Τένις: Οι παίκτες-θρύλοι που δεν κατάφεραν ποτέ να κερδίσουν έναν συγκεκριμένο τίτλο
- Ιβάν Λεντλ (Wimbledon)
- Νόβακ Τζόκοβιτς και Ρότζερ Φέντερερ (Ολυμπιακοί Αγώνες)
- Μπιόρν Μποργκ (US Open)
- Πιτ Σάμπρας (Roland Garros)
- Τζίμι Κόνορς (Roland Garros)
- Μπόρις Μπέκερ (Roland Garros)
- Στέφαν Εντμπεργκ (Roland Garros)
Ο Ραφαέλ Ναδάλ είναι ο άνθρωπος που έχει κατακτήσει τα πάντα στο τένις. Ή… σχεδόν τα πάντα. Βλέπετε υπάρχει ένα τουρνουά το οποίο φαίνεται πως είναι… καταραμένο για τον Ισπανό: το ATP Finals.
Φέτος, στην 11η παρουσία του στην διοργάνωση, αποκλείστηκε από την φάση των ομίλων κι έτσι εξακολουθεί να μην έχει ούτε ένα τρόπαιο από το ATP Finals.
Είναι το μοναδικό που του λείπει και βέβαια, αν δε γίνει κάτι το… συγκλονιστικό, μάλλον θα μείνει η κατάσταση ως έχει.
Με αφορμή τους… μηδέν τίτλους του Ναδάλ στο ATP Finals, το Gazzetta κάνει μία μίνι αναδρομή τους κορυφαίους τενίστες που έχουν μεγάλη συλλογή τίτλων, αλλά πάντα τους… γλιστρούσε ένα μεγάλο τουρνουά.
Ιβάν Λεντλ (Wimbledon)
O Τσεχοσλοβάκος τενίστας έχει κατακτήσει 8 grand slam, αλλά ποτέ το Wimbledon. Σε 14 συμμετοχές κατάφερε δύο φορές να φτάσει στον τελικό και πέντε ως τα ημιτελικά, τις 3 συνεχόμενες (1988-1990).
Οι τελικοί ήταν το 1986 και το 1987 όπου ηττήθηκε από τους Μπόρις Μπέκερ (3-0) και Πατ Κας (3-0).
Σε ημιτελικούς έχασε το 1983 από τον Τζον ΜακΕνρό και το 1984 από τον Τζίμι Κόνορς. Ακολούθησαν μετά τους δύο τελικούς, τρεις απανωτές ήττες σε ημιτελικούς. Στις πρώτες δύο έπεσε «θύμα» του Μπέκερ και την τρίτη από τον Στέφαν Εντμπεργκ.
Νόβακ Τζόκοβιτς και Ρότζερ Φέντερερ (Ολυμπιακοί Αγώνες)
O Τζόκοβιτς που ακολουθεί τον Ναδάλ σε τίτλους στα grand slam, έχει ένα απωθημένο: το χρυσό σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Τρεις φορές προσπάθησε να το κατακτήσει, αλλά το καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν ένα χάλκινο μετάλλιο, το 2008 στο Πεκίνο. Ηταν εκεί στα ημιτελικά που τον είχε αποκλείσει ο Ναδάλ, για να πάρει τον τίτλο τελικά ο Ισπανός και ο Τζόκοβιτς κέρδισε τον Τζέιμς Μπλέικ στον μικρό τελικό. Σε Λονδίνο και Τόκιο έχασε από Μάρεϊ και Ντελ Πότρο σε ημιτελικό και μικρό τελικό, ενώ πέρυσι από τον Ζβέρεφ στον ημιτελικό και τον Μπούστα στον μικρό τελικό.
Ιδια μοίρα είχε στο απλό και ο Ρότζερ Φέντερερ. Αν και έχει πάρει χρυσό στο διπλό με τον Βαβρίνκα, στο απλό δύο φορές έφτασε κοντά στην πηγή, αλλά… νερό δεν ήπιε. Η πρώτη ήταν το 2000 στο Σίδνεϋ όπου αν και πιτσιρικάς, έφτασε ως τα ημιτελικά, για να χάσει εκεί από τον Τόμι Χάας και στη συνέχεια στον μικρό τελικό από τον Γάλλο Ντι Πασκουάλε.
Το 2012 στο Λονδίνο έφτασε στον τελικό, όπου τον περίμενε ο Αντι Μάρεϊ. Ο Σκωτσέζος μπροστά στο κοινό του, κέρδισε τον Ελβετό με 3-0 σετ και πολύ εύκολα (6-2, 6-1, 6-4) στερώντας του την τελευταία ευκαιρία για ένα χρυσό μετάλλιο.
