• Τα ντουέτο της Σαμπντόρια
• Οι Διόσκουροι που δεν χωρίζουν ούτε στις διακοπές
• Η «τρόικα» της Πεσκάρα

Δεν ήταν μόνον 11 παίκτες ή μια 26μελής αποστολή. Δεν ήταν μια συνηθισμένη ομάδα. Η Ιταλία επέστρεψε στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και την ιστορία της Σκουάντρα Ατζούρα την έγραψαν οι παρέες. Έτσι γίνεται, άλλωστε, παντού και πάντα. Σε κάθε μεγάλη επιτυχία, σε κάθε μεγάλη στιγμή.

Πίσω από την τρελή πορεία κρύβονται δύο «ζευγάρια» και μία «τρόικα». Όλοι κάπου χάθηκαν και αντάμωσαν στην πορεία. Άλλωστε, έτσι δεν συμβαίνει με όλες τις παρέες;

Τα ντουέτο της Σαμπντόρια

Γεννήθηκαν και οι δύο το 1964, τη χρονιά δηλαδή που η Ίντερ του Ελένιο Ερέρα νίκησε τη Ρεάλ και κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μεγαλύτερος για λίγες μέρες (πέντε μήνες για την ακρίβεια) ο Τζανλούκα Βιάλι, ο οποίος ήρθε στη ζωή τον Ιούλιο στην Κρεμόνα. Το Νοέμβριο, γύρω στα 300 χιλιόμετρα πιο μακριά γεννήθηκε ο Ρομπέρτο Μαντσίνι.

Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά στις Ελπίδες της Ιταλίας. Πρώτος φόρεσε τη φανέλα της Σαμπντόρια ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, το 1982. Ήταν αυτός που έπεισε τον Βιάλι να πάρει κι εκείνος το φύλλο πορείας για την ομάδα από τη Γένοβα.

Επιθετικοί αμφότεροι «έγραψαν» ιστορία με τους Μπλουτσερκιάτι. Κατέκτησαν μαζί το Σκουντέτο του 1991, τα Κύπελλα του του 1985, του 1988 και του 1989, το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1990.

Οι δυο τους «έσκιζαν» τα αντίπαλα δίχτυα, αλλά παρέμειναν καλοί φίλοι. Τόσο που ο Μαντσίνι δεν ξέχασε τον Βιάλι και τον κάλεσε να τον ακολουθήσει και πάλι μετά από 30 χρόνια. Αυτή τη φορά στην εθνική Ιταλίας, ως βοηθός ομοσπονδιακού προπονητή.

Ο Βιάλι, εν τω μεταξύ, είχε πανηγυρίσει τη μεγαλύτερη νίκη της ζωής του. Όχι στον αγωνιστικό χώρο, αλλά εκτός αυτού. Πάλεψε για 17 μήνες με τον καρκίνο και τον νίκησε. «Έχουμε μια σχέση που βασίζεται στη φιλία. Είναι αδερφός μου», υποστήριξε ο Μαντσίνι με τον Βιάλι ν' απαντά: «Ο Ρομπέρτο είναι ο ήρωάς μου από τα 14».

Οι Διόσκουροι που δεν χωρίζουν ούτε στις διακοπές

«Διόσκουροι», δεν υπάρχει πιο κατάλληλη λέξη για να περιγράψει κάποιος τη σχέση του Λεονάρντο Μπονούτσι με τον Τζόρτζιο Κιελίνι. Μαζί από το 2010 στη Γιουβέντους με ένα διάλειμμα (όταν ο πρώτος τη σεζόν 201718 φόρεσε τη φανέλα της Μίλαν) που επιβεβαίωσε απλά ότι... χώρια δεν μπορούν!

Αχώριστο κεντρικό αμυντικό δίδυμο στη Γηραιά Κυρία και την εθνική Ιταλίας. Ό,τι άφησαν στη μέση στον τελικό του 2012 και τη συντριβή στην Ισπανία, το έφεραν εις πέρας στο Λονδίνο, νικώντας στα πέναλτι την Αγγλία και κατακτώντας το τρόπαιο.

Ήταν αυτό το last dance τους; Ο Κιελίνι είναι ήδη 36, θα παίξει ακόμη μία σεζόν στους Μπιανκονέρι. Ο Μπονούτσι 34. Είναι τόσο αχώριστοι που αφού δεν έχει βαρεθεί ο ένας τον άλλον, θα πάνε μαζί και διακοπές!

Όπως είπε ο Μπονούτσι, θα προσπαθεί να πείσει το έτερόν του ήμισυ ότι υπάρχει ακόμη ένας τελευταίος χορός. Στο Κατάρ για το Μουντιάλ σε 500 μέρες. Μαζί κατέκτησαν οκτώ πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα και πέντε Super Cup. Αφού ξέχασαν την περασμένη σεζόν, μπορούν να ονειρεύονται το Παγκόσμιο Κύπελλο!

Η «τρόικα» της Πεσκάρα

Τσίρο Ιμόμπιλε, Λορέντσο Ινσίνιε και Μάρκο Βεράτι. Οι δύο Ναπολιτάνοι, ο Βεράτι από την Πεσκάρα. Εκεί, στην πόλη του Αμπρούτσο, συναντήθηκαν το 2011. Το ταλέντο της τριπλέτας μοναδικό, άφηνε υποσχέσεις ότι και οι τρεις τους θ' ακολουθούσαν σπουδαία καριέρα.

Όπως και έγινε τελικά. Τότε, κατέκτησαν το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας και το προβιβασμό από τη Serie B στη Serie A. Η παρέα συναντήθηκε έπειτα από 10 χρόνια και έφτασε σε ακόμη μία κορυφή.

Από το Παρίσι, τη Νάπολη και τη Ρώμη στο Λονδίνο. Στο «Γουέμπλεϊ» κατάφεραν να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δεύτερου για την Ιταλία και πρώτου μετά το 1968.

Για όλους τους θ' ακολουθήσουμε μερικές μέρες διακοπών, λίγες ανάσες για να γεμίσουν τις μπαταρίες τους για τη νέα σεζόν. Και μετά πάλι ο κάθε... κατεργάρης στον πάγκο του. Μέχρι να μαζευτούν και πάλι στο Κοβερτσάνο. Για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Με στόχο το Κατάρ. Αυτό το όνειρο που μόνο οι παρέες μπορούν να κάνουν πραγματικότητα...