Το Μουντιάλ της μεγαλύτερης υποκρισίας

Προτού ακόμη αρχίσει η τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι ποδοσφαιρόφιλοι προσπαθούσαμε να διαχωρίσουμε το ποδόσφαιρο από όλο αυτό που συνέβη στην διαδικασία ανάθεσης αυτού του Μουντιάλ στο Κατάρ και από τα όσα συνέβαιναν και συμβαίνουν στο Κατάρ από το 2010 μέχρι σήμερα. Και τώρα, που η διοργάνωση έφτασε στο καλύτερο κομμάτι της και πρόκειται να παρακολουθήσουμε τους προημιτελικούς, τους ημιτελικούς και τον τελικό, η προσδοκία των ποδοσφαιρόφιλων είναι να καταφέρουμε να εστιάσουμε στο ποδόσφαιρο και να αφήσουμε για λίγο στην άκρη όλα τα υπόλοιπα που έχουν συμβεί. Δεν είναι όμως εύκολο.

Δεν το έκανε εύκολο η FIFA με τη στάση που κρατά σήμερα, σε μια διαρκή προσπάθεια εξωραϊσμού αυτού του Μουντιάλ. Είναι, πραγματικά, πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς την επιλογή της διοίκησης Ινφαντίνο. Σε μια περίοδο που η FIFA με όλο αυτό που της προκάλεσε, ή της μεγάλωσε, ως ζημιά το “FIFA Uncovered” ντοκιμαντέρ του Netflix, και βλέπει την κακή φήμη της να μεγαλώνει, αντί να προσπαθήσει να πείσει ότι έχει αλλάξει στάση και τρόπο διοίκησης κάνει το ακριβώς αντίθετο: ο Τζιάνι Ινφαντίνο πατάει στα βήματα του Σεπ Μπλάτερ. Είναι σαν να θέλει ο νυν πρόεδρος της FIFA, που είχε τόσο μιλήσει για τη διαφθορά στην FIFA, να δείξει στον πλανήτη ότι τελικά η Παγκόσμια Συνομοσπονδία δεν θέλει να αλλάξει.

Όσο πλησίαζε η διεξαγωγή αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου αντιλαμβανόμασταν ότι η διοίκηση της FIFA θα γινόταν ανεκτική απέναντι στο Κατάρ, τους νόμους και τις πρακτικές του. Όσα όμως έχουν συμβεί στην διάρκεια των τελευταίων περίπου 30 ημερών έχουν ξεπεράσει κάθε φαντασία. Όσα συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν στο Κατάρ δίνουν πολύ υλικό για μια επόμενη σειρά ντοκιμαντέρ - αυτή που θα δείχνει όσα σήμερα δεν βλέπουμε όσοι δεν είμαστε εκεί.

Η δημόσια στάση που κρατά η οργανωτική επιτροπή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που εκφράζεται πολύ στα λόγια του διευθύνοντος συμβούλου του Μουντιάλ, δείχνει ότι στο Κατάρ δεν έχει αλλάξει τίποτα. Και η νεκρική σιγή που τηρεί ως στάση η FIFA απέναντι σε όλο αυτό είναι ένα πολύ καθαρό μήνυμα. Έχουμε Μουντιάλ, δείχνουμε μόνο Μουντιάλ, και όλα τα υπόλοιπα τα κρύβουμε κάτω από το χαλί για να μη τα βλέπει ή να μη τους δίνει σημασία ο πλανήτης.

Μπορεί οι επόμενες ημέρες να μας επιφυλάσσουν συγκλονιστικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες. Δηλαδή μπορεί στο ποδοσφαιρικό μέρος του αυτό το Μουντιάλ να γίνει λόγος για να το θυμόμαστε. Δεν πρόκειται όμως να μας μπερδέψει τις αναμνήσεις. Όσοι καταλαβαίνουμε, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε το Κατάρ και όσα αυτό πρεσβεύει σε σχέση με τον τρόπο που αποφασίζει και λειτουργεί το ποδόσφαιρο ως σώμα. Δεν μπορώ να γίνω απόλυτος και να το χαρακτηρίσω ως το πιο αδίστακτο Μουντιάλ, διότι δεν τα έχω ζήσει όλα ώστε να μπορώ να τα συγκρίνω. Είναι όμως δεδομένο ότι μπαίνει σε αυτή τη λίστα.

Ένα Μουντιάλ που είχε τη φήμη του αγορασμένου, και απέκτησε τη φήμη του αιματοκυλισμένου, έγινε και Μουντιάλ της υποκρισίας. Η FIFA έδωσε τον τόνο, και στην συντριπτική πλειονότητά τους οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες του πλανήτη πήραν το μήνυμα και κάθισαν φρόνιμα. Η διοίκηση του ποδοσφαίρου έστειλε μέσα από αυτό το Μουντιάλ ένα πολύ ηχηρό και καθαρό μήνυμα: όλα είναι χρήμα και όλα είναι συμφέροντα. Οι αξίες έχουν καταργηθεί. Τα στόματα έχουν κλείσει. Τα περιβραχιόνια έχουν αλλάξει χρώμα. Τα social media των πρωταγωνιστών ελέγχονται. Όλα είναι μόνο χρήμα, εξουσία και συμφέροντα.