Ο παλαίμαχος παίκτης και νυν βοηθός του Ηλία Καντζούρη στον Κολοσσό παραχώρησε συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΟΚ, όπου αρχικά μίλησε για την ομάδα της Ρόδου: «Η ομάδα δεν είναι ένα πυροτέχνημα. Το δείχνουν τα αποτελέσματα και η σταθερότητα που έχει στην απόδοσή της. Επίσης, σημαντικό είναι το γεγονός δεν έχει μόνο καλούς παίκτες αλλά έχει και καλούς χαρακτήρας. Υπάρχει το τρίπτυχο “προπονητής -διοίκηση – παίκτες “ που συνεργάζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Για τη προσωπική του εμπειρία από τη συμμετοχή του σε Final 4 Ευρωλίγκας και την πρόκριση του Ολυμπιακού στη διοργάνωση στο Βελιγράδι: «Αρχικά, στην προ Ευρωλίγκας εποχή, το πρωτάθλημα είχε την αίγλη της FIBA με την έννοια του γενικού πρωταθλήματος της Ευρώπης. Κάθε πρωταθλητής είχε την ευκαιρία του να συμμετέχει σ’ αυτό το πρωτάθλημα μέσα από μία διαδικασία αγώνων. Δεν ήταν κάτι “κλειστό”. Από ‘κεί και πέρα, το πιο ενθουσιώδες ήταν η συμμετοχή σε μια μεγάλη γιορτή. Όπως ένας διεθνής παίκτης πάει σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ή σ’ ένα Ευρωπαϊκό, ή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση είναι μία γιορτή σε επίπεδο συλλόγων. Είναι μεγάλο το κατόρθωμα και μεγάλη τιμή για όποιον συμμετέχει. Θεωρώ, λοιπόν, ότι στον Ολυμπιακό, ασχέτως με το γεγονός ότι στην ομάδα υπάρχουν παιδιά που έχουν συμμετάσχει σε φάιναλ φορ ή έχουν κατακτήσει την Ευρωλίγκα, υπάρχει ένας ενθουσιασμός για τη συμμετοχή τους σ’ αυτήν τη γιορτή. Το κακό είναι ότι, δυστυχώς, βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου τα πράγματα είναι άσχημα γενικά στην Ευρώπη και δεν μπορείς να χαρείς, όπως πιθανόν θα χαιρόμασταν, αν η γενικότερη κατάσταση ήταν διαφορετική. Ένας πόλεμος στη “γειτονιά” σου δεν είναι εύκολο πράγμα. Υποθέτω ότι η ψυχολογία όλων είναι “οκ χαιρόμαστε, αλλά υπάρχει και μια πραγματικότητα”. Και δεν το λέω μόνο για τους Έλληνες. Αυτό αφορά όλους τους Ευρωπαίους και όλες τις διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Είτε λέγεται Ευρωλίγκα, είτε λέγεται Champions League».

Για τη φετινή απόδοση της ομάδας του Ολυμπιακού και τον Γιώργο Μπαρτζώκα: «Θεωρώ ότι ο εφέτος Γιώργος Μπαρτζώκας έβαλε την ταυτότητά του στον Ολυμπιακό και έχει “χτίσει” πάνω σ’ αυτό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και μια μεγάλη νίκη για ‘κείνον ο τρόπος διαχείρισης των παικτών του. Την επόμενη χρονιά, όποιος παίκτης πάει στον Ολυμπιακό, θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει μία βάση παιχνιδιού. Μία φιλοσοφία, όπως είχαν παλαιότερα ο Ιωαννίδης, ο Ομπράντοβιτς ή ο Ίβκοβιτς, η οποία είναι ότι πρέπει να ενσωματωθείς σ’ αυτό που θα βρεις. Αυτή είναι μια πρώτη μεγάλη νίκη για τον κόουτς Μπαρτζώκα. Μ’ αρέσει όλο αυτό. Μ’ αρέσει όταν η ομάδα είναι σκληρή και παίζει την άμυνα που πρέπει. Εννοείται ότι έχει τα σκαμπανεβάσματά της, αλλά, βλέπουμε ότι υπάρχει ψυχή σ’ αυτήν την ομάδα. Ένα δέσιμο ενώ υπάρχουν και υπάρχουν στόχοι. Από ‘κεί και πέρα, αυτό το σύνολο με τον τρόπο αυτό, μπορεί φέρει οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Αυτό έχει αποδείξει ο Ολυμπιακός φέτος και γι’ αυτόν το λόγο δεν θεωρώ ότι στο φάιναλ φορ είναι ο “τελευταίος τροχός της αμάξης”».

