Ο ΠΑΟΚ στην πόλη που έκανε αθάνατη ο Ιούλιος Βερν, κι από τον Ναυτίλο στη σέντρα του Balaídos

Στην πόλη που έκανε αθάνατη ο Ιούλιος Βερν, ο ΠΑΟΚ καλείται να γράψει το δικό του κεφάλαιο με αντίπαλο τη Θέλτα. Από τις σελίδες των «20.000 λεύγων κάτω από τη θάλασσα» μέχρι τη μάχη για τη 2η αγωνιστική της League phase του Europa League, η Γαλικία και το μεγαλύτερο αλιευτικό λιμάνι στον κόσμο, που βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό, γίνεται σκηνή μιας νέας ευρωπαϊκής ιστορίας για τον «Δικέφαλο».

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στο Βίγκο ή Βίγο (να ξέρετε, οι ντόπιοι την προφέρουν Μπίγκο),τη μεγαλύτερη πόλη της Γαλικίας στη βορειοδυτική πλευρά της Ισπανίας, ενόψει της αναμέτρησης κόντρα στη Θέλτα για τη 2η αγωνιστική της League Phase του Europa League, με αρκετούς φίλους του, οργανωμένα ή μη, να έχουν ταξιδέψει για το μεγαλύτερο αλιευτικό λιμάνι στον κόσμο, που βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στον Ιούλιο Βερν και την ιστορία μας…

Δείτε Επίσης

ΠΑΟΚ: Η... ξεχωριστή υποδοχή στο Βίγκο (vid)

Ποιος δεν έχει γυρίσει τις σελίδες του Ιουλίου Βερν; Ποιος δεν έχει χαθεί σε κόσμους φανταστικούς, ταξιδεύοντας στα έγκατα της γης, στις απέραντες θάλασσες, ή κάνοντας τον γύρο του κόσμου μέσα σε ογδόντα ημέρες; Κι αν κάποιος δεν διάβασε ποτέ τα βιβλία, σίγουρα είδε τις δεκάδες κινηματογραφικές τους μεταφορές, που έκαναν τον Γάλλο συγγραφέα έναν αιώνιο ταξιδευτή στο μυαλό μας.

Εκείνος, ο «πατέρας της επιστημονικής φαντασίας», μπόρεσε να κοιτάξει πέρα από τον ορίζοντα∙ να φανταστεί ταξίδια στο διάστημα πριν ακόμη ο άνθρωπος απογειωθεί με αεροπλάνο, να βουτήξει στον ωκεανό πριν καν ο άνθρωπος ονειρευτεί ότι μπορεί να κατακτήσει τα βάθη του.

Κι όμως, μέσα σε όλα τα απίθανα τοπία που γέννησε η πένα του, ένα κεφάλαιο ανήκει στο Βίγκο. Από το 1869, όταν κυκλοφόρησαν οι «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», το μεγαλύτερο αλιευτικό λιμάνι του κόσμου βρέθηκε γραμμένο δίπλα στο όνομα του κάπτεν Νέμο και του θρυλικού «Ναυτίλου». Στο στενό του Ράντε, εκεί όπου το μυθιστόρημα θέλει τον Νέμο να επιστρέφει για να φορτώσει το χρυσάφι και το ασήμι που ανέσυρε από τα βυθισμένα καράβια, το Βίγκο γίνεται κομμάτι λογοτεχνίας, θρύλου και φαντασίας.

Κι είναι αλήθεια: δεν είναι τυχαίο που ο Βερν εμπνεύστηκε από αυτήν την πόλη. Το Βίγκο είναι μια ατελείωτη σκηνή. Από την κορυφή του Mount O Castro, όπου η φύση σφίγγει το χέρι της πόλης, μέχρι τα στενά του ιστορικού κέντρου, με τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια να οδηγούν σαν ποτάμι στη θάλασσα. Εκεί όπου η Praza da Constitución δεν σβήνει ποτέ, οι στοές γεμάτες κόσμο θυμίζουν τους αιώνες που όλα πουλιόνταν κι αγοράζονταν στις πέτρες της. Εκεί όπου η Praza da Pescadería μυρίζει θάλασσα και τα περίφημα στρείδια σερβίρονται φρέσκα, σαν να βγήκαν από τον Ατλαντικό μόλις πριν από λίγα λεπτά.

Το Βίγκο ζει με τη θάλασσα. Από την εποχή του Φελίπε Β΄ ήταν ήδη το σημαντικότερο λιμάνι του βορρά. Αργότερα, στάθηκε πρώτο απέναντι στον Ναπολέοντα, κερδίζοντας τον τίτλο της πόλης μέσα από αίμα και εξέγερση. Από τότε το λιμάνι του δεν έπαψε να ανασαίνει∙ σήμερα είναι η καρδιά της Ευρώπης στο φρέσκο ψάρι. Εκεί, πριν καλά-καλά ξημερώσει, οι δημοπρασίες της ψαραγοράς δίνουν ρυθμό στη ζωή∙ οι μηχανότρατες φεύγουν για μακρινούς ωκεανούς, οι σχεδίες στα ήρεμα νερά των εκβολών ανεβάζουν μύδια∙ κι όλα αυτά ζωγραφίζουν την καθημερινότητα μιας πόλης που ξέρει να ζει με τα κύματα.

Κι αν φύγεις λίγα λεπτά από το κέντρο, σε περιμένουν παραλίες με λεπτή, λευκή άμμο, διάφανα νερά και γαλάζιες σημαίες. Άγριοι κολπίσκοι, οικογενειακές ακτές, αμμουδιές για surfers και κρυφές γωνιές για γυμνιστές∙ το Βίγκο απλώνεται σαν γαλάζια αγκαλιά. Στα ανοιχτά, τα νησιά Cíes υψώνονται σαν φυσικά φρούρια, κομμάτι του Εθνικού Πάρκου των Νήσων του Ατλαντικού, ένας θησαυρός προστατευμένος και ανέγγιχτος.

Μα το Βίγκο δεν είναι μόνο η θάλασσα. Είναι η γειτονιά με τα βήματα των αιώνων∙ είναι το Ensanche με τα αρχοντικά των Καταλανών βιομηχάνων που κάποτε έστησαν την κονσερβοποιία και το μέλλον της πόλης∙ είναι οι δρόμοι με τα μπαρ, τα εστιατόρια, οι πλατείες όπου ο ήχος του κρασιού να συναντά το άρωμα των θαλασσινών. Καβούρια, γαρίδες, μύδια, στρείδια, χταπόδι∙ εδώ η γεύση είναι μια υπόσχεση και η γαστρονομία μια παράδοση που σμιλεύτηκε με το αλάτι και τον άνεμο.

Αυτό είναι το Βίγκο που συνάντησε από χθες ο ΠΑΟΚ. Μια πόλη που γεννήθηκε από τη θάλασσα, που ζει με τον αέρα του Ατλαντικού και που έγινε αθάνατη στις σελίδες του Ιουλίου Βερν. Μια πόλη που συνδυάζει μνήμες, θρύλους και ζωή, έτοιμη να φιλοξενήσει μια ακόμη ευρωπαϊκή ιστορία για τον «Δικέφαλο του Βορρά».