Δείξε μου τον πάγκο σου...

Είναι πολλά αυτά που απαιτούνται για να μπορέσει μια ομάδα να κάνει ουσιαστικά πρωταθλητισμό και ακόμη περισσότερα για να πρωταγωνιστεί με επιτυχία και στους δυο εγχώριους θεσμούς. Αυτό είναι ξεκάθαρο στο δικό μου το μυαλό με δυο στοιχεία να είναι τα πλέον απαραίτητα για να το καταφέρει... Ρόλο δεδομένα θα παίξει και ο παράγοντας τύχη, πάντα στο ποδόσφαιρο ισχύει αυτό, ακόμη και την κορυφαία ομάδα του πλανήτη να πάρουμε ως παράδειγμα, θα διαπιστώσουμε αναμετρήσεις και συνθήκες γενικά (κληρώσεις για παράδειγμα), όπου η Θεά Τύχη γύρισε την πλάτη και έτσι δεν ανταποκρίθηκε. Συμβαίνει σε όλους με πιο πρόσφατο παράδειγμα την ήττα της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό στην Νέα Φιλαδέλφεια για το πρωτάθλημα... Όπως παλιά έχει γίνει και το αντίθετο για να μη το παρεξηγεί κανείς!

Η φετινή ΑΕΚ βιώνει μια σεζόν όπου διαθέτει πραγματικά όλα όσα είναι απαραίτητα για να πρωταγωνιστεί και στους δυο θεσμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται πρώτη μαζί με τον Παναθηναϊκό και έχει ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα πρόκρισης για τον τελικό του Κυπέλλου (με σκορ 3-0 προφανώς και θα συνιστά αποτυχία να αποκλειστείς από τον Ολυμπιακό). Όσο κι αν παίζει ρόλο ο παράγοντας τύχη στο ποδόσφαιρο, αυτό που έχει πετύχει ήδη φέτος η ΑΕΚ, δεν της συνέβη τυχαία. Σε καμία των περιπτώσεων... Διότι έγινε με προγραμματισμό σε ότι αφορά στο χτίσιμο του ρόστερ και με σωστή δουλειά στα δεδομένα αναζήτησης προσώπου για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας...

Εννοείται πως όλα ξεκινούν στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος από τον άνθρωπο στην άκρη του πάγκου και τη δουλειά του σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ο Ματίας Αλμέιδα έχουμε εμπεδώσει όλοι πως συνιστά έναν εξαιρετικό τεχνικό, παρουσιάζει την πιο όμορφη και ελκυστική ποδοσφαιρική έκδοση στο χορτάρι του ελληνικού πρωταθλήματος από οποιαδήποτε άλλη ομάδα και έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα πανίσχυρο γκρουπ. Όλα αυτά σε χρόνο ρεκόρ για το ποδόσφαιρο και την Ελλάδα στην οποία μας διακρίνει η ανυπομονησία και η κρίση του εκάστοτε προπονητή με το ...καλημέρα και ας μην έχουμε τα σωστά κριτήρια και δεδομένα, το κυριότερο, τις γνώσεις στον βαθμό που απαιτείται για να κρίνουμε τον κάθε προπονητή.

Διότι στην Ελλάδα θα μετράει πάντα για αρχή το αποτέλεσμα. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα 'ναι για πάντα... Πάμε παρακάτω. Η ΑΕΚ πλην του προπονητή διαθέτει και εξαιρετικό ρόστερ, με πολύ ποιοτικό βάθος, που δίνει τη δυνατότητα να τρέχει από την πρώτη σεζόν της νέας ομάδας (έχουν αλλάξει σχεδόν 9 στους 11 βασικούς και το κυριότερο ο προπονητής), να δύναται να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί το νταμπλ! Αυτή η επιτυχία είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς... Διότι το 90% του αγωνιστικού σχεδιασμού υλοποιήθηκε από τους ανθρώπους που έχει επιλέξει ο Δημήτρης Μελισσανίδης στα καίρια πόστα (Κονέ, Κουχάρσκι και όλοι όσοι συμμετείχαν τέλος πάντων) και ο Αλμέιδα δούλεψε μαζί τους άριστα...

Ο Αλμέιδα και η αξιοποίηση του ποιοτικού ρόστερ του...

