Η μέρα που άγγιξα και μίλησα στον «Θεό»
- Πελέ στο Gazzetta: «Αγαπώ τους Ριβάλντο - Ζιοβάνι»
- Το Gazzetta στο... τραπέζι του Πελέ!
- Πελέ για πάντα: Δείτε όλα τα θέματα για τον «Βασιλιά»
Το ημερολόγιο έγραφε 1η Ιουνίου του 2016. Τα άστρα συγχρονίστηκαν για να ζήσουμε μία εμπειρία που όποιος μπαίνει στο χώρο της δημοσιογραφίας ελπίζει κι εύχεται να ζήσει.
«Θα πάμε στο Λονδίνο; Έρχεται ο Πελέ και μπορεί να μην έρθει ξανά στην Ευρώπη», μου είχε πει ο συνάδελφος μου, Γιάννης Γεωργόπουλος. Ο θρύλος Πελέ θα ερχόταν για μία μοναδική εκδήλωση στο Battersea Park, εκεί όπου δημοπρατήθηκαν διάφορα αντικείμενα που έφεραν την υπογραφή του. Ο κοσμικός κύκλος της Μητρόπολης του κόσμου ήταν εκεί, για να φωτογραφηθεί με τον Πελέ και να βρεθει στο δείπνο όπου ο Βραζιλιάνος θρύλος θα έδινε μια μοναδική επίσημη συνέντευξη στο BBC.
Ανάμεσα σ' όλους αυτούς ο γραφών κι ο Γιάννης Γεωργόπουλος, από την Ελλάδα, για το Gazzetta. Μια εμπειρία για την οποία δεν θα σας γράφαμε σήμερα αν δεν υπήρχε η επαφή - κλειδί του Γεωργόπουλου με τη μάνατζερ που διοργάνωνε εκείνο το γκαλά.
Με αυθημερόν πτήση, λοιπόν, φτάσαμε το πρωί στο Λονδίνο. Αφού φάγαμε κάτι (βάφλα με κοτόπουλο) το ταξί μας, μας οδήγησε στο Battersea Park -, εκεί όπου ο Μπομπ Μάρλεϊ το 1975 είχε παίξει φιλικό με δημοσιογράφους.
Το ρολόι την 1η Ιουνίου του 2016 δείχνει λίγο μετά τις 17:00. Ένα πολυτελές ασημί βαν μάρκας Mercedes παρκάρει έξω από το χαοτικό κτίριο κοντά στην είσοδο του πάρκου.
Πρώτοι αποβιβάζονται οι άνθρωποι της προστασίας του Πελέ, ακολουθεί ο επιστήθιος φίλος του και επί δεκαετίες μάνατζερ του, ο ασπρομάλλης Πεπίτο Φόρνος.
Ευρισκόμενοι στην ίδια ευθεία από το σημείο που θα έκανε την παρουσία του ο Πελέ, παρατηρούμε πρώτα ένα μπαστούνι να προηγείται του Πελέ, με τον Βραζιλιάνο να βαδίζει με δυσκολία. Φορούσε ένα γκρι κουστούμι και ήταν εμφανώς κατάκοπος. Ένας από τους σωματοφύλακές του, αποτελεί το στήριγμά του και τον βοηθάει να κάνει δύο βήματα. Από τότε, τα προβλήματα υγείας τού έκαναν δύσκολη την καθημερινότητα.
Στέκεται και χαιρετά τον κόσμο, δείχνοντας πως η θέληση για ζωή είναι πάνω απ' όλα τα προβλήματα. Περίπου 500 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί για να τον αποθεώσουν. Παιδιά ζητωκραύγαζαν το όνομα του!
Και 'μεις φυλακίζαμε στιγμές όπως οι πειρατές τον θησαυρό τους.
Πελέ στο Gazzetta: «Αγαπώ τους Ριβάλντο - Ζιοβάνι»
Το Gazzetta, παρά τον παροξυσμό που επικρατούσε στη θέα και μόνο του μοναδικού ποδοσφαιριστή που έχει κατακτήσει τρία παγκόσμια Κύπελλα και έχει σκοράρει 1281 γκολ σε 1363 ματς, κατόρθωσε να συνομιλήσει μαζί του για λίγα λεπτά.
«Ήρθατε από την Ελλάδα! Λατρεύω τη χώρα σας. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις», ήταν τα πρώτα λόγια του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα για να συνεχίσει:
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη του κόσμου, αλλά και την παρουσία μου πριν από δέκα χρόνια στο γήπεδο του Ολυμπιακού, όπου με τίμησαν οι άνθρωποι του ελληνικού συλλόγου. Ελπίζω σύντομα να επιστρέψω στην πανέμορφη Ελλάδα». Η επιθυμία του αυτή δεν πραγματοποιήθηκε. Θα είχε, σίγουρα κι άλλες. Είναι βέβαιο, όμως, ότι ο Πελέ έζησε 1.000 ζωές στα 82 χρόνια που έμεινε στον πλανήτη Γη.
Για τους Ζιοβάνι-Ριβάλντο, μας είχε πει: «Είναι και οι δύο φίλοι μου. Είναι δύσκολο να επιλέξω κάποιον, τους αγαπώ και τους δύο. Πολύ μεγάλοι παίκτες για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ήταν τυχερός ο Ολυμπιακός που τους είχε στο δυναμικό του και χάρηκα πολύ όταν τους συνάντησα στην Αθήνα».
Πλέον από εκεί ψηλά θα θαυμάζει την αγαπημένη του Σάντος και την εθνική Βραζιλίας, την οποία δεν είδε και πάλι στην κορυφή του κόσμου.
Το Gazzetta στο... τραπέζι του Πελέ!
Μετά τις φωτογραφίες, ήταν η ώρα για το δείπνο. Ο φωτισμός χαμηλός, ήχοι σάμπας σε ταξίδευαν στη Βραζιλία, γεγονός που δεν ήταν δύσκολο καθώς τριγύρω υπήρχαν αντικείμενα του θρύλου του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού χάρτη, ενώ όμορφες χορεύτριες ήταν ντυμένες με πολύχρωμα φτερά.
Ενα παιδάκι ονόματι Πελέ, συζητούσε με τη μητέρα του, ενώ οι προσκεκλημένοι, σε εύθυμους ρυθμούς, τσούγκριζαν τα ποτήρια τους εις υγείαν του ανθρώπου που είχαν απέναντί τους στη σκηνή. Ανάμεσά τους και εμείς. Η οικοδέσποινα του event μάς οδηγεί στο τραπέζι μας, το οποίο βρισκόταν ακριβώς μπροστά από εκείνο όπου καθόταν ο Πελέ. Για την ακρίβεια, ήμασταν με τους ανθρώπους που απάρτιζαν την ομάδα του Βραζιλιάνου. Φυσικά κάποιο λάθος είχε γίνει, αλλά ποιον πειράζει! Σε απόσταση αναπνοής από το ταπέζι του Πελέ ζούσαμε κι εμείς τη μαγεία του να είσαι εκεί σ' ένα τόο σημαντικο γεγονός.
Ενα γεγονός που, που πέρα από τα όσα έκανε ο παίκτης κι η προσωπικότητα Πελέ, μας έμεινε για να διηγούμαστε στα παιδιά, στους φίλους, στους συγγενείς και στους φίλους μας.
