Ο Ολυμπιακός περίμενε περισσότερα από αρκετούς παίκτες του σε σειρά δύο αγώνων με αντίπαλο την Αταλάντα. Ωστόσο επειδή η προσέγγιση του προπονητή ήταν με τριάδα στην άμυνα και ένα 3-4-3 και 3-5-2 αντίστοιχα στις δύο αναμετρήσεις (τουλάχιστον στο ξεκίνημα των αγώνων αυτών) έχει τη σημασία του να σταθούμε στα άκρα του, τα οποία θα έπρεπε να του δώσουν πολύ πιο μεγάλη ώθηση και δεν το έπραξαν. Εξάλλου σε τέτοιους σχηματισμούς τα άκρα παίζουν μεγάλο ρόλο.

Τόσο ο Κένι Λαλά όσο και ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ δεν... γοήτευσαν αγωνιστικά στους δύο αυτούς αγώνες. Ο Μολδαβός μάλιστα είναι ο παίκτης που έχει καίρια ευθύνη στη φάση του 2-1 του Μπέργκαμο στέλνοντας τη μπάλα με το διώξιμό του πάνω στον σκόρερ Τζιμσίτι (και ενώ βέβαια πριν ούτε ο Σισέ έδιωξε γεμάτα ούτε ο Αγκιμπού Καμαρά απομάκρυνε σωστά τη μπάλα) ενώ ο Λαλά ήταν εκείνος που έχασε τελείως τον Μέχλε, που έκανε το 0-1 στο Φάληρο σε μία φάση που ξεκίνησε από το κέντρο για τους Ιταλούς. Ξέχωρα από το μερίδιο ευθύνης των δύο αυτών ακραίων σε αυτές τις φάσεις των γκολ δεν έδωσαν σχεδόν τίποτα και στο δημιουργικό και το επιθετικό σκέλος. Δεν βοήθησαν σε έναν καλό ή επαρκή βαθμό.

Εάν μάλιστα πάρουμε και ένα δείγμα πληροφοριών από την πλατφόρμα Wyscout θα δούμε πως στον πρώτο αγώνα στην Ιταλία ο Λαλά είχε 7/23 κερδισμένες μονομαχίες με 30% και 1/3 εναέριες μονομαχίες με 1/3. Από τις μακρινές μπαλιές του είχε μόνο μία εύστοχη στις τέσσερις που επιχείρησε.

Ο Ρέαμπτσιουκ από την άλλη - όπως μας δείχνουν τα στοιχεία του Wyscout για το ματς του 2-1 - δεν κέρδισε καμία από τις 2 εναέριες μονομαχίες που επιχείρησε, είχε 57% στις κερδισμένες μονομαχίες του με 57% και έδωσε μόνο μία εύστοχη μακρινή πάσα στις τρεις που δοκίμασε. Και γενικά και στα δύο ματς εάν εξαιρέσεις κάποια φάουλ που κέρδισαν οι Λαλά και Ρέαμπτσιουκ στο δημιουργικό και στο επιθετικό σκέλος δεν προσέφεραν παρά λίγα πράγματα. Στον 2ο αγώνα ο Λαλά έγινε αλλαγή στο 2ο μέρος (σε ένα διάστημα που βγήκε και ο Εμβιλά για έρθουν από τον πάγκο ο Ελ Αραμπί με τον Βρουσάι) ενώ ο Ρέαμπτσιουκ τελείωσε το ματς. Στον πρώτο αγώνα και ο Λαλά και ο Ρέαμπτσιουκ έμειναν μέχρι τέλους στο γήπεδο.

Βέβαια γενικότερα ο Ολυμπιακός δεν πήρε πράγματα από τους ακραίους του ή τους εξτρέμ του εάν θέλετε από αυτά τα δύο ματς. Ακόμα και ο πιτσιρικάς Αγκιμπού Καμαρά - που χρησιμοποιείται σε διάφορους ρόλους μέσα στον αγωνιστικό χώρο και για να πρεσάρει διότι παίζει με παραπάνω ένταση και έχει περισσότερα τρεξίματα - δεν απέδωσε σύμφωνα με τις δυνατότητές του.

Στο πρώτο παιχνίδι του 2-1 στο Μπέργκαμο από ακραίους πλην των δύο μπακ χρησιμοποιήθηκαν οι πλάγιοι επιθετικοί Ονιεκούρου, Λόπες και Μασούρας. Στον αγώνα - ρεβάνς με το 0-3 του Φαλήρου από ακραίους χρησιμοποιήθηκαν οι Ονιεκούρου, Βαλμπουενά και Μασούρας.