«Aυτός που πρωτοστατεί σε μια ομαδική δραστηριότητα και την κατευθύνει. Aυτός που έχει ανώτατο αξίωμα, που διευθύνει, διοικεί και κατευθύνει κάποια δραστηριότητα ενός συγκροτημένου συνόλου».
Σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει ψάξει ποτέ τον ορισμό του αρχηγού, είναι ο παραπάνω. Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι ο νέος αρχηγός του Ολυμπιακού. Όχι ότι δεν ξέρει τις ευθύνες, αλλά πλέον έχει επίσημα τον ρόλο να οδηγήσει την ομάδα του την επόμενη σεζόν.
Τα τελευταία χρόνια ήταν μαζί, μοιράζονταν τον ρόλο, αλλά πλέον είναι εκείνος που θα αναλάβει την ευθύνη να εξηγήσει σε όλους όσους δεν γνωρίζουν το βάρος της φανέλας της ομάδας που φορούν.
Ο Γιώργος Πρίντεζης μπορεί να γίνει το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αρχηγού στην ιστορία. Στην καριέρα του έχουν συμβεί τα πάντα και τα περισσότερα και πιο σημαντικά σε «ερυθρόλευκο» φόντο.
Ξεκίνησε την διαδρομή του στον Ολυμπιακό, έφυγε, γύρισε, αποθεώθηκε, έκλαψε, γέλασε, πανηγύρισε δίχως να υπάρχει αύριο, απογοητεύτηκε, θρήνησε, αλλά όλα τα έκανε και στο τέλος της ημέρας φορούσε και τιμούσε την φανέλα της ομάδας που λάτρεψε ως παιδί.
Γι' αυτό και πάντα είχε στο πλευρό του τους οπαδούς όλους του Ολυμπιακού. Οπαδούς που συνήθως, σε όλες τις ομάδες, κρίνουν πολύ αυστηρά, αλλά όταν αγαπούν κάποιον, τον αγαπούν μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Ο Γιώργος Πρίντεζης ανανέωσε για ακόμα έναν χρόνο με την ομάδα της καρδιά του, ο ρόλος του γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστός και αυτή η σεζόν ίσως να έχει το πιο μεγάλο ενδαιφέρον απ' όλες. Για να φτάσει μέχρι εδώ όμως διένυσε μια διαδρομή... ζωής και το Gazzetta θυμάται τους καλύτερους σταθμούς της.
Γεννημένος Ολυμπιακός!
Όταν ξεκίνησε το όνειρο...
Έφυγε πριν επιστρέψει
Η Μάλαγα τον ωρίμασε
Μια απόφαση, μια ιστορία
Το 2012 θα τον ακολουθεί πάντα
Άλλο ένα κεφάλαιο με τον ίδιο πρωταγωνιστή
Τα δάκρυα του ενώθηκαν με ενός ολόκληρου λαού
Ανανέωση με δάκρυα στα μάτια
Ανανέωση και ευθύνη
Ήταν το βράδυ της 24ης του Απριλίου του 1997, Μεγάλη Πέμπτη και ο Ολυμπιακός έπαιζε κόντρα στην Μπαρτσελόνα στον τελικό της Euroleague, με ένα τρελό όνειρο και έναν μοναδικό στόχο να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης. Ένας πιτσιρικάς 12 χρονών πανηγυρίζει και δένει την καρδιά του για πάντα με μία ομάδα. Με την πορτοκαλί μπάλα στα χέρια του και με ταλέντο να ξεχωρίζει το όνειρο μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
Αν δούλευε μπορούσε να ζήσει όσα φνταζόταν. Τρία χρόνια μετά στέκεται δίπλα σε θρύλους και παρουσίαζει την φανέλα, με το δικό του όνομα πίσω. Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι 15 χρονών και γίνεται μέλος του Ολυμπιακού. Ο Γιώργος Πρίντεζης δένεται για πάντα με την ομάδα που αγαπάει και 20 χρόνια μετά θα βγει και πάλι στο παρκέ, φορώντας αυτή την ίδια φανέλα. Όλα έχουν αλλάξει τόσο πολύ, με την διαδρομή όμως να μην μοιάζει με καμία.
