Ολυμπιακός: Η... ζωή με και χωρίς τον Γουίλιαμς-Γκος!

Αν ισχύει κάτι που καθορίζει παραδοσιακά την μάχη Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στο μπάσκετ, αυτό έχει να κάνει με το ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι ποτέ δεν πλήττεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι Πειραιώτες έχασαν ενώ είχαν πιο ποιοτικό ρόστερ και καλύτερη πορεία και φυσικά εκείνες που συνέβη το αντίθετο! Και ίσως αυτό το χαρακτηριστικό είναι που δίνει στο εν λόγω ντέρμπι μία πιο άγρια ομορφιά, που το κάνει περισσότερο αμφίρροπο και που προκαλεί τα πιο έντονα συναισθήματα.

Εν προκειμένω, λοιπόν και στις μπασκετικές συζητήσεις της εβδομάδας, θα έλεγε κανείς ότι κυριαρχούσε η άποψη ότι λίγο η έλλειψη μεγάλου βαθμολογικού ενδιαφέροντος, εκατέρωθεν, λίγο η ανάγκη των «ερυθρόλευκων» να καταφέρουν ένα πλήγμα στον μεγάλο τους αντίπαλο (μετά από δύο επώδυνες ήττες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) και λίγο η ώθηση της έδρας, έδιναν στην ομάδα του Μπαρτζώκα προβάδισμα.

Προσωπικά περίμενα κλειστό παιχνίδι, ωστόσο, δεν σας κρύβω ότι εξεπλάγην όταν άκουσα κάποιες απόψεις που δήλωναν πεπεισμένες ότι οι «πράσινοι» δεν θα χτυπήσουν το ματς γιατί ο Αταμάν προτιμά περισσότερο (λόγω των πιθανών διασταυρώσεων) την 3η και την 4η θέση, από την δεύτερη.

Μα πως μπορεί κάποιος να θεωρεί εαυτόν μπασκετικό και να έχει τέτοια πιστεύω, ειδικότερα όσον αφορά έναν σύλλογο όπως ο «επτάστερος» και προσωπικότητες με νοοτροπία νικητή όπως ο Τούρκος τεχνικός, ο Σλούκας, ο Ναν και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες των πρωταθλητών Ευρώπης; Άλλο η απουσία του κατεπείγοντος και άλλο το «δεν μας ενδιαφέρει το ματσάκι»!

Κλείνω, όμως, την παρένθεση και μπαίνω κατευθείαν στο... ψητό. Ο τρόπος που οι δύο ομάδες μπήκαν στο παρκέ, φανέρωσε πολύ γρήγορα την επιθυμία των γηπεδούχων να κυριαρχήσουν μέσα από την άμυνα.

Με όπλα την ένταση και την ενέργεια που έβγαλαν στα μετόπισθεν, το μέγεθος που έκλεινε τους χώρους και τα χέρια που πήγαιναν συνεχώς πάνω στην μπάλα, οι «ερυθρόλευκοι» διέγραψαν πολύ γρήγορα το 0-3 και το 3-6 που διαμορφώθηκε από δύο τρίποντα του Όσμαν (σκόραρε τους 9 πρώτους πόντους της ομάδας του) και με ένα 15-0 σερί, κράτησαν τους φιλοξενούμενους μακριά από το καλάθι τους για σχεδόν 6 λεπτά! Σε αυτό το διάστημα των 5’55”, ο «επτάστερος» είχε 0/9 σουτ και 3 λάθη και με το... καλησπέρα βρέθηκε στο -12 (18-6 στο 8’).

Η παραπάνω περιγραφή αποτέλεσε ουσιαστικά ολόκληρη την «ιστορία» του 1ου μέρους υπό την έννοια ότι αν ο Ολυμπιακός δεν έφτανε μέχρι και στο +17 (32-15 στο 16’) και δεν απειλούσε με... διασυρμό, ίσως ο 59χρονος προπονητής με τα τρία τρόπαια της Euroleague να μην ανακάτευε τόσο πολύ την τράπουλα για να βρει λύσεις και να βοηθήσει την ομάδα του να ισορροπήσει την κατάσταση.

Το κλειδί του κυριαρχικού πρώτου μέρους που είχαν οι Πειραιώτες (38-27), όμως, βασίστηκε στην πολύ επιθετική άμυνα που έπαιξαν με μπροστάρηδες τον Γουίλιαμς-Γκος και τον Φαλ, οι οποίοι δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης στους προσωπικούς τους αντιπάλους.

