Όταν το 2010 τελείωσε ο τρίχρονος εφιάλτης της Segunda Division για τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, ο Ιμανόλ Αλκουαθίλ σχεδίαζε ακόμα τα επόμενα βήματά του στο ποδόσφαιρο. Ένα χρόνο μετά, η παλιά δόξα του συλλόγου επέστρεφε στη μεγάλη του αγάπη. Το 2011 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας των νέων και από τότε δεν έφυγε ποτέ ξανά από το Ανοέτα. Βήμα-βήμα, αργά αλλά σταθερά, ο ίδιος ανέβηκε όλα τα κλιμάκια του συλλόγου. Το Μάρτιο του 2018 εκτέλεσε για λίγους μήνες χρέη υπηρεσιακού τεχνικού, ενώ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους πήρε την ευκαιρία που – όπως έχει αποδειχθεί – άξιζε. Έγινε πρώτος προπονητής της ομάδας.

Από τότε μέχρι σήμερα, η Ρεάλ Σοσιεδάδ έπαψε να είναι «ασανσέρ» στην τελική κατάταξη (από 4^η θέση και έξοδο στο Champions League μέχρι 12^η). Βρίσκεται σταθερά στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος τα τελευταία τρία χρόνια, κερδίζοντας ισάριθμα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Και φυσικά, μέσα σε αυτό το διάστημα, έφτασε στην κορυφαία στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της. Τον Απρίλιο του 2021 κατέκτησε το Copa Del Rey της σεζόν... 2019-20, φτάνοντας σε ένα τρόπαιο για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του ’80. Και μάλιστα, αυτός ήταν ένας τίτλος ιδιαίτερης σημασίας, αφού ήρθε απέναντι στη «μισητή» Αθλέτικ Μπιλμπάο, σε έναν... χιλιοταλαιπωρημένο τελικό, που έγινε με καθυστέρηση ενός χρόνου λόγω του κορονοϊού και θέλησης των δύο ομάδων να αγωνιστούν σε γεμάτες εξέδρες (κάτι που δεν κατάφεραν τελικά).

Τη φετινή σεζόν, η Ρεάλ Σοσιεδάδ δείχνει πιο έτοιμη και ώριμη από ποτέ. Τι κι αν το καλοκαίρι αποχώρησε ο Αλεξάντερ Ίσακ για τη Νιούκαστλ (με το ποσό-ρεκόρ των 70 εκατομμυρίων ευρώ για το σύλλογο) και ο Νταβίντ Σίλβα κλείνει τα 37 τον ερχόμενο Ιανουάριο, η ομάδα του Αλκουαλίθ δείχνει αξιοζήλευτη συνέπεια. Μπορεί τα περισσότερα ματς να τα κερδίζει στο γκολ, όμως αυτό ουδόλως απασχολεί κανέναν στο Σαν Σεμπαστιάν. Κρίνοντας από τα δεδομένα της εποχής, η τρίτη θέση στη La Liga μοιάζει με το ταβάνι για όλους, λόγω Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Ποια ομάδα βρίσκεται εκεί μετά από δέκα αγωνιστικές; Μα φυσικά, η Σοσιεδάδ.

Μπορεί το ξεκίνημά της στο φετινό πρωτάθλημα να ήταν προβληματικό, όμως στη συνέχεια το «τρένο» από το Σαν Σεμπαστιάν δε σταματά πουθενά. Στις πέντε πρώτες αγωνιστικές είχε δύο ήττες και μία ισοπαλία, όμως στη συνέχεια έκανε 5/5. Τελευταία φορά που έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από το γήπεδο ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου. Εσπανιόλ, Χιρόνα, Βιγιαρεάλ, Θέλτα και Μαγιόρκα ήταν τα επόμενα θύματα της Σοσιεδάδ μέχρι σήμερα. Καμία από αυτές δεν ανήκει στους «μεγάλους», όμως πολλά από αυτά τα ματς ήταν... εξάποντα. Αυτά που χρειάζεται να παίρνει κανείς σε ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος.

Εκεί, που εντυπωσιάζουν εξίσου – ίσως και περισσότερο – οι Βάσκοι είναι στο Europa League. Και αφού έκαναν το «μπαμ» την πρώτη αγωνιστική στο Ολντ Τράφορντ, απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στη συνέχεια έκαναν το αναμενόμενο. «Καθάρισαν» Ομόνοια και Σέριφ (δις), κάνοντας το 4/4 στον όμιλο με παθητικό μόλις ένα τέρμα. Και αποτελούν μόλις μία από τις τρεις ομάδες που έχουν πάρει το εισιτήριο για την επόμενη φάση, από την τέταρτη κιόλας αγωνιστική (Μπέτις και Φράιμπουργκ οι άλλες δύο). Και μπορεί συνήθως οι μικρομεσαίες ομάδες να μην μπορούν να είναι ανταγωνιστικές σε δύο διοργανώσεις ταυτόχρονα, όμως φέτος η Ρεάλ Σοσιεδάδ δείχνει έτοιμη να χωρέσει δύο καρπούζια σε μία μασχάλη.