Στον καλλιτεχνικό κόσμο, ένα από τα πρώτα πράγματα που παίζουν ρόλο για κάποιον ή κάποια (κυρίως κάποια) που θέλει να καριέρα ώστε να βρει περισσότερες ανοικτές πόρτες, είναι η εξωτερική εμφάνιση. Φανταστείτε, λοιπόν, όταν η εν λόγω εμφάνιση συνδυάζεται και με ένα πληρέστατο καλλιτεχνικό πακέτο! Το αποτέλεσμα; Τουλάχιστον... εκρηκτικό.

Η Ιρένε Τροστ, όχι μόνο πρόκειται για μία από τις πιο εντυπωσιακές και σέξι παρουσίες της ελληνικής showbiz, αλλά διαθέτει και ένα πολύπλευρο καλλιτεχνικό ταλέντο, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο σε ένα και μόνο είδος. Μπορεί στην Ελλάδα να επικρατεί η άποψη ότι «από τη στιγμή που είναι τραγουδιστής δεν μπορεί να είναι ηθοποιός ή οτιδήποτε άλλο» αλλά με τον... Ολλανδικό της αέρα και την μεγάλη της αποφασιστικότητα έχει βαλθεί να αποδείξει ότι ένας καλλιτέχνης δεν έχει ταμπέλες.

Να το θέσουμε και καλύτερα; Η Ιρένε Τροστ όχι μόνο είναι καλλιτέχνης που μπορεί κάλλιστα να συνδυάσει το τραγούδι με την υποκριτική και τις απολαυστικές της μιμήσεις, αλλά παράλληλα να έχει μια σειρά από δημιουργικές ασχολίες! Παράλληλα με τις καλλιτεχνικές της δραστηριότητες, γράφει σενάρια για σειρές και κινηματογραφικές ταινίες, είναι σχεδιάστρια μόδας, έχει σπουδάσει δημοσιογραφία ενώ έχει υπάρξει και εξαιρετική αθλήτρια του στίβου με ένα σωρό μετάλλια και διακρίσεις!

Όπως θα διαβάσετε στην πλούσια και αποκαλυπτική της συνέντευξη στο G-Weekend Journal θα ήθελε πολύ να μην είχε αφήσει και να είχε ασχοληθεί πιο επαγγελματικά με τον αθλητισμό ωστόσο στην πορεία την κέρδισε το καλλιτεχνικό της ταλέντο το οποίο και θέλησε να αναδείξει. Μάλιστα μέσα από «Your face sounds familiar» φρόντισε να κλέψει την παράσταση, να κερδίσει τους πάντες με τις φοβερές μιμήσεις της και να ανταμειφθεί με το καλύτερο βραβείο ερμηνείας από το σύνολο όλων των εμφανίσεων της αλλα και των συμπαικτών της!Άλλωστε είναι και το μεγάλο της ατού!

-Να ξεκινήσουμε λίγο με εσένα. Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Ρότερνταμ;

«Ακριβώς. Δίπλα από το γήπεδο της Φέγενορντ! Και αναγκαστικά υποστήριζα Φέγενορντ. Όποια ομάδα υποστήριζαν ο πατέρας μου και ο αδερφός μου, ακολουθούσα και εγώ. Ό,τι έκαναν, τους ακολουθούσα. Φανατιζόμουν και εγώ μαζί τους. Άλλωστε ήταν και λογικό από τη στιγμή που είμαι κορίτσι και δεν είχα σχέση με το ποδόσφαιρο. Μετά που έγιναν Άγιαξ, έγινα και εγώ Άγιαξ».

-Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια εκεί; Πότε ήρθες στην Ελλάδα και γιατί αποφάσισες να ερθεις εδώ;

«Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις από την Ολλανδία. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ονειρικά. Καμία σχέση με την Ελλάδα. Βέβαια και οι δύο χώρες είναι πανέμορφες, αλλά εκεί τα πάντα είναι πολύ οργανωμένα. Στην Ελλάδα κατακρεουγούν την ομορφιά της. Εδώ σου ανοίγει η καρδιά με το κλίμα, τον καιρό, με τα πάντα. Εκεί ωστόσο υπάρχει παιδεία και τα πάντα είναι πολύ πολύ οργανωμένα. Στη συνέχεια μεγάλωσα στην Ελλάδα. Μέχρι 10 χρονών πηγαινοερχόμασταν πολύ συχνά οπότε δεν ήξερα ακριβώς ποια ήταν η χώρα που έμενα. Και μικρή μιλούσα μόνο Ολλανδικά. Πήγα σχολείο στην Ελλάδα αλλά στην αρχή και για τα δύο πρώτα χρόνια δεν καταλάβαινα τι μου έλεγαν οι δάσκαλοι. Όμως σιγά-σιγά τα έμαθα που μου μιλούσε συνέχεια η μαμά μου που είναι ελληνίδα. Παρόλα αυτά η μητρική μου γλώσσα είναι τα Ολλανδικά.»

-Έχεις σκεφτεί να επιστρέψεις στην Ολλανδία;

«Το να πάω και να μείνω και πάλι εκεί, είναι πολύ δύσκολο. Δεν είναι καθόλου εύκολο να παρατήσω τα πάντα εδώ και να κάνω μια νέα αρχή. Όμως το να συνεργαστώ σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο, ναι. Το έχω στο μυαλό μου. Μάλιστα κάνω και κάποιες συζητήσεις με τραγουδιστές στην Ολλανδία. Κάτι μπορεί να γίνει, θα δούμε.»

-Ήσουν από τα κορίτσια που είχε όνειρο το τραγούδι;

«Ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου να γίνω τραγουδίστρια. Απλά μου άρεσε να τραγουδάω και έκανα όλες τι χορογραφίες στον καθρέφτη. Μπρίτνεϊ Σπίαρς, Αγκιλέρα, ότι έβλεπα. Μάλιστα πήγαινα μετά στα παιδικά πάρτι όπου έκανα και εκεί τις χορογραφίες και όλα τα παιδιά με ακολουθούσαν. Όμως όλα αυτά τα είχα ως χόμπι. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω και επαγγελματικά. Το όνειρό μου ήταν να γίνω γυμνάστρια και σχεδιάστρια μόδας.»

-Έχεις δουλέψει ως σχεδιάστρια;

«Για την ακρίβεια ήμουν βοηθός στυλίστριας σε διάφορες επιδείξεις μόδας και καταλόγους περιοδικών. Μάλιστα στα 17 μου είχα πουλήσει και κάποια σχέδια σε τραγουδιστές. Θυμάμαι τότε που μου έλεγαν να ασχοληθώ με το μόντελινγκ. Όμως άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ναι μεν με κολακεύει, αλλά είμαι καλλιτεχνικό άτομο και δεν θα μπορούσα ποτέ να εγκλωβιστώ σε ένα τέτοιο μοτίβο. Έκανα περιστασιακά μόντελινγκ σε ένα πρακτορείο για το χαρτζιλίκι μου, αλλά μέχρι εκεί.»

-Σκέφτεσαι να το ακολουθήσεις ξανά το συγκεκριμένο επάγγελμα;

«Το μετανιώνω που το έχω αφήσει και ευελπιστώ κάποια στιγμή στο μέλλον να κάνω μια δική μου κολεξιόν με ρούχα. Το έχω σπουδάσει, το γνωρίζω, οπότε ναι, θα μπορούσα να το κάνω».

-Πώς ξεκίνησε η επαγγελματική σου ενασχόληση με το τραγούδι;

«Τραγουδούσα για πλάκα! Και τότε τα κορίτσια που ήμασταν μαζί στο σχολείο,με προέτρεπαν και με ενθάρρυναν να τραγουδάω. Κάποια στιγμή έρχεται η τότε κολλητή μου και μου είπε να μπω σε ένα talent show. Και κάπως έτσι ξεκίνησα, από ένα reality.»