Για μια νέα ομάδα είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλοί σημαντικοί ποδοσφαιριστές, υπό έναν εκπληκτικό στη διαχείρισή τους προπονητή (όλοι όσοι μπαίνουν απ' τον πάγκο έχουν τρομερή διάθεση, απίθανη ένταση, δίνουν παραπάνω πράγματα και έχουν συγκλονιστική ανταπόκριση στην απαίτηση του ματς) και γενικά τεχνικό team, προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί σε υψηλές απαιτήσεις και αξιώσεις όπως αυτές της διεκδίκησης και των δυο τίτλων έως το τέλος... Αυτό της συμβαίνει της ΑΕΚ που δεν είναι όπως ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς, να διακρίνεται από το ομαδικό πνεύμα και να 'χει περάσει στο 100% τη φιλοσοφία του ο προπονητής (όπως ισχύει στους πράσινους), γεγονός που ισχύει επειδή βρίσκεται στη δεύτερη του σεζόν (προς το τέλος αυτής) στον πάγκο του «τριφυλλιού»! Θα ήταν λογικό κι επόμενο να το ζούσε αντίστοιχα την επόμενη σεζόν πιο εύκολα και η ΑΕΚ.

Ο Δικέφαλος όμως πρωταγωνιστεί, κάτι που δεν κατάφερε να κάνει πέρυσι για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός στο πρωτάθλημα, διότι έχει και εξαιρετικό ρόστερ με βάθος και ποιότητα. Για παράδειγμα χθες με τον Άρη μπήκαν: Τσούμπερ, Πινέδα, Μάνταλος, Πάολο Φερνάντες και κάποια στιγμή ο Μοχαμάντι (μουντιαλικός να θυμίσω). Όλοι τους θα μπορούσαν να είχαν ξεκινήσει το παιχνίδι. Με αυτούς το πήρε το ματς ο πανέξυπνος Αλμέιδα που έκανε τις σωστές αλλαγές στη σωστή στιγμή και μετέφερε όλο το παιχνίδι έπειτα στο τελευταίο τρίτο του Άρη με αποτέλεσμα να τον πνίξει. Έπειτα ήταν θέμα χρόνου να νικηθεί και ο (έως την γκολάρα του Τσούμπερ) ανίκητος Κουέστα που έκανε ματσάρα και είπε στοπ δυο φορές σε Αραούχο, μια σε Τσούμπερ (και μια το δοκάρι σε Πινέδα) σε ανεπανάληπτες ευκαιρίες με εντυπωσιακές επεμβάσεις.

Δείξε μου τον πάγκο σου να σου πω μέχρι που θα φτάσεις... Αυτή είναι και η διαφορά με τον Παναθηναϊκό (όχι μόνο της περσινής σεζόν) και γι' αυτό το λόγο δεν κατάφερε να συνεχίσει και στο Κύπελλο ο κάτοχος του τροπαίου! Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στο πρωτάθλημα αυτό ήταν -αν δεν κάνω λάθος- το τέταρτο ματς που κερδίζει η ΑΕΚ χάρη στον πάγκο της... Η αρχή έγινε με τον Ατρόμητο (8η αγωνιστική) με τον Μάνταλο να μπαίνει και να κερδίζει το πέναλτι. Έπειτα στην 14η στροφή απέναντι στην Λαμία μπήκε στο ματς ο Φαν Βέερτ για να βρει δίχτυα και να ανοίξει το σκορ στο 67' και το δρόμος προς τη νίκη. Στην Νίκαια (19η αγωνιστική) οι τρεις αλλαγές (Πάολο Φερνάντες, Μάνταλος και Τσούμπερ) είναι στα δυο τέρματα της Ένωσης που έφεραν το τρίποντο με σκορ 1-2!

Φυσικά η πιο μεγάλη απόδειξη ήταν η αναμέτρηση για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Ο Ματίας Αλμέιδα επέλεξε να χρησιμοποιήσει την ομάδα Κυπέλλου (παρά το γεγονός πως στο πρωτάθλημα δεν είχε γίνει το ματς με τον Ατρόμητο για τις παρατυπίες με τις δυο εστίες στο Περιστέρι), οι περισσότεροι πάγωσαν στο άκουσμα των 11 επιλογών του, η ΑΕΚ κυριάρχησε και κέρδισε με 3-0 και θα μπορούσε να είχε σημειώσει δυο γκολ ακόμη (και να δεχτεί σίγουρα). Όμως κυριάρχησε και πήρε σκορ πρόκρισης άξια και με συνέχεια και συνέπεια στο πλάνο του προπονητή, διότι και αυτό έχει σημασία, το να αλλάζεις 9 στους 11 για παράδειγμα και όμως να μη χάνεις την αγωνιστική σου ταυτότητα είναι επιτυχία του προπονητή και ικανότητα ανταπόκρισης των ποιοτικών παικτών σου...

