Είδε την αγαπημένη του Ατλέτικο να σηκώνει το πρωτάθλημα Ισπανίας σε μια «χρονιά-θρίλερ» στη La Liga. Είδε τον συμπατριώτη, πρώην συμπαίκτη και στενό του φίλο, Ντιέγκο Σιμεόνε, να πανηγυρίζει έξαλλα το δεύτερο πρωτάθλημα στον πάγκο των «κολτσονέρος». Το πρώτο μετά από επτά χρόνια. Ο προπονητής της Κ15 του Ολυμπιακού, Αριέλ Ιμπαγάσα, γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν τον οργανισμό της Ατλέτικο.

Φόρεσε για μία τριετία (2003-2006) τη φανέλα της ομάδας της ισπανικής πρωτεύουσας με 85 συμμετοχές και 5 γκολ. Ο «κάνιο» μιλάει στο Gazzetta Weekend για τη σεζόν της αγαπημένης του «Ατλέτι». Αποφεύγει τη λέξη «θαύμα» για να περιγράψει την επιτυχία των Ροχιμπλάνκος.

«Ήταν μια δύσκολη χρονιά, χωρίς κόσμο, με τον κορονοϊό να είναι εκεί ως απειλή. Σίγουρα κάποιος θα περίμενε και πάλι τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα να διεκδικήσουν τον τίτλο. Η Ατλέτικο εκμεταλλεύτηκε, ωστόσο, το δικό τους κακό ξεκίνημα και με τρομερή εκκίνηση πήρε το προβάδισμα από νωρίς. Δεν θα έλεγα θαύμα. Δεν θα χρησιμοποιούσα αυτή τη λέξη. Είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα, αλλά όχι θαύμα. Είναι η καθημερινή δουλειά που γίνεται από τον Σιμεόνε. Ίσως πολλοί, μάλιστα, να περίμεναν να τελειώσει νωρίτερα η υπόθεση τίτλος».

Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά με τον Ντιέγκο Σιμεόνε διατηρούν εξαιρετική φιλική σχέση. Συμπατριώτες, συμπαίκτες στην Ατλέτικο, αλλά και την εθνική Αργεντινής. Ο Αριέλ Ιμπαγάσα ξεκαθαρίζει ότι ο Τσόλο δεν έχασε ποτέ την πίστη του και σταχυολογεί τους παράγοντες που οδήγησαν στην κορυφή.

«Δεν έχω μιλήσει τελευταία, αλλά μιλούσαμε στη διάρκεια της σεζόν. Είμαστε φίλοι και τού έστελνα κάποια μηνύματα πριν από τα ματς. Ένα από τα σημεία-κλειδιά της Ατλέτικο, ήταν ο αποκλεισμός στο Champions League. Αργότερα αποκλείστηκαν και οι Μπαρτσελόνα, Ρεάλ. Αλλά, σε αυτό το διάστημα ο Σιμεόνε είχε το χώρο και το χρόνο για να προετοιμάσει καλύτερα την ομάδα. Όχι μόνο τακτικά, αλλά και στο ψυχολογικό τομέα. Έχασε για κάποια ματς τον Σουάρες, αλλά η Ρεάλ ειδικά είχε μεγάλες απώλειες. Μπορεί η πιο κύρια να ήταν του Σέρχιο Ράμος, αλλά δεν ήταν μόνον αυτός. Σε κάποια ματς έπαιξε με εντελώς διαφορετική τετράδα και αυτό κόστισε.

Ο Σιμεόνε, όπως τουλάχιστον τον γνωρίζω εγώ, δεν έχασε ποτέ την πίστη του. Είμαι σίγουρος γι' αυτό. Ο Τσόλο δεν χάνει την πίστη του, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές. Ήρθε η ανταμοιβή, έστω και την τελευταία αγωνιστική. Είναι γλυκός αυτός ο τρόπος για την ομάδα που κατακτά τον τίτλο, πικρός για εκείνη που την χάνει. Μπορεί να κρίθηκε στο νήμα, το τελευταίο μισάωρο των αγώνων. Αλλά μην ξεχνάμε: Όταν η Ατλέτικο ήταν 11 βαθμούς μπροστά, η συζήτηση ήταν για το πότε θα σηκώσει το πρωτάθλημα».

Πρωταγωνιστής, δίχως αμφιβολία, ο Λουίς Σουάρες. Η Μπαρτσελόνα ώθησε προς την έξοδο τον Πιστολέρο και ο 34χρονος Ουρουγουανός απέδειξε ότι δεν είναι τελειωμένος. Η στατιστική αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα. Σε 32 ματς σκόραρε 21 γκολ και μοίρασε 6 ασίστ. Μπορεί ένας μόνο παίκτης να... σύρει το χορό της επιτυχίας;

«Ο Σουάρες έπαιξε το μεγαλύτερο ρόλο. Αυτό το κίνητρο κάνει τη μεγάλη διαφορά. Θυμάμαι πώς έφυγε από την Μπαρτσελόνα, με κατεβασμένο το κεφάλι και συγκινημένος. Ήθελε ν' αποδείξει πράγματα, ότι δεν τέλειωσε, ότι είναι ακόμη εδώ. Και το έκανε. Βγάζουμε έξω το αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό το κίνητρο... έκανε τη μεγάλη διαφορά. Η Ατλέτικο δεν είχε έναν γκολεαδόρ και τον βρήκε στο πρόσωπό του».

Sin sufrir no sería el Atlético (Ατλέτικο σημαίνει να υποφέρεις) αναφέρει ένα πανό που έχει περίοπτη θέση στο γήπεδο της Ατλέτικο. Το σενάριο είχε αυτό το συναίσθημα και την τρέχουσα σεζόν. Παρά το γεγονός ότι άνοιξε από νωρίς τη διαφορά, έπρεπε υποφέρει διαβαίνοντας το Ρουβίκωνα με προορισμό την επιτυχία. Αυτό εξηγεί και ο Αριέλ Ιμπαγάσα, τονίζοντας ότι οι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα θα επιστρέψουν δριμύτερες και πιο διψασμένες για την επανάκτηση των σκήπτρων.

«Ατλέτικο σημαίνει να υποφέρεις. Αυτό είναι το βασικό συστατικό της ομάδας και δεν θ' αλλάξει. Δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό. Αυτό είναι το στιλ παιχνιδιού του Τσόλο. Μάχη, πάλη μέχρις εσχάτων. Δεν ξέρω αν θα έχουμε πάλι τρεις ή τέσσερις ομάδες στην κούρσα τίτλου, αλλά βλέπω ότι το πρωτάθλημα θα είναι εξίσου ανταγωνιστικό και την επόμενη σεζόν. Η Ρεάλ αλλάζει προπονητή, πιθανότατα το ίδιο θα κάνει και η Μπαρτσελόνα. Μιλάμε για δύο μεγάλες ομάδες, που είναι παράλληλα και διψασμένες!»