Το ποδόσφαιρο είναι απλό, 22 παίκτες κυνηγούν μια μπάλα και στο τέλος χάνουν οι Γερμανοί από Ασιάτες

Στις 27 Ιουνίου 2018 η Νότιος Κορέα νικούσε 2-0 τη Γερμανία στην τρίτη αγωνιστική πετώντας για πρώτη φορά νοκ άουτ από τη φάση ομίλων τη Mannschaft που είχε χάσει ένα τσουβάλι ευκαιρίες! Σήμερα, 23 Νοεμβρίου 2002 οι σπουδαίοι Γιαπωνέζοι που βρήκαν το θάρρος να το γυρίσουν σε 3-4-3 στο δεύτερο ημίχρονο και να διεκδικήσουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν παίζοντας κανονικό ποδόσφαιρο και όχι «ταμπούρι – καριοφύλλι» όπως στο α' μέρος, «σκότωσαν» και πάλι μια ομάδα που θα μπορούσε αν ήταν στοιχειωδώς εύστοχη να βάλει τέσσερα γκολ, αν ήταν πολύ εύστοχη έξι κι αν είχε το χέρι του Τζον Κόρφα στις βολές, 7-8 γκολ. Με τη δόση υπερβολής και πίκρας που είχε χρησιμοποιήσει, λοιπόν, ο Γκάρι Λίνεκερ, μπορούμε να πούμε ότι στη σύγχρονη εποχή, στην οποία κοτζάμ Γερμανία παίζει με «false nine» τον Χάβερτζ μετά τον τραυματισμό του Τίμο Βέρνερ, είναι μια ομάδα που στο τέλος χάνει από Ασιάτες!

Πώς έχασε; Καθαρά και δίκαια, χωρίς ίχνος διαιτητικής αδικίας. Εχασε από τις ανοησίες τις σε επίθεση και άμυνα, από το «πάμε να νικήσουμε με τον δικό μας τρόπο», από τη διάλυση της μεσαίας γραμμής και της συνοχής της μετά το 65' και από τις αλλαγές των δύο προπονητών!

Από τη μια ο Χάνσι Φλικ πήρε το απόλυτο «μηδέν» από Χόφμαν και Γκορέτσκα που έβαλε στο 67' αντί του αφανούς Μίλερ και του ηγετικού Γκιουντογάν που έδειχνε κατάκοπος. Και πήρε ακόμα λιγότερα μετά την ισοφάριση, στο 79'. Οταν είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει a) τον Πίτερ Κράουτς της Γερμανίας, Νίκλας Φούλκρουγκ ο οποίος δεν ταιριάζει καθόλου με το στυλ ποδοσφαίρου που έδειξε η ομάδα του (σαν να βάζει ο Γιοβάνοβιτς τον Λαμπριάκο...) και β) τον Μάριο Γκέτσε (αντί του Μουσιάλα!!!) που όλοι νομίζουμε ότι είναι 35 ετών, είναι μόλις 30, αλλά παίζει σαν 35χρονος...