-Μεγαλώνοντας ποια ήταν τα πρότυπά σου στο τραγούδι;

«Δεν μπορώ να πω ότι είχα κάποιον τραγουδιστή ή κάποια τραγουδίστρια ως πρότυπο. Απλά μου αρέσει να ακούω συγκροτήματα. Κατά καιρούς είχα διαφορετικά ακούσματα. Μου άρεσαν βέβαια, πάρα πολύ, οι Roxette. Και όταν έφυγε από τη ζωή η τραγουδίστρια, νιώθεις να φεύγει από μέσα σου ένα κομμάτι σου. Στεναχωριέσαι. Όπως στεναχωρήθηκα και με την είδηση για τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ και της κόρης του.»

-Βάσει εμπειρίας, πιο εύκολα στεριώνει στον χώρο μια κοπέλα που έχει μια καλή εμφάνιση, από το να έχει ικανότητα στο τραγούδι;

«Οι περισσότερες καριέρες οφείλονται περισσότερο στην εξωτερική εμφάνιση, παρά στο ταλέντο. Τουλάχιστον ξεκινάει με αυτό. Είναι μια πόρτα που ανοίγει και ανοίγει αρκετά εύκολα όταν είσαι εμφανίσιμος. Όμως για να κρατηθείς στο τέλος, πρέπει και εσύ να έχεις κάτι. Το πρώτο είναι βέβαια οι γνωριμίες και να έχεις στήριξη από πίσω σου. Και στη συνέχεια για να κρατηθείς πρέπει να έχεις και εσύ ταλέντο.»

-Σε γενικές γραμμές ποια είναι η άποψη σου για τα talent shows στην μουσική; Είναι καλό να υπάρχουν; Βοηθούν τα νέα παιδιά;

«Σε όλα τα reality, όλων των ειδών, εξυπηρετείς τις ανάγκες του εκάστοτε παιχνιδιού. Μετά δεν σε χρειάζονται και έρχονται καινούργιοι. Και ισχύει για όλα και όλους.Είτε πρόκειται για reality τραγουδιού, επιβίωσης ή οτιδήποτε. Από αυτήν την πλευρά είναι φούσκα. Σε ξεζουμίζουν όσο μπορούν και μετά σε αφήνουν στην τύχη σου. Από εκεί και πέρα περπατάς μόνος σου. Και εγώ είχα μπει σε διάφορα reality. Τότε όλα τα φώτα είναι πάνω μας και όλοι μας περιποιούνται, με αποθεώνουν μας εκθειάζουν, αλλά μετά όλα αυτά σβήνουν και προχωράς μόνος σου. Όλα αυτά εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό και την τηλεθέαση. Μετά από το κάθε show όλοι αυτοί δεν σου είναι τίποτα.»

-Γιατί όμως χάνονται πολλά παιδιά που έδειχναν στα εν λόγω talent shows ότι είχαν τις δυνατότητες για μια καλή καριέρα;

«Όταν ακούω πολλά, δεν ενθουσιάζομαι καθόλου. Κανείς δεν ξέρει την μοίρα κανενός. Αν είσαι τυχερός και έχεις τις κατάλληλες συνθήκες, τότε έχεις και περισσότερες πιθανότητες να προχωρήσεις και να κάνεις και καριέρα. Όντως έχουμε δει απίστευτα ταλέντα τα οποία χάθηκαν και τους κατάπιε το σύστημα και κάποια παιδιά που δεν αξίζουν αλλά ακόμα τους ακούμε. Υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν.»

-Έχεις σπουδάσει εκτός των άλλων και δημοσιογραφία;

«Ναι. Επίσης κάνω και πολλά σεμινάρια σεναρίου. Έχω γράψει ήδη κάποια σενάρια και θέλω κάποια στιγμή να τα δώσω. Κωμωδία και ρομαντικά. Όμως μου αρέσει πολύ η κωμωδία σε στυλ... 'οι απαράδεκτοι'. Το σίριαλ είναι πιο δύσκολο από ταινία.»

