Για να δω μπάσκετ πρέπει να υπάρχει μπάσκετ!

Η κεντρική διαχείριση επέστρεψε στο μπάσκετ δίνοντας ανάσα και φιλί της ζωής στις ομάδες.

Τι ωραία!!!

Φέξε μου και γλίστρησα , όπως συνηθίζει να λέει ο θυμόσοφος λαός.

Αν η συγκεκριμένη φράση ακουγόταν σε σαπουνόπερα το φιλοθεάμον κοινό θα δάκρυζε συγκλονισμένο από τις εξελίξεις.

Αλλά δυστυχώς αναφέρεται σε μια πραγματικότητα χρόνων ζοφερή και αδιέξοδη για το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ.

Η απόφαση για κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από τις κραταιές οικονομικά ομάδες –γιατί αυτές κάνουν κουμάντο οι άλλες απλώς ακολουθούν σαν τα ζόμπι στην τηλεοπτική σειρά walking dead, χωρίς καμία διάθεση ή σχέδιο για ανάληψη πρωτοβουλιών-δεν σηματοδοτεί την αλλαγή στον τρόπο σκέψης τους όσον αφορά τους οικονομικούς όρους διεξαγωγής της διοργάνωσης, ούτε σημαίνει ότι αλλάζουν την φιλοσοφία τους και κατά συνέπεια τις πρακτικές τους για το κοινό συμφέρον.

Οι ομάδες αυτές επέστρεψαν στην λογική της κεντρικής διαχείρισης - τη μόνη λογική που διατρέχει όλα τα προηγμένα πρωταθλήματα όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παντού- από συμφέρον!

Επειδή είδαν τις κάνουλες του συνδρομητικού καναλιού να κλείνουν αφήνοντας τες οικονομικά άνυδρες.

Δεν είχαν άλλη λύση! Τα κίνητρα τους είναι καθαρά ιδιοτελή.

Γεγονός που σημαίνει ότι η κεντρική διαχείριση θα κρατήσει όσο διαρκεί η οικονομική- υγειονομική κρίση και όταν με το καλό επιστρέψουμε στην κανονικότητα, αύριο , μεθαύριο, σε δυο χρόνια και οι προσφορές από τις συνδρομητικές πλατφόρμες επιστρέψουν , τότε η κεντρική διαχείριση θα επιστρέψει κι αυτή στα αζήτητα!

Βέβαια αν επιτευχθεί η συμφωνία με την δημόσια τηλεόραση , γιατί δεν έχει κλειδώσει ακόμα , δεν έχουν πέσει οι υπογραφές, θα μιλάμε για μια κεντρική διαχείριση αλά ελληνικά!

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!

Οι δυο μεγάλοι θα μοιραστούν την μερίδα του λέοντος και τα υπόλοιπα …Αττικής θα διατεθούν στο υπηρετικό προσωπικό που κουβέντα δεν θα πει γιατί το επιχείρημα θα είναι (άκουσον –άκουσον), ότι αν δεν ήταν οι μεγάλοι στη συμφωνία , δεν θα έπαιρναν ούτε τα ψίχουλα!

Αν πιστεύετε λοιπόν ότι με αυτή τη νοοτροπία και με τις παγιωμένες πλέον πρακτικές των παραγόντων και διοικούντων , το άθλημα έχει μέλλον στην χώρα μας, τότε πάσο , τα ρέστα μου , τα φύλλα σας και πάμε παρακάτω.

Αναφέρομαι δε στο άθλημα και όχι στις ομάδες γιατί όσοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι το άθλημα προηγείται των ομάδων , κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Οι Ισπανοί τι να ξέρουν από το άθλημα και διαφυλάττουν την κεντρική διαχείριση σαν κόρη οφθαλμού;

Έλα ντε;

Το ελληνικό πρωτάθλημα η ελληνική λίγκα , βρίσκονται πίσω από εκεί που τους αφήσαμε όταν , ολοκληρώθηκε, όπως ολοκληρώθηκε, η περσινή σεζόν.

Μια σεζόν που δεν βλέπω τον λόγο κάποιοι να αισθάνονται υπερήφανοι για τα έργα και τις ημέρες της.

Και αν κάποιοι από άδολη αγάπη για το μπάσκετ αναρωτιόντουσαν αν υπάρχει πιο κάτω από όλα αυτά που βιώσαμε στην περασμένη αγωνιστική περίοδο, η αθάνατη ελληνική πραγματικότητα τους υπενθύμισε ότι όταν το κέρμα κυλά στην κατηφόρα είναι αδύνατον να προβλέψεις που θα σταματήσει.

Καμία πρόταση , κανένα σχέδιο , καμία απόφαση από τις ταραχώδεις συνελεύσεις ( τις θυμόσαστε;) του συνεταιρισμού δεν υλοποιήθηκε ( εγγυητικές , μπάτζετ, υποδομές εγκαταστάσεων…)

Καμία δεν πέρασε στο αθλητικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε! Αυτό κι αν ήταν ήττα!

Μια χαρά τους έκατσε ο κορονοιός! Θα έχουν μια σοβαρή δικαιολογία για την ανικανότητα εφαρμογής πλάνου.

Με ή χωρίς κορονοιό στα ίδια θα μέναμε! Τόσα χρόνια που η πανδημία απουσίαζε γιατί δεν έγινα βήματα μπροστά;

Φυσικά και είναι ρητορική η διατύπωση τους ερωτήματος!

Και σαν μην έφτανε η στασιμότητα εφαρμογής των πλάνων -των όποιων πλάνων- μέσα στα μεγαλόπνοα σχέδια , ένα μεγάλο όνομα κράχτης, ο Ολυμπιακός παραμένει εκτός , δυο ομάδες με ισχυρούς οικονομικά παράγοντες στο τιμόνι τους παρέδωσαν , σώμα και πνεύμα , την ίδια ώρα που παραδοσιακές δυνάμεις στον χώρο του αθλήματος , Άρης , ΠΑΟΚ , Πανιώνιος , παραμένουν διασωληνωμένες σε καταστολή!

Είναι πλέον θέμα χρόνου οι ανοικτές τους πληγές να προσβληθούν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις στέλνοντάς τους στον αγύριστο!

Αν πιστεύουν λοιπόν οι σοφοί μας παράγοντες ότι ένα πρωτάθλημα με τρεις(;) ομάδες και τις υπόλοιπες να αναζητούν ΑΦΜ ( άλλη μια ατιμωτική πρακτική που συνεχίζει να παραμένει σε ισχύ) μπορεί να κινήσει το ενδιαφέρον του φίλαθλου κοινού, μπορεί να συγκροτήσει σύμφωνα με τους τεχνοκρατικούς όρους , προϊόν, στην αγορά του αθλητικού θεάματος, τότε σίγουρα δεν έχουν αντιληφθεί ότι είναι πολύ μικρή η απόσταση ανάμεσα στο «κάτσε να δούμε μπάσκετ» και στο « σιγά μη δούμε αυτό»

Την ίδια ώρα που θα στήνονται πολύχρωμες , φαντασμαγορικές γιορτές από όλα τα αθλήματα σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη και η τεχνολογία πλέον σου τα προσφέρει απλόχερα , ποιος νοήμων θα κάτσει να σκλαβώσει την ώρα του για να παρακολουθήσει την αποθέωση της μιζέριας και της φτήνιας του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ επειδή κάποιοι επιτήδειοι στο όνομα της κεντρικής διαχείρισης βρήκαν τον τρόπο να καβατζώσουν μερικά ευρώ για να την βγάλουν και φέτος;