Βούτυρο στο ψωμί του Λάσκαρη

Βούτυρο στο ψωμί του Λάσκαρη

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Βούτυρο στο ψωμί του Λάσκαρη

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος διαπιστώνει την τρομακτική δυσκολία εύρεσης χρηματοδοτών στον Άρη και εξηγεί γιατί η όλη κατάσταση είναι συμφέρουσα για τον Λάσκαρη.

Κάμποσα χρόνια πριν, το καλοκαίρι του 2003, σε μια οικογενειακή εκδήλωση που είχε προγραμματίσει ο Γιάννης Ιωαννίδης στη Σίβηρη Χαλκιδικής, σε κεντρική θέση ήταν μια παρέα ανδρών που φορούσαν σκούρα σακάκια. Δεν χρειαζόντουσαν ιδιαίτερες συστάσεις, γνωστοί και μη εξαιρετέοι στην οικογένεια του Άρη, είχαν ξεκινήσει από τα τσιμέντα και τότε αποφάσισαν να πάρουν τα ηνία της αγαπημένης ομάδας τους υπό την «κατεύθυνση» του ξανθού. Ήταν οι λεγόμενοι… χουλιγκάνοι με τα Armani, όπως τους είχε αποκαλέσει ο χωρατατζής Σταύρος Ελληνιάδης, οι κύριοι που σχημάτισαν τη «Γένεσις».

Η ιστορία έγραψε για τις σωστές αλλά και λανθασμένες κινήσεις και αποφάσεις τους. Είναι αλήθεια πάντως ότι σ’ εκείνο το διάστημα λειτούργησαν κυρίως με αυθορμητισμό και υποκινούμενοι από τα έντονα συναισθήματά τους για τον σύλλογο, παρά με επαγγελματισμό. Κι επειδή ο συνεταιρισμός είναι δύσκολη υπόθεση (όπως έλεγε τότε και μια ψυχή), αντί να δημιουργηθεί μια δεξαμενή παραγόντων, αυτή στέρεψε.

Διότι, σήμερα αποδεικνύεται ότι συρρικνώθηκε ακόμη περισσότερο η κατηγορία των οικονομικά εύρωστων παραγόντων που έχουν τη διάθεση να πετάξουν τα χρήματά τους σ’ ένα βαρέλι δίχως πάτο, έτσι για να ικανοποιήσουν τα πιο «άγρια» αισθήματά τους. Γνωρίζοντας, δηλαδή, εκ των προτέρων ότι δεν υφίσταται περίπτωση επιστροφής των χρημάτων.

Βέβαια άλλαξαν δραματικά και οι εποχές. Τότε, στην ελληνική αγορά το χρήμα έρεε άφθονο και σήμερα είναι δυσεύρετο. Τότε επίσης η «Γένεσις» είχε πάρει μια καθαρή εταιρία και σήμερα αυτή είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Επίσης, σήμερα η ΚΑΕ Άρης δεν είναι στην ίδια διαπραγματευτική θέση με αυτή που ήταν στο διάστημα της υπαγωγής της στο άρθρο 99. Τώρα δεν υπάρχει στη μέση κάποιος μεσολαβητής.

Αυτό είναι το συμπέρασμα από τις (μέχρι στιγμής) ενέργειες του ΑΣ ο οποίος καθυστέρησε χαρακτηριστικά να ερμηνεύσει την κατάσταση και κατ’ επέκταση να λειτουργήσει προς όφελος του συλλόγου. Η παναρειανή συγκέντρωση και η γενική συνέλευση, δεν οδήγησαν σε ουσιαστικά αποτελέσματα καθώς με εξαίρεση την ομάδα επιχειρηματιών που έχει σχηματίσει και εκπροσωπεί ο Παναγιώτης Καπάζογλου, δεν υφίσταται διοικητική ομάδα με λεφτά. Κι η αντίστοιχη του κ. Καπάζογλου είναι απρόθυμη στην ανάληψη μιας εταιρίας με χρέη πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Δεσμεύεται γι’ αυτά που μπορεί να πληρώσει και φυσικά δεν σκοπεύει να στρώσει… κόκκινο χαλί στον Λάσκαρη, ούτε να τον διευκολύνει, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν σχέσεις εμπιστοσύνης.

Κι αυτή η επικίνδυνη κατάσταση είναι βούτυρο στο ψωμί του ιδιοκτήτη, όχι του Άρη. Η τακτική που ακολουθεί ο Λάσκαρης πηγάζει μέσα από τα συμπεράσματα που έχει βγάλει από το παραγοντικό status του Άρη. Δεν αρνείται να παραχωρήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών αλλά ο δεν πληρώνει ευρώ γιατί εκτιμά ότι ουδείς «τρελός» θα δεχθεί να αναλάβει χρέη πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Αν δεν γίνει αυτό, δεν αρνείται πιθανή πρόταση παραχώρησης του μάνατζμεντ γιατί εκτιμά ότι η διοικητική ομάδα που θα αναλάβει αυτό το φορτίο θα αναγκαστεί να βρει χρήματα για να πληρώσει τις δικές του (τρέχουσες) υποχρεώσεις και παράλληλα ο ίδιος θα κερδίσει χρόνο. Το ίδιο έκανε και πέρυσι. Αρχικά με σποραδικές πληρωμές και μετά με υποσχέσεις, πατώντας πάνω στην (τότε) έξωθεν καλή μαρτυρία.

Αυτή τη στιγμή ο Λάσκαρης βλέπει τους άλλους να κάνουν τη δουλειά του. Τον ενοχλεί το ξεφωνητό από τον κόσμο, αλλά δεν θα χάσει και τον ύπνο του γιατί έχει πιο σοβαρά προσωπικά προβλήματα. Δεν τον απασχολεί η υποβάθμιση του brand name αλλά η διατήρηση της ομάδας. Προς αυτήν την κατεύθυνση, με μεγάλη ανακούφιση είδε την απόφαση της ΕΕΑ για την επ’ αόριστον αναβολή στην εκδίκαση αιτήσεων κατάπτωσης εγγυητικής επιταγής. Ο ίδιος δεν χρειάστηκε να ασχοληθεί, το έκαναν αυτοί που έχουν έντονα συναισθήματα για την ομάδα. Το ήξερε ή μάλλον, το περίμενε.

Ο απλός φίλαθλος του Άρη λειτουργεί όπως η μάνα με το παιδί της. Μη νομίσει δηλαδή η ιδιοκτησία ότι τα χρήματα που έδωσε από το υστέρημά του είναι προς διευκόλυνση της ίδιας. Το έκανε από αγάπη, γιατί έμαθε ότι οι περισσότεροι παίκτες, από την αρχή της χρονιάς, έχουν εισπράξει ψίχουλα. Και θα ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη στη διάρκεια της χρονιάς γιατί γνωρίζει ότι είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Αντιθέτως, η ιδιοκτησία θα συνεχίσει να απειλεί… θεούς και δαίμονες για τα έσοδα από τα εισιτήρια. Γιατί έγινε κι αυτό στον πρόσφατο αγώνα με το Λαύριο.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.