-Υπάρχει κάποιος ηθοποιός που θα ήθελες να πρωταγωνιστήσει στο σενάριό σου;

«Ο Μπέζος! Μακάρι. Αυτόν έχω πάντα στο μυαλό μου. Όμως σίγουρα υπάρχουν πολλοί εξαιρετικοί ηθοποιοί. Και εγώ έχω σκεφτεί να παίξω τον έναν ρόλο. Να έκανα την αφελή ξανθιά! Κόντρα ρόλο».

-Γενικά σου αρέσει η συγγραφή κειμένων;

«Ναι, βέβαια. Επίσης γράφω και διαφημιστικά σποτ. Θέλω να δίνω ιδέες για διαφημίσεις. Θα μου άρεσε να δούλευα και σε διαφημιστική εταιρεία, αλλά φαντάζομαι θα είναι δύσκολο παράλληλα με το τραγούδι γιατί και εκεί πρέπει να υπάρχει μια συνέπεια. Μακάρι ωστόσο να μου τύχει ως εξωτερικός συνεργάτης και να δίνω κάποιες ιδέες μου στον χώρο της διαφήμισης. Και στίχους γράφω. Όμως θεωρώ ότι μου ταιριάζει περισσότερο το σενάριο. Επίσης τελειώνω τώρα και τη συγγραφή παραμυθιού.»

-Αν σου έλεγα να αξιολογήσεις τις δραστηριότητές σου όσον αφορά το που είσαι καλύτερη, τι θα έλεγες;

«Μου είναι δύσκολο να αξιολογήσω γιατί όταν κάτι δεν το κάνω καλά, δεν το κάνω και καθόλου. Αυτό νιώθω εγώ. Δεν μπορώ να κάνω κάτι στο οποίο είμαι μέτρια. Μέσα μου δεν το νιώθω. Σίγουρα έχω τεμεπελιάσει και έχω αφήσει πράγματα, αλλά ξέρω που είμαι καλή. Αυτόματα με πάει εκεί το ταλέντο μου. Αυτό που ασχολούμαι συχνά, είναι και αυτό στο οποίο είμαι καλή».

-Τραγουδίστρια, σεναριογράφος, σχεδιάστρια μόδας: Τι θα έκανες καλύτερα;

«Οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να κάνουν μονάχα ένα πράγμα. Και το βλέπουμε αυτό κυρίως στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα υπάρχει αυτή η νοοτροπία και ένα κόμπλεξ ότι δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μαζί. Δηλαδή δεν μπορείς να είσαι τραγουδίστρια και ηθοποιός ή τραγουδίστρια και σεναριογράφος για παράδειγμα. Ίσως να συμβαίνει αυτό επειδή λίγοι μπορούν να κάνουν πολλά και καλά. Δηλαδή να τα συνδυάζουν αρμονικά. Παράδειγμα: Μου αρέσει πολύ η Κέλι Κλάρκσον η οποία ξεκίνησε από τalent show και τώρα είναι παρουσιάστρια. Αυτό στην Ελλάδα θα το είχαν κατακρίνει. Και αυτό διότι δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες και γυναίκες που να μπορούν να τραγουδάνε, να χορεύουν. Και οι τραγουδίστριες της ποπ βλέπουμε ότι περισσότερο χορεύουν και λιγότερο τραγουδάνε. Οι περισσότερες, όχι όλες.»

-Θα πήγαινες ξανά σε κάποιο talent show;

«Δεν μπορώ να πω όχι, αλλά ούτε και ναι. Δεν είναι σκοπός μου να πηγαίνω σε talent show, αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι που αναγκάζεσαι να μπεις σε αυτό τρυπάκι και να αποκτήσεις αυτήν την γρήγορη δημοσιότητα ώστε να την εκμεταλλευτείς και στη συνέχεια να κάνεις πράγματα. Αν είναι μια καλή πρόταση και πάνω σε κάτι που με εκφράζει θα το έκανα...Να σου πω που δεν θα πήγαινα; Σε μαγειρικής που δεν ξέρω τίποτα ή σε next top model ή σε my style rocks. Αυτά τα βλέπω λίγο για να χαλαρώνω...Δεν θα πήγαινα κάπου που να υπάρχει ξεκατίνιασμα. Βέβαια σε όλα τα reality ο ένας πέφτει να φάει τον άλλον, αλλά έχει να κάνει και με το πώς το παρουσιάζουν στην τηλεόραση.»

