Νταβίντ Λουίζ: «Πάντα ήθελα να ολοκληρώσω την καριέρα μου στην Πάφο»
Το περασμένο καλοκαίρι, η Πάφος ενεργοποίησε την... βόμβα της μεταγραφικής περιόδου φέρνοντας στην Κύπρο τον Νταβίντ Λουίζ. Ο κόσμος της Πάφου αγκάλιασε αμέσως τον Βραζιλιάνο πολύπειρο κεντρικό αμυντικό σπεύδοντας στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθεί με τιμές!
Στα 38 του πλέον, ο Λουίζ είναι βασικό μέλος της ομάδας στο φετινό ευρωπαϊκό της όνειρο και στην «παρθενική» της συμμετοχή στο Champions League! Μάλιστα, ο Βραζιλιάνος στόπερ σκόραρε την προηγούμενη αγωνιστική και έγινε ο δεύτερος γηραιότερος σκόρερ της διοργάνωσης.
Σε μία μακροσκελή συνέντευξη που παραχώρησε στην «Gazzetta dello Sport», ο Νταβίντ Λουίζ εξήγησε την απόφασή του να μετακομίσει στην Κύπρο για λογαριασμό της Πάφου, το ξεκίνημά του στο ποδόσφαιρο, την αγάπη για τα... μαθηματικά και πολλά ακόμη:
«Εξακολουθώ να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο. Πιστεύω πως είναι ένα δώρο από τον Θεό το ότι μπορώ να παίζω ξανά σε αυτό το επίπεδο. Είχα κάποια σωματικά προβλήματα στις αρχές του χρόνου, αλλά τώρα είμαι καλά, σωματικά και ψυχικά.
Γνώριζα αυτό το πρότζεκτ εδώ και δύο ή τρία χρόνια. Οι ιδιοκτήτες είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Πάντα ήθελα να ολοκληρώσω την καριέρα μου εδώ στην Πάφο. Ο σύλλογος είναι φιλόδοξος, υπάρχει θέληση για ανάπτυξη, οι εγκαταστάσεις είναι σύγχρονες, το επιτελείο είναι ικανό. Και φυσικά ο τρόπος ζωής: Έχει ήλιο, θάλασσα, και τα παιδιά μου περνούν όμορφα. Πάντα ήμουν άνθρωπος με περιέργεια, και πρέπει να πω ότι το ποδόσφαιρο στην Κύπρο εξελίσσεται. Παίζουμε στο Champions League με την Πάφο και οι συμπαίκτες μου δείχνουν εξαιρετικό επίπεδο.
Η προπονητική θα είναι όντως το μέλλον μου. Το σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό. Μπορεί να ξεκινήσω στην Κύπρο, ποτέ δεν ξέρεις. Έχω γράψει το αρχείο μου για το ποδόσφαιρο και τη ζωή. Βρίσκομαι σε ένα ιδιαίτερο σημείο στην καριέρα μου, αυτό που λέω πάντα είναι ότι αισθάνομαι ευτυχισμένος και είναι αλήθεια: Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για μένα.
Γεννήθηκα σε μια πολύ ταπεινή οικογένεια, οι γονείς μου ήταν δάσκαλοι. Πάντα ήμουν ένα παιδί γεμάτο ενέργεια, μου άρεσε να μελετώ στατιστική και δεν κοιμόμουν ποτέ. Στα 10 μου σκεφτόμουν να γίνω καθηγητής μαθηματικών! Ύστερα επέλεξα το ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής και εγώ πάντα αποκοιμιόμουν με την μπάλα στο κρεβάτι. Έκανα επίσης τζούντο και καποέιρα, μια βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη που συνδυάζει πάλη, χορό, ακροβατικά και μουσική.
Όταν ήμουν στη Σάο Πάολο έπαιζα με ψεύτικες παπούτσια αγορασμένα από πλανόδιο πωλητή. Όλοι οι συμπαίκτες μου φορούσαν Nike ή Adidas. Ένα απόγευμα, συνόδευσα έναν συμπαίκτη μου στην αγορά μαζί με τη μητέρα του και εκείνη του αγόρασε ένα ζευγάρι Nike. Τα ήθελα πάρα πολύ, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσαμε να τα αγοράσουμε. Έτσι, είπα στη μαμά του φίλου μου: “Η μαμά μου είναι εντάξει με το να μου τις πάρετε κι εμένα.” Δεν ήταν αλήθεια. Τον επόμενο μήνα, τηλεφώνησε στο σπίτι για να πάρει πίσω τα χρήματά της, αλλά η μητέρα μου δεν ήξερε τίποτα! Θύμωσε πολύ μαζί μου. Μετά, η Nike έγινε ο χορηγός μου για δέκα χρόνια. Μια πανέμορφη ιστορία.
«Το 7-1 από την Γερμανία ήταν η χειρότερη βραδιά της καριέρας μου. Παίζαμε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, αλλά να χάσουμε 7-1 στην έδρα μας ήταν αδιανόητο. Τεράστιος πόνος, ήμουν καταρρακωμένος και έκλαιγα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να χάσουμε, δεν φανταζόμασταν μια ήττα. Ήμασταν υπερβολικά αλαζονικοί. Αλλά από εκείνο το παιχνίδι έμαθα πάρα πολλά: Πώς να αντιδράς μετά από μια ήττα, τι σημαίνει να περνάς μήνες κάνοντας εφιάλτες, να σκέφτεσαι νύχτα με τη νύχτα τι θα μπορούσες να είχες κάνει. Δεν κοιμήθηκα για εβδομάδες. Στο τέλος, όμως, πιστεύω ότι μου ήταν πολύ χρήσιμο ως μάθημα».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.
