Ο... Απόστολος της Εθνικής μας!

Ο... Απόστολος της Εθνικής μας!

Ο... Απόστολος της Εθνικής μας!

bet365

Ο... Έλληνας Τζίμι Τζαμπ μιλάει στο gazzetta.gr και τον Αλέξανδρο Σωτηρόπουλο για την τρέλα του με την Εθνική και τις 40 χώρες που έχει ταξιδέψει για χάρη της!

Κάποιοι τον φωνάζουν «Έλληνα Τζίμι Τζαμπ», χαρακτηρισμό που όμως δεν αποδέχεται, καθώς όπως λέει «εγώ δεν διακόπτω τους αγώνες, αυτό που όλοι αγαπάμε τόσο πολύ». Οπότε μάλλον το προσωνύμιο «ο αληθινός Μάνος Σέργιος» που του αποδόθηκε μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο στη νίκη της εθνικής επί της Ακτής Ελεφαντοστού, όπου συμμετείχε στους πανηγυρισμούς μαζί με τους παίκτες, του ταιριάζει περισσότερο.

Ο Απόστολος Κέππας, υπάλληλος σε περίπτερο στη Λαμία, έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από 40 χώρες, έχει δει αμέτρητους αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ με την εθνική, αλλά και την αγαπημένη του ομάδα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, τον Ολυμπιακό.

Τον βρήκαμε στο αεροπλάνο της επιστροφής για Ελλάδα, μετά τον αποκλεισμό στο Ρεσίφε από την Κόστα Ρίκα και ο πάντα κεφάτος Απόστολος, ο οποίος έχει όνειρο να καταφέρει μια μέρα, να διοργανώσει στη Λαμία, ένα φιλανθρωπικό αγώνα ποδοσφαίρου με τη συμμετοχή μεγάλων ονομάτων του ποδοσφαίρου και όχι μόνο, μας διηγήθηκε μερικές από τις αξέχαστες στιγμές που έζησε στη Βραζιλία.

«Στο ματς με την Ακτή, είχα εισιτήριο ψηλά στην κερκίδα, αλλά επειδή είχε πολλά κενά, κατάφερα να περάσω στα VIP κι έκατσα μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής, όσους δηλαδή δεν ήταν στον πάγκο. Εκεί ήταν και ο Κατσουράνης, που ήταν τιμωρημένος, ο οποίος μάλιστα μόλις μπήκε αλλαγή ο Σάμαρης, του φώναξε ¨εσύ θα το βάλεις¨. Όπως και έγινε μάλιστα και μετά το σχολιάσαμε! Ήταν ένα ματς με έντονες συγκινήσεις. Στα δοκάρια σπαρταράγαμε! Μετά την ισοφάριση, πιστέψαμε στο θαύμα, όπως κι έγινε. Στο πέναλτι του Σαμαρά, άλλοι γελούσαν σίγουροι ότι θα μπει, άλλοι έκλαιγαν από τη συγκίνηση και τον κίνδυνο να μην μπει το γκολ.

Κι όταν η μπάλα πήγε στα δίχτυα, γίναμε όλοι ένα κουβάρι! Εκεί, πάνω στον πανικό, βρήκα την. κερκόπορτα για να μπουκάρω μέσα! Πήδηξα από 1,5-2 μέτρα ύψος, εκεί που η φυσούνα είναι κλειστή σαν φυσαρμόνικα! Μέσα στην τρέλα μου και την χαρά μου, ούτε πρόσεξα αν με είδε κάποιος σεκιουριτάς. δεν νομίζω όμως! Βρέθηκα εν ριπή οφθαλμού στη σέντρα, αγκαλιά με όλους τους παίκτες, στο χορό του θριάμβου στο κέντρο του γηπέδου! Στην αρχή απορούσαν ποιος ήμουν, αλλά αμέσως αγκαλιαστήκαμε, σπρωχνόμασταν από χαρά, γελάγαμε, ήταν πραγματικά μια κατάσταση σούπερ., δεν έχω λόγια».

-Και εκεί που ήσουν φυσικά, σε είδε όλος ο κόσμος.

Ναι. Πολλοί φίλοι και γνωστοί από Λαμία με αναγνώρισαν και είπαν ρε, τον τρελό, πάλι μπούκαρε μέσα για να πανηγυρίσει¨. Οι πολύ κολλητοί μου, πάντως, το περίμεναν ότι θα το κάνω.

