Πιερλουίτζι Καζιράγκι

Αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους Ιταλούς επιθετικούς τη δεκαετία του ’90. Στη Γιουβέντους είχε πάει από το 1989, συμβάλλοντας στην κατάκτηση δύο κυπέλλων UEFA. Στο Τορίνο έμεινε ως το 1993 και στη συνέχεια ακολούθησε μια πενταετία στη Λάτσιο. Το 1998 ήρθε η μεταγραφή στην Τσέλσι για τον Καζιράγκι, στην πρώτη του απόπειρα εκτός των ιταλικών γηπέδων. Ωστόσο, οι φιλοδοξίες του για κάτι καλό στην Premier League κόπηκαν απότομα, αφού στην πρώτη του σεζόν υπέστη ρήξη χιαστών και ουσιαστικά έπεσαν τίτλοι τέλους στην καριέρα του. Παρά τις απόπειρες να επανέλθει δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά και στα 31 του κρέμασε τα παπούτσια του.

Τζιανλούκα Βιάλι

Μετά από μια εξαιρετική παρουσία στη Σαμπντόρια, το 1992 έκανε το βήμα παραπάνω στην καριέρα του. Τον απέκτησε η Γιουβέντους, κάνοντας μεταγραφικό ρεκόρ για την εποχή (16,5 εκατομμύρια ευρώ). Ο Βιάλι έμεινε για τέσσερα χρόνια στους «μπιανκονέρι», κατακτώντας τα πάντα. Πρωτάθλημα, κύπελλο και super cup Ιταλίας, Champions League και κύπελλο UEFA. To 1996 έκανε μια ολοκληρωτική αλλαγή, αποφασίζοντας να πει «ναι» στην πρόταση της Τσέλσι και να μετακομίσει στην Αγγλία. Παρά το εκρηκτικό του ξεκίνημα, στη συνέχεια η διαμάχη του με τον προπονητή της ομάδας, Ρουντ Γκούλιτ, τον έθεσε στο περιθώριο. Τελικά, μετά την αποχώρηση του Ολλανδού τεχνικού, ο Βιάλι όχι μόνο επέστρεψε, αλλά έγινε παίκτης-προπονητής των «μπλε». Το 1999 κρέμασε τα παπούτσια του και για μία χρονιά ήταν αποκλειστικά στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου.

Ντιντιέ Ντεσάμπ

Μετά τον υποβιβασμό της Μαρσέιγ για το σκάνδαλο Ταπί, ο Γάλλος αμυντικός μέσος μετακόμισε στο Τορίνο το 1994, για λογαριασμό της Γιουβέντους. Ο Ντεσάμπ φόρεσε για πέντε χρόνια τη φανέλα των «μπιανκονέρι» και μέσα σε αυτό το διάστημα κατέκτησε όλους τους τίτλους εντός και εκτός συνόρων. Πρωταθλήματα, κύπελλα, Champions League, διηπειρωτικό, super cup και άλλα. Μάλιστα, αγωνίστηκε σε τρεις σερί τελικούς Champions League, χάνοντας τους δύο. Το καλοκαίρι του 1999 αποφάσισε να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Premier League. Φόρεσε τη φανέλα της Τσέλσι μόνο για τη σεζόν 1999-2000, καταφέρνοντας να κατακτήσει το κύπελλο Αγγλίας.

Άντριαν Μούτου

Αποτέλεσε μία από τις πρώτες μεταγραφές του Ρόμαν Αμπράμοβιτς το 2003, όταν ο Ρώσος μεγιστάνας απέκτησε την Τσέλσι. Ο Ρουμάνος αποτελούσε τότε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όμως είχε προβληματικό χαρακτήρα. Μετά την άφιξη του Ζοσέ Μουρίνιο μπήκε στο περιθώριο, ενώ «ταφόπλακα» για τον Μούτου αποτέλεσε η τιμωρία του για χρήση ναρκωτικών ουσιών το Σεπτέμβριο του 2004. Στην Τσέλσι δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά, με τη Γιουβέντους να του προσφέρει συμβόλαιο την επόμενη χρονιά. Μετά τη λήξη της τιμωρίας του, ο Ρουμάνος επιθετικός αγωνίστηκε στη «Μεγάλη Κυρία» τη σεζόν 2005-06. Στη συνέχεια παραχωρήθηκε στη Φιορεντίνα, όπου βρήκε την «Ιθάκη» του για πολλά χρόνια.

