• «Ένας υπέροχος τύπος, τρομερός παίκτης, βολικός άνθρωπος»

Εκείνο το ματς. O Στόγιαν (Βράνκοβιτς) κουβαλούσε στην πλάτη του τον χαμογελαστό Ντράζεν (Πέτροβιτς). Και λίγο πιο πίσω, επίσης με ένα πλατύ χαμόγελο, ο Ντίνο (Ράτζα). Οι τρεις τους αχώριστοι. Έτοιμοι να καταβροχθίσουν τη ζωή.

Ήταν 6 Ιουνίου του 1993. Η Κροατία είχε ηττηθεί από την Σλοβενία, σε μία αναμέτρηση των προκριματικών του EuroBasket της Γερμανίας και ο Πέτροβιτς είχε βάλει τους τελευταίους 30 πόντους της ζωής του.

Κανείς τους δεν ήξερε τι θα επακολουθήσει. Ο Ντίνο Ράτζα μίλησε στο Gazzetta για τον αδελφικό του φίλο. Για τον Ντράζεν.

Και μία ατάκα του δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει ανατριχίλα.

«Αν με έβλεπε, είμαι σίγουρος ότι θα μου ζητούσε να πάμε να κερδίσουμε όσα έχουμε χάσει τα τελευταία 30 χρόνια. Θα ήθελε να παίξουμε μπάσκετ, αυτό θα ζητούσε», ήταν η απόκριση του Ράτζα στην ερώτηση αν ο Ντράζεν ήταν ζωντανός για λίγο, τι θα έλεγε.

Ο ίδιος ο Ράτζα δεν θέλησε να αναφέρει τι θα του έλεγε εκείνος, δηλώνοντας ρεαλιστής, αλλά μοιράστηκε όλα όσα έμαθε από τον Ντράζεν Πέτροβιτς και τον οδήγησαν στην καριέρα του.

«Με έμαθε να δουλεύω παραπάνω από τον καθένα, να ηγούμαι μιας ομάδας με πράξεις όχι με λόγια. Ειδικά το πρώτο σκέλος, αφορούσε τα πάντα. Αν οι συμπαίκτες μου με βλέπουν να φεύγω πρώτος από την προπόνηση, τι παράδειγμα να δώσω; Πόσο μάλιστα αν είμαι ο αρχηγός.

Με έμαθε να βρίσκω την επιθυμία να δουλέψω παραπάνω. Είμαι ευγνώμων για όσα έμαθα απ' αυτόν», εξήγησε ο άλλοτε forward του Παναθηναϊκού στο Gazzetta.

«Ένας υπέροχος τύπος, τρομερός παίκτης, βολικός άνθρωπος»

H σημερινή ημερομηνία είναι σημαδιακή. Και ας έχουν περάσει 28 χρόνια. Ναι, ακριβώς, 28 ολάκερα χρόνια. Ο Ράτζα δεν ξεχνά. «Πάντα θα θυμάμαι αυτή τη μέρα. Ήταν ένα από τους καλύτερους φίλους μου. Δεν την ξεχνάω ποτέ. Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά πάντα με κατακλύζουν πολλά συναισθήματα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το ξεχάσω».

Το μόνο σίγουρο για τον Ράτζα είναι πως αν ο Ντράζεν δεν έφευγε εκείνο το μεσημέρι της 7ης Ιουνίου, η Κροατία θα κέρδιζε περισσότερα.

Με τον Ράτζα να προσθέτει: «Ήταν ένας υπέροχος τύπος, τρομερός παίκτης, βολικός άνθρωπος, δεν τον ένοιαζε τίποτα πέρα από το μπάσκετ. Ήξερε πως να κερδίζει».

Ο 54χρονος παλαίμαχος έχει πολλές αναμνήσεις από τον Ντράζεν. Απίθανες ιστορίες. Αλλά μόνο για τα δικά του μάτια. Στη σχετική ερώτηση ήταν απόλυτος: «Έχω αναμνήσεις, αλλά δεν είναι για να μοιραστούν. Είναι ο θησαυρός μου. Ο θησαυρός μας».

Ο Ράτζα συνηθίζει να περνά ένα μοναδικό 24ώρο όταν η 7η Ιουνίου προβάλλει στο ημερολόγιο. Χωρίς τους παλιούς συμπαίκτες του. Χωρίς τον Ντράζεν.