Και το πιο σημαντικό ήταν ότι αμφότεροι, ήταν εξαιρετικοί και στα υπόλοιπα καθήκοντά τους. Κι αν ο 30χρονος Αμερικανός point-guard (14 πόντους & 4 ασίστ με 4/5 σουτ) ήταν αλάνθαστος επιθετικά και δημιουργικά αλλά και «κέρβερος» ανασταλτικά απέναντι στον εκρηκτικό Ναν, ο Γάλλος σέντερ ήταν πανταχού παρών σε άμυνα κι επίθεση (10 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ & 4 τάπες με 5/7 σουτ), ενώ ήταν εξαιρετικός στο δημιουργικό κομμάτι. Έστω κι αν στην πρώτη κατοχή του αγώνα ο Γκέιμπριελ τον «φιλοδώρησε» με ένα απρόσμενο μπλοκ!

Δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα τελείωσε την πρώτη περίοδο με 4 κλεψίματα και 2 τάπες, υποχρεώνοντας τους Κυπελλούχους σε 3/14 σουτ και 5 λάθη. Η ένταση στην πίεση ήταν αδύνατον να παραμείνει στα ίδια επίπεδα για μεγάλο διάστημα όσο το παιχνίδι προχωρούσε και η κούραση μεγάλωνε, ωστόσο, το ότι ο Παναθηναϊκός είχε σκοράρει 27 πόντους στην ανάπαυλα (χαμηλότερη εφετινή επίδοση) και δεν είχε περάσει τους 40 στο 27ο λεπτό, ήταν απόρροια της μεγάλης συνέπειας που επέδειξαν οι «ερυθρόλευκοι» στα μετόπισθεν.

Το ότι με τέτοια άμυνα, η διαφορά δεν ξεπέρασε ποτέ το ψυχολογικό φράγμα των 20 πόντων, είχε να κάνει με τα πολλά άστοχα ελεύθερα τρίποντα που είχαν σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης και με την εν γένει επιθετική επιπολαιότητα με πολλές βιαστικές αποφάσεις κυρίως του Φουρνιέ (προσπαθούσε μάταια και με λάθος τρόπο να μπει στο ματς και τελείωσε με 2 πόντους και 1/7 σουτ). Αλλά και με τις συνολικά 11 χαμένες μπάλες στο 2ο μέρος, σε όλες τις στιγμές που μπορούσαν δώσουν στο «τριφύλλι» την χαριστική βολή και να εδραιώσουν μία μεγάλη διαφορά.

Σκεφτείτε ότι χρειάστηκε να συμπληρωθούν σχεδόν 23 λεπτά για να δει ο Αταμάν κάποιον από τους guards του να ευστοχεί σε σουτ εντός πεδιάς (στο πρώτο 20λεπτο, οι Σλούκας, Ναν, Μπράουν και Γκραντ μαζί είχαν 0/9 σουτ), χωρίς πάντως οι Πειραιώτες να «εξαργυρώνουν» όσο θα ήθελαν (αλλά και όσο άξιζε) την παραπάνω συνθήκη.

Σε αυτό, βέβαια, έπαιξε καθοριστικό ρόλο η ξαφνική αποχώρηση του Γουίλιαμς-Γκος από το ματς, την οποία δεν πήρε πολύς κόσμος χαμπάρι. Στο 24’45” με το σκορ στο 50-35, ο πρώην πρωταθλητής Ευρώπης με την Ρεάλ, έγνεψε στον πάγκο ότι χρειάζεται αλλαγή επειδή τον τράβηξε ο δικέφαλος, σχεδόν αμέσως πήγε στα αποδυτήρια κι όταν επέστρεψε ήταν ντυμένος με το polo που φορούν όσοι παίκτες μένουν εκτός 12άδας, χωρίς να θεωρείται ξανά διαθέσιμος.

Μέχρι εκείνο το σημείο με τον απόφοιτο του Γκονζάγκα να έχει ξεκουραστεί για μόλις 4 λεπτά και κάτι και να έχει απόλυτη επιρροή στην εικόνα της ομάδας του, ο Ολυμπιακός είχε υποπέσει σε μόλις 6 λάθη.

Τα σχεδόν υπερδιπλάσια (11) στα οποία υπέπεσαν οι παίκτες του στα τελευταία 15 λεπτά (ο Βιλντόζα ήταν κατώτερος των περιστάσεων και ο Λι δεν είναι άσος), σε συνδυασμό με τους πολλούς εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό (18 στο σύνολο) που βρήκε ο Παναθηναϊκός, άλλαξαν σταδιακά την εξέλιξη της αναμέτρησης και προκάλεσαν το φινάλε-θρίλερ με το βιαστικό χαμένο τρίποντο του Σλούκα, που θα μπορούσε να έχει αλλάξει τον νικητή της αναμέτρησης.

