«Είναι σαν ένας μεγάλος αρκούδος, τόσο ευαίσθητο άτομο. Μιλούσε μαζί μας κάθε μέρα, όχι μόνο με μένα, αλλά με όλους. Μακάρι κάθε ποδοσφαιριστής να έχει την ευκαιρία να δουλέψει κάποια στιγμή μαζί του, γιατί είναι φανταστικός άνθρωπος και φανταστικός προπονητής». Τάδε έφη Κριστιάνο Ρονάλντο. Και όταν αυτά τα λέει ο Πορτογάλος – που δε συνηθίζει να αποθεώνει και πολλούς – τότε τα συγκεκριμένα λόγια έχουν ακόμη μεγαλύτερη αξία. Είναι όμως μόνο ο CR7, που έχει να πει έναν καλό λόγο για τον Κάρλο Αντσελότι; Όχι. Με τη λίστα να είναι μακρά και... λαμπερή.

Ιμπραϊμοβιτς, Μπέκαμ, Πίρλο, Κασίγιας, Μαλντίνι, Σεφτσένκο, Τέρι, Λάμπαρντ, Γκατούζο και πολλοί ακόμη αστέρες έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για τον «Καρλίτο». Όλοι τους κορυφαίοι ποδοσφαιριστές και... δύσκολοι, που κατά καιρούς είχαν έρθει σε ρήξη με τους προπονητές τους. Κανείς τους, όμως, με τον Αντσελότι. Τυχαίο; Πιθανότατα όχι. Κάτι καλό κάνει στα αποδυτήρια ο Ιταλός και αυτό αποτυπώνεται στον αγωνιστικό χώρο. Έστω κι αν στην Μπάγερν είχε κατηγορηθεί ότι έχασε τα αποδυτήρια. Άλλωστε, σε κάθε κανόνα υπάρχει μια εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.

Στην πρώτη του θητεία στη Ρεάλ Μαδρίτης είχε ειπωθεί για εκείνον ότι δεν είναι πραγματικός προπονητής, αλλά ένας άνθρωπος που κάνει μόνο δημόσιες σχέσεις με τους αστέρες της ομάδας, ώστε να τους έχει όλους ικανοποιημένους. Ο ίδιος αντιμετώπισε σιωπηρά τις συγκεκριμένες κατηγορίες και έδωσε την απάντηση στο γήπεδο. Το 2014, οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Champions League, με τον ίδιο να φτάνει στα τρία τρόπαια ως προπονητής, μετά τα δύο με τη Μίλαν (2003, 2007) και να είναι στην κορυφή της σχετικής λίστας μαζί με τους Πέισλι και Ζιντάν. Κάτι που έκανε σίγουρα τους αστέρες της ομάδας ικανοποιημένους! Εκτός κι αν είναι και αυτό κακό...

Ο «Ζιζού», που τον έπιασε μετέπειτα στις τρεις κατακτήσεις Champions League, έχει να θυμάται την ατάκα που του είχε πει ο Αντσελότι, όταν ο ίδιος ανέλαβε τις τύχες της Ρεάλ. «Είμαι σίγουρος πως θα φτάσεις στην κορυφή της Ευρώπης και τότε θα δεις πως είναι πιο όμορφο να τα καταφέρνεις ως προπονητής, απ’ ότι σαν παίκτης». Όπερ και εγένετο. Ο Ζιντάν τα κατάφερε τρεις φορές και οι δυο τους ανήκουν στην κλειστή λίστα των ανθρώπων του ποδοσφαίρου, που έχουν στεφθεί πρωταθλητές Ευρώπης τόσο ως παίκτες, όσο και ως προπονητές. Και φυσικά, ο Γάλλος έχει να λέει, πόσο μέσα έπεσε ο Αντσελότι σε όσα του είχε πει.

Το τελευταίο του επίτευγμα, να γίνει ο πρώτος προπονητής με πρωτάθλημα και στις πέντε κορυφαίες ευρωπαϊκές λίγκες (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία) ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα μιας μεγαλειώδους πορείας στους πάγκους. Γιατί μπορεί ο «Καρλίτο» να μην προκαλεί στον κόσμο τόσο έντονα συναισθήματα θαυμασμού (όπως ο Γκουαρδιόλα και ο Κλοπ) ή... μίσους (όπως ο Μουρίνιο), όμως ο ίδιος απολαμβάνει το νέκταρ της καθολικής αποδοχής από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη για τον ίδιο.