Η Εθνική της σχολής ευελπίδων

Στο πρώτο φιλικό της εν όψει Ευρωμπάσκετ, η Εθνική μας ήταν αυτό ακριβώς που γράφει το καλεντάρι της: μία ομάδα ανέτοιμη και ως εκ τούτου άνευρη, με προπονήσεις 6-7 ημερών στα πόδια της και με πολλές απουσίες. Μολαταύτα νίκησε σχετικά εύκολα έναν αντίπαλο πλήρη και ζέστανε τους 6.000 φιλάθλους που της αφιέρωσαν το βράδυ τους.

Κανένας παίκτης δεν χρειάστηκε να φτάσει τα 22 λεπτά συμμετοχής για να νικηθούν οι νερόβραστοι Βέλγοι. Στα μέσα της δ’ περιόδου, με το σκορ εύθραυστο, την πεντάδα απάρτιζαν οι Μπαζίνας, Κατσίβελης, Καλαϊτζάκης, Σαμοντούροφ, Καραγιαννίδης. Σαστισμένος από τα άγνωστα πρόσωπα, ο ανυποψίαστος τηλεθεατής θα νόμιζε ότι έπεσε πάνω σε ματσάκι της Εθνικής Ελπίδων. Ή ...ευελπίδων.

Η φετινή Εθνική (των Σλούκα, Ντόρσεϊ, Τολιόπουλου) θα σουτάρει καλύτερα από την αντίστοιχη περυσινή (των Καλάθη, Γουόκαπ), αλλά η περιφερειακή άμυνα θα είναι το δυσκολότερο στοίχημα για τον προπονητή, αφού στην περιμετρική γραμμή υπάρχουν αρκετοί παίκτες που είναι αμυντικά αδύναμοι, αλλά πρέπει να παίζουν, αφού είναι οι καλύτεροι που έχουμε.

Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης υποψιάζομαι ότι θα έχουν κομβικούς ρόλους στο Ευρωμπάσκετ με αφετηρία τον πάγκο, αφού είναι οι καλύτεροι περιφερειακοί αμυντικοί της ομάδας. Επειδή μιλάμε για μπάσκετ ελληνικής σχολής και όχι για μπάσκετ επίδειξης, ο Καλαϊτζάκης ήταν απόψε ο καλύτερος παίκτης.

Αμυντικό πρόβλημα εντοπίζεται και πιο μέσα, αλλά τουλάχιστον εκεί θα στήσουν καρτέρι ο Παπανικολάου και ο Γιάννης, ου μην και ο μικρότερος αδελφός του. Μήπως και ο Θανάσης; Ο μεγαλύτερος από τα τρία αδέλφια είχε σήμερα την εικόνα του -ούτως ή άλλως άτεχνου- παίκτη που κουβαλούσε 15 μήνες αγωνιστικής απραξίας, αλλά κυνήγησε οτιδήποτε υπήρχε στο οπτικό του πεδίο και αλλοίωσε αρκετά σουτ, με πολύ τρεχαλητό μέσα-έξω. Δεν έχουμε πολλούς διεθνείς ικανούς να επηρεάσουν το παιχνίδι στους αιθέρες.

Ο Κατσίβελης προδόθηκε αρχικά από το τρακ του "ρούκι" που -έστω στα 34 του- κλήθηκε να κουμαντάρει για πρώτη φορά το βαρύ σκάφος της Εθνικής Ανδρών, αλλά ξεμπούκωσε με εύστοχα σουτ στη δ’ περίοδο. Ο Μπαζίνας, πάλι, εμφανίστηκε θαρραλέος, δυναμικός και προσεκτικός. Ξέρουν, αμφότεροι, ότι στη θέση που παίζουν περισσεύει ένα εισιτήριο για τη δωδεκάδα.

Ο Κώστας Σλούκας θα χρειαστεί βοήθεια στη δημιουργία και καμουφλάζ στην άμυνα. Όλοι οι αντίπαλοι προπονητές θα ρίξουν κορμιά πάνω του για να τον κουράσουν και να του κρύψουν τον ορίζοντα, όπως έκαναν σήμερα οι Βέλγοι. O Σπανούλης δοκίμασε στη θέση «1» ακόμα και τους Λαρεντζάκη, Ντόρσεϊ. Η ομάδα μοίρασε 24 ασίστ (Σλούκας 5, Παπανικολάου 5, Λαρεντζάκης 4), αλλά τα λάθη ήταν πολλά και φτηνά.

Στις ρακέτες ο Ζούγρης και ο Σαμοντούροφ εμφανίστηκαν στο παρκέ πολύ νωρίτερα από τον Καραγιαννίδη, αλλά ήταν ο τελευταίος αυτός που έκλεισε το ματς. Ο Χουγκάζ έχει αρκετό μπάσκετ στα πόδια του την τελευταία διετία, αλλά θα πρέπει να βγει μπροστά, όπως βγήκε πέρυσι ο Χαραλαμπόπουλος. Με τη σημερινή τουλάχιστον σύνθεση της Εθνικής, το αμυντικό ριμπάουντ ήταν περίπλοκη υπόθεση.

Σε κάθε περίπτωση, οι ψηλοί που καλούνται να συμπληρώσουν τους Γιαννη και Μήτογλου διεκδικούν όλοι μαζί γύρω στα 20-25 λεπτά συμμετοχής στους επίσημους αγώνες. Θα προτιμηθούν όσοι δείξουν ικανοί να προσφέρουν πεντάλεπτα ποιότητας, ασχέτως ηλικίας, ονόματος και προϋπηρεσίας.

Ελπίζω ότι ο τραυματισμός του Βαγγέλη Ζούγρη στην ποδοκνημική θα αποδειχθεί ασήμαντος, όπως και το τράβηγμα που υπέστη ο αίφνης αναντικατάστατος Βασίλης Τολιόπουλος. O χρόνος μέχρι το επίσημο τζάμπολ (28 Αυγούστου) είναι ελάχιστος. Βράσε όρυζα αν αυτή η αποδεκατισμένη Εθνική χάσει και άλλους παίκτες.

Σημειωτέον ότι το Βέλγιο είναι (όπως και η Πολωνία και το Ισραήλ) πιθανός αντίπαλος της ελληνικής ομάδας στον πρώτο νοκ-άουτ αγώνα της, στη φάση των «16», στη Ρίγα. Στο καλό σενάριο τουλάχιστον! Στην Αθήνα οι Βέλγοι ήρθαν χωρίς απουσίες και δεν φόβισαν κανέναν, αφού η Εθνική τους κράτησε σβηστή στους 60 πόντους. Eκείνος ο Ομπασόχαν, που μας είχε βάλει 30άρα προ τριετίας στο Σαρλερουά, αγνοείται.