Υγ: Η κουβέντα με την πολωνική διαιτητική ομάδα εννοείται ότι θα ξέφευγε και θα το έκαναν... λάστιχο στα αντίπαλα στρατόπεδα. Δεν τους έκατσε να γίνει και η φάση που θα απογείωναν την προπαγάνδα. Απλά πρέπει να μιλάνε περισσότερο μεταξύ τους, να ξέρουν τι θέλουν να κάνουν, τι τους συμφέρει και ποιος ο στόχος – σκοπός τους. Διότι το έχασαν στην πορεία εντελώς. Ξεκίνησαν με ανάδειξη της μέθης των Πολωνών στα Μέσα τους, δήθεν αντικειμενικά και μη, το γύρισαν σε... δυο ώρες στο «δεν ήταν μεθυσμένοι» αυτοί για τους οποίους νωρίτερα έγραφαν «φέρνουν μεθύστακες οι Μπαλτάκοι και οι Μπένετ», για να καταλήξουν να κράξουν και τον Άρη που αξίωσε (μαζί με την ΑΕΚ) να αλλάξουν οι διαιτητές και να μπει ο ορισμένος για 4ος Διαμαντόπουλος. Ο Έλληνας ρέφερι δεν έκανε κανένα σοβαρό λάθος, εγώ θεωρούσα ότι ήταν δεύτερη κίτρινη του Ετέμπο (νομίζω ότι αν την έδειχνε δεν θα έλεγε κανείς τίποτα) άλλα άκουσα τον Κουτσιαύτη να λέει ότι δεν είναι κάθε ανατροπή κίτρινη και το δέχομαι, ενώ το μοναδικό λάθος ήταν μια κίτρινη (έδειξε πέντε παρακαλώ στην ΑΕΚ και στον Άρη αν θυμάμαι καλά) που δεν έδωσε στον Πινέδα για φάουλ σε υποσχόμενη επίθεση του αντιπάλου μακριά από τη μεγάλη περιοχή και προς τον πάγκο του Άρη. Μέτρησε ένα οφσάιντ γκολ και τον διόρθωσε το VAR (ευθύνη βοηθού), έχασε το φάουλ πάνω στον Πάλμα (όταν έδειξε την βούλα σε χέρι για δεύτερο πέναλτι) και τον διόρθωσε το VAR πάλι και όλα σωστά καμωμένα. Καλύτερος μακράν των Καμπάκοφ, Κουλμπάκοφ, Νταμπάνοβιτς και άλλων απίθανων που 'χουν σφυρίξει τη τελευταία 5ετία στη χώρα μας. Επίσης για τους αντιπάλους της ΑΕΚ είναι και τόσο κακές οι σχέσεις των διοικήσεων του Δικέφαλου και του Άρη που δεν τους... πήγαινε να πατήσουν εκεί και να μιλήσουν για φιλικά. Τώρα για κάτι αλκοτέστ που παρουσίασαν με τον ίδιο τον διαιτητή να παραδέχεται ότι κακώς δεν έκανε όταν έπρεπε αλκοτέστ (και σαν 10χρονο όπως είπε άκουσε τάχα μου τη συμβουλή του απεσταλμένου της ΕΠΟ), γελάνε και οι πέτρες μαζί τους! Επίσης να ενημερώσουμε τους άσχετους ότι δεν έχει μόνο η ΑΕΚ το προνόμιο να τη σφυρίζουν Έλληνες διαιτητές, είναι τόσο... μπούφοι, που ξεχνάνε ότι στο Βόλος – Ολυμπιακός σφύριξε ο ίδιος, ο Διαμαντόπουλος ντε και διαμαρτύρεται ο γηπεδούχος για ανύπαρκτο φάουλ πάνω στον Σωκράτη (ο οποίος πρέπει να προστατεύσει το όνομά του και την καριέρα που είχε) σε κλέψιμο του επιτιθέμενου που έβγαινε τετ α τετ (το ότι διαμαρτύρεται ο Βόλος δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο, απλά αναφέρω τη φάση που υπήρξε παράπονο, ο Ολυμπιακός δεν είχε κανένα)!

Υγ2: Μιας και είπα για φιλικά παραπάνω, φαντάζεστε να παίζει ματς τελικός όπως αυτό του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού και η μια ομάδα να 'χει μηδέν κίτρινες; Μην το πάω μακριά: σκεφτείτε τι θα έλεγε το στόμα τους και τι θα έγραφαν (το υπαλληλικό προσωπικό ντε) αν είχαμε αναμέτρηση ΑΕΚ – Βόλος και οι φιλοξενούμενοι δεν δέχονταν ούτε μια κάρτα! Δεν εννοώ φυσικά ότι το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός ήταν φιλική αναμέτρηση, καμία σχέση, στο -3 ήταν η ομάδα του Ανιγκό (έχω χάσει την μπάλα ποιος προπονητής στη σειρά για φέτος είναι αυτός) και πήγε να παίξει τα ρέστα της (και τα 'χασε). Οι «πράσινοι» είναι ομάδα με αρχή, μέση και τέλος (και προπονητή) και τους τέλειωσε, με τους παίκτες του Ολυμπιακού να καταρρέουν και να συμβιβάζονται με την ήττα. Αλλά πραγματικά δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα ακούγαμε και θα βλέπαμε από τις σατυρικές εκπομπές σε τηλεόραση και όχι μόνο...