Τιάγκο Μέντες

Ο Πορτογάλος μέσος αποτέλεσε μία από τις πρώτες μεταγραφές του Ζοσέ Μουρίνιο στην Τσέλσι, το καλοκαίρι του 2004. Ωστόσο, η παρουσία του στους «μπλε» κράτησε μόλις ένα χρόνο, λόγω της πλειάδας αστέρων που αγωνίζονταν τότε στον άξονα της ομάδας. Ακολούθησε η Λυών και στη συνέχεια η Γιουβέντους. Ο Τιάγκο Μέντες ήταν ένας από τους παίκτες που απέκτησε η «Μεγάλη Κυρία» το 2007, όταν επέστρεψε στη Serie A, μετά το σκάνδαλο Calciopolis. Τόσο κάποια προβλήματα τραυματισμών, όσο και οι δικές του μέτριες εμφανίσεις, δεν επέτρεψαν στον Πορτογάλο χαφ να έχει πολλές συμμετοχές στα 2,5 χρόνια που έμεινε στο Τορίνο.

Νικολά Ανελκά

Η Τσέλσι ήταν κατά σειρά η πέμπτη αγγλική ομάδα στην καριέρα του γυρολόγου των ευρωπαϊκών γηπέδων. Τον Ιανουάριο του 2008 δαπάνησε 15 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει από την Μπόλτον. Λίγους μήνες αργότερα ήταν ο μοιραίος στον τελικό του Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως στα τέσσερα χρόνια παρουσίας στους «μπλε» κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα Αγγλίας. Μετά από μία «παρένθεση» στην Κίνα, ο Ανελκά επέστρεψε στην Ευρώπη τον Ιανουάριο του 2013. Το έκανε για λογαριασμό της Γιουβέντους, με τη μορφή δανεισμού. Ωστόσο, οι συμμετοχές του ήταν ελάχιστες και σύντομα αποχώρησε.

Χουάν Κουαδράδο

Τον Ιανουάριο του 2015, ο Ζοσέ Μουρίνιο έκανε τα πάντα για να πάρει στην Τσέλσι τον Κολομβιανό ακραίο. Μέχρι και τον Σαλάχ (!) έδωσε δανεικό στη Φιορεντίνα για να κάνει κάτοικο Λονδίνου τον Κουαδράδο. Ωστόσο, στην πράξη τα πράγματα ήταν αντίθετα. Ο ποδοσφαιριστής δεν πήρε πολλές ευκαιρίες στους «μπλε» και το ίδιο καλοκαίρι παραχωρήθηκε δανεικός στη Γιουβέντους. Ο Κουαδράδο «κούμπωσε» στη «Μεγάλη Κυρία» και μέχρι σήμερα φορά τη φανέλα της. Το 2017 αποκτήθηκε με κανονική μεταγραφή, ενώ άλλαξε και θέση, αφού πλέον αγωνίζεται ως δεξιός μπακ.

Γκονζάλο Ιγκουαϊν

Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις με τη φανέλα της Νάπολι αποτέλεσαν «διαβατήριο» για τη μεταγραφή του στη Γιουβέντους το 2016. Μάλιστα, η «Μεγάλη Κυρία» δαπάνησε το ποσό των 90 εκατομμυρίων ευρώ (μεταγραφικό ρεκόρ τότε για το σύλλογο) για να τον αποκτήσει. Ο Αργεντινός επιθετικός συνέχισε να πυροβολεί τα αντίπαλα δίχτυα στις δύο πρώτες του σεζόν με την ομάδα, όμως το 2018 ένιωσε πως δεν υπήρχε χώρος για το ίδιο, λόγω της απόκτησης του Κριστιάνο Ρονάλντο. Έτσι, αρχικά παραχωρήθηκε δανεικός στη Μίλαν, ενώ στο δεύτερο μισό της σεζόν βρέθηκε στην Τσέλσι και πάλι με τη μορφή δανεισμού. Η παρουσία του στους «μπλε» κράτησε μόλις για έξι μήνες και στη συνέχεια επέστρεψε στο Τορίνο και στους «μπιανκονέρι».

Άλβαρο Μοράτα

Το καλοκαίρι του 2014, η Γιουβέντους τον απέκτησε από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ωστόσο στη συμφωνία των δύο ομάδων υπήρχε ρήτρα επιστροφής του Ισπανού επιθετικού στη «βασίλισσα», εφόσον εκείνη το επιθυμούσε. Μετά από δύο εξαιρετικές σεζόν του Μοράτα με τους «μπιανκονέρι», η Ρεάλ τον πήρε πάλι πίσω το 2016. Ωστόσο, δεν έκατσε για πολύ στο Μπερναμπέου, αφού δεν μπορούσε να πάρει τη θέση βασικού από τον Μπενζεμά. Το 2017, η Τσέλσι δαπάνησε 60 εκατομμύρια ευρώ (μεταγραφικό ρεκόρ τότε για το σύλλογο) και τον έκανε κάτοικο Λονδίνου. Η παρουσία του δεν κρίθηκε ιδιαίτερα ικανοποιητική και μετά από 1,5 χρόνο αποχώρησε από το Στάμφορντ Μπριτζ. Πλέον, αγωνίζεται και πάλι στη Γιουβέντους και ετοιμάζεται να υποδεχθεί την παλιά του ομάδα.