-Πότε σε κατάλαβε η ασφάλεια του γηπέδου;

Όταν τελείωσε ο χορός στη σέντρα και πηγαίναμε προς την κερκίδα για το ¨όλε¨! Στο δρόμο μου έπεσε από το σακίδιο, ένα φουσκωτό κύπελλο, το γούρι μου. Οι παίκτες μου είπαν να γυρίσω να το πάρω και κάπου εκεί οι σεκιούριτι με εντόπισαν και απλά μου είπαν να περάσω στην εξέδρα. Εννοείται ότι το έκανα αμέσως, δεν ήθελα να δημιουργήσω το παραμικρό πρόβλημα. Άλλωστε ούτε το ματς διέκοψα, ούτε προκάλεσα κάτι αρνητικό. Ακόμα κι αν πάντως θεωρούσαν ότι έκανα κάτι παράνομο και έπρεπε να λογοδοτήσω στη δικαιοσύνη, θα το έκανα. Αυτή η εμπειρία θα άξιζε κάθε θυσία!

-Ήταν μια κίνηση προσχεδιασμένη η ή τρέλα της στιγμής;

Βγήκε αυθόρμητα. Πάντα, αυτές οι στιγμές με τρελαίνουν, η ένταση της στιγμής και ο τρόπος που νικήσαμε. Νομίζω το έκανα χωρίς καν να το σκεφτώ. Όμως έχω ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Με την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη που έκανε μια απίστευτη ανατροπή συναισθημάτων και πήρε την Ευρωλίγκα. Και την αμέσως επόμενη χρονιά, στο Λονδίνο έκανα το ίδιο.

Ακολούθησα την αποστολή και στο διηπειρωτικό στη Βραζιλία και όλοι στην ομάδα με αγκάλιασαν και με έκαναν να νιώσω κομμάτι του συνόλου σε τέτοιο βαθμό, που στα αποδυτήρια κράτησα την κούπα στην αναμνηστική φωτογραφία. Κι αν η εθνική και ο Ολυμπιακός πετύχουν κάτι πάλι τρομερό, κάτι θα ξανακάνω, γιατί όχι; Θα μου έδινε τρελή χαρά.

-Πως ξεκίνησε η τρέλα σου με τα σπορ;

Θυμάμαι τον εαυτό μου 8 χρονών, το 1987, να βλέπω τον κόσμο να μπαίνει στο γήπεδο στον αλησμόνητο τελικό του Eurobasket για να πανηγυρίσει. Ζήλεψα, ήθελα να ήμουν εκεί. Πολλά χρόνια μετά, το 2004, το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό, συνέπεσε με την κατάκτηση του Euro! Εκεί τρελάθηκα. Η ομάδα αυτή που έδωσε το μήνυμα, που για μένα έγινε μάθημα ζωής: ότι ακόμα κι αν είσαι ο μικρότερος, μπορείς να πετύχεις κάτι τεράστιο, αρκεί αν το πιστέψεις.

-Με τους παίκτες της εθνικής ομάδας, ξανασυναντήθηκες ή μείνατε εκεί, στον πανηγυρισμό στο γήπεδο;

Τους είδα στο Ρεσίφε, μετά και το τελευταίο ματς. Πήγα στο ξενοδοχείο, γιατί νομίζω τους άξιζε να τους συμπαρασταθούμε μετά τον άδικο αποκλεισμό. Εκεί μίλησα με τον Καραγκούνη, του είπα την ιστορία μου και πως η δική τους πορεία και οι επιτυχίες από το 2004 ως τώρα, αποτελούν έμπνευση ζωής για μένα. Ο «Κάρα» με άκουσε και στο τέλος, με έκανε απίστευτα χαρούμενο, δίνοντάς μου μια φανέλα. Ένιωσα σαν να έχω κατακτήσει το Ευρωπαϊκό!

-Θα σε ακούσουν οι φανατικοί Ολυμπιακοί να μιλάς έτσι για τον Καραγκούνη, εσύ ένας. «γαύρος» και θα σε. μαλώσουν.

Μα δεν έχω λόγια για αυτόν τον παίκτη με την τεράστια προσωπικότητα. Είναι ο μέγιστος αθλητής τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Όλοι έχουμε τις ομάδες μας, αλλά δεν πρέπει να τα μπερδεύουμε με τη εθνική. Μακάρι ο Καραγκούνης να ξαναπάει στον Παναθηναϊκό και να καταφέρει η ομάδα μου να πάρει το πρωτάθλημα. Τότε θα έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία γιατί θα έχεις κερδίσει έναν παίκτη που σέβεσαι απεριόριστα. Δεν λένε ότι η αξία του ηττημένου, δίνει δόξα στον νικητή;

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα