• Πολέτι και Βερόν
• Με υπογραφή «Ζίκο»
• Η προφητεία του Φούνες
• Από Πατρόν... Παλτόν
• Ζιλμπέρτο και Ραφίνια
• Ο Σκόκο και οι άλλοι

Στις 29 Οκτωβρίου, στη πόλη Γρανάδα και κόντρα στην ομώνυμη ομάδα, ο Αμπέλ Φερέιρα καθόταν για τελευταία φορά στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Ύστερα από μόλις 93 ημέρες και 7.587 χιλιόμετρα μακριά από το «Λος Κάρμενες», ο 42χρονος Πορτογάλος προπονητής δίνει τον πιο σημαντικό αγώνα της καριέρας του... μέχρι τον επόμενο.

Στο τιμόνι της Παλμέιρας, κόντρα στην Σάντος και στο (άδειο λόγω κορονοϊού) θρυλικό «Μαρακανά» του Ρίο ντε Τζανέιρο, φιλοδοξεί να οδηγήσει την Βερνrάο στο πρώτο της Κόπα Λιμπερταδόρες από το 1999 και δεύτερο συνολικά στην ιστορία.

Αν τα καταφέρει, θα γίνει ο 18ος «Έλληνας» (με πέρασμα από ελληνική ομάδα, ως παίκτης ή ως προπονητής) που θα σηκώσει το... Champions League της Νοτίου Αμερικής. «Η Πορτογαλία θα είναι Παλμέιρας στον τελικό» αποφάνθηκε ο Φερέιρα. Προφανώς, και οι φίλοι που πρόλαβε να κάνει ο Αμπέλ στην Θεσσαλονίκη, επίσης...

Πολέτι και Βερόν

Ο Αλμπέρτο Χοσέ Πολέτι υπήρξε πολύ καλός τερματοφύλακας και καθοριστικός στις κατακτήσεις του Λιμπερταδόρες από την Εστουδιάντες το 1968 και το 1969. Όταν, όμως, ήρθε στην Ελλάδα το 1972 για λογαριασμό του Ολυμπιακού ως ιπτάμενος (φωτό) και ως... Έλληνας (Πολέτης), το έκανε με σακατεμένο γόνατο, με αποτέλεσμα να παίξει μόνο σε έξι φιλικά. Συμπαίκτης του Πολέτι στις δύο κατακτήσεις, ο οποίος πήρε και το τρόπαιο του 1970, ο Χουάν Ραμόν Βερόν, ο οποίος στη συνέχεια έθελξε για δυόμισι χρόνια στον Παναθηναϊκό (1972-1975), στον οποίο επιχείρησε αργότερα να δει τον γιο του, Χουάν Σεμπαστιάν, αλλά χωρίς επιτυχία. Και ο γιος, πάντως, πήρε Λιμπερταδόρες όπως ο μπαμπάς και, μάλιστα, με την ίδια ομάδα.

Με υπογραφή «Ζίκο»

Την σεζόν 2009-10, ο θρυλικός Ζίκο κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά έφυγε... νύχτα, με μοναδική ευχάριστη ανάμνηση τις εκτελέσεις φάουλ στις προπονήσεις των Ερυθρολεύκων. Σαράντα χρόνια πίσω (1981), ως χαρισματικός μπαλαδόρος με το προσωνύμιο «Λευκός Πελέ», ο Βραζιλιάνος οδήγησε την Φλαμένγκο στο πρώτο της Λιμπερταδόρες, σημειώνοντας και τα τέσσερα γκολ της Φλα στους δύο από τους τρεις νικηφόρους τελικούς με την Κομπρελόα από την Χιλή, αφού έγινε και τρίτος, επαναληπτικός τελικούς. Ως MVP και αρχηγός, σήκωσε πρώτος ένα τρόπαιο που η ομάδα του Ρίο ντε Τζανέιρο χρειάστηκε να περιμένει 39 χρόνια για να κατακτήσει εκ νέου.