Ο Γιώργος Πρίντεζης γεννήθηκε στον Άγιο Δημήτριο στο Μπραχάμι και ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στον Κρόνο Αγ. Δημητρίου, πριν από τα 15 του που ο Ολυμπιακός τον βρήκε και τον έντυσε στα «ερυθρόλευκα». Ήταν 6/10 του 2000 όταν στάθηκε δίπλα στα νέα μεταγραφικά αποκτήματα του Ολυμπιακού και μπορεί να μην το ήξερε τότε, αλλά η υπογραφή που έβαλε πριν από 21 χρόνια, ήταν υπογραφή ζωής.
Υπέγραψε ένα συμβόλαιο το οποίο δεν είχε να κάνει ούτε με χρήματα, ούτε με δόξα. Δέθηκε για πάντα με την ομάδα της καρδιάς του και γυρνώντας το βλέμμα πίσω του, το 2021, έχει να θυμάται μαι διαδρομή με απίστευτες στιγμές. Καλές και κακές, μοναδικές σίγουρα.
Μερικές φορές τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα έχουμε φανταστεί, αλλά όλες οι αποφάσεις οδηγούν σε έναν προορισμό. Ο Γιώργος Πρίντεζης δεν έχει μείνει όλη την καριέρα του στον Ολυμπιακός. Πήρε όλες εκείνες τις αποφάσεις που έπρεπε, για να επιστρέψει όμως ακόμα καλύτερος, ακόμα πιο δυνατός, ακόμα πιο έτοιμος.
Δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας, ξανά Ολυμπιακός και η δύσκολη απόφαση της Μάλαγα. Έβγαλε τα κόκκινα για λίγο, δοκίμασε και επέστρεψε ακόμα πιο ψυχωμένος. Αυτό ήταν. Μάζεψε τις εμπειρίες από όλες τις δυσκολίες και έγινε καλύτερος. Γιγάντωσε το όνομα του με την επιστροφή, ζώντας μοναδικές στιγμές στα «ερυθρόλευκα».
Η αλλαγή που πλήγωσε πολλούς, αλλά ήταν απαραίτητη ήταν όταν ο Γιώργος Πρίντεζης μετακόμισε στην Ισπανία. Εκεί έζησε πολλές δυσκολίες, αλλά έγινε πιο δυνατός και πήρε την απόφαση να επιστρέψει και να γράψει ιστορία. Η δύσκολη αυτή περιπέτεια, τον άλλαξε σε όλα τα επίπεδα. Μεταμορφώθηκε σε άλλο παίκτη, που είχε στο νου του μόνο να γράψει ιστορία στα «ερυθρόλευκα». Η επιστροφή του στον Ολυμπιακό συνδυάστηκε με ιστορικές στιγμές.
Το καλοκαίρι του 2011 ο Πρίντεζης θα αλλάξει την ιστορία. Θα ανοίξει το βιβλίο της και θα υπογράψει νέα κεφάλαια, γεμάτα δόξα και απίστευτες στιγμές. Με όπλο του την σκληρή δουλειά, θα παρουσιαστεί ένας νέος παίκτης και τα πάντα θα πάρουν άλλο δρόμο.
«Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2011, όταν οι Πρόεδροι είχαν ανακοινώσει πως θα αποχωρήσουν, όμως, τελικά πείσθηκαν, αναθεώρησαν και έμειναν. Γενικότερα, ωστόσο, υπήρχε αβεβαιότητα. Ο Βασίλης είχε μείνει στην ομάδα, όπως και εγώ, όμως, θεωρητικά με το ρόστερ που είχε φτιαχτεί ο πήχης δεν ήταν και τόσο ψηλά. Τη συγκεκριμένη μέρα στην οποία θα αναφερθώ, ταξιδεύαμε μαζί. Επιστρέφαμε από διακοπές. Ο Βασίλης είχε πάρει το καράβι από την Πάτμο για τον Πειραιά και εγώ από την Σύρο για Πειραιά. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, μου λέει: 'Φίλε φέτος θα πάμε καλά. Θα έχουμε ομάδα ταλιμπάν! Θα είμαστε δώδεκα ταλιμπάν που θα μπαίνουμε μέσα και θα δαγκώνουμε».