Για την Εθνική ομάδα: «Το βασικότερο για μένα είναι ότι στη νέα Ομοσπονδία συμμετέχουν μπασκετικοί 100%. Πολλοί και πρόσφατοι, με νέες ιδέες και θάρρος. Αυτό είναι το πρώτο θετικό κομμάτι. Το δεύτερο είναι ότι προσπαθούμε -αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι κινήσεις- να φέρουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει σε επίπεδο διοίκησης, προπονητών και βοηθών για την στελέχωση όλων των Εθνικών ομάδων. Το επόμενο καλό για μένα είναι ότι μέσα από τη διαδικασία της διαμάχης της FIBA με την Ευρωλίγκα για τη διεξαγωγή των παραθύρων, καθώς και τα προβλήματα που υπήρχαν λόγω του Covid, είχαν την ευκαιρία αρκετά παιδιά, που πιθανόν σε άλλες συνθήκες να μην είχαν ποτέ, να παίξουν στην Εθνική ομάδα, να πάρουν εμπειρίες μέσα απ’ αυτήν και να δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο. Θεωρώ, λοιπόν, ότι εκεί που μπορεί να ήμασταν λίγο απογοητευμένοι σκεπτόμενοι ότι ίσως δεν έχουμε μεγάλο ρόστερ, πιστεύω πια ότι έχουμε μεγάλο και ποιοτικό ρόστερ. Το κυριότερο, ωστόσο, για μένα, κάτι που είχα πει και μετά τα παιχνίδια με την Τουρκία, είναι ο ενθουσιασμός που είδα ότι υπάρχει στην ομάδα. Κάτι που έλειπε από μένα τα τελευταία χρόνια. Όσοι ήταν εκεί, πάλεψαν με την ψυχή τους. Έτσι πρέπει να λειτουργεί η Εθνική. Να απολαμβάνεις τη συμμετοχή. Γιατί όταν είσαι καταπονημένος όλη την χρονιά ψυχολογικά και πνευματικά -ανεξάρτητα αν έχεις πάρει το πρωτάθλημα ή όχι- και πρέπει να συμμετέχεις σ’ ένα πολύ υψηλό επίπεδο σ’ ένα πρωτάθλημα έστω και πιο μικρό στο οποίο περιλαμβάνονται προετοιμασία και αγώνες, το μόνο που χρειάζεσαι είναι να το θέλεις. Να “γουστάρεις” να είσαι εκεί. Όλα τα άλλα είναι σχετικά εύκολα».

Για τις σκέψεις που κάνει για το δικό του μέλλον: «Μπορεί να είναι κλισέ ότι ο Ηλίας Καντζούρης μου ‘δωσε την ευκαιρία να επανέλθω, αλλά στην ουσία αυτό έγινε. Δεν υπάρχει λόγος να κρύβουμε τα πράγματα. Εγώ μπορεί να ξεκίνησα ως προπονητής, αλλά, κάποια στιγμή δεν έβλεπα κάτι που με ικανοποιούσε. Δίνοντας μου λοιπόν ο Ηλίας αυτή την ευκαιρία να επανέλθω σε επαγγελματικό επίπεδο, θυμήθηκα, έμαθα και είδα καταστάσεις ως το προς πώς λειτουργούν τα πράγματα σε μία ομάδα, τις οποίες πιθανόν είχα ξεχάσει. Επειδή ήμουν πάντα ειλικρινής με τον εαυτό μου, ξέρω πάντα ποιο είναι το μέλλον, με την έννοια τί θέλω εγώ. Τι μπορώ να κάνω εγώ. Και δεν πρόκειται ποτέ να έκανα κάτι αν δεν μπορούσα πραγματικά να το κάνω. Άρα αυτή την στιγμή δεν μπορώ να πω, “θα ήθελα να κάνω εκείνο ή το άλλο”. Εννοείται ότι όταν μπεις στην “αρένα” και θέλεις να πρωταγωνιστήσεις, το μόνο που σκέφτεσαι είναι να βρεθείς κι εσύ κάποια στιγμή μπροστά. Όταν, λοιπόν, μου δοθεί η ευκαιρία με τον τρόπο όμως που πρέπει, εννοείται ότι θα βγω μπροστά».