Οι Μπουλς των 90s και των δυο three - peat δεν ήταν το Σημείο Μηδέν του ΝΒΑ, ήταν όμως πιθανότατα το πραγματικά μεγάλο μπλοκμπάστερ της νέας εποχής. Ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Σκότι Πίπεν, ο Ντένις Ρόντμαν, ο Τόνι Κούκοτς και ο Φιλ Τζάκσον σκηνοθέτησαν ένα φιλμ από μόνο του τόσο πασίγνωστο και επιτυχημένο ώστε να μην χρειάζεται κάποια υποσημείωση τίτλων για να υπογραμμίζεται η αξία του. Οι Μπουλς δεν ήταν απλώς μια ομάδα. Ήταν Η ομάδα! Ένα φαινόμενο, το οποίο είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά ο Νίκος Γεωργιάδης.

Ο νυν ψυχολόγος και σύμβουλος αθλητικής και εκπαιδευτικής ανάπτυξης σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Ιλινόι όπου γυρίστηκε το διαφημιστικό σποτ της ΝΙΚΕ με τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Σπάικ Λι, το οποίο ήλθε ξανά στο προσκήνιο με την προβολή του Last Dance. Πλέον, έχει να λέει ότι αντιμετώπισε τον Μάικλ Τζόρνταν έστω και στο πινγκ πονγκ αφού προηγουμένως είχε κάνει τη… διατριβή του απέναντι στον Νίκο Γκάλη και θυμάται δυο χαρακτηριστικά περιστατικά όπου ο Air «τιμώρησε» δυο πιτσιρικάδες που έκαναν το λάθος να τον τσιγκλίσουν!

Βλέποντας το Last Dance, ποια ήταν η πρώτη ανάμνηση που ήλθε στο μυαλό σας από εκείνα τα χρόνια στο Σικάγο με τη δυναστεία των Μπουλς;
«Τα είδα και δεν σου κρύβω ότι συγκινούμαι γιατί ήμουν από τους λίγους τυχερούς που τα έζησε από κοντά! Για να σου δώσω να καταλάβεις, το γραφείο μου ήταν δίπλα σε αυτό του Ρέι Κλέι, του announcer των Μπουλς! Ήταν, παράλληλα announcer στο Πανεπιστήμιο μου, το University of Illinois. Την επόμενη μέρα των αγώνων ερχόταν στο γραφείο και συζητούσαμε για τα ματς, τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Φιλ Τζάκσον! Παρεμπιπτόντως, γνωρίζεις πώς απολύθηκε o Ρέι; Ήταν η εποχή που ο MJ έπαιζε στους Ουίζαρντς, η επιστροφή του στο Σικάγο ως αντίπαλος για πρώτη φορά ήταν τεράστιο θέμα για την πόλη και τον είχαν προειδοποιήσει να μην κάνει την παρουσίαση του Τζόρνταν όπως... παλιά γιατί θα απολυθεί! Ήθελε, λοιπόν να παρουσιάσει τον Τζόρνταν όπως συνήθιζε σε εκείνο το μυθικό intro κι εν τέλει έφυγε από την ομάδα στο τέλος της σεζόν! Προς τιμήν του ο Τζόρνταν του πρόσφερε δουλειά στους Ουίζαρντς με πολύ καλά λεφτά όταν το έμαθε».

«Αμέσως ξεχώρισα τον Σκότι Πίπεν και τον Μάγκσι Μπογκς»

Πώς βρεθήκατε στο Σικάγο εκείνη την περίοδο;
«Έκανα το Master μου στο University of Illinois, στη Ψυχολογία Κινητικής Συμπεριφοράς (Psychomotor learning). Εν συνεχεία ήμουν λέκτορας κι ακολούθως έκανα το διδακτορικό στην Κοινωνική Αθλητική Ψυχολογία. Τα πρώτα χρόνια των σπουδών διετέλεσα παράλληλα υποδιευθυντής των αθλητικών εγκαταστάσεων και με αυτή την ιδιότητα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω για τέσσερα χρόνια το pre-draft camp που διεξάγεται στο ίδιο κτίριο που ήμουν υπεύθυνος! Οι παίκτες που προορίζονται για τον α' και τον β' γύρο του ΝΒΑ Draft μαζεύονται κάθε χρόνο στο Σικάγο προκειμένου να περάσουν από σωματικές και αθλητικές μετρήσεις. Τα πρωινά κάνουν ασκήσεις δεξιοτήτων και το βράδυ παίζουν αγώνες. Είχα, λοιπόν την ευκαιρία να δω ορισμένους από τους μετέπειτα σταρ του ΝΒΑ κι αμέσως ξεχώρισα τον Σκότι Πίπεν και τον Μάγκσι Μπογκς! Ο Μπογκς μπήκε στη λίγκα ως ο πιο κοντός, ο… παρτενέρ του Μανούτε Μπολ στους Ουάσιγκτον Μπούλετς όμως θυμάμαι πως έκανε εκπληκτικό τουρνουά στο Σικάγο. Είχα, επίσης τη δυνατότητα να γνωρίσω δυο ανθρώπους που μπορούσα να δω μόνο στα όνειρά μου! Τον Μπιλ Ράσελ και τον Τζέρι Ουέστ. Μάλιστα με τον Ράσελ έγινε ένα ιδιαίτερο περιστατικό αφού η ασφάλεια δεν τον… αναγνώρισε κατά τον αρχικό έλεγχο στην είσοδο του camp. Μιλούσαμε κάθε μέρα, είχαμε αναπτύξει μια πολύ όμορφη επαφή».

