όλοι και στην Ισπανία και στην Αρσεναλ όταν πήγε μικρό παιδί στις ακαδημίες της.

Ο Βενγκέρ έσταζε μέλι για αυτόν. Τώρα θα στάζει μέλι η Κρήτη και θα πίνει ρακόμελα στην υγειά του. Διότι αυτό είναι το σημαντικό με αυτό το παιδί που ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τραυματισμούς στην καριέρα του, να είναι γερό. Ο ΟΦΗ του Νιόπλια λοιπόν μοιάζει να το έχει βάλει το νερό στο αυλάκι. Και είναι νερό καθαρό, γάργαρο, δροσερό, σαν αυτό από τις πηγές της Κρήτης.

Δεν ξέρω και δεν πρέπει να είναι και αυτοσκοπός (το λέω αυτό για τους οπαδούς του ΟΦΗ και όχι μόνο…) αν η ομάδα του Νίκου Νιόπλια θα μπει στην εξάδα και θα είναι στα πλέι οφ. Δεν ξέρω αν θα διεκδικήσει ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ξέρω ότι θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο που σε χορταίνει και αυτό είναι το σημαντικό.

Κάποια στιγμή αυτό πρέπει να το καταλάβουμε και να το εκτιμήσουμε και στην Ελλάδα. Στο γήπεδο δεν πηγαίνεις μόνο για να νικήσει η ομάδα σου, στο γήπεδο πηγαίνεις για να περάσεις καλά και με τον ΟΦΗ του Νιόπλια, οι φίλοι της ομάδας θα περάσουν καλά τις περισσότερες φορές ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Όπως καλά περνάμε όλοι και με το ποδόσφαιρο του Βόλου κι’ ας ήταν ο μεγάλος χαμένος της χθεσινής αναμέτρησης…