Νίκο Γκάλη ήρθε η ώρα να βγεις μπροστά!

Όλα δείχνουν ότι ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Νίκος Λάσκαρης βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση. Δεν αναφέρομαι στις οικονομικές δυνατότητες του παράγοντα ούτε αμφισβητώ την οικονομική του άνεση.

Αναφέρομαι στα ασφαλιστικά μέτρα και στις δικαστικές υποθέσεις στις οποίες έχουν περιέλθει οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες ή ένα μέρος αυτών και ως εκ τούτου εμφανίζονται σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.

Αν τώρα ο κ. Λάσκαρης έχει και άλλες οικονομικές πηγές τις οποίες όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει γιατί φοβάται ότι θα εμπλακούν κι αυτές στην πολύκροτη διαμάχη , αυτό είναι κάτι το οποίο οφείλει να διευκρινίσει ο ίδιος.

Αν πάλι δεν θέλει , για ευνόητους λόγους, όλα δείχνουν ότι η χρησιμοποίηση αυτών των ενναλακτικών πηγών (αν υπάρχουν) για την ώρα είναι αδύνατη.

Η συνέντευξη τύπου που παραχώρησε πριν από λίγο καιρό αντί να φωτίσει το θολό τοπίο, αντί να διώξει αμφιβολίες και ερωτηματικά , δεν έκανε τίποτα περισσότερο από να τα πολλαπλασιάσει.

Ειλικρινά ακόμα απορώ για τον λόγο αυτής της συνέντευξης. Εν τω μεταξύ οι παραιτήσεις πέφτουν βροχή!

Τα λόγια είναι λόγια. Αυτό που ανησυχεί όμως ιδιαίτερα και δεν χωρά αμφισβήτησης είναι ότι ο κ.Λάσκαρης αποδεικνύεται δυστυχώς ανακόλουθος ακόμα και για αυτά τα λίγα που έχει δεσμευθεί.

Ακόμα και στο χαμήλωμα του πήχη των προσδοκιών, στον οποίο αντέδρασε με ψυχραιμία ο κόσμος του ΑΡΗ , ο κ Λάσκαρης δεν μετρά ούτε μια έγκυρη προσπάθεια.

Σε όλες σχεδόν πέρασε… από κάτω από τον πήχη δίνοντας την δυνατότητα στον κριτή να κρατά μονίμως σηκωμένη την κόκκινη σημαία.

Όλες οι οικονομικές εκκρεμότητες παραμένουν στο ακέραιο , οι προθεσμίες έχουν παρέλθει και οι αναβολές δίνουν και παίρνουν!

Ότι κάτι δεν πάει πλέον καλά με τον ισχυρό άνδρα της ΚΑΕ και ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας το είχα γράψει εδώ στο gazzetta από τις 4 Ιουλίου.

Κάποιοι μάλιστα αναγνώστες στα σχόλια που ακολούθησαν του κειμένου , με κατηγόρησαν για καταστροφολογία.

Κάποιοι άλλοι προφανώς όψιμοι περί της μπασκετικής πραγματικότητας της ομάδας έγραφαν ότι είμαι ανημέρωτος και πως δεν ασχολούμαι με το ρεπορτάζ της ομάδας.

Προφανώς αγνοούν το γεγονός ότι η σχέση μου με την ομάδα μπάσκετ ξεκινά από το μακρινό 1977 και παραμένει αρραγής μέχρι σήμερα.

Αποκλείεται η πληροφόρηση που είχα να μην ήταν υπεύθυνη και τεκμηριωμένη, ούτε φυσικά τα χείλη που μου την μετέδωσαν.

Αυτό εξάλλου αποδεικνύεται και από την τροπή των γεγονότων. Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα.

Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα; Για να λέμε λοιπόν τα πράματα με το όνομα τους μόνο ένας μπορεί να βοηθήσει την ομάδα να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.

Μόνο ένας και τι ΕΝΑΣ μπορεί να δώσει και πάλι όραμα και ελπίδα στον κόσμο. Γιατί ακόμα και αν η φετινή χρονιά σωθεί με μπαλώματα η συσσώρευση χρεών και εκκρεμοτήτων θα είναι πάλι τέτοια που θα καθιστά το μέλλον αβέβαιο και την ανάκαμψη προβληματική.

Είναι κομβική σε πολλούς τομείς αγωνιστικούς και μη η φετινή περίοδος και οποιοδήποτε πισωγύρισμα θα αποδειχθεί καταστροφικό.