«Πως σας ξέφυγε ο Γκάλης»;

Σας ρωτούσαν πράγματα για την Ελλάδα και το μπάσκετ στη χώρα μας;
«Ήταν η εποχή που μεσουρανούσε ο σούπερ scout Μάρτι Μπλέικ (οι Αμερικανοί τον αποκαλούσαν «Νονό του ΝΒΑ scouting», ήταν εκείνος που ανακάλυψε τον Ντένις Ρόντμαν στο Southeastern Oklahoma State κι εντόπισε τον Σκότι Πίπεν στο Central Arkansas). Αυτός, λοιπόν κανόνιζε ποιοι παίκτες θα έλθουν στο pre-draft camp. Το 1987 είχαμε το Ευρωμπάσκετ στην Ελλάδα και του μίλαγα συνέχεια για τον Γκάλη… Του έλεγα πως ήταν ο καλύτερος παίκτης και τον ρωτούσα πως τους ξέφυγε! Τον ήξερε τον Νικ, έλεγε τα καλύτερα λόγια για εκείνον… Κάναμε διάφορες μπασκετικές συζητήσεις».

Πώς είναι, λοιπόν να αντιμετωπίζεις τον Μάικλ Τζόρνταν; Έστω και σε μια παρτίδα πινγκ πονγκ…
«Ευτυχώς τον πέτυχα χαλαρό (γέλια)! Δεν ήταν, δηλαδή τόσο ανταγωνιστικός όπως στους αγώνες, δεν βάλαμε στοίχημα ή κάτι τέτοιο… Τα γυρίσματα για τα διαφημιστικά σποτ της NIKE γίνονταν στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου μου και ο Τζόρνταν έψαχνε αντίπαλο στα διαλείμματα ανάμεσα στους παρατρεχάμενους της παραγωγής. Τότε δεν ερχόταν με συνοδεία ή ασφάλεια, απλώς πάρκαρε το αυτοκίνητο του, περνούσε τον δρόμο, έμπαινε στον χώρο νωρίς το πρωί κι άρχιζε το γύρισμα. Την ίδια στιγμή, εμείς προσπαθούσαμε να εμποδίσουμε την είσοδο σε όλους όσοι άκουγαν ότι ο MJ βρίσκεται στο κτίριο και πάλευαν για ένα αυτόγραφο! Παρεμπιπτόντως, το όνομα τότε στα γυρίσματα δεν ήταν ο Τζόρνταν αλλά ο Σπάικ Λι, ο οποίος ερχόταν από τη Νέα Υόρκη… Ήταν η "ντίβα", ο απαιτητικός και συγχρόνως, αυστηρός. Δεν σε κοίταζε ποτέ στα μάτια. Τώρα σε ό,τι αφορά το πινγκ πονγκ, έτυχε να παίζω καλά. Έπαιζα με τον Γκάλη, τον Έλληνα Τζόρνταν κάθε μεσημέρι (γέλια)! ».

«Το παιδάκι δεν έπαιξε ξανά μπάσκετ, ο Τζόρνταν τον ξεφτίλισε»!