-Δηλαδή τι είναι εκείνο που σε εκφράζει περισσότερο;

«Σαν το Your Face Sounds Familiar που είχα πάει. Θεωρώ ότι ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει σε reality. Είναι ένα show όπου σου αναδεικνύει όλα τα ταλέντα σου. Μίμηση που ασχολούμαι πολύ με αυτό, τραγούδι, χορό, τα πάντα....»

-Οπότε talent show μίμησης...

«Σίγουρα. Που να έχει να κάνει με μίμηση και υποκριτική!»

-Έχεις σκεφτεί και την υποκριτική;

«Ομολογώ ότι μου είχαν κάνει και πρόταση να πρωταγωνιστήσω σε παράσταση, αλλά εκείνη την περίοδο έμπαινα στο άλλο reality, το Survival Secret. Οπότε είχα συμφωνήσει και δεν προχώρησε. Η πρόταση είχε γίνει για την παράσταση 'Πετάει, πετάει' με τους Καλυβάτση, Κορινθίου, Παπαγιάννη και με ήθελαν να κάνω την γερμανίδα αεροσυνοδό.Το ήθελα, αλλά είχα κλείσει όπως σου είπα...»

-Ο λόγος που είχες μπει στο reality της επιβίωσης;

«Τότε είχα μπει εκεί επειδή μου θύμιζε πολύ τον αθλητισμό που μου άρεσε από μικρό παιδί. Ασχέτως αν δεν ήταν σε μεγάλο βαθμό. Έκανα στίβο και μάλιστα ήμουν πολύ καλή. Είχα κερδίσει πολλά μετάλλια και κύπελλα. Όμως τα παράτησα και ακόμα το μετανιώνω! Σίγουρα αν δεν ήμουν τραγουδίστρια θα είχα ασχοληθεί ενεργά με τον αθλητισμό. Δεν ξέρω αν ήμουν σχεδιάστρια. Αθλήτρια όμως, ναι. Στο Survival τα είχα πάει πολύ καλά στα αθλήματα έχοντας κερδίσει 13 στα 15, παρά το γεγονός ότι η ζωή που κάνω τώρα είναι διαφορετική και δεν έχει σχέση με αυτή των αθλητών. Μου ήταν δύσκολο να εγκλιματιστώ και να έχω τις αντοχές».

-Μιλώντας για τα talent show, ως κριτής θα ήθελες να πας;

«Θα μου άρεσε πάρα πολύ. Όμως σε κάτι που ξέρω όπως το Your Face Sounds Familiar. Όπως και παρουσιάστρια! Θεωρώ ότι το ξέρω καλά το αντικείμενο. Εκεί για παράδειγμα είχα κερδίσει το βραβείο της καλύτερης ερμηνείας. Και για εμένα εκείνη την ώρα ήταν σαν να κέρδισα το παιχνίδι. Ένιωσα νικήτρια! Και αυτό διότι δεν είχε να κάνει με ψήφους κοινού, αλλά επειδή αναγνωρίστηκε τι μπορούσα να κάνω».

-Ποια θεωρείς ότι ήταν η καλύτερή σου ερμηνεία και μίμηση στο show; Γιατί γενικά είχες αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια, ενώ ο Φώτης Σεργουλόπουλος σε έλεγε αποκάλυψη του show...

«Μου άρεσε όταν έκανα την LP και μάλιστα είχε πολλή πλάκα όταν στη συνέχεια την γνώρισα και της έδειξα την ερμηνεία και της άρεσε πολύ! Επίσης κάποιος μου είχε στείλει το τραγούδι για να το ακούσω, αλλά δεν ήξερε ότι τραγουδούσα εγώ το συγκεκριμένο. Οπότε κάτι καλό έκανα. Από εκεί και πέρα μου άρεσε όταν έκανα τον Τζέιμς Μπλαντ αλλά και τη Δήμητρα Γαλάνη.Είχα πάρει εξαιρετικές κριτικές απο την επιτροπή και τα έχω σαν μια πολύ όμορφη ανάμνηση στο μυαλό μου.