Η προφητεία του Φούνες

Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει ξαφνικά, τέτοια εποχή το 1992, όταν ήταν μόλις 28 ετών. Πρόλαβε ελάχιστα, αλλά μεταξύ αυτών να παίξει για μια σεζόν στον Ολυμπιακό (1988-89) και να αγαπηθεί όσο λίγοι ξένοι παίκτες στην Ελλάδα. Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, γνωστός ως «βουβάλι» για την απίστευτη σωματική του δύναμη, ήρθε στην Ελλάδα ως πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής με τη Ρίβερ Πλέιτ. Κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1986, ήταν καθοριστικός με δύο γκολ στους διπλούς τελικούς με την Αμέρικα ντε Κάλι από την Κολομβία, με τον ίδιο να λέει στους συμπαίκτες του πριν από τα ματς ότι θα σκοράρει σίγουρα. Το είπε και το έκανε.

Από Πατρόν... Παλτόν

Ο Χόρχε Μπερμούντες υπήρξε θρύλος στη Νότια Αμερική και, ως αρχηγός, σήκωσε δύο Κόπα Λιμπερταδόρες με την Μπόκα Τζούνιορς (2000 και 2001). Ο Κολομβιανός κεντρικός αμυντικός, γνωστός ως «El Patron» (αφεντικό) στα νοτιοαμερικανικά γήπεδα, μεταμορφώθηκε σε... Ελ Παλτόν ερχόμενος για μια διετία στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό (2001-2003), όπου πλήρωσε το γεγονός ότι χρησιμοποιούνταν σε άμυνα στην ευθεία, ενώ ο ίδιος ήταν κομμένος και ραμμένος για λίμπερο. Συμπαίκτης του στο πρώτο Λιμπερταδόρες ο Ροδόλφο Αρουαμπαρένα, ο οποίος την σεζόν 2007-08 έπαιξε, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, στην ΑΕΚ.

Ζιλμπέρτο και Ραφίνια

Το «αόρατο τείχος» έγραψε ιστορία στην Άρσεναλ και τίμησε τα ελληνικά γήπεδα ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού (2008-2011) και, αργότερα, ως τεχνικός διευθυντής του Τριφυλλιού, έστω και χωρίς επιτυχία με την δεύτερη του ιδιότητα. Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, στο τελευταίο έτος της καριέρας του (2013), ευτύχησε να κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες με την Ατλέτικο Μινέιρο του Ροναλντίνιο. Ο Ραφίνια, προτού έρθει στην Ελλάδα το καλοκαίρι για λογαριασμό του Ολυμπιακού, έγινε μόλις ένας από τους έντεκα ποδοσφαιριστές που έχουν κατακτήσει Champions League (Μπάγερν Μονάχου, 2013) και Κόπα Λιμπερταδόρες (Φλαμένγκο, 2019).

Ο Σκόκο και οι άλλοι

Ο υδραυλικός Νάτσο Σκόκο ξεσήκωσε για τρία χρόνια (2008-2011) τα ελληνικά γήπεδα με τις ενέργειες και τα γκολ του με την φανέλα της ΑΕΚ και, εφτά χρόνια αργότερα, πανηγύρισε την κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες με την Ρίβερ Πλέιτ, όντας πολύτιμος στον δρόμο προς τον «Super Clasico» τελικό με την Μπόκα Τζούνιορς, από τον οποίο απουσίασε λόγω τραυματισμού. Συμπαίκτης του στους Εκατομμυριούχους του Μπουένος Άιρες ο Μπρούνο Ζουκουλίνι, με σύντομο πέρασμα από την ΑΕΚ το 2016.

Στην λίστα των «Ελλήνων» conquistadores του Λιμπερταδόρες, συναντάμε ακόμα τον Ουρουγουανό Ντιέγκο Αγκίρε (Πενιαρόλ 1987 / Ολυμπιακός 1988), τον Βραζιλιάνο Μάρσιο Αμορόζο (Σάο Πάουλο 2005 / Άρης 2008), Χεσούς Ντάτολο (Μπόκα Τζούνιορς 2007 / Ολυμπιακός 2010), Νταμιάν Μάνσο (Ξάνθη 2006 / Λίγκα ντε Κίτο 2008), Έντου Ντρασένα (Ολυμπιακός 2002 / Σάντος 2011), Ντιόγκο (Ολυμπιακός 2008 / Σάντος 2011) και Χαβιέρ Σαβιόλα (Ολυμπιακός 2013 / Ρίβερ Πλέιτ 2015).