Παναθηναϊκός: «Δημιουργεί» και... φτιάχνει ψυχολογία

• Οι «δημιουργοί» και η συνεχής επαφή Διαμαντίδη-Γιόβιτς
• Η κομβική παρουσία του Παπαπέτρου και το έλλειμα αθλητικότητας της ΑΕΚ

Έχουμε και λέμε:

• Παπαπέτρου: 5 ασίστ.
• Σαντ Ρος: 4 ασίστ.
• Μέικον 4 ασίστ.
• Νέντοβιτς: 4 ασίστ.
• Παναθηναϊκός: 21 ασίστ.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ ήταν το 10ο σερί παιχνίδι του Παναθηναϊκού που δεν έπεσε κάτω από τις 14 ασίστ σε EuroLeague και Basket League και το 4ο με τουλάχιστον 20 τελικές πάσες φτάνοντας στις 18,2 κατά μέσο όρο στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Και όλα αυτά με τον «κλασσικό» δημιουργό του (σ.σ. Στέφαν Γιόβιτς) στα «πιτς».

Αν μη τι άλλο είναι ένα στατιστικό στοιχείο που αξίζει να σταθεί κάποιος, ειδικά από τη στιγμή που αποτελούσε και μία από τις (μεγάλες) αδυναμίες των «πρασίνων» από το ξεκίνημα της σεζόν.

Απέναντι στην ΑΕΚ, οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη συνέχισαν να «δημιουργούν» τις κατάλληλες συνθήκες για το καλύτερο δυνατό σουτ αυξάνοντας και τις πιθανότητες για να μπει η μπάλα στο διχτάκι και μην χτυπήσει στο σίδερο. Συγκεκριμένα μοίρασαν 21 τελικές πάσες εκ των οποίων οι 10 για τρίποντο... «πάρε-βάλε». Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα 10 εύστοχα τρίποντα των «πρασίνων» στα Άνω Λιόσια ήταν προϊόν καλής δημιουργίας, είτε με καλή κυκλοφορία στην περιφέρεια, είτε με πάσα από μέσα προς τα έξω. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου πήρε «άριστα» σε αυτό το κομμάτι έχοντας δώσει τη δυνατότητα στους συμπαίκτες του (συγκεκριμένα σε Οκάρο Ουάιτ, Νέντοβιτς και Σαντ-Ρος) να βρουν «καλά σουτ» και να κάνουν το έργο τους πολύ πιο εύκολο.

Οι «δημιουργοί» και η συνεχής επαφή Διαμαντίδη-Γιόβιτς

Αυτό ήταν και το «κλειδί» ώστε να ανοίξει από νωρίς η «ψαλίδα» της διαφοράς και στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός να κατεβάσει ταχύτητα ενόψει των δύο τελευταίων του αγώνων στην EuroLeague απέναντι σε Άλμπα Βερολίνου και Φενέρμπαχτσε εκτός έδρας. Ουσιαστικά αυτά τα παιχνίδια θα αποτελέσουν και δύο... πρώτης τάξεως προπονήσεις (σ.σ. όσο περίεργο και οξύμωρο και αν ακούγεται) ενόψει του μεγάλου ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ στις 11 Απριλίου. Σημαδιακή η ημερομηνία Ανήμερα της επετείου των 26 χρόνων από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθληματος στο Παρίσι.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, και εκτός απρόοπτου φυσικά, σε αυτό το ματς αναμένεται να αγωνιστεί και ο κανονικός «δημιουργός» της ομάδας. Δεν αποκλείεται να δούμε και νωρίτερα τον Γιόβιτς στα παρκέ ώστε να μην «βουτήξει» απευθείας στα βαθιά του ντέρμπι αλλά να προλάβει να πάρει χρόνο συμμετοχής και στην αναμέτρηση της Πόλης. Μετά το παιχνίδι με την Άλμπα (σ.σ. όπου έτσι και αλλιώς δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής) θα ξεκαθαρίσει.

Μιας και ανέφερα τον Σέρβο. Με ποιον μιλούσε συνέχεια ο Γιόβιτς στις επιθέσεις του Παναθηναϊκού όταν υπήρχε διακοπή; Με τον Δημήτρη Διαμαντίδη! Εστιάζοντας συχνά-πυκνά στον «πράσινο» πάγκο κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι Γιόβιτς και Διαμαντίδης κουβέντιαζαν και έδειχναν με τα χέρια τους (ίσως το) πώς θα έπρεπε να «εκτελεστεί» το σύστημα ή οτιδήποτε άλλο που αφορούσε τα plays και το πώς αντιδρούσαν οι παίκτες μέσα στο παρκέ.

