Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την επέκταση των κολεγίων στις διεθνείς αγορές του μπάσκετ!

• «Το NCAA είναι πλέον μία νέα πανίσχυρη αγορά!»
• «Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για τις επιπτώσεις της νέας πραγματικότητας!»

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ο κολεγιακός αθλητισμός ήταν στην Αμερική συνώνυμος του ερασιτεχνισμού, δεν αφορούσε επαγγελματίες παίκτες που έχουν συμβόλαια με ευρωπαϊκές ομάδες και τροφοδοτούνταν κατά ένα συντριπτικό ποσοστό από την παραγωγική διαδικασία του σχολικού αθλητισμού των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για μία σειρά από δεκαετίες το NCAA αποτελούσε μία μηχανή παραγωγής χρημάτων χωρίς αποδίδει το παραμικρό αντίτιμο στους βασικούς πρωταγωνιστές, με αποτέλεσμα κατά καιρούς να προκύπτουν διάφορα σκάνδαλα χρηματισμού παικτών και προπονητών κάτω από το τραπέζι και οι παρανομίες που εξιχνιάζονταν, τιμωρούνταν με πολύ αυστηρές ποινές.

Το Gazzetta σας έβαλε από πέρυσι το καλοκαίρι στο κλίμα των πρώτων αλλαγών που προκάλεσε το «παραθυράκι» που έγινε νόμος στις περισσότερες Πολιτείες της Αμερικής, ικανοποιώντας το χρόνιο αίτημα των παικτών να πάρουν κομμάτι από την τεράστια πίτα των κερδών που έχει το κολεγιακό μπάσκετ και επανέρχεται δίνοντας το βήμα σε έναν από τους πλέον ειδικούς για να σχολιάσουν την επίδραση του όρου NIL (Name Image & Likeness) στα ευρωπαϊκά μπασκετικά δρώμενα.

Ο λόγος για την δυνατότητα αξιοποίησης του ονόματος, της εικόνας και της δημοφιλίας ενός αθλητή, που δίνει την ευκαιρία αποζημίωσής του με αξιοσέβαστα οικονομικά ποσά, σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των περιορισμών στην μετακίνηση από το ένα κολέγιο στο άλλο, έχουν αλλάξει πλήρως τον χάρτη του παγκόσμιου μπάσκετ.

«Το κολεγιακό μπάσκετ ήταν ανέκαθεν μία σημαντική διέξοδος για πολλά νέα παιδιά που πληρούσαν τις αντίστοιχες προϋποθέσεις, γιατί προσέφερε ένα μεταβατικό στάδιο αγωνιστικής παρουσίας ανάμεσα στο εφηβικό-ερασιτεχνικό και το αντρικό-επαγγελματικό επίπεδο, συνδυάζοντας παράλληλα την αθλητική προετοιμασία με τις σπουδές. Ταυτόχρονα όσοι έμπαιναν στον εξίσου “μαγικό κόσμο” του NCAA, εξοικειώνονταν και με την εμπορική αξιοποίηση του προϊόντος και αποκτούσαν διασυνδέσεις με ανθρώπους της αγοράς, που θα τους ήταν χρήσιμες στο μέλλον. Γιατί η ζωή δεν σταματάει στα 35 ή στα 38, όταν πάνω κάτω ολοκληρώνεται η καριέρα του μέσου επαγγελματία μπασκετμπολίστα. Πολλώ δε μάλλον, όταν έχει ένα πτυχίο και μία εξειδίκευση σε έναν τομέα...», μας λέει αρχικά ο ατζέντης αθλητών, Ευθύμης Λότσος και συνιδιοκτήτης μίας εκ των πιο καταξιωμένων εταιρειών εκπροσώπησης παικτών (Lotsos Sports Management).

• NIL: Σπουδές και μπάσκετ επί πληρωμή!

Ο ίδιος, άλλωστε, ακολούθησε την διαδρομή του μεταπτυχιακού στην Αμερική, στο φημισμένο πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν και εδώ και έντεκα χρόνια (από το 2014 και μετά) βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την αγορά του κολεγιακού μπάσκετ, εκπροσωπώντας Ευρωπαίους αθλητές που μετακομίζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να συνδυάσουν το μπάσκετ με τις σπουδές.

Κατά συνέπεια είναι από τους πλέον αρμόδιους να σχολιάσει τις επαναστατικές αλλαγές που έχουν έχουν συντελεστεί με την επαγγελματοποίηση του κολεγιακού αθλητισμού, σε συνδυασμό με την αλλαγή του κανονισμού που μέχρι και πριν λίγα χρόνια, δεν επέτρεπε στους αθλητές-φοιτητές να μετακινηθούν από το ένα πανεπιστήμιο σε άλλο, χωρίς να μείνουν έναν χρόνο αγωνιστικά ανενεργοί.

«Το NCAA είναι πλέον μία νέα πανίσχυρη αγορά!»

