Το μπάσκετ έχει ανάγκη από συνθέσεις και όχι από αιχμές!

Διάβασα τις δηλώσεις στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ του κ. Βαγγέλη Λιόλιου με αφορμή την υποψηφιότητα του στις εκλογές της ΕΟΚ. Αρχικά θα σταθώ στην τοποθέτηση του για τον Παναγιώτη Φασούλα γιατί μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση.

Ο ιδιοκτήτης του Προμηθέα δήλωσε: «Με τον κύριο Φασούλα μίλησα μια φορά. Διαφωνώ σε κάτι. Ο κύριος Φασούλας ήταν 6 χρόνια στη Ομοσπονδία, μισθωτός. Ήταν διπλά στον πρόεδρο και θα μπορούσε να κάνει όσα πράγματα μας λέει τώρα. Αν δεν εισακούστηκε και δεν τα έκανε ή κακώς έμεινε εκεί και πληρωνόταν θα έπρεπε να σηκωθεί να φύγει. Δεν μπορώ να προχωρήσω στην επόμενη μέρα με παλιές ιδέες που είναι φτιαγμένες σε νέο χαρτί…»

Μάλιστα!!! Με όλο τον σεβασμό που τρέφω στο πρόσωπο του κ Λιόλιου οφείλω να επισημάνω ότι το σχόλιο του δεν αποτελεί κριτική αλλά αιχμή στο πρόσωπο αλλά και την ιδιότητα του πρώην διεθνή!

Κατά καιρούς έχω διαβάσει δηλώσεις του με τις οποίες κατηγορεί την τωρινή διοίκηση της ΕΟΚ για αυταρχικές μεθόδους στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Τα βέλη του σημαδεύουν κυρίως έως αποκλειστικά τον τωρινό πρόεδρο κ.Βασιλακόπουλο ότι ,σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του, έχει καταστήσει την Ομοσπονδία τσιφλίκι του, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.

Αν ο ίδιος πιστεύει ακράδαντα αυτά που υποστηρίζει τότε με την αιχμή του στο πρόσωπο του Παναγιώτη Φασούλα πολύ απλά φάσκει και αντιφάσκει. Κι αυτό γιατί θεωρώ εντελώς αδιανόητο να μην γνωρίζει ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας όπως ο κ. Λιόλιος το ρόλο ενός συμβούλου σε μια Ομοσπονδία, σε μια εφημερίδα παλιότερα, σε ένα τηλεοπτικό κανάλι ή ακόμα στον τομέα της επικοινωνίας.

Ο ρόλος του συμβούλου δεν είναι να παίρνει αποφάσεις ή να παραιτείται κάθε φορά που μια πρόταση του δεν εισακούγεται. Κάνει προτάσεις αν του ζητηθεί ή αναλαμβάνοντας ο ίδιος την πρωτοβουλία και το ΔΣ αποφασίζει. Επίσης στις αρμοδιότητες του εμπίπτει και η περίπτωση, η όποια πρόταση να εκπορεύεται από το ΔΣ και να ζητηθεί από το σύμβουλο η γνώμη του για την υλοποίηση της.

Γνωρίζει ο κ.Λιόλιος ότι όλες οι προτάσεις του κ. Φασούλα πήγαν στον βρόντο και πως ότι υλοποίησε η Ομοσπονδία όλο αυτό το διάστημα δεν είχε να κάνει με καμία πρόταση του Φασούλα. Γιατί αναφέρω έτσι πρόχειρα επειδή το γνωρίζω ότι η περίπτωση πχ του Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν πρόταση του Φασούλα και υλοποιήθηκε από την Ομοσπονδία.

Είναι τουλάχιστον άδικο –προσωπικά το θεωρώ ανεπίτρεπτο- παράγοντες να αφήνουν αιχμές για πρώην αθλητές με σημαντική διαδρομή στο άθλημα, αναμφισβήτητα μεγαλύτερη από αυτή των παραγόντων, για πρόσωπα όπως ο Γιαννάκης, ο Φασούλας, ο Φιλίππου , ο Χριστοδούλου, ο Διαμαντίδης, ο Ντικούδης, ο Τσαρτσαρής επειδή εκδηλώνουν την επιθυμία –όσοι την εκδηλώνουν- να συμμετάσχουν στα κοινά. Αυτό δεν θέλαμε άλλωστε; Αυτό δεν επιζητούσε η φίλαθλη κοινή γνώμη.

Με τέτοιου τύπου παρεμβάσεις λογικό κι επόμενο κάποιοι εξ' αυτών να αποθαρρύνονται ακόμα και αν σκέφτονται να ασχοληθούν σοβαρά. Άσε σου λέει να πάω να μπλέξω να αρχίσει ο κάθε παράγοντας να με δείχνει με το δάκτυλο! Αυτό θέλουμε; Να καταλάβω! Αυτό θέλουν οι άνθρωποι του μπάσκετ; Αυτή είναι η επόμενη μέρα που πρέπει να μας βρει όλους ενωμένους στον κοινό σκοπό; Έχει ή δεν έχει το μπάσκετ ανάγκη από σύνθεση ώστε να ξεπεράσει τις όποιες αντιξοότητες ή μήπως υπάρχουν πρόσωπα που περισσεύουν σ’ αυτό το εγχείρημα;