Αλίμονο. Εάν δεν έδινε τα φώτα του ο καθ' ύλην αρμόδιος, ποιος θα τα έδινε; Το ίδιο δεν έχει κάνει τόσες και τόσες φορές με τον Ντάριλ Μέικον; Δεν λέω. Ο Αμερικανός έχει το σκοράρισμα μέσα του. Αυτό είναι το παιχνίδι του. Η δεύτερη (μπασκετική) φύση του. Είναι δύσκολο από τη μία στιγμή στην άλλη να έχει ως πρώτη προτεραιότητα την πάσα και όχι το σουτ. Κι όμως. Είναι ένας τομέας που έχει βελτιώσει και όσο πάει τον βελτιώνει και περισσότερο. Τυχαίο ότι στα έξι τελευταία παιχνίδια όπου ο Παναθηναϊκός έχει πέντε νίκες (εντός και εκτός των συνόρων) μετράει κατά μέσο όρο 3,5 ασίστ; Και ο Νέντοβιτς είναι σκόρερ. Και μάλιστα ολκής. Όμως είναι άριστος γνώστης του pick n roll έχοντας αντιστοιχα στο ίδιο διάστημα 4,3 τελικές πάσες, οι περισσότερες εκ των οποίων στις συνεργασίες του με τον Γιώργο Παπαγιάννη. Βάλτε στην εξίσωση και τον Σαντ-Ρος ο οποίος έχει άλλες 4 ασίστ κατά μέσο όρο τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Πώς λοιπόν να μην έχουν οι «πράσινοι» 62 εύστοχα τρίποντα (10,3 κατά μέσο όρο) σε αυτό το διάστημα;

Η κομβική παρουσία του Παπαπέτρου και το έλλειμα αθλητικότητας της ΑΕΚ

Απέναντι στην ΑΕΚ ναι μεν ο Σαντ Ρος ήταν εκείνος που «βγήκε» μπροστά, αλλά ο παίκτης-κλειδί ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου, τόσο για τις ασίστ του πρώτου ημιχρόνου με τις οποίες «ξεκλείδωσε» την άμυνα της ΑΕΚ, όσο και με τους πέντε σερί πόντους τους στο δεύτερο ημίχρονο με τους οποίους είχε ξαναστείλει τη διαφορά στους 17 πόντους. Κακά τα ψέματα και δίχως ίχνος υποτίμησης στην ΑΕΚ, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να χάσει αυτό το παιχνίδι. Τόσο επειδή έχει αρχίσει να αποδίδει καλύτερα, όσο και λόγω των πολλών προβλημάτων της ΑΕΚ. Χωρίς αθλητικότητα και με μοναδικό ψηλό τον Μαυροειδή θα ήταν έκπληξη εάν μπορούσε να «κοντράρει» τους «πράσινους». Χωρίς Ανγκόλα, Λάνγκφορντ, Γκρίφιν είναι άλλη ομάδα.

Χωρίς να θέλω να μπαίνω σε... ξένα χωράφια, αλλά είναι απορίας άξιο για ποιον λόγο έμεινε ο Παππάς «καθηλωμένος» στον πάγκο. Αν δεν ήταν έτοιμος για τον «άλφα» ή «βήτα» λόγο ας μην ήταν καθόλου στην 12άδα. Αν όμως ήταν ετοιμοπόλεμος για ποιον λόγο να μην έπαιζε σε αυτό το ματς; Εν κατακλείδι η ΑΕΚ, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν αξιοπρεπής. Με μισή ομάδα έπαιζε και μάλιστα απέναντι σ' έναν Παναθηναϊκό που είχε ύστερα απο πολύ καιρό ΜΟΛΙΣ μία απουσία. Αν είναι πλήρης η ΑΕΚ σίγουρα μπορεί να δείξει πολλά περισσότερα. Ειδικά αν έχει την ίδια βοήθεια που είχε απο τον κόσμο της, σ' ένα ντέρμπι που (τουλάχιστον) η ατμόσφαιρα... θύμιζε ντέρμπι από τα παλιά.

Από εκεί και πέρα κρατάμε το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανεβάσει στροφές. Και όταν έχει «γεμάτη» ομάδα θα ανεβάζει και περισσότερες. Σίγουρα το rotation θα μικρύνει. Οι παίκτες που θα έχουν τις περισσότερες ευθύνες θα παίζουν και περισσότερο. Και όσο οι νίκες έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους, άλλο τόσο θα «φτιάχνει» και η ψυχολογία της ομάδας ενόψει και του μεγάλου ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Εδώ που τα λέμε ακόμα και αν έχανε ο Παναθηναϊκός από την ΑΕΚ, πάλι... νίκη θα ήθελε ενόψει του αγώνα με τους «ερυθρόλευκους». Όπως νίκη θέλει και τώρα...