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η θέσπιση του NIL και η απελευθέρωση από τους περιορισμούς για αμοιβές στους παίκτες των κολεγίων, έχει αλλάξει τελείως το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας και ειδικότερα με τα χρήματα που διακινούνται πανεπιστήμια της 1ης Κατηγορίας, το NCAA έχει γίνει πλέον άκρως επαγγελματικό. Ξεκάθαρα οι παίκτες είναι οι μόνοι κερδισμένοι, γιατί ειδικότερα οι πιο ταλαντούχοι έχουν την ευκαιρία να αποκομίσουν πολλά περισσότερα οικονομικά οφέλη απ' αυτά που θα είχαν στην αντίστοιχη ηλικία, αν ακολουθούσαν την επαγγελματική οδό στην Ευρώπη!», υπερθεματίζει ο Έλληνας εκπρόσωπος παικτών και εξηγεί γιατί Ευρωπαίοι παίκτες που παίζουν ήδη κάποια χρόνια μπάσκετ, μπαίνουν στην διαδικασία να στρέψουν το βλέμμα τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

«Την δεδομένη στιγμή τα μεγάλα πανεπιστήμια, που έχουν υπέρογκα budget – από τα δίδακτρα, τα εισιτήρια και τους χορηγούς – και σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν κατά πολύ τα αντίστοιχα των κορυφαίων ομάδων της Euroleague, έχουν την ευκαιρία να δελεάσουν οικονομικά ξένους επαγγελματίες παίκτες που βρίσκονται μέσα στο ηλικιακό όριο (σ.σ.: υπάρχουν αρκετά “παραθυράκια” πάνω σ' αυτό) και να τους δώσουν χρήματα που δεν θα έβγαζαν ούτε μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια!», προσθετει ο Ευθύμης Λώτσος δίνοντας μία εξήγηση για την μεγάλη στροφή που παρατηρείται στην τρέχουσα μετεγγραφική περίοδο ακόμη και από Έλληνες παίκτες (Αβδάλας, Ζούγρης και Μαντζούκας), που είναι εδώ και χρόνια επαγγελματίες με κατεύθυνση την Αμερική!

«Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για τις επιπτώσεις της νέας πραγματικότητας!»

Αν οι παίκτες είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι από την πλήρη επαγγελματοποίηση του κολεγιακού μπάσκετ, ίσως ακόμη να είναι πολύ νωρίς για να γίνει ακριβής εκτίμηση όσον αφορά στις αρνητικές επιπτώσεις της νέας πραγματικότητας. «Θεωρώ ότι κάθε κύμα φυγής αποτελεί ένα έναυσμα για μία καινούρια αρχή. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν θα πάψει ποτέ να παράγει παίκτες, απλά η νέα τάξη πραγμάτων, ενδεχομένως να αναγκάσει τις ομάδες να επενδύσουν και εμπιστευτούν νωρίτερα την νέα γενιά που έρχεται από τις δεξαμενές των μικρότερων ηλικιών και κατηγοριών. Σε γενικές γραμμές, πιστεύω ότι θα πρέπει να καταλαγιάσει λίγο η σκόνη από τις ραγδαίες αλλαγές και να φτάσουμε σε μία κορύφωση όσον αφορά τις αποδοχές των παικτών, για να εκτιμήσουμε που θα κάτσει η μπίλια. Σκεφτείτε ότι φέτος, παρατηρείται σημαντική μείωση του αριθμού των παικτών που έχουν δηλώσει στο draft του ΝΒΑ, γιατί τα κολέγια προσφέρουν καλύτερες συνθήκες για την πλειοψηφία των αθλητών! Επίσης, αν προσωρινά υπάρχουν κάποιοι “χαμένοι” είναι τα παιδιά που βγαίνουν από τα high school και έχουν περιορισμένες πιθανότητες να βρουν μία υποτροφία στα ρόστερ των κολεγιακών ομάδων! Και αυτό συμβαίνει γιατί λόγω του NIL αλλά και του transfer portal ολοένα και λιγότερα είναι τα πανεπιστήμια που επιλέγουν να επενδύσουν σε νεότερους αθλητές που έχουν μεν προοπτική, αλλά στην παρούσα φάση δεν είναι έτοιμοι να προσφέρουν αμέσως!», καταλήγει ο Ευθύμης Λώτσος μιλώντας στο Gazzetta.

• Μπάσκετ με πτυχίο (επί πληρωμή) ή «σκούπισμα» των πάγκων;

Η σοβαρότητα των παραπάνω εξελίξεων μπορεί να γίνει αντιληπτή, αν λάβει κανείς υπ' όψιν του ότι αποτέλεσε θέμα συζήτησης στην πρόσφατη σύνοδο του Κεντρικού Γραφείου της FIBA στο Μπαχρέιν.

Οι αξιωματούχοι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας συζήτησαν ενδελεχώς τα νέα δεδομένα και έχουν καταλήξει στην δημιουργία ενός «μετώπου προστασίας» των συλλόγων (και κατ' επέκταση και των Εθνικών ομάδων) στις περιπτώσεις που παίκτες με συμβόλαιο θέλουν να μετακομίσουν στο κολέγιο με στόχο τον πολλαπλασιασμό των αποδοχών τους.

Αν εξαιρέσουμε τους τρεις προαναφερθέντες (ο Αβδάλας θα παίξει σε κολέγιο μόνο αν αποσύρει την συμμετοχή του στο εφετινό draft), στην κατηγορία των Ελλήνων παικτών που αγωνίζονται στην 1η Κατηγορία του του κολεγιακού πρωταθλήματος, χωρίς να έχουν υπάρξει στο παρελθόν ως αμιγώς επαγγελματίες), ανήκουν οι παρακάτω παίκτες:

Νίκος Χιτικούδης (από το North Carolina A&T φέτος μετακόμισε στο Robert Morris)

Απόστολος Ρούμογλου (Richmond )

Ράϊαν Σούλης (από το Richmond φέτος πήγε στο Columbia)

Αναστάσης Ροζακέας (από το Florida Sate φέτος πήγε στο Mount St Mary's)

Λευτέρης Λιοτόπουλος (παρέμεινε στο St John's)

Βενιαμίν Αμπόσι (παρέμεινε στο San Francisco)

Στράτος Καλλιοντζής (παρέμεινε στο North Carolina A&T)

Φέτος στην ελληνική παροικία του NCAA, προστέθηκαν οι Παναγιώτης Παγώνης (New Orleans), Γιάννος Ξανθόπουλος (New Hamshire) και Άρης Παπαδάτος (St Francis)