-Λόγω του ότι είσαι εξαιρετική μίμος και αυτό φάνηκε από τις εμφανίσεις στο παιχνίδι. Θα έκανες κάτι σε στυλ stand up comedy?

«Με έχουν ρωτήσει πολλοί αυτό. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ιεροτελεστία το stand up comedy. Να με βάλεις μόνη μου να κάνω σκετσάκια, να γελάσεις, ναι. Όμως το φοβάμαι να το κάνω επαγγελματικά όπως το κάνει ο Τσουβέλας που μου αρέσει πολύ. Όπως και πολλοί σαν και αυτόν. Το θεωρώ δύσκολο εγχείρημα γιατί τα λες μόνος σου όλα! Και μπορεί κάποια στιγμή να κολλήσεις. Το θέμα είναι να το κάνεις καλά. Το χιούμορ είναι δύσκολο πράγμα».

-Υπάρχει κάμια μίμηση που θα ήθελες πολύ να κάνεις, αλλά δεν έχει τύχει ακόμα;

«Ναι, αλλά δεν θέλω να το πω γιατί δεν θέλω να ξέρουν ότι το έχω κάνει εγώ. Είναι ένα πρόσωπο που δεν το έχουν στο μυαλό τους για μίμηση. Τον έχω λίγο... άσο στο μανίκι μου!»

-Άνδρας θα είναι;

«Ναι! Τρελαίνομαι να κάνω κόντρα ρόλους.»

-Από εδώ και στο εξής ποιος είναι ο μεγάλος σου στόχος;

«Να κάνω ένα show κάποια στιγμή που να έχει να κάνει με μιμήσεις, τραγούδι και show. Με θεωρώ show woman. Μακάρι να δω τον εαυτό μου σε ένα show όπου θα τραγουδάω, θα χορεύω, θα μιμούμαι. One woman show! Και να είναι και live. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Για έναν περίεργο λόγο δεν με αγχώνει καθόλου η τηλεόραση. Με αγχώνει περισσότερο το τραγούδι από την άποψη μην χάσω στίχους. Κάποτε στην τηλεόραση είχα παρουσιάσει ένα τηλεπαιχνίδι όπου έπαιρναν τηλέφωνο και κέρδιζαν χρήματα. Και δεν είναι εύκολο γιατί είσαι μια ώρα μόνος σου και πρέπει να μιλάς συνέχεια. Θυμάμαι είχε χαλάσει το ακουστικό μου και είπα ότι... 'πάει, τελείωσαν όλα τώρα'. Όμως κατάλαβα εκεί ότι τελικά 'το έχω' τηλεοπτικά. Κάποια πράγματα απλά... τα έχεις. Είτε έχει να κάνει με την τηλεόραση, είτε με το τραγούδι, είτε με οτιδήποτε άλλο καλλιτεχνικό».

-Οπότε να περιμένουμε κάτι σε μίμηση;

«Αυτό θα ήθελα να είναι το επόμενο βήμα μου. Προσπαθώ να εστιάσω να κάνω κάτι με μίμηση. Αν όχι τηλεοπτικά που είναι κάτι δύσκολο, με κάποιον άλλον τρόπο. Κοίταξε, αν είσαι νέα και ανερχόμενη, ο άλλος δεν μπορεί να πιστέψει ότι μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά μαζί. Και λόγω εμφάνισης παρεξηγείσαι! Καταρχάς δεν έχω δει άλλη γυναίκα στην Ελλάδα πλην της Ματθίλδης Μαγγίρα που να κάνει τόσα πολλά πράγματα. Εννοώ σε μιμήσεις. Φοβούνται γενικά. Σίγουρα μετά το Your Face Sounds Familiar πολλοί άνθρωποι του χώρου και μάλιστα μεγάλα ονόματα ήρθαν και μου είπαν ότι δεν πίστευαν ότι μπορούσα να μιμηθώ κατ' αυτόν τον τρόπο. Και μου έλεγαν ότι η εμφάνιση δεν ταιριάζει με την μίμηση. Ίσως γιατί περιμένουν κάτι άλλο στην Ελλάδα».

-Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να βρεθείς μαζί του στη σκηνη;

«Δεν είχα ποτέ είδωλα ή κάποιον καημό για να βρεθώ με κάποιον. Σίγουρα ωστόσο θα χαιρόμουν αν ήμουν μαζί με τον Σάκη Ρουβά που είναι ποπ και μου ταιριάζει.»

-Ποπ τραγουδάς μόνο;

«Όχι. Ποπ, τζαζ και ροκ. Εκεί θα με βρεις!»

-Λαϊκό τραγούδι;

«Ποτέ! Δεν θα με... ήθελε το λαϊκό τραγούδι. Βέβαια σε πίστες έχω τραγουδήσει μέχρι και τσιφτετέλια και μου έλεγαν ότι η φωνή μου μπορεί να γίνει για λαϊκή τραγουδίστρια αλλά δεν είναι κάτι που θα ήθελα. Σε καμία περίπτωση. Δεν είμαι φτιαγμένη γι' αυτό και πιστεύω ότι δεν θα το έκανα και καλά. Βέβαια θα το έκανα διεκπαιρεωτικά. Προς το παρόν είμαι στα live μου, είμαι μόνη μου και αποφασίζω εγώ τι στυλ θέλω να περάσω.»

-Δεν θα τραγουδούσες σε πίστα ξανά;

«Θα το έκανα με το στυλ που θα ήθελα και με το πρόγραμμα που θα μου ταίριαζε. Όχι να λέω λαϊκά. Δεν μου χρειάζεται. Και φέτος μου είπαν να πάω σε ένα καλό σχήμα, αλλά δεν πήγα. Στα μπουζούκια είναι τόσοι πολλοί που δεν φαίνεσαι όσο θα ήθελες να φανείς, ενώ στα live είσαι μόνο εσύ. Και από τη στιγμή που μπορώ και έχω τη δυνατότητα να το κάνω, μένω σε αυτό.»

-Όσον αφορά τα τρία singles σου;

«Έχω κάνει δύο με τον Ανδρέα Λάμπρου και το τελευταίο με τον Δημήτρη Κοντόπουλο, το «Ότι αγαπώ». Τιμητική η συνεργασία και το γεγονός ότι ο Δημήτρης έγραψε τραγούδι για μένα, όπως επίσης και η Βίκυ Γεροθόδωρου τους στίχους. Ελπίζω ότι έρχονται και άλλα...»

-Eurovision θα ήθελες να πας;

«Φυσικά και θα πήγαινα αλλά μόνο με καλό τραγούδι. Φέτος μου έκαναν πρόταση για να δηλώσω συμμετοχή. Όμως δεν ένιωθα σίγουρη για την πρόταση τώρα. Θα ήθελα να έχω ένα δυνατό τραγούδι. Δεν είναι καημός μου να πάω. Θα πάω με κάτι που πιστεύω ότι θα είναι καλό και θα υπάρχει στήριξη από πίσω. Πάντως θα μου άρεσε ως ιδέα.»

-Με Ελλάδα ή Ολλανδία;

«Και με τις δύο χώρες, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Θα χαιρόμουν και με τις δύο χώρες εξίσου».

-Αν σου έλεγα να περιγράψεις τον εαυτό σου με τρεις λέξεις;

«Αντισυμβατική, ονειροπόλα αλλά με την καλή έννοια ότι μου αρέσει να κάνω όνειρα και να βάζω στόχους έχοντας προωτοποριακές ιδέες, όπως επίσης και απρόβλεπτη. Πολύ απρόβλεπτη σε βαθμό που σοκάρομαι με τον εαυτό μου!»

