Παναθηναϊκός: Ο Κουρμπέλης, η δεύτερη ομάδα και η μεταγραφή στόπερ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Στο σημερινό σημείωμα, θα το πάμε λίγο πιο ελεύθερα, να σχολιάσουμε τρία-τέσσερα πραγματάκια, τα οποία είναι άξια αναφοράς. Θα βάλουμε στο… πράσινο μίξερ την διαχείριση που έκανε ο Παναθηναϊκός στην υπόθεση του Δημήτρη Κουρμπέλη, τα όσα έχει δείξει στα δύο πρώτα παιχνίδια η δεύτερη ομάδα του Τριφυλλιού και την υπόθεση του Μπαρτ Σένκεφελντ σε συνάρτηση με τον καλοκαιρινό μεταγραφικό σχεδιασμό.

*Ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι σε ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ, είναι εκείνο της αξιολόγησης του ιατρικού επιτελείου, ειδικά από ανθρώπους που δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις, όπως είναι οι διοικήσεις των ομάδων, οι δημοσιογράφοι, οι οπαδοί. Είναι ένα αντικείμενο πολύ εξειδικευμένο και ίσως ένας δρόμος για να έχεις μια εικόνα, να είναι η άποψη των ποδοσφαιριστών που για παράδειγμα πέρσι στον Παναθηναϊκό… έβραζαν με την αποπομπή του γιατρού Αλεξανδρόπουλου και του φυσιοθεραπευτή Κασαπάκη, οι οποίοι είχαν τολμήσει να σηκώσουν την ασπίδα της λογικής στους ερασιτεχνισμούς και τους παραλογισμούς του τότε προπονητικού επιτελείου.

Ιατρικές γνώσεις δεν διαθέτουμε, δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε το αν κάνει καλή ή κακή δουλειά ο Παναγιώτης Κουλουμέντας και οι συνεργάτες του και αν το έχουμε κάνει κατά το παρελθόν είναι ένα τεράστιο λάθος. Από την άλλη, όταν ο Δημήτρης Κουρμπέλης έπρεπε να επιστρέψει τον Ιούλιο και είναι ακόμη έξω, ή όταν ο Σένκεφελντ έπρεπε να είναι διαθέσιμος αρχές Σεπτεμβρίου και ήταν δύο μήνες μετά, είναι λογικό να δημιουργούνται απορίες.

Σε αυτό που δεν υπάρχει απορία, σε αυτό που δεν χώρα καμία συζήτηση είναι στον τρόπο που ο Παναθηναϊκός έχει διαχειριστεί την περίπτωση του Δημήτρη Κουρμπέλη τους τελευταίους μήνες.

Πως μπορεί ο σύλλογος να επιτρέπει σε έναν αθλητή του να κάνει θεραπείες στην Τρίπολη, εκτός του οργανισμού και να απουσιάζει σχεδόν ένα δίμηνο από το Κορωπί; Πως μπορεί ο σύλλογος να επιτρέπει σε ένα σημαντικό περιουσιακό του στοιχείο που λαμβάνει μισό εκατομμύριο ευρώ ετησίως, να πηγαίνει σε… δικό του φυσιοθεραπευτή για να κάνει άλλο πρόγραμμα; Μιλάμε για επαγγελματική ομάδα, μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, για έναν σύλλογο που δαπάνησε πρόσφατα 150.000 ευρώ για το PAO LAB και όχι για ένα σωματείο της γειτονιάς.

Είναι διαφορετικό να λαμβάνεις μια δεύτερη γνώμη από τους κορυφαίους γιατρούς στην Ευρώπη, όπως κι έγινε απόλυτα σωστά, και είναι άλλο πράγμα ο αρχηγός του Παναθηναϊκού να ακολουθεί πρόγραμμα σε γιατρό της εμπιστοσύνης και της αρεσκείας του. Μπορεί ο ᾽᾽Κούρμπε᾽᾽ να γυρίσει και να… πετάει, δεν εξετάζουμε αυτό, δεν εξετάζουμε το αποτέλεσμα της θεραπείας, αν ήταν καλός ή κακός ο άνθρωπος που ανέλαβε την περίπτωσή του.

