• Το δίδυμο που... πετάει φωτιές
• Η δουλειά του Μαλόουν επιτέλους ανταμείβεται
• Το επιθετικό πλάνο των Νάγκετς έχει φουλ Γιόκιτς
• Ξεπέρασαν την ομάδα του Καρμέλο και τη... φούσκα

Μπορεί οι Νάγκετς να τερμάτισαν στην κορυφή της Δύσης στη regular season, ωστόσο ελάχιστοι πίστευαν πως θα έχουν τα... άντερα και τις λύσεις για να φτάσουν μέχρι τους τελικούς. Άλλωστε δεν το είχαν κάνει ποτέ στο παρελθόν τους.

Όμως η... καλοκουρδισμένη μηχανή του Μάικ Μαλόουν, έχοντας ως μπροστάρηδες τους Νίκολα Γιόκιτς και Τζαμάλ Μάρεϊ έκλεισε πολλά στόματα, στέλνοντας μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Πλέον βρίσκεται τέσσερις νίκες μακριά από το να γράψει ιστορία και να φέρει στο Ντένβερ το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του απέναντι στο εξαιρετικό και refuse to lose, Μαϊάμι του ηγέτη Τζίμι Μπάτλερ. Το Gazzetta στέκεται στους... σβόλους που φέτος δείχνουν αποφασισμένοι να πάνε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τίτλό, παρόλο που δεν παίρνουν την αναγνώριση που τους αξίζει.

Το δίδυμο που... πετάει φωτιές

φωτογραφία: clutchpoints

Για να φτάσεις στο... Έβερεστ και να πανηγυρίσεις τίτλο στο ΝΒΑ χρειάζεσαι σίγουρα έναν superstar να κουβαλά, αλλά ορισμένες φορές δεν φτάνει. Θες και άλλον έναν σπουδαίο παίκτη που να κάνει μεγάλες εμφανίσεις και να μιλά στα δύσκολα. Και οι Νάγκετς θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί σε αυτόν τον τομέα, αφού διαθέτουν στο ρόστερ τους ένα δίδυμο ικανό για πολύ μεγάλα πράγματα.

Για τον Γιόκιτς τα ξέραμε. MVP του ΝΒΑ το 2021 και το 2022. Από τους κορυφαίους της λίγκας τα τελευταία χρόνια. Για τον Τζαμάλ ο κόσμος χρειαζόταν επιβεβαίωση πως θα ανταποκριθεί στη μεγάλη σκηνή των play-offs όπως είχε κάνει και στη φούσκα (ειδικά στον πρώτο γύρο), τότε που ήταν διαστημικός. Και ο Μάρεϊ δεν... λάθεψε, πραγμαποιώντας σπουδαίες εμφανίσεις.

Ο Σέρβος σέντερ και ηγέτης των Νάγκετς κάνει μυθικά πράγματα στην postseason και έχει μέχρι τώρα μέσους όρους triple double με 29.9 πόντους, 13.3 ριμπάουντ και 10.3 ασίστ. Από την άλλη ο Μάρεϊ μετρά 25.4 πόντους, 5.9 ασίστ και 4.4 ριμπάουντ, ενώ σουτάρει με 40.5% από το τρίποντο στην postseason. Σε ματς που το Ντένβερ δυσκολεύτηκε πότε βγήκε μπροστά ο ένας, πότε ο άλλος ή και σε κάποιες περιπτώσεις και οι δύο. Η δουλειά έγινε και οι δυο σταρ των Νάγκετς διατηρούν εξαιρετική σχέση και εκτός παρκέ. Υπάρχει αλληλοσεβασμός, κάτι που απαιτείται σε ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό και ονειρεύονται μεγαλεία.

Η δουλειά του Μαλόουν επιτέλους ανταμείβεται

Ο Μάικ Μαλόoυν βρίσκεται στο Ντένβερ από το 2015. Έχει χτίσει μια ομάδα που ξέρει τι παίζει πάνω στο παρκέ και γνωρίζει τον τρόπο να γίνει όσο το δυνατόν πιο αποδοτική. Έχει δώσει μια ταυτότητα στην ομάδα και απολαμβάνει τη στήριξη της διοίκησης, παρόλο που στο παρελθόν η δουλειά του αμφισβητήθηκε. Με εκείνον στο πάγκο οι Νάγκετς έχουν να επιδείξουν μια πρόκριση στους τελικούς του 2020, εκεί όπου έχασαν από τους Λέικερς και φυσικά την φετινή μαγικη πορεία μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ.

Μπορεί όλοι να μιλούν για τον Γιόκιτς και τον Μάρεϊ, αλλά το γεγονός πως οι Νάγκετς παίζουν το καλύτερο και πιο fun to watch μπάσκετ στα play-offs οφείλεται σ μεγάλο βαθμό στον προπονητή τους. Ναι, οι παίκτες του εκτελούν με τελειότητα τις εντολές του και τα plays, ωστόσο εκείνος είναι ο... διευθυντής της ορχήστρας εκτός παρκέ, με τον Γιόκιτς να αναλαμβάνει τον ρόλο εντός παρκέ.

Μπορεί σαν όνομα, σαν μέγεθος οι Νάγκετς να μην λένε πολλά, αλλά το μπάσκετ που παίζουν σε κάνει να απολαμβάνεις το άθλημα. Ποτέ δεν σε αφήνουν παραπονεμένο. Είναι πολύ δύσκολο να... σκουπίσεις τον αντίπαλο σου σε τελικούς περιφέρειας. Κι όμως οι Νάγκετς το έκαναν και καθάρισαν τους Λέικερς. Είναι πολλύ δύσκολο να σκουπίσεις τον ΛεΜπρόν. Κι όμως το Ντένβερ το έκανε και αυτό, αφήνοντας πολύ κόσμο με το στόμα ανοιχτό.

