• Πού ήταν Μπαρτσελόνα και Ρεάλ
• Πού ήταν ο Λέο και ο Κριστιάνο
• Πού έγερνε η ζυγαριά των Clasico
• 6/12/03: Το βασιλικό διπλό στο «Καμπ Νόου»
• 24/4/04: Η εκδίκηση των Μπλαουγκράνα στο «Μπερναμπέου»

Κι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, όπου το Clasico, το πιο συναρπαστικό και πολυδιαφημισμένο ντέρμπι του 21^ου αιώνα γυρίζει σελίδα. Και πώς να μην το κάνει, όταν τα δύο ονόματα που το σημάδεψαν ανεξίτηλα και το μετέτρεψαν στην πεμπτουσία του συλλογικού ποδοσφαίρου, βρίσκονται πια χιλιόμετρα μακριά. Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι, αυτό το δίπολο που καθόρισε μια ολόκληρη εποχή και προσέφερε μια άνευ προηγουμένου αντιπαλότητα για Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, αποτελεί τυπικά παρελθόν, αφού ο Αργεντινός «μάγος» πήρε τα ταλέντα του και μετακόμισε 1.100 χιλιόμετρα μακριά από την Καταλονία, στο λαμπερό Παρίσι. Τρία χρόνια τώρα, άλλωστε, έπαιζε χωρίς τον άσπονδο «εχθρό» του, ο οποίος είχε μετακομίσει στο Τορίνο και τώρα απέχει ακόμα περισσότερο από την ισπανική πρωτεύουσα, όντας στην κόκκινη μεριά του Μάντσεστερ.

Κάπως έτσι, το προσεχές ντέρμπι μεταξύ Μπλαουγκράνα και Μερένγκες (24/10, 17:15) προμηνύεται ιστορικό. Για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια, δεν θα περιλαμβάνει ούτε Μέσι, ούτε Κριστιάνο. Ναι, υπήρξαν κι άλλα μεταξύ τους ματς σε αυτό το διάστημα από τα οποία οι δυο τους απουσίαζαν, αλλά ακόμη κι αν δεν βρίσκονταν στο χορτάρι, θα έβλεπαν το ματς από τον πάγκο ή την εξέδρα. Πλέον, ανήκουν αμφότεροι σε άλλες ομάδες και η Μπάρτσα θα πρέπει να θυμηθεί πώς ήταν να νικάς τη Βασίλισσα χωρίς τον Λέο.

Αλήθεια, πώς ήταν τα τελευταίο Clasico στην προ Μέσι-Κριστιάνο era; Ενόψει του μεγάλου ματς το απόγευμα της Κυριακής (24/10, 17:15), το Gazzetta βουτάει στον χρόνο και ανασύρει από τις σκόνες τα δύο ντέρμπι της σεζόν 2003/04. Της τελευταίας πριν ο Μέσι ενταχθεί στην πρώτη ομάδα των Μπλαουγκράνα κι ανοίξει το «χρυσό» κεφάλαιο της ιστορίας, μια χρονιά με εντελώς διαφορετικά πρόσωπα και άλλες δυναμικές, στο φινάλε της οποίας καμία εκ των δύο τελικά δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια.

Πού ήταν Μπαρτσελόνα και Ρεάλ

Η Ρεάλ προερχόταν από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, του τελευταίου τίτλου στην εποχή του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε τον οποίο διαδέχθηκε το καλοκαίρι του 2003 ο Κάρλος Κεϊρόζ. Είχε πυροδοτήσει τη μεταγράφη-«βόμβα» του Ντέιβιντ Μπέκαμ από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, προσθέτοντας τον τελευταίο ουσιαστικά κρίκο στην αλυσίδα των Γκαλάκτικος: Ζιντάν, Ραούλ, Ρονάλντο, Φίγκο, Ρομπέρτο Κάρλος ήταν ήδη στο ρόστερ και με την έλευση του Βρετανού σταρ το παζλ ήταν πια ολοκληρωμένο.

Στην αντίπερα όχθη, τα «κλειδιά» στον πάγκο της Μπαρτσελόνα δόθηκαν στον Φρανκ Ράικαρντ, ο οποίος είχε μείνει χωρίς ομάδα την περασμένη σεζόν, με τον πρώτο σταθμό του σε συλλογικό επίπεδο να είναι η Σπάρτα Ρότερνταμ. Το βασικό, όμως, ορόσημο της χρονιάς εκείνης, δεν είναι άλλο από την απόκτηση του Ροναλντίνιο. Ο Βραζιλιάνος μάγος και πρωταθλητής Κόσμου έγινε κάτοικος Καταλονίας, με τη διοίκηση του Τζουάν Λαπόρτα να καταβάλει 32,5 εκατομμύρια για τη μεταγραφή του από την Παρί. Μαζί του αφίχθησαν οι Ντάβιντς, Φαν Μπρόνκορστ και Ράφα Μάρκες, σε μία Μπάρτσα που είχε βασικό τον Κάρλες Πουγιόλ και τον Βίκτορ Βαλντέζ, τους Τσάβι-Ινιέστα μακριά ακόμη από το αξεπέραστο peak τους, τον Λουίς Ενρίκε στα… τελειώματα και ήδη μια γεμάτη ολλανδική «παροικία» με Κοκού, Κλάιφερτ, Όφερμαρς, Ράιζιγκερ.