Θα πρέπει να αντιληφθούν κάποιοι επιτέλους ότι οι πρώην αθλητές-προσωπικότητες που θέλησαν να παραμείνουν στο άθλημα, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας , η φυσική και λογική εξέλιξη των πραγμάτων, ήταν και είναι να χρηματίσουν προπονητές , team manager, σύμβουλοι, υπεύθυνοι σκάουτινγκ. Τι άλλο να έκαναν δηλαδή; Κοπτοραπτούδες να γινόταν ή ταχυδακτυλουργοί; Να εκπονήσει ένα σχέδιο, ένα πρόγραμμα ο Φασούλας και ο κάθε Φασούλας υποψήφιος και να μην αρέσει του κ Λιόλιου ή να το θεωρήσει παλιά ιδέα σε νέο χαρτί, άντε να το καταλάβω, αλλά να τον κρίνεις επειδή διετέλεσε σύμβουλος φορτώνοντας του «αμαρτήματα» για τα οποία δεν γνωρίζεις μάλιστα αν τα διέπραξε, αυτό πραγματικά είναι απορίας άξιο!

Όπως απορίας άξιο είναι να ισχυρίζεται ότι έχει μιλήσει με τον κ. Φασούλα- έτσι γενικά και αφηρημένα – ενώ δεν έχουν συναντηθεί ώστε να ανταλλάξουν διεξοδικά θέσεις και αντιλήψεις! Δεν υποστηρίζω ότι ένας σπουδαίος πρώην αθλητής θα ανταποκριθεί επιτυχώς στον ρόλο του προέδρου Ομοσπονδίας. Δεν είναι εύκολο να διοικείς έναν ολόκληρο οργανισμό. Αν είναι να το δούμε, ας το δούμε πρώτα και μετά ας κρίνουμε.

Θα υποστηρίζω όμως πάντα αυτό που έλεγε με νόημα ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός πως από ένα άριστα καταρτισμένο θεωρητικό του θεάτρου, του κινηματογράφου, της ποίησης, θα προτιμούσα ένα μέτριο πρακτικό στις αντίστοιχες τέχνες!

Ο κ. Λιόλιος είναι αναμφισβήτητα ένας επιτυχημένος παράγοντας στο χώρο του μπάσκετ αλλά μου έρχονται στο μυαλό τουλάχιστον μια ντουζίνα από παράγοντες που κατέγραψαν πετυχημένη πορεία… διαττόντων αστέρων! Ούτε η αυστηρή τεχνοκρατική του αντίληψη την οποία σε κάθε του δημόσια τοποθέτηση προβάλλει αποτελεί ασφαλές κριτήριο!

Είδαμε τι κοντέψαμε να πάθουμε την περίοδο της καραντίνας με τους αυστηρούς τεχνοκράτες που τα τελευταία χρόνια υποστήριζαν λυσσαλέα το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους. Κοντέψαμε να ψοφήσουμε στους πέντε δρόμους και πέσαμε γονατιστοί να παρακαλούμε να μας σώσουν οι ήρωες γιατροί τον οποίων την κεφαλή ζητούσαμε επιτακτικά επί πίνακι!

Και το αναφέρω γιατί η υποψηφιότητα του κ Λιόλιου δεν έχει να κάνει με την ανάληψη του προεδρικού θώκου μιας ΚΑΕ, ούτε με τον Σύνδεσμο των Ανωνύμων Καλαθοσφαιρικών Εταιρειών, αλλά με την Ομοσπονδία. Οφείλεις να γνωρίζεις τις ιδιαιτερότητες του «μαγαζιού» που πας να πάρεις.

Ο Βασιλακόπουλος πχ για κάτι που δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις είναι ότι γνωρίζει απ’ έξω και ανακατωτά τα κατατόπια! Στην Ομοσπονδία δεν θα μετρήσει μόνο η εξασφάλιση των οικονομικών πόρων σημαντική παράμετρος το δίχως άλλο μιας και το χρήμα κινεί τα πάντα τη σήμερον ημέρα και οι τεχνοκρατικές γνώσεις ενδεχομένως να σε βοηθήσουν σ’ αυτή την κατεύθυνση, αλλά κυρίως θα μετρήσει η φυσιογνωμία του αθλήματος στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Αυτό το εγχείρημα δεν έχει να κάνει με μια ομάδα αλλά με ένα ολόκληρο οργανισμό που διέπει το άθλημα σε όλη την επικράτεια από τα θεμέλια, τις υποδομές- μέχρι την κορυφή- την Εθνική Ανδρών. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με την φιλοσοφία του αθλήματος, τις αρχές, την νοοτροπία, την τακτική, τις μεθόδους, τον προγραμματισμό, τα πρόσωπα που θα επωμιστούν τα βάρη της διεκπεραίωσης σε όλους αυτούς τους τομείς σε πανελλήνιο επίπεδο.

Διαδρομές και μονοπάτια που εξ ορισμού οι πρώην αθλητές κλάσης γνωρίζουν καλύτερα λόγω εμπειρίας κυρίως από παράγοντες με μικρότερη καταγραφή χιλιομέτρων από αυτούς! Γι’ αυτό και μόνο τον λόγο μήπως θα ήταν καλύτερα για τον κ. Λιόλιο να προσλάβει ένα σύμβουλο;