Ο Ολυμπιακός και ο Πρίντεζης, μαζί και ο Σπανούλης πήραν όλοι τις αποφάσεις τους και η συνέχεια είναι αποτυπωμένη στις πιο «ερυθρόλευκες» αναμνήσεις και καρδιές.
Στο πρόσωπο του Γιώργου Πρίντεζη οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα βλέπουν για πάντα τον άνθρωπο που από το χέρι του όλα τους τα όνειρα έγιναν πραγματικότητα. Ήταν 13 Μαϊου του 2012 όταν η ημέρα που ξημέρωσε θα άλλαζε για πάντα την ζωή του Γιώργου και πολλών, πολλών άλλων. Ο τελικός της Euroleague ήταν «προ των πυλών» και η πρόκληση τεράστια για μια ομάδα που έφτασε εκεί όχι με όπλο την... βιτρίνα της, αλλά την πίστη ότι το ακατόρθωτο μπορεί να γίνει πραγματικό. Ο Γιώργος Πρίντεζης μπήκε στο παρκέ μαζί με τους συμπαίκτες του, έκανε τον σταυρό του όπως πάντα και αφέθηκε στο κάλεσμα της μοίρας.
Μπασκετικά αυτό που έγινε ξεπερνάει τον μεγαλύτερο θιασώτη του αθλήματος. Από τον... πάτο στην κορυφή σε περίπου 10 λεπτά και από την πραγματικότητα στο όνειρο μόλις 9.7 δευτερόλεπτα.Πολλοί συντέλεσαν στην ανατροπή κόντρα στην ΤΣΣΚΑ το 2012 εκείνον όμως ήθελε η μοίρα να κάνει το τελευταίο εκείνο σουτ που ολοκλήρωσε το θαύμα της Κωνσταντινούπολης. Τα πιο τρελά «ερυθρόλευκα» όνειρα πήραν μορφή και αυτή ήταν του Γιώργου Πρίντεζη να βάζει ένα από τα πιο σημαντικά καλάθια του ευρωπαϊκού μπάσκετ και να αλλάζει για πάντα την ιστορία του Ολυμπιακού.
Ο «Πρίντ» τα τελευταία χρόνια έχει γίνει συνώνυμο των μεγάλων σουτ και της απόλυτης ευτυχίας που μπορούν να προσφέρουν. Με κάποιον «μαγικό» τρόπο έχει καταφέρει να βρίσκεται στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή και να βάζει λιθαράκια σε μια σχέση που μόνο ως μοναδική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Άλλωστε βοηθούν και τα δεδομένα σε αυτή την πλευρά. Η μπάλα έχει την... τάση να πηγαίνει στα κρίσιμα πάνω του και εκείνος να την... διώχνει με την πιο «μαγική» κατάληξη. Μετά το 2012 ήρθε και το καλάθι του 2015 κόντρα στην Μπαρτσελόνα που έστειλε τον Ολυμπιακό σε ένα ακόμα Final 4 και τους οπαδούς τουτ στον 7ο... ουρανό. Ακόμα ένα buzzer beater, ακόμα μια τρομερά σημαντική νίκη και ακόμα μια στιγμή λατρείας για το πρόσωπο του Γιώργου Πρίντεζη, που έχει συνδέσει το όνομα του με τις πιο γλυκές αναμνήσεις.