Μπιόρν Μποργκ (US Open)
O Σουηδός ουσιαστικά έκανε καριέρα στα 3 grand slam καθώς στο Australian Open πήγε μόνο μία φορά να αγωνιστεί (1974). Πήρε έξι φορές το Roland Garros (1974-75 και 1978-81) και πέντε (συνεχόμενες) το Wimbledon (1976-80), όμως ποτέ το US Open. Συνολικά αγωνίστηκε 9 φορές στη Νέα Υόρκη και τις τέσσερις έφτασε στον τελικό, όμως δεν κατάφερε ποτέ να σηκώσει το τρόπαιο.
Το 1976 και το 1978 τον… κατάπιε ο Τζίμι Κόνορς, ενώ το 1980 ο Τζον ΜακΕνρό τον κέρδισε σε 5 σετ και το 1981 σε 4 σετ.
Πιτ Σάμπρας (Roland Garros)
Μία τετράδα που στα ντουζένια της δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει τον τίτλο στο Παρίσι.
Ο Σάμπρας των 14 grand slam τίτλων, ήταν απογοητευτικός στην χωμάτινη επιφάνεια. Σε 13 συμμετοχές στο Roland Garros, το καλύτερο που κατάφερε ήταν να φτάσει μία φορά στα ημιτελικά. Ηταν το 1996 όταν αντιμετώπισε τον Γεβγκένι Καφέλνικοφ, ο οποίος τον κέρδισε εύκολα με 3-0 σετ, για να πάει να κατακτήσει τον τίτλο στον τελικό απέναντι στον Μάικλ Στιτς, στην μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία ίσως του Ελληνοαμερικανού.
Ο Σάμπρας έφτασε άλλες 3 φορές στα προημιτελικά, ενώ οι τελευταίες 6 συμμετοχές του είχαν απολογισμό 4 νίκες και 6 ήττες, χωρίς να φτάσει ποτέ στην δεύτερη εβδομάδα.
Τζίμι Κόνορς (Roland Garros)
Αν μοιάζει απίστευτο για τον Σάμπρας, ακόμη πιο απίστευτο είναι ότι ο άνθρωπος με τους περισσότερους τίτλους καριέρας (109) και τις περισσότερες νίκες καριέρας (1279), ο Τζίμι Κόνορς, δεν κέρδισε ποτέ στο Παρίσι.
Κέρδισε 8 φορές σε grand slam, αλλά ποτέ στο Παρίσι. Επαιξε 13 φορές στο Παρίσι και τις 4 έφτασε στα ημιτελικά όπου έχασε από τους Πέσι, Γκερουλάιτις, ΜακΕνρό και Λεντλ. To τρομερό είναι ότι στο Australian Open έπαιξε μόνο δύο φορές και εκεί πήρε έναν τίτλο.
Μπόρις Μπέκερ (Roland Garros)
Αλλος ένας τενίστας που δεν κέρδισε ποτέ στο Παρίσι. Ο Γερμανός σε 9 συμμετοχές, θα έχει να λέει ότι έφτασε 3 φορές στα ημιτελικά. Γενικότερα δεν ήταν και ο πιο σταθερός τενίστας στην χωμάτινη επιφάνεια και το συγκεκριμένο τουρνουά καθώς την μία χρονιά έφτανε ψηλά και την επόμενη ήταν ζήτημα αν περνούσε έναν ή δύο γύρους.
Το 1987 ο Ματς Βιλάντερ ήταν αυτός που τον σταμάτησε στην 4αδα, για να ακολουθήσουν το 1989 ο Στέφαν Εντμπεργκ και το 1991 ο Αντρέ Αγκάσι.
Στέφαν Εντμπεργκ (Roland Garros)
Ο Σουηδός είχε σπουδαία καριέρα και κατέκτησε 5 τίτλους σε grand slam και 41 συνολικά. Στο Roland Garros όμως, μία φορά είχε την ευκαιρία να πάρει το τρόπαιο και την έχασε από έναν… έφηβο. Ηταν το 1989 όταν έφτασε στον τελικό όπου τον περίμενε ο Μάικλ Τσανγκ.
O 17χρονος τότε Αμερικανός, κέρδισε τον τελικό με 3-2, ενώ ήταν πίσω στο σκορ με 2-1 σετ, για να γίνει ο νεαρότερος στην ιστορία που κερδίζει τίτλο grand slam.