Στα τελευταία επεισόδια του Last Dance, ο Τζόρνταν βούρκωσε μιλώντας για το πόσο ανταγωνιστικός ήταν… Θυμάστε χαρακτηριστικά περιστατικά;
«Θα σου πω δυο ιστορίες που μου έκαναν εντύπωση… Ένας από τους φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο ήταν ο Τρέισι Ντίλντι, playmaker στην ομάδα μπάσκετ, ένα αξιόλογο παιδί και πολύ καλός μπασκετμπολίστας, εξαιρετικός χειριστής της μπάλας με καλό σουτ όμως δεν ήταν ιδιαίτερα αθλητικός... Ήταν καλοκαίρι και οι ομάδες διοργάνωναν summer league στα οποία συμμετείχαν κολεγιόπαιδα και NBAers. Ένα από τα πιο σημαντικά τουρνουά διεξαγόταν στο Malcolm X College, στη δυτική πλευρά του Σικάγο. Ήλθε, λοιπόν ο Τρέισι και μου είπε: "Γιατρέ, θα έλθεις να με δεις αύριο; Παίζω με τον Τζόρνταν στα playoffs του summer league στο Malcolm X College"! Στο γήπεδο βρίσκονταν 1.200 άτομα, κρέμονταν σαν… σταφύλια και ήμασταν μόνο δυο λευκοί! Μιλάμε για τη σεζόν 1986-87. Με το που άρχισε το παιχνίδι, ο Τρέισι έκλεψε την μπάλα από τον Τζόρνταν και έβαλε καλάθι. Αυτό που έζησα μετά δεν το πίστευα! Ο Τζόρνταν νευρίασε, έπαιρνε την μπάλα, έπαιζε 1vs1 με τον Τρέισι και δεν μπορείς να φανταστείς τι του έλεγε! Ένα απίστευτο trash – talking. Ότι είσαι ντροπή για τη μαύρη φυλή, ότι είσαι μαύρος και δεν μπορείς να πηδήξεις εφημερίδα κλπ. Φυσικά κέρδισε η ομάδα του Τζόρνταν και ο φοιτητής μου έκλαιγε για μια εβδομάδα. Ο MJ ήταν ο ήρωας του και τον είχε κάνει ρεζίλι γιατί έκανε το… λάθος και του έκλεψε την μπάλα!

Επίσης, σε ένα χάι σκουλ του Σικάγο αγωνιζόταν το νούμερο 1 της Αμερικής. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του… Ήθελαν, λοιπόν να οργανώσουν ένα event με τον Μάικλ Τζόρνταν προκειμένου να προωθήσουν τον πιτσιρικά ως το επόμενο μεγάλο αστέρι που έρχεται στο ΝΒΑ και κανόνισαν ώστε ο Air να βρεθεί σε μια προπόνηση. Πήγε στο γήπεδο, έβγαλαν τις αναμνηστικές φωτογραφίες, έκαναν ζέσταμα κι άρχισε το διπλό. Ο μικρός έκανε έγκλημα… Με το που πήρε την μπάλα, έτρεξε και κάρφωσε στη μούρη του Τζόρνταν!!! Ε, το παιδάκι δεν έπαιξε ξανά μπάσκετ (γέλια)! Ο Τζόρνταν τον ξεφτίλισε! Τον έβαζε πλάτη, του έχωνε αγκώνες, του έριχνε κάτι καρφώματα το ένα μετά το άλλο, έπαιρνε την μπάλα κι έλεγε στους άλλους "φύγετε", φωνάζοντας στον μικρό "έλα, έλα, έλα"»!

Πως ζήσατε το hype στο Σικάγο των 80s – 90s για τον Τζόρνταν και τους Μπουλς;
«Θα σου δώσω ένα παράδειγμα… Τα καλοκαίρια δούλευα στα double decker buses, τα διώροφα λεωφορεία που κάνουν tour στο Σικάγο. Ήταν ιδιοκτησία του Τζίμι Νικίτας, πατέρα του Κρις Νικίτας, με τον οποίο παίξαμε μαζί στον Άρη. Αυτά τα λεωφορεία, λοιπόν τα καλοκαίρια κάνουν tour στην πόλη. Τον χειμώνα υπήρχαν μόλις 1-2 που έπαιρναν τους πελάτες από τα εστιατόρια, τους πήγαιναν στο γήπεδο των Μπουλς κι εν συνεχεία επέστρεφαν. Όλα αυτά πριν τον Τζόρνταν. Όσο έπαιζε ο Τζόρνταν στους Μπουλς, τα λεωφορεία για αυτά τα δρομολόγια δεν έφταναν! Υπήρχε τεράστια ζήτηση και δουλεύαμε στο φουλ. Η πόλη πήρε τα πάνω της λόγω του MJ».

Σας έμεινε κάποιο ενθύμιο από εκείνη την εποχή;
«Μια επίσημη μπάλα του ΝΒΑ με την υπογραφή του Τζόρνταν. Ήταν για την μεγάλη κόρη μου που γεννήθηκε στο Σικάγο, έκανε εκεί τα πρώτα της βήματα και έβλεπε τους Μπουλς. Είχα, λοιπόν την ευκαιρία και του την έδωσα να μου την υπογράψει. Μάλιστα, όσο ήμουν ακόμα στις ΗΠΑ, μου έδιναν 5.000 δολάρια για να την παραχωρήσω»!