Το επιθετικό πλάνο των Νάγκετς έχει φουλ Γιόκιτς

Από τον Joker περνάει σε ένα μεγάλο βαθμό όλο το επιθετικό παιχνίδι των Νάγκετς, αφού σχεδόν πάντα η μπάλα κάποια στιγμή θα πάει στα χέρια του. Σε αυτό βοηθά πως ο Γιόκιτς είναι εξαιρετικός πασέρ και διαθέτει υψηλό μπασκετικό I.Q, ενώ ξέρει να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι, στο post, ενώ είναι ικανότατος και από μέση απόσταση όποτε χρειαστεί.

Συχνά πυκνά ο Σέρβος παίρνει τη μπάλα στην κορυφή του τριπόντου για να οργανώσει το παιχνίδι και ταυτόχρονα ελευθερώνει συμπαίκτη του με off ball screen που δίνει πριν πάρει τη μπάλα. Πολλές φορές πέφτουν δύο πάνω του και εκείνος μπορεί να βρει πάσα είτε σε αμαρκάριστο τρίποντο (Πόρτερ, Μάρεϊ ή Kάλντγουελ-Πόουπ), είτε σερβίρισμα στον Γκόρντον που έχει κόψει μέσα στη ρακέτα για να τελειώσει τη φάση. Άλλωστε ο Άαρον Γκόρντον έχει δηλώσει πως απολαμβάνει να παίζει με ένα τόσο έξυπνο συμπαίκτη που τον βρίσκει με ευκολία.

Επίσης βοηθά πολύ με τα off ball screens στην επίθεση και παρόλο δεν φημίζεται για την ταχύτητα του, δεν σταματά να σκέφτεται την επόμενη κίνηση του και βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους του. Εξαιρετικός στο post up παιχνίδι με όμορφο footwork.

Σημαντικός screener είναι και ο Γκόρντον που κάνει περισσότερες δουλειές από αυτές που δείχνει η στατιστική. Με τα μούσκουλα και τη δύναμη του επιτρέπει στους καλούς σουτέρ που έχει το Ντένβερ να ελεθευρωθούν από το προσωπικό τους μαρκάρισμα και να το στάξουν.

Επιπλέον σημαντικό ρόλο παίζουν και τα όμορφα cuts που κάνει ο Πόρτερ και ο Γκόρντον και τελειώνει φάσεις μέσα στο καλάθι, ενώ όποτε του δοθεί η ευκαιρία θα βάλει και το τριποντό του. Πάντως θα ήταν ακόμα καλύτερος και χρήσιμος παίκτης αν ήταν πιο ομαδικός, αφού στο μυαλό του έχει πάντα να σκοράρει και σχεδόν ποτέ να πασάρει.

Πάμε και στον Τζαμάλ Μάρεϊ. Ένα πραγματικό... μαμούνι στο επιθετικό πλάνο του Μαλόουν που δεν σταματά να κινείται με ή χωρίς τη μπάλα. Εξαιρετικός σουτέρ που ξέρει να εκτελεί άμεσα και να σε... σκοτώνει. Λατρέυει να ανεβάζει ρυθμούς στην τέταρτη περίοδο, κάτι που έχει φανεί και στα play-offs. Εξαιρετικός σε iso καταστάσεις, ενώ παίζει υπέροχα το pick n' roll με τον Γιόκιτς. Με τον Σέρβο βρίσκονται με κλειστά μάτια. Ο Μάρεϊ έχει πάει σε άλλο επίπεδο το παιχνίδι του στα φετινά play-offs και όπως οι Νάγκετς, αξίζει παραπάνω hype από αυτό που παίρνει.

Ξεπέρασαν την ομάδα του Καρμέλο και τη... φούσκα

Πριν εμφανιστούν ο Γιόκιτς και ο Μάρεϊ, οι Νάγκετς είχαν να θυμούνται την πορεία μέχρι τους τελικούς Δύσης το 2009. Φυσικά τότε στη ομάδα ηγέτης ήταν ο σπουδαίος Καρμέλο Άντονι και είχε δίπλα του παικτες όπως ο μέγας Άλεν Άιβερσον και ο φοβερός Τσόνσεϊ Μπίλαπς. Το supporting cast είχε Κένιον Μάρτιν, Τζέι Αρ Σμιθ, Νενέ και Λίνας Κλέιζα. Όμως οι Λέικερς τους... καθάρισαν δύσκολα με 4-2 και πέρασαν στους τελικούς που στη συνέχεια κέρδισαν.

Πάμε και στο 2020, τη χρονιά της... φούσκας. Και πάλι οι Νάγκετς έφτασαν στους τελικούς Δύσης. Ξανά όμως γνώρισαν οδυνηρό αποκλεισμό από τους Λέικερς, αυτή τη φορά με 4-1. Στο ρόστερ ήταν οι σημερινοί ηγέτες Γιόκιτς και Μάρεϊ, όπως και ο Μάικλ Πόρτερ από τους πρωταγωνιστές του σήμερα. Επίσης σημαντικές βοήθειες έδιναν οι Μίλσαπ, Μπάρτον, Μόντε Μόρις, Τζέραμι Γκραντ και Μαλίκ Μπίσλεϊ.