Μπορεί να αποδειχθεί αναλώσιμος ακόμη και ο Φλικ στην Μπάγερν;

Σε 15 μήνες δουλειάς μετρά περισσότερα τρόπαια από ήττες. Το βράδυ της Πέμπτης έγινε και τυπικά ο πιο επιτυχημένος προπονητής σε μια σεζόν στην ιστορία της Μπάγερν, κατακτώντας το 6ο τρόπαιο της περιόδου 2019-2020. Κανονικά, αυτό τον καιρό τα media θα έπρεπε να καταγράφουν σενάρια περί που ενδεχομένου να εμφανιστεί κάποιος σύλλογος της ευρωπαϊκής ελίτ για να “αρπάξει” τον προπονητή της Μπάγερν, και κοντά σε αυτά θα έπρεπε να εμφανίζονται ρεπορτάζ που να καταγράφουν την προσπάθεια της διοίκησης της Μπάγερν να έχει όσο πιο χαρούμενο γίνεται τον προπονητή της. Αντί όλων αυτών όμως το τελευταίο σενάριο που κατεγράφη από ένα γερμανικό μέσο, κι ας είναι αυτό η συνήθως υπερβολική Bild, παρουσιάζει ως πιθανή την αποχώρηση του Χάνσι Φλικ το ερχόμενο καλοκαίρι από την Μπάγερν.

Δεν έχει μεγάλο νόημα να επιχειρήσει κανείς να επιβεβαιώσει ένα σενάριο που καταγράφει τάσεις και όχι γεγονότα. Μεγάλο νόημα όμως έχει αυτή η διδακτική ιστορία σχετικά με τον τρόπο που λειτουργεί η Μπάγερν. Διότι στην πραγματικότητα ο τρόπος της Μπάγερν είναι η σκληρή, για τους προπονητές, επικρατούσα κατάσταση σε ένα μεγάλο μέρος της αγοράς του ποδοσφαίρου, ακόμη και στο επίπεδο της ελίτ. Βασικοί δείκτες απόδοσης, δηλαδή μέτρα για να μετρά μια ποδοσφαιρική εταιρεία την απόδοση του προπονητή της δεν είναι μόνο οι νίκες και οι ήττες. Δεν είναι μόνο το ποσοστό νικών και οι τίτλοι. Αν ήταν, ο προπονητής των 6 τίτλων σε μια σεζόν, με ποσοστό νικών 85.29% θα είχε ήδη υπογράψει μια νέα επέκταση συμβολαίου συμπληρώνοντας μόνος το νούμερο των αποδοχών του στο συμφωνητικό. Στις ποδοσφαιρικές εταιρείες όμως η μοίρα του προπονητή κρίνεται και από την δημοφιλία, και από την εμπορική εικόνα του, και από την διπλωματία. Διότι στο τέλος της ημέρας τις αποφάσεις τις λαμβάνουν αυτοί που διοικούν χωρίς να δίνουν εξηγήσεις και, συχνά, με την αίσθηση ότι εκείνοι δεν κρίνονται. Και συχνά βάζουν πολύ ψηλά στα κριτήρια της απόφασής τους το αν ο προπονητής “ακούει” ή όχι.

Το σενάριο σχετικά με τον Φλικ και το μέλλον του έχει ως εξής: το ερχόμενο καλοκαίρι o Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε αφήνει την διοίκηση της Μπάγερν στον Ολιβερ Καν, που θα είναι ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Ως επιλογή του Ρουμενίγκε, κι ως κάποιος που δεν απέφυγε τις κόντρες με τον αθλητικό διευθυντή της Μπάγερν, τον Χασάν Σαλιχάμιζιτς σχετικά με τις μεταγραφές και τις αλλαγές στο ρόστερ, ο Φλικ είναι πιθανό να μην αποδειχθεί ο εκλεκτός του νέου διοικητικού καθεστώτος. Επειδή δεν είναι κάποιος που “ακούει” εύκολα. Γι’ αυτό και, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Bild και την σχετική θεματολογία που αυτό δημιούργησε, στο μυαλό του 56χρονου προπονητή γυρίζει η ιδέα να γίνει διάδοχος του Γιοακιμ Λεβ στην Εθνική Γερμανίας.

Αφήνοντας στην άκρη το σενάριο, κανείς αναρωτιέται: γίνεται να σκέφτεται η Μπάγερν να αλλάξει προπονητή όταν έχει κάποιον που της έχει φέρει 6 τίτλους σε 68 παιχνίδια; Γίνεται. Αφενός επειδή το δείχνει η ιστορία ενός συλλόγου που είχε “στείλει” στην σύνταξη τον προπονητή που της έφερε το προηγούμενο Treble, τον Γιουπ Χάινκες, προτού ακόμη αυτός φτάσει στην κατάκτηση του Champions League το 2013, όταν ανακοίνωσε από τον Ιανουάριο τη συμφωνία της με τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Και αφετέρου επειδή η Μπάγερν δεν επιτρέπει ποτέ σε έναν προπονητή να γίνει “μεγαλύτερος” από την διοίκηση, όπως αποδείχθηκε στη διάρκεια της 3ετιας του Γκουαρδιόλα στο Μόναχο.

Αν ένας προπονητής με 6 τρόπαια, ο κατά τεκμήριο καλύτερος σε απόδοση προπονητής του 2020, είναι “αναλώσιμος” επειδή “δεν ακούει”, σκεφθείτε τι συμβαίνει με τους προπονητές που δεν έχουν αντίστοιχη αποτελεσματικότητα. Ο απολύτως επιτυχημένος Φλικ μπορεί να μην είναι αρεστός επειδή δεν έχει καθιερώσει τον Λιρόι Σανέ, την πιο ακριβή μεταγραφή που έχει κάνει ο Σαλιχάμιζιτς ως αθλητικός διευθυντής της Μπάγερν. Σκεφθείτε τι συμβαίνει με προπονητές που δεν επιτυγχάνουν τόσο υψηλούς στόχους και δεν ξεπερνούν αποδεδειγμένα τις προσδοκίες των συλλόγων τους με τα αποτελέσματα των αγώνων.

Πρέπει να είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι προπονητές που έχουν αγοράσει το προνόμιο να μη δέχονται παρεμβάσεις. Φαίνεται ότι τούτο τον καιρό ο Φλικ ζυγίζει αυτή την επιλογή, δηλαδή το αν θα εκμεταλλευτεί τις αδιανόητες επιτυχίες που έκανε με την Μπάγερν για να πάει κάπου αλλού όπου θα έχει εξασφαλισμένο το προνόμιο να αποφασίζει, ή αν θα εξοικειωθεί με την πραγματικότητα και θα κάνει πιο … δημοκρατικό μάνατζμεντ. Με όσα έχω καταλάβει για εκείνον, δεν θα μου κάνει έκπληξη αν τον δω το ερχόμενο καλοκαίρι να αποχωρεί δίχως καν να έχει συμφωνήσει με άλλο σύλλογο. Μάλιστα αυτό μου μοιάζει πιο πιθανό από το να παραμείνει στο Μόναχο για να “παίρνει” από τα λόγια του νέου διοικητικού σχήματος.