Αυτό που προκαλεί προβληματισμό είναι το πόσο εύκολα ο Παναθηναϊκός έκανε το… χατίρι του παίκτη και εμπιστεύθηκε την πορεία επιστροφής του αρχηγού του στα γήπεδα, σε έναν επαγγελματία εκτός του οργανισμού. Όταν είσαι ο Παναθηναϊκός και θέλεις να κάνεις πρωταθλητισμό, θα πρέπει σε όλα τα πόστα, σε όλα τα επίπεδα, να λειτουργείς άψογα. Δίχως ψεγάδι. Τώρα το να πηγαίνει ο Κουρμπέλης και ο κάθε Κουρμπέλης στον δικό του γιατρό ή οι παίκτες να πηγαίνουν για θεραπείες στον πρώην physio, συγγνώμη αλλά όλο αυτό δεν είναι εικόνα σοβαρής ομάδας.

*Να πούμε και δύο κουβέντες για τον Παναθηναϊκό Β’. Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ η εικόνα ήταν απογοητευτική, όπως ήταν και στο μεγαλύτερο διάστημα της πρεμιέρας κόντρα στη Κηφισιά. Δεν εξετάζουμε το αποτέλεσμα αλλά την εικόνα, τον τρόπο που προσπαθούσε να αγωνιστεί το σύνολο του Γιάννη Βονόρτα. Μέχρι στιγμής παραπέμπει σε ομάδα μικρότερης κατηγορίας και όχι σε ομάδα που θέλει να φανεί ανταγωνιστική στο σκληρό πρωτάθλημα της SL2. Από την άλλη, το συγκρότημα του Σωκράτη Οφρυδόπουλου έδειξε σημάδια της δουλειάς του προπονητή και δικαίως έφτασε στη νίκη, γνωρίζοντας άριστα τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο και πως να το πάρει.

Σε ατομικό επίπεδο, τώρα: Είναι καλές οι δημόσιες σχέσεις με την οικογένεια Βαγιαννίδη αλλά όσο φουσκώνουν τα μυαλά του παιδιού, τόσο θα μένει στάσιμος, τόσο κακό θα του κάνουν. Μετά τον ένα πεταμένο χρόνο σε Ιταλία και Βέλγιο, μόνο και μόνο για να γράψει Ίντερ στο βιογραφικό, πρέπει να βελτιώσει πολλά κομμάτια στο παιχνίδι του για να μπορέσει να χτυπήσει την πόρτα της πρώτης ομάδας. Έχει ενδιαφέροντα στοιχεία, είναι ένας σύγχρονος δεξιός μπακ αλλά για να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό, τα βήματα πρέπει να γίνουν αργά και σταθερά. Την ευκαιρία να ξεχωρίσει στην δεύτερη ομάδα την έχει, μην την αφήσει να περάσει έτσι. Αμαρτία θα είναι. Καλά στοιχεία από τον Ηλιάδη, ξεχώρισε μόνο ο Ξενόπουλος με δύο υπέροχες επεμβάσεις που κράτησαν όρθια την ομάδα του μέχρι το φινάλε.

*Η μεγαλύτερη ήττα, προφανώς και δεν ήρθε από την ΑΕΚ αλλά από τον τραυματισμό του Μπαρτ Σένκεφελντ. Ο Ολλανδός στόπερ φαινόταν από την αρχή του ματς πως δεν πατούσε καλά, ήταν έξω από τα νερά του. Όπως ακριβώς είχε δείξει και σε ένα εσωτερικό φιλικό της πρώτης με την δεύτερη ομάδα. Έξι μήνες είναι αυτοί. Αυτό το διάστρεμμα θα τον πάει ακόμη πιο πίσω και πλέον το θέμα του δεν θα είναι μόνο αθλητικό αλλά και ψυχολογικό.

Με τον Πούγγουρα ένα μήνα έξω, τον Σένκεφελντ ξανά εκτός και μόνους διαθέσιμους τον Σάρλια με τον Βέλεθ, στο πράσινο στρατόπεδο θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την μεταγραφή κι ενός κεντρικού αμυντικού τον Γενάρη. Και αν επιστρέψουν όλοι υγιείς και πανέτοιμοι, ο ανταγωνισμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Εξάλλου, τα συμβόλαια στο κέντρο της άμυνας είναι μοιρασμένα, όλοι είναι κοντά χρηματικά και δεν υπάρχει κανείς που να λες πως ᾽᾽αυτός δεν βγαίνει᾽᾽.