Μόνο ένας λοιπόν μπορεί να σηματοδοτήσει την επιστροφή του Αυτοκράτορα και την βέβαιη παραμονή του σε υψηλές ανταγωνιστικές θέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Κι αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ!

Γιατί Γκάλης και ΑΡΗΣ είναι ένα και το αυτό! Είναι καιρός λοιπόν να μπει ο ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ μπροστά! Δεν χρειάζεται να πάρει την εξουσιοδότηση καμίας διοίκησης. Έχει εξ άπαξ την εξουσιοδότηση του κόσμου.

Ποιος μπορεί και με πιο δικαίωμα να ζητήσει εξηγήσεις από τον Γκάλη για την ανάληψη οποιασδήποτε μορφής πρωτοβουλίας για το καλό της ομάδας μπάσκετ;

Αν είναι δυνατόν…

Το Hall of Fame της καθημερινής ζωής του Νίκου Γκάλη είναι ο ΑΡΗΣ και η Θεσσαλονίκη. Η πόλη της οποία διάλεξε για να ζήσει , ανάμεσα σε τόσες που είχε την άνεση να επιλέξει. Γι’ αυτό άλλωστε την ανέφερε στην συγκινητική ιστορία που διηγήθηκε στην τελετή.

Σ’ αυτή την δύσκολη πόλη , την στριφνή ,την γεμάτη ιδιαιτερότητες , που πολλές φορές λιμνάζει στον μικρόκοσμο της, ο Γκάλης είναι η μοναδική προσωπικότητα κοινής αποδοχής. Φίλοι και «εχθροί» του κάνουν χώρο να περάσει αναγνωρίζοντας το κύρος του.

Δεν λέω να βάλει λεφτά από την τσέπη του για να ξεχρεώσει η ομάδα. Αυτό είναι κάτι που θα κρίνει ο ίδιος και δεν χρειάζονται υποδείξεις επ’ αυτού.

Αλλά με την τεράστια εμβέλεια της προσωπικότητας του στο παγκόσμιο μπάσκετ, μπορεί να αναλάβει την πρωτοβουλία ως επίσημος πρέσβης της ομάδας να βρει ένα επιχειρηματία ή μια ομάδα επιχειρηματιών , διεθνούς ακτινοβολίας, να αναλάβουν επιτέλους υπεύθυνα τον ΑΡΗ!

Ποιος επιχειρηματίας θα αρνηθεί να αναλάβει ένα πρότζεκτ με επικεφαλής και εγγυητή τον ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ; Ποιοι επιχειρηματικοί κύκλοι παγκοσμίως θα αρνηθούν να μιλήσουν μαζί του;

Αν το πετύχει θα εκτοξεύσει την δημοτικότητα του στην στρατόσφαιρα, θα αναγορευθεί δικαίως ο νέος και αιώνιος πατριάρχης του συλλόγου ανανεώνοντας συγχρόνως μέρος της δημοφιλίας του στις νέες γενιές.

Θα είναι οι δεύτερες γενιές που θα έχουν μεγαλώσει με τα επιτεύγματα του Γκάλη , αυτή την φορά όχι αγωνιστικά, αλλά διοικητικά. Γιατί όσοι γεννήθηκαν μετά τα τέλη της δεκαετίας του 80 δεν πρόλαβαν να θαυμάσουν το ιερό τέρας στο παρκέ.

Ότι εικόνες έχουν είναι από στιγμιότυπα ή διηγήσεις. Από την άλλη είναι και η συγκυρία η οποία στην κυριολεξία προκαλεί.

Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη τεχνικό και τον Γκάλη μπροστάρη στις διοικητικές εξελίξεις το κραταιό δίδυμο των περασμένων χρόνων επιστρέφει στο προσκήνιο.

Να κάτι που επίσης επικοινωνιακά αλλά και σε επίπεδο διαπραγμάτευσης μπορεί να αξιοποιηθεί από τον Νίκο Γκάλη.

Όπως τότε –τα ένδοξα χρόνια της κίτρινης αυτοκρατορίας- έτσι και τώρα το πάντρεμα αυτών των δυο τεράστιων αναστημάτων της σύγχρονης ιστορίας του συλλόγου αλλά και της χώρας, να βοηθήσει την ομάδα να επιστρέψει εκεί που την καμάρωνε ολόκληρη η Ελλάδα.

Μόνο ο ΓΚΑΛΗΣ! Δεν υπάρχει άλλη ορατή λύση αλλά και οποιαδήποτε άλλη δεν μπορεί να συγκριθεί ή να αναμετρηθεί με την προοπτική ΓΚΑΛΗ!