Δεδομένο πρώτο. Ο Ρόναλντ Κούμαν – αργά ή γρήγορα – θα αποτελέσει παρελθόν από την Μπαρτσελόνα. Από την πρώτη του κιόλας σεζόν έδειξε ότι δεν «κόλλησε» με την ομάδα, παρά το γεγονός πως έχει υπάρξει ποδοσφαιριστής και γνώστης της νοοτροπίας του συλλόγου. Ωστόσο, ούτε το... τίκι-τάκα δεν ήξερε καν πως λέγεται σωστά, πόσο μάλλον να το εφαρμόσει.

Δεδομένο δεύτερο. Ονόματα όπως ο Κοκού, ο (Ζόρντι) Κρόιφ ή ο Λάρσον μπορεί να ξέρουν τι σημαίνει Μπαρτσελόνα, όμως δεν έχουν ακόμα το ειδικό βάρος για να σηκώσουν στις πλάτες τους αυτό το φορτίο. Αντόνιο Κόντε, Αντρέα Πίρλο και Γιόακιμ Λεβ είναι κάποιες επιλογές, όμως οι άνθρωποι των «μπλαουγκράνα» χρειάζονται έναν προπονητή, που να έχει την ίδια φιλοσοφία με το σύλλογο. Τσάβι, Ρομπέρτο Μαρτίνεθ και Έρικ Τεν Χαγκ είναι ίσως οι μοναδικοί αυτοί τη στιγμή που θα μπορούσαν να «κουμπώσουν» στο Καμπ Νου και να εφαρμόσουν το στυλ παιχνιδιού, που αποτελεί σήμα-κατατεθέν της ομάδας.

Ο Ισπανός «θρύλος» του συλλόγου αποτελεί την επιτομή του περίφημου «τίκι-τάκα». Είναι ο άνθρωπος, που ως ποδοσφαιριστής, το εφάρμοσε καλύτερα από κάθε άλλον στην ιστορία του συλλόγου. Από την άλλη, οι Μαρτίνεθ (είναι Καταλανός) και Τεν Χαγκ μπορεί να μην έχουν βρεθεί ποτέ στους «μπλαουγκράνα», όμως οι επιρροές τους στην προπονητική προέρχονται από τον τεράστιο Γιόχαν Κρόιφ. Τον εμπνευστή, δηλαδή, αυτού του στυλ παιχνιδιού. Πόσο εύκολο, όμως, είναι να πάει κάποιος εκ των τριών στο Καμπ Νου;

Καταρχάς, όλοι τους βρίσκονται στον πάγκο κάποιας ομάδας. Ο Τσάβι είναι στην Αλ Σαντ, ο Μαρτίνεθ στην εθνική Βελγίου και ο Τεν Χαγκ στον Άγιαξ. Μικρότερο εμπόδιο ενδεχομένως να αποτελεί η ομάδα από το Κατάρ, στην περίπτωση του Τσάβι. Ωστόσο, οι άλλοι δύο προπονητές έχουν υποχρεώσεις σε υψηλότερο επίπεδο. Από τη μία, ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έχει μπροστά του το δέλεαρ του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τους «κόκκινους διαβόλους», από την άλλη ο Έρικ Τεν Χαγκ έχει συμβόλαιο με τον «Αίαντα» μέχρι το 2023.

Ενδεχομένως, οι υποχρεώσεις τους να μην είναι το μοναδικό εμπόδιο, σε περίπτωση πρότασης της Μπαρτσελόνα. Η κατάσταση του συλλόγου, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους ίδιους. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, μεσούσης της σεζόν. Σε διοικητικό επίπεδο, τα χρέη έχουν διογκωθεί και η περίοδος των «παχιών αγελάδων» έχει περάσει. Αυτό έχει επίπτωση και στο αγωνιστικό κομμάτι, αφού οι παίκτες που διαθέτουν αυτή τη στιγμή οι «μπλαουγκράνα» δεν μπορούν να εφαρμόσουν το συγκεκριμένο πλάνο παιχνιδιού (κάτι που παραδέχθηκε και ο Κούμαν) και οι ίδιοι να μη θέλουν να «κάψουν» το χαρτί τους με ένα ρόστερ που δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι.

Η προοπτική της Μπαρτσελόνα σίγουρα βρίσκεται στο μυαλό και στα πλάνα των τριών προαναφερθέντων (όπως και της πλειοψηφίας των προπονητών). Ίσως, όμως, όχι για τώρα και με αυτές τις συνθήκες. Παρόλα αυτά, οι διοικούντες καλούνται να πάρουν σύντομα αποφάσεις, προκειμένου η ομάδα να βγει από το τέλμα. Και – δυστυχώς για τους ίδιους – μόνο το τεράστιο brand name του συλλόγου ενδεχομένως να μην είναι αυτή τη στιγμή αρκετό.