Συμπερασματικά, οι «ερυθρόλευκοι» προσέγγισαν πολύ ορθολογικά το ματς (σημαντική και πληθωρική συνεισφορά είχαν ο Βεζένκοβ και ο Παπανικολάου), αλλά δεν σούταραν καλά από μακριά για να το τελειώσουν μία ώρα αρχύτερα και όταν ο Γουίλιαμς-Γκος τέθηκε εκτός (ο τραυματισμός του δεν φαίνεται σοβαρός, αλλά επειδή έχει «καεί στο χυλό» φοβήθηκε να συνεχίσει), άρχισαν σταδιακά να χάνουν τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να πετύχουν μία νίκη (76-74) με την οποία λίγοι χάρηκαν με την ψυχή τους. Κοινώς στο τσακ δεν επαναλήφθηκε το σκηνικό του τελικού του Κυπέλλου, εκεί που ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε την κούραση του «ερυθρόλευκου» playmaker από το overuse.

Η άλλη ανάγνωση λέει ότι η αγχωτική επικράτηση θα βοηθήσει την ομάδα στο κομμάτι της συγκέντρωσης και θα απομακρύνει τα όποια σημάδια εφησυχασμού. Εύκολα ή δύσκολα, με ωραίο μπάσκετ ή όχι, κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωρίζουμε και την συνέπεια στις νίκες.

Και το «ερυθρόλευκο» 8/8 επί του «τριφυλλιού» στις τέσσερις τελευταίες σεζόν της Euroleague ή αυτό το 13/14 που μετράει φέτος, σε διάστημα τριών μηνών (με ένα 7/7 και ένα 6/6), μόνο αμελητέες επίδοσεις δεν είναι! Πολλώ δε μάλλον η προοπτική της πρωτιάς με το διόλου απίθανο 11/11 μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου (βάσει προγράμματος), που θα πάει την ομάδα στο 27-7 και θα ισοφαρίσει το ρεκόρ όλων των εποχών στο ισχύον format, που κατέγραψε πέρυσι η «βασίλισσα»

Στην αντίπερα όχθη, το ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάει το ματς στο σουτ, με μπάσκετ επτά-οκτώ λεπτών και παίρνοντας λίγα πράγματα από τους τρεις πιο σημαντικούς παίκτες του (Ναν, Σλούκας και Γκραντ μαζί είχαν 3/17 σουτ) και σχεδόν τίποτε από Γκέιμπριελ και Πλάις (μαζί είχα 4 πόντους με 2/6 σουτ), λέει πολλά για τον χαρακτήρα του και τις δυνατότητες που έχει.

Πρέπει να γυρίσουμε πολύ τον χρόνο πίσω για να θυμηθούμε πότε ο «επτάστερος» έφυγε ηττημένος αλλά με γλυκόπικρο χαμόγελο από το ΣΕΦ... Σε αυτό, άλλωστε, έπαιξαν ρόλο και τα «δώρα» της Μακάμπι (νίκησε την Μονακό) και της Εφές (πέρασε μέσα από το Μόναχο), τα οποία τον διατήρησαν μόνο του στην 3η θέση της βαθμολογίας.

Μεγάλο κέρδος αναμφίβολα η απόδοση του Μήτογλου (18 πόντους & 3 ριμπάουντ με 4/4 βολές και 6/6 σουτ), που έπαιξε τον περισσότερο χρόνο στο “5” όπως και στο περυσινό ματς πρωταθλήματος στο Φάληρο και ήταν άριστος, αλλά και του Λορέντζο Μπράουν (11 πόντους, 6 ασίστ & 2 κλεψίματα), ο οποίος θύμισε ελαφρώς το πρόσωπο που είχε παρουσιάσει στο εφετινό ματς της Stoiximan GBL στο ίδιο γήπεδο.

Υγ.1: Πως αλλάζουν καμιά φορά οι καιροί... Θυμηθείτε ότι ο Γουίλιαμς-Γκος είναι ο ίδιος παίκτης που πέρυσι παρ’ ολίγο να «ορμήξει» στον Γιώργο Μπαρτζώκα στο ΟΑΚΑ και στο ίδιο γήπεδο αλλά σε διαφορετικά παιχνίδι (το ένα στην κανονική περίοδο και το άλλο στον 5ο τελικό), είχε αστοχήσει σε σουτ που ίσως να είχαν αλλάξει την περυσινή μοίρα του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα!

Υγ.2: Το «άχαστο» αριστερό lay up κι ενώ είχε κερδίσει και το φάουλ, στέρησε κρίσιμους πόντους στο ματς της regular season και το floater με τις εξαιρετικές προϋποθέσεις για το προσπέρασμα στην προτελευταία κατοχή του 5ου τελικού, για ένα μεγάλο διάστημα του καλοκαιριού, κατέστησαν τον Νάιτζελ ως έναν από τους πλέον ανεπιθύμητους παίκτες στις τάξεις των οπαδών της ομάδας του!