Από την άλλη ο Χαγίμε Μοριγιάσου βάζοντας από το 57΄ έναν εξτρέμ (Μιτόμα της Μπράιτον) αντί ενός ακραίου μπακ (Ναγκατόμο) και έναν ταχύτατο επιθετικό (Ασάνο) αντί ενός φορ «κλασικής» κοψιάς (Μαέντα), είχε δώσει το δικό το σύνθημα: 3-4-3, πίεση ψηλά... κι΄ ό,τι γίνει. Οσα φάμε κι όσα βάλουμε! Είχε γλιτώσει το 2-0 τρεις φορές μέχρι το 60' (δυο δοκάρια Γκιουντογάν – Χάβερτς), γλίτωσε κι άλλα εν συνεχεία, χτύπησε θαυμάσια στις αντεπιθέσεις τη Γερμανία που είχε χάσει τη συνοχή της στη μεσαία γραμμή (κουρασμένος και ο Κίμιχ τον οποίο πίεζαν αφόρητα στο β΄ μέρος οι Γιαπωνέζοι) και στο τέλος το γύρισαν!: Κυρίως χάρη σ' έναν παίκτη στον οποίο ήθελε να κάνει ποδοσφαιρικό bullying ο «πολύς» Ρούντιγκερ στο 64΄, αλλά εν συνεχεία είδες τον κοντό με το πλατινέ μαλλί να γλεντάει όλη τη Mannschaft χάρη στην εκρηκτικότητα, την κίνηση σε κενούς χώρους και τις αλλαγές κατεύθυνσης: ο μόλις 1,73 μ. Τακούμα Ασάνο βγάζει το ψωμί του από το 2016 στη Γερμανία, με μια μικρή παρένθεση στην Παρτιζάν Βελιγραδίου: Στουτγάρδη, Ανόβερο, δεύτερη χρονιά εφέτος στη Μπόχουμ...

Η ήττα της Γερμανίας έχει τρεις ομοιότητες με το σοκ της Αργεντινής από τη Σαουδική Αραβία: 1-0 με πέναλτι, ανατροπή, τελικό 1-2. Κατά τα λοιπά, τα δυο ματς δεν ομοιάζουν σε τίποτα άλλο, ούτε ασφαλώς η απόδοση μιας ομάδας που θα μπορούσε να βάλει εύκολα 5-6 γκολ με μια ομάδα που έχει ως βασικούς κεντρικούς χαφ τους «λιγο-λίγους» γι' αυτό το επίπεδο Παρέδες – Ντε Πολ και περίμενε να «ακουμπήσει» τη μπάλα στον 34χρονο παικταρά Ντι Μαρία για να δημιουργήσει... ό,τι μπορούσε με τις ντρίμπλες, τις πάσες, τις σέντρες και τη φαντασία του. Ισως αν είχε έναν «Λαουτάρο» η Γερμανία να είχε νικήσει σήμερα, αλλά με τα «αν» δεν γίνεται δουλειά: και η Αγγλία αν είχε έναν «Ρούντιγκερ» μπορεί να έπαιρνε την κούπα που λέει ο λόγος.

Ηταν η σημερινή Mannschaft μια ομάδα έξοχη για 65 λεπτά, από την οποία έλειπε μόνο η ευστοχία. Pressing, αυτοματισμοί, πλαγιοκοπήσεις, κλεψίματα, τελικές προσπάθειες, 3-5-2 με τον Ράουμ α λα... Χουάνκαρ να παίζει ως εξτρέμ και τους Χάβερτς – Γκνάμπρι – Μίλερ – Μουσιάλα – Γκιουντογάν να κάνουν ό,τι θέλουν εκτός από το να σκοράρουν. Οταν «έσκασαν» οι δυο κεντρικοί χαφ της έχασε τον προσανατολισμό της και βρήκε ευκαιρίες κυρίως λόγω του «γιούρια» και του ατομικού ταλέντου της: ο μηχανισμός είχε ήδη υποστεί κόκο – μπλόκο.

Πλέον, στον όμιλο με Ισπανία και Κόστα Ρίκα, το πράγμα «χλωμιάζει» πολύ για τους Γερμανούς, οι οποίοι – το ξέρουμε – δεν θα λείψουν από κανέναν εκτός από εκείνους που τους υποστηρίζουν. Η Mannschaft έχει πολλούς οπαδούς, αλλά ελάχιστους συμπαθούντες και ανέκαθεν – για απόλυτα κατανοητούς λόγους οι οποίοι δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο – έχει με διαφορά τους περισσότερους haters στη χώρα μας. Το βράδυ της Κυριακής, εκεί κατά τις 11.10 μαζί με τις καθυστερήσεις, θα ξέρουμε αν θα είναι ήδη στο σπιτάκι τους ή θα έχουν βάλει σε μπελάδες τη φοβερή και τρομερή νεολαία της Ισπανίας.