• Ο Ροναλντίνιο κατά την παρουσίαση του στη Μπαρτσελόνα

Στην ουσία, αρκεί μία μόνο πρόταση για να καταλάβει κανείς το status των δύο ομάδων: η Ρεάλ Μαδρίτης μετρούσε 9 Champions League, η Μπαρτσελόνα ένα! Λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν ότι στα επόμενα 17 χρόνια θα κατακτούσαν αθροιστικά σχεδόν τις μισές κούπες (τέσσερις η καθεμία).

• Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης τη σεζόν 2003/04

Πού ήταν ο Λέο και ο Κριστιάνο

Το 2003 ο 16χρονος Μέσι ανήκε στην Κ-19, αλλά το ταλέντο του ήταν προφανές δεν ανήκε στην αντίστοιχη ηλικιακή κατηγορία. Πήρε «σβάρνα» όλες τις μικρές ομάδες, το… τερμάτισε με 30 γκολ σε 22 συμμετοχές στην ομάδα Νέων, κατέθεσε διαπιστευτήρια πρώτα στη Μπαρτσελόνα Γ’ (10 συμ./5 γκολ) και ακολούθως στη Μπαρτσελόνα Β΄ που αγωνιζόταν στην 3^η κατηγορία (5 συμ./0 γκολ). Από το καλοκαίρι του 2004 θα εντασσόταν στις προπονήσεις κι οριστικά στην πρώτη ομάδα, αρχίζοντας το ταξίδι προς το ποδοσφαιρικό άπειρο.

Ο κατά δύο χρόνια μεγαλύτερος Κριστιάνο Ρονάλντο, πάλι, ξεκινούσε το δικό του ταξίδι προς την καταξίωση. Μετά την παρθενική επαγγελματική σεζόν του στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, κατά σύμπτωση ο προπονητής της Ρεάλ, Κάρλος Κεϊρόζ, ο οποίος εργαζόταν ως βοηθός του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη σεζόν 2002/03, είχε προτείνει στον Σκωτσέζο manager τον 18χρονο άσημο στο ευρύ κοινό Πορτογάλο. Το «Ολντ Τράφορντ» πήρε μια πρώτη γεύση από το ταλέντο του, απολογισμός 6 γκολ και 8 ασίστ, σε μια «μαγική» πορεία που μόλις είχε αρχίσει και θα κρατούσε πέντε χρόνια, μέχρι ο γνωστός πια σε όλους ως CR7 να μετακομίσει στη Ρεάλ και τον κόσμο των Clasico το 2009.

• Μέσι και Κριστιάνο το 2003

Πού έγερνε η ζυγαριά των Clasico

Μέχρι τη σεζόν 2003/04

• Νίκες Ρεάλ: 81

• Ισοπαλίες: 40

• Νίκες Μπαρτσελόνα: 74

Σήμερα

• Νίκες Ρεάλ: 98

• Ισοπαλίες: 52

• Νίκες Μπαρτσελόνα: 95

Την 17ετία που μεσολάβησε, οι Μπλαουγκράνα κατέχουν τη μερίδα του λέοντος με 21 νίκες έναντι 17 (12 ισοπαλίες). Πριν ο Λέο παίξει το πρώτο του ματς κόντρα στη Ρεάλ, πρώτος σκόρερ των Clasico παρέμενε για μισό και πλέον αιώνα ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο και πρώτοι σε συμμετοχές οι Πάκο Χέντο και Μανουέλ Σαντσίς. Κατηγορίες στις οποίες πλέον κυριαρχεί ο Αργεντινός θρύλος.

6/12/03: Το βασιλικό διπλό στο «Καμπ Νόου»

Με τον Ροναλντίνιο τραυματία, η Μπαρτσελόνα καλείτο να υποδεχθεί την πρωτοπόρο Ρεάλ στο «Καμπ Νόου» από το -10 και την 8^η θέση, προερχόμενη, μάλιστα, από ήττα με 5-1 στη Μάλαγα. Ούτε στο ντέρμπι, όμως, μπόρεσε να αντιδράσει. Η Βασίλισσα θριάμβευσε με 2-1 χάρη σε γκολ των Ρομπέρτο Κάρλος (36’) και Ρονάλντο (73’), με τον Κλάιφερτ να μειώνει απλά για τη Μπάρτσα στο 82^ο λεπτό, επιβεβαιώνοντας τις βλέψεις των Μερένγκες για το repeat και την ανηφόρα που είχε να ανέβει το σύνολο του Φρανκ Ράικαρντ στην πιο μεταβατική ίσως περίοδο της Μπαρτσελόνα μέχρι αυτή που βιώνει την τελευταία διετία.

Οι 11άδες

Μπαρτσελόνα (Φρανκ Ράικαρντ): Βαλντές, Γκάμπρι (46’ Κουαρέσμα), Ράιζιγκερ, Πουγιόλ, Φαν Μπρόνκχορστ, Κοκού, Τσάβι, Λόπεθ, Μότα (78’ Σαβιόλα), Λουίς Γκαρθία (46’ Όβερφμαρς), Κλάιφερτ

Ρεάλ Μαδρίτης (Κάρλος Κεϊρόζ): Κασίγιας, Σαλγκάδο, Παβόν, Μπράβο, Ρομπέρτο Κάρλος, Μπέκαμ, Ελγέρα, Φίγκο, Ζιντάν, Ραούλ (78’ Σολάρι), Ρονάλντο (78’ Πορτίγιο)

24/4/04: Η εκδίκηση των Μπλαουγκράνα στο «Μπερναμπέου»

Μέσα σε τέσσερις μήνες και κάτι, τα πράγματα είχαν αλλάξει. Στο Clasico του δεύτερου γύρου στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», τέσσερις αγωνιστικές πριν από το φινάλε, η Ρεάλ προερχόταν από νίκη στο ντέρμπι με την Ατλέτικο στο «Βιθέντε Καλντερόν» και συγκατοικούσε με τη Βαλένθια στην κορυφή. Από την άλλη, η Μπαρτσελόνα που είχε ξεκινήσει τον δεύτερο γύρο στο -16 από την κορυφή, με μόλις 27 βαθμούς και εκτός εξάδας, είχε σαλπίσει την αντεπίθεσή της με μπροστάρη τον «Ρόνι» (9 γκολ και δύο ασίστ σε αυτό το διάστημα), μειώνοντας την απόσταση από την 1^η θέση στο -7.

Αυτή τη φορά, το Clasico βάφτηκε Μπλαουγκράνα. Με πρωταγωνιστές τους Τσάβι-Ροναλντίνιο, οι οποίοι συνεργάστηκαν για το γκολ της νίκης στο 86^ο λεπτό, οι Μπλαουγκράνα πήραν «εκδίκηση» (1-2, Σολάρι στο 54’, Κλάιφερτ στο 58’ οι έτεροι σκόρερ) και σφράγισαν τεράστια ανατροπή που έμελλε να είναι η αρχή της… κατάρρευσης για τη Βασίλισσα στην τελική ευθεία. Παρά το ότι η Βαλένθια γκέλαρε επίσης την ίδια βραδιά (1-1 με Μπιλμπάο), οι Μερένγκες «αυτοκτόνησαν» δίχως να πάρουν ούτε βαθμό στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές, χάνοντας εκτός έδρας από Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και Μούρθια κι εντός έδρας από Μαγιόρκα (2-3) και Σοσιεδάδ (1-4!). Αποτέλεσμα ήταν η Βαλένθια να στεφθεί πρωταθλήτρια δύο αγωνιστικές πριν από το φινάλε και οι Γκαλάκτικος να τερματίσουν τέταρτοι, βλέποντας τη Μπαρτσελόνα, μάλιστα, να κατακτά τη 2^η θέση και μέχρι και τη Ντεπόρ να την προσπερνά στο φινάλε.

Οι 11άδες

Ρεάλ Μαδρίτης (Κάρλος Κεϊρόζ): Κασίγιας, Σαλγκάδο, Ελγέρα, Μπράβο, Ρομπέρτο Κάρλος, Καμπιάσο, Μπέκαμ, Φίγκο, Ζιντάν (77’ Γκούτι), Σολάρι (84’ Νούνιεθ), Ραούλ

Μπαρτσελόνα (Φρανκ Ράικαρντ): Βαλντές, Ράιζιγκερ, Ολεγέρ, Πουγιόλ (84’ Μότα), Φαν Μπρόνκχορστ, Κοκού, Ντάβιντς, Τσάβι, Όφερμαρς (57’ Ενρίκε), Ροναλντίνιο, Σαβιόλα (57’ Κλάιφερτ)