-Έχεις κάποιο παράδειγμα;

«Όπως σου είπα έκανα στίβο και τα παράτησα μόνη μου χωρίς κανέναν λόγο όταν ήμουν περίπου 15 ετών. Και μάλιστα πήγαινα πολύ καλά. Με πονάει αυτή η ιστορία! Ύστερα από κάποιο διάστημα θέλησα να πάω να τρέξω σε έναν αγώνα για να με δοκιμάσω. Η μητέρα μου μου είπε να μην πάω, αλλά τελικά θυμάμαι που ξύπνησα τα χαράματα και ενώ όλοι κοιμόντουσαν στο σπίτι, σηκώθηκα να πάω στον αγώνα! Είχα δηλώσει συμμετοχή, έτρεξα και μάλιστα ήρθα πρώτη. Ήταν ένας αγώνας σπριντ στη Γλυφάδα. Και όταν ήρθε η μητέρα μου, με είδε στο βάθρο! Τότε ήρθε ο προπονητής και μου είπε είσαι τρελή να μην το συνεχίσεις; Να πας κατευθείαν για πρωταθλητισμό. Όμως δεν συνέχισα. Απλά ήθελα να επιβεβαιώσω ότι μπορώ. Και ακόμα ψάχνω το 'γιατί τα παράτησα'.»

-Γενικά οι γονείς σου ήθελα να ασχοληθείς με τον αθλητισμό;

«Ο μπαμπάς μου ήθελε να γίνω αθλήτρια. Το είχε καημό αλλά δεν με πίεσε πάρα πολύ. Και ίσως γι' αυτό δεν έγινα. Αν με είχε πιέσει ενδεχομένως να είχα γίνει αθλήτρια. Βέβαια ήθελε να κάνω αγώνες ταχύτητας στον πάγο, ένα άθλημα ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ολλανδία. Και εκείνος ήταν αθλητής στο χόκεϊ. Όχι όμως στο ice hockey, αλλά στο field hockey. Στο χόρτο. Επίσης μου άρεσε πολύ το κολύμπι και το τένις. Είχα μια αθλητική οικογένεια. Ο αδερφός μου έπαιζε ποδόσφαιρο, ενώ έχει πάρει και μετάλλια στην ποδηλασία. Υπήρχε το αθλητικό μικρόβιο. Η μαμά μου ήταν με το κολύμπι».

-Τώρα ; Ασχολείσαι με τον αθλητισμό;

«Έπαιζα τένις, αλλά είχα έναν τραυματισμό στο πόδι και το έχω αφήσει, ενώ πάω γυμναστήριο το οποίο βαριέμαι οικτρά! Δεν βλέπω την ώρα για να φύγω! Όμως το κάνω για το σώμα μου και την υγεία μου. Σε γενικές γραμμές μου αρέσει πάρα πολύ ο αθλητισμός. Τρελαίνομαι για αθλήματα. Από μικρή.»

-Παρακολουθείς κιόλας;

«Μου αρέσει πολύ να βλέπω τένις και καλλιτεχνικό πατινάζ. Όπως επίσης και συγχρονισμένη κολύμβηση».

-Τι ομάδα είσαι;

«Στην Ελλάδα, Ολυμπιακός θα έλεγα. Όμως δεν φανατίζομαι. Πιο πολύ με την Ολλανδία έχω θέμα και αυτό διότι έτσι μου το έχουν περάσει ο αδερφός μου και ο μπαμπάς μου».

-Δηλαδή αν παίζει Ελλάδα-Ολλανδία;

«Ε, Ολλανδία θα υποστηρίζω! Και αυτό γιατί έτσι έχω μάθει. Μάλιστα θυμάμαι ότι στα Μουντιάλ όλο το σπίτι μας στολιζόταν στα πορτοκαλί. Ερχόντουσαν φίλοι Ολλανδοί που μένουν στην Ελλάδα και κρεμούσαν καπέλα και κασκόλ παντού. Έχω και εγώ μπλούζες ποδοσφαιριστών από την εθνική Ολλανδίας. Έχω και φανέλα του Άγιαξ.»

Photo Credits συνέντευξης: Γιάννης Καρύτσας