Και για όσοι διατηρούν επιφυλάξεις δεν έχουν παρά να δώσουν αξία σε δύο πράγματα. Είναι ίσως το μοναδικό παράδειγμα επαγγελματικής ομάδας όπου πατέρας και γιος συνεργάζονται υπό τους κανόνες της σχέσης μεταξύ προέδρου και προπονητή και δεύτερον, ο Πασκάλ Ντονταντιέ (ο γιος δηλαδή) φέτος συμπλήρωσε 30 χρόνια στην τεχνική ηγεσία! Μάλιστα, η περίπτωσή του θυμίζει κάτι από… Σούλη Μαρκόπουλο διότι για μια 15ετία ήταν παράλληλα και τραπεζικός υπάλληλος, όπως και ο 68χρονος Έλληνας τεχνικός. Όταν όμως η Ναντέρ απέκτησε επαγγελματικό υπόβαθρο, τότε αφοσιώθηκε στο μπάσκετ.

Για πολλές δεκαετίες η Ναντέρ ήταν μια κλασική επαρχιακή ομάδα κι ας συμπλήρωσε φέτος 90 χρόνια ζωής. Ο Ζαν Ντοναντιέ θεωρείται ο πατριάρχης της ομάδας μπάσκετ καθώς ήδη έκλεισε περισσότερα από 40 χρόνια στην προεδρία της. Ο μεγάλος γιος του, Πασκάλ Ντοναντιέ υπήρξε παίκτης της αλλά έπειτα από δύο εγχειρήσεις στα πόδια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση σε ηλικία 28 ετών. Τα γόνατά του έγιναν τόσο ευάλωτα που δεν μπορούσε να αντέξει κι έτσι το 1987 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία.

Τα πρωινά εργαζόταν στην τράπεζα και τα απογεύματα προπονούσε ερασιτέχνες παίκτες. Ολ’ αυτά μέχρι το 1996 όταν αποφάσισε να αφοσιωθεί στο μπάσκετ διότι εκτός των άλλων ανέλαβε χρέη αθλητικού διευθυντή του τοπικού δήμου. Ο άλλος γιος, Φρεντερίκ, από πέρυσι είναι το τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας καθώς ο πατέρας του – λόγω προβλημάτων υγείας – είναι αδύνατο να διαθέσει τον απαιτούμενο χρόνο. Κοινώς, η Ναντέρ είναι υπόθεση της οικογένειας Ντοναντιέ.

Η Ναντέρ άλλαξε εξάλλου πάρα πολύ από τον σύλλογο που κάποτε… βολόδερνε στα ερασιτεχνικά Πρωταθλήματα. Η δική της ιστορίας μπορεί να αποτυπωθεί στη μεγάλη οθόνη διότι έφθασε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Γαλλίας το 2013, να αγωνιστεί στην Euroleague αλλά και να κατακτήσει επίσης τόσο στο FIBA Eurochallenge όσο και το FIBA Europe Cup (σ. σ. πέρυσι απέναντι στη γαλλική Σαλόν) πέρα από το Κύπελλο Γαλλίας(2014, 2017) και δύο φορές το Σούπερ Καπ(2014, 2017).

Ο Πασκάλ Ντοναντιέ πλέον δεν είναι part time προπονητής, αλλά αναγνωρισμένη αξία. Αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς στην Pro B το 2011, είναι ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας για την Εθνική ομάδα των ηλικιών από 21 έως 23 αλλά και άμεσος συνεργάτης του Βενσάν Κολέ στην Εθνική Γαλλίας.

Είναι προφανές ότι αυτή η ομάδα χτίστηκε από το μεράκι και το πάθος (για το μπάσκετ) μιας οικογένειας και διατηρεί το ίδιο προφίλ μέχρι σήμερα. Πλέον βέβαια διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους προϋπολογισμούς του γαλλικού Πρωταθλήματος καθώς το αγωνιστικό μπάτζετ της πλησιάζει τα 1.7 εκατομμύρια ευρώ και το συνολικό περίπου τα πέντε εκατομμύρια. Είναι δηλαδή ένας μεγάλος οργανισμός, αυτοσυντηρούμενος από τα έσοδά του.

Αγωνιστικά, η αυριανή(25/10) αντίπαλος του Άρη άλλαξε πολύ σε σχέση με πέρυσι καθώς προχώρησε στην απόκτηση (σχεδόν) μιας ντουζίνας παικτών. Στο BCL είναι αήττητη έπειτα από δύο αγώνες ενώ στην Pro A μετράει τρεις νίκες σε πέντε αγώνες. Η ιδιαιτερότητα είναι ότι, άλλους πρωταγωνιστές βλέπεις στους ευρωπαϊκούς αγώνες σε σχέση με τους αντίστοιχους του γαλλικού Πρωταθλήματος. Στο BCL ο Τζαμάλ Σούλερ (σ. σ. πέρυσι ο Άρης τον αντιμετώπισε στους αγώνες με τη Μονακό) είναι ο πρώτος σκόρερ με 14.3 πόντους κατά μέσο όρο. Γενικά, ο Ντοναντιέ χρησιμοποιεί rotation εννιά παικτών.

Η περιφερειακή γραμμή είναι η δύναμη πυρός της Ναντέρ. Ο βραχύσωμος Νικ Μουρ παρουσιάζει δύο αγωνιστικά πρόσωπα. Το καλό στο BCL όπου έχει 11.8 πόντους, 4 ασίστ και 54% στα τρίποντα και το άσχημο στο γαλλικό Πρωτάθλημα, αλλά απολαμβάνει τη στήριξη του προπονητή του. Ο πολύπειρος Γερμανός Χέικο Σχάφαρτζικ είναι σταθερή αξία, ενώ ο Τζαμάλ Σούλερ είναι combo guard ο οποίος στο BCL έχει 14.3 πόντους, 4.8 ασίστ και 43% έξω από τη γραμμή του τριπόντου. Καλύτερος σουτέρ των Γάλλων είναι ο Ούγκο Ινβερνιτσί ο οποίος έχει 60% στο BCL, ενώ το περασμένο καλοκαίρι ήταν στις προεπιλογές της Εθνικής Γαλλίας. Τη περιφέρεια πλαισιώνουν, ο Αμερικανός ο Τεράν Πέτγουεϊ ο οποίος προέρχεται από πολύ καλή σεζόν στην Ιταλία με την Πιστόια και ο 26χρονος Κονατέ.

Κάτω από τα καλάθια, η Ναντέρ έχει αθλητικότητα και δύο έμπειρους παίκτες. Ο Νιγηριανός Αλάντε Αμινού και ο Φινλανδός Έρικ Μέρφι είναι τα πιο γνωστά ονόματα και άριστοι εκτελεστές των pick n’ roll. Το κύριο χαρακτηριστικό της Ναντέρ είναι ότι πρόκειται για ομάδα η οποία κατά μέσο όρο έχει διπλάσιο αριθμό τελικών πασών σε σχέση με τα λάθη. Κι αυτό το στατιστικό στοιχείο υφίσταται και στις δύο διοργανώσεις στις οποίες αγωνίζεται.