Αλφρέδο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης)

Η συμμετοχή του με τη Μιλιονάριος από την Κολομβία σε ένα φιλικό τουρνουά, που διοργάνωσε η Ρεάλ Μαδρίτης, άνοιξε την πόρτα της Ευρώπης στον Αργεντινό φορ. Η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε να τον αποκτήσει ήταν η Μπαρτσελόνα, όμως η Ρεάλ μπήκε «σφήνα» και κάπου εκεί ξεκίνησε ένα μπάχαλο με την απόκτηση των δικαιωμάτων του. Την τελική απόφαση κλήθηκε να την πάρει η FIFA, η οποία έκανε κάτι πρωτοφανές. Έδωσε το δικαίωμα στον Ντι Στέφανο να αγωνιστεί από δύο σεζόν σε κάθε ομάδα, εναλλάξ, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αν και αρχικά οι «μπλαουγκράνα» συμφώνησαν, στη συνέχεια άλλαξαν απόφαση και παραχώρησαν όλα τα δικαιώματα του ποδοσφαιριστή στη «βασίλισσα». Μία εξέλιξη που άλλαξε την ποδοσφαιρική ιστορία. Εκείνη τη στιγμή, η Ρεάλ ήταν για 20 χρόνια μακριά από τους τίτλους. Με τον Ντι Στέφανο, όχι μόνο επέστρεψε στις επιτυχίες, αλλά κατέκτησε πέντε σερί χρονιές το κύπελλο πρωταθλητριών. Κανείς δεν ξέρει τι θα είχε συμβεί, αν είχε πάει στο Καμπ Νου.

Γιόχαν Κρόιφ (Μπαρτσελόνα)

Η μετακίνησή του στους Καταλανούς, το καλοκαίρι του 1973, δεν είχε τεράστια αγωνιστική επίδραση στην ομάδα, αφού σε πέντε χρόνια ο Ολλανδός πήρε μόλις ένα πρωτάθλημα. Αυτή η μεταγραφή, όμως, ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο. Η παρουσία του Κρόιφ στη Βαρκελώνη αποδείχθηκε καταλυτική, ώστε η Μπαρτσελόνα να μετατραπεί σε... κάτι παραπάνω από ένα σύλλογο. Ο ίδιος απέκτησε τεράστιο δέσιμο με το κλαμπ και έβαλε τη σφραγίδα του στο αγωνιστικό στυλ της ομάδας για πολλές δεκαετίες. Επί ημερών του δημιουργήθηκε η περίφημη “Masia” από την οποία βγήκαν ο Μέσι, ο Τσάβι, ο Ινιέστα και οι υπόλοιποι. Ο ίδιος έδωσε την κατεύθυνση ώστε η ακαδημία να έχει τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού με την πρώτη ομάδα. Οι ιδέες του αποτέλεσαν έμπνευση για πολλούς, με τον Πεπ Γκουαρδιόλα να έχει τη μεγαλύτερη επιρροή από τον «ιπτάμενο» Ολλανδό. Και τα αποτελέσματα το δικαίωσαν και με το παραπάνω.

Ερίκ Καντονά (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)

Η παντοκρατορία των «μπέμπηδων» από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και για 20 συνεχόμενα χρόνια φέρει αδιαμφισβήτητα την υπογραφή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Σκωτσέζος τεχνικός ήταν αυτός που πήρε από το χέρι τη Γιουνάιτεντ και την πήγε στην κορυφή. Πάντως, τα πρώτα χρόνια αμφισβητήθηκε έντονα, καθώς οι τίτλοι δεν έρχονταν. Ωστόσο, μια κίνηση-ματ στάθηκε αρκετή για να... γυρίσει ο διακόπτης και να αλλάξουν όλα στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Η μεταγραφή του Ερίκ Καντονά από τη Λιντς στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το Νοέμβριο του 1992, ουσιαστικά ξεμπλόκαρε την ομάδα του Φέργκιουσον και της έδωσε το κάτι παραπάνω. Τόσο αγωνιστικά, όσο και σε χαρακτήρα. Την ίδια σεζόν, οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέκτησαν την Premier League, ξεκινώντας την κυριαρχία τους στα αγγλικά γήπεδα και όχι μόνο.

Ντέιβιντ Μπέκαμ (Λος Άντζελες Γκάλαξι)

Μια μεταγραφή που κυριολεκτικά μεγάλωσε τον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη. Όχι για όσα έδωσε αγωνιστικά ο Άγγλος μέσος στην ομάδα του Λος Άντζελες, αλλά για όσα προσέφερε το “brand name” του σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική βιομηχανία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια ευκαιρία, που οι – μετρ του μάρκετινγκ – Αμερικανοί δεν άφησαν να πάει χαμένη. Μέχρι το 2007, όταν ο Μπέκαμ μετακινήθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το MLS δεν αποτελούσε προορισμό για τους καταξιωμένους Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές, έστω και στη δύση της καριέρας τους. Η παρουσία του στους Γκάλαξι άνοιξε νέους ορίζοντες και πλέον πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν το αμερικανικό πρωτάθλημα για να αγωνιστούν. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως το MLS χρωστάει πολλά στον Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Νεϊμάρ (Παρί Σεν Ζερμέν)

Η κατηφόρα που έχει πάρει σήμερα η Μπαρτσελόνα σε όλα τα επίπεδα είχε κάποτε μια αρχή. Προ τετραετίας, οι «μπλαουγκράνα» ήταν παντοδύναμοι, με την MSN τριπλέτα των Μέσι-Σουάρες-Νεϊμάρ να τρομοκρατεί τις αντίπαλες άμυνες. Το καλοκαίρι του 2017, η Παρί Σεν Ζερμέν τίναξε την μπάνκα στον αέρα, αλλάζοντας τις ισορροπίες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Κατέβαλε τη ρήτρα των 222 εκατομμυρίων ευρώ και έκανε δικό της το Βραζιλιάνο επιθετικό. Από τότε μέχρι σήμερα, όλα είναι διαφορετικά. Η Μπαρτσελόνα έχει καταρρεύσει σε διοικητικό, οικονομικό και – κυρίως – αγωνιστικό επίπεδο, ενώ η Παρί έγινε πόλος έλξης για κάθε σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου. Αποκορύφωμα, η μετακίνηση του Λιονέλ Μέσι αυτό το καλοκαίρι στο Παρίσι. Κάτι που φαινόταν αδιανόητο τα προηγούμενα χρόνια, όταν η Μπαρτσελόνα μεγαλουργούσε.