Τον Μάιο του 2016 και με τους τελικούς του πρωταθλήματος να είναι σε εξέλιξη ο «Πρίντ» έχασε τον πατέρα του. Σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο της ζωής του επέλεξε να αγωνιστεί με την ομάδα του, με τον κόσμο να αγκαλιάζει τον ηγέτη του σε αυτή την δύσκολη στιγμή. Κόσμός και Πρίντεζης έγιναν ένα, θρήνησαν μαζί, έκλαψαν μαζί και αυτό τους έδεσε για πάντα.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν εκεί στα δύσκολα και ο κόσμος τον στήριξε όταν εκείνος είχε ανάγκη. Έτσι χτίζονται οι σχέσεις, έτσι γιγαντώνονται και έτσι μπαίνουν τα θεμέλια για την επόμενη ημέρα. Η στογμή αυτή θα μείνει για πάντα βαθιά χαραγμένη σε όσους την έζησαν και λίγοι είναι εκείνοι που θα καταλάβουν γιατί είναι τόσο σημαντική.
«Νιώθω πάρα πολύ όμορφα. Μιλούσαμε για αρκετή ώρα. Σας είχαμε μέσα στον ήλιο και σας ευχαριστώ που περιμένατε. Κάναμε μία πάρα πολύ ωραία κουβέντα και σίγουρα όλοι καταλάβαμε τα λάθη μας και το τι έφταιξε και τελικά δεν καταφέραμε να πάρουμε κάποιον τίτλο. Με χαροποίησε πολύ ο τρόπος που μιλήσαμε. Συμφωνήσαμε σχεδόν κατευθείαν για την επόμενη τριετία και θα είμαστε και πάλι μαζί. Και για μένα είναι πολύ μεγάλη χαρά γιατί έτσι όπως δείχνει το πράγμα θα τελειώσω εδώ την καριέρα μου».
Δεν είναι μικρό πράγμα ένας παίκτης να ανανεώνει με μια ομάδα και να βάζει τα κλάμματα. Ο Πρίντεζης το 2017 συμφώνησε να μείνει στον Ολυμπιακό και με την ανακοίνωση δάκρυσε. Το δέσιμο του με την ομάδα της καρδιάς του ήταν πάντα ξεχωριστό, αλλά είναι μερικές κινήσεις που δείχνουν ότι όσα λόγια και αν γραφτούν, ότι και αν ειπωθεί, πάντα θα υπάρχει ένα ξεχωριστό κομμάτι που λίγοι μπορούν να φανταστούν.
Η ανακοίνωση της ΚΑΕ Ολυμπιακός
Οι Πρόεδροι της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος, συναντήθηκαν σήμερα (15/7) με τον Γιώργο Πρίντεζη και συμφώνησαν την ανανέωση της συνεργασίας τους για ακόμα μια σεζόν.
Ο Έλληνας φόργουορντ, ο οποίος θα φορέσει την «ερυθρόλευκη» φανέλα για 20η χρονιά, δήλωσε στο olympiacosbc.gr:
«Δεν υπήρξε καν διαπραγμάτευση με τους Προέδρους. Στην ουσία ήταν άλλη μια φιλική κουβέντα. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που συνεχίζω στον Ολυμπιακό. Εύχομαι όλα να πάνε καλά και να μπορέσει τη νέα σεζόν να επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα και να δει ξανά την ομάδα του από κοντά. Εύχομαι η ομάδα μας να βγάζει υγεία και μαχητικότητα.
Να έχουμε δίψα και να πετύχουμε τους στόχους μας, κάτι που δυστυχώς δεν καταφέραμε τα προηγούμενα χρόνια. Να είμαστε μια ομάδα που θα την αγαπήσει και θα την στηρίξει ο κόσμος και στις νίκες και στις ήττες. Εύχομαι να έχουμε υγεία και σύντομα να βρεθεί μια λύσει σε όλο αυτό που ζούμε λόγω πανδημίας, ώστε να γεμίσουν ξανά τα γήπεδα, έχοντας διασφαλίσει πάνω από όλα πως δεν θα τεθεί σε κίνδυνο κανενός η υγεία».
Κάπως έτσι 20 χρόνια μετά ο Γιώργος Πρίντεζης θα μείνει ακόμα έναν χρόνο στον Ολυμπιακό. Ο ρόλος του θα είναι νέος, βγαίνει στο παρκέ ως αρχηγός πλέον και η σεζόν αναμένεται με ανυπομονησία και από τον ίδιο και από τους οπαδούς της ομάδας του.
