• Πού εστιάζεται το πρόβλημα στον αγωνιστικό χώρο
• Μόνη λύση, ακατάλληλη λύση
• Πομάσκι: «Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο έχω αγωνιστεί κι εγώ»

Μία μεγάλη αλήθεια πέταξε ο Μίλτος Τεντόγλου μετά τον αγώνα του στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου στο ΣΕΦ.

Ο «χρυσός» ολυμπιονίκης του μήκους, κέρδισε με 8,20μ. εύκολα τον αγώνα ωστόσο οι δηλώσεις του στην κάμερα είχαν την μεγαλύτερη σημασία, καθώς ο αθλητής από τα Γρεβενά ανέδειξε ένα ζήτημα που για πάνω από μία δεκαετία δεν βρίσκει λύση.

«Αυτό το στάδιο δεν κάνει ούτε για επιδόσεις, ούτε για τίποτα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Το πρόβλημα προφανώς που εννοούσε ο Τεντόγλου δεν είναι το ίδιο το ΣΕΦ, αλλά ο ελαστικός τάπητας ο οποίος χρονολογείται από το 1985 και από τότε με εξαίρεση μία επιδιόθρωση πριν περίπου 15 χρόνια, δεν έχει αλλάξει καθόλου.

Πού εστιάζεται το πρόβλημα στον αγωνιστικό χώρο

Ο αγωνιστικός χώρος του στίβου στο ΣΕΦ είναι μια πονεμένη ιστορία. Από το 1985 που τοποθετήθηκε, είναι στημένος και αποθηκευμένος πάνω σε παλέτες, με το ένα κομμάτι να είναι πάνω στο άλλο. Αυτό με τα χρόνια, αλλά και με την συχνή χρήση που υπήρχε στο παρελθόν, έφερε επιβαρύνσεις και σε αρκετά σημεία υπάρχουν προβλήματα όπως «βαθουλώματα» ή μπαλώματα. Σε κάποια σημεία είναι και γδαρμένο από την χρήση και τον τρόπο που αποθηκεύεται.

Με το πέρασμα του χρόνου έχει αλλοιωθεί σημαντικά ο αγωνιστικός χώρος ο οποίος είναι ακατάλληλος για αγώνες υψηλού επιπέδου, όπως το πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Μόνη λύση, ακατάλληλη λύση

Το κακό για τον ΣΕΓΑΣ είναι πως δεν υπάρχει καμία άλλη λύση εδώ και μία δεκαετία. Με την Παιανία παρατημένη και μόλις φέτος να γίνεται κίνηση από το υφυπουργείο Αθλητισμού για να ανοίξει και πάλι (θα απαιτηθεί πρώτα αρκετή γραφειοκρατία και μια διαδικασία που πιθανότατα θα πάρει κανέναν χρόνο για να ανοίξει ξανά το στάδιο), το ΣΕΦ είναι το μόνο στάδιο στην Αθήνα που μπορεί να φιλοξενήσει αγώνες στίβου.

Μην έχοντας άλλη λύση, αναγκάζονται να κάνουν εκεί τρεις αγώνες τον χρόνο (η χρήση του από την ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν επιτρέπει περισσότερους αγώνες ή προπονήσεις) αλλά για προπόνηση δεν υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί.

Στην ομοσπονδία μόνο το να στηθεί ο αγωνιστικός χώρος, συν την ενοικίαση του χώρου, το κόστος για τον κάθε αγώνα φτάνει περίπου τις 19.000 ευρώ. Συνολικά για 3 αγώνες πληρώνει κάτι λιγότερο από 60.000 ευρώ, για έναν αγωνιστικό χώρο ακατάλληλο για αγώνες. Τα έξοδα είναι πολλά, ενώ στην Παιανία, όσο λειτουργούσε, είχαν ελεύθερο το στάδιο και για αγώνες και για προπονήσεις.

Δυστυχώς για τους αθλητές η μόνη λύση είναι και ακατάλληλη. Το πρόβλημα βέβαια κρατάει κοντά 30 χρόνια καθώς η τεχνολογία έχει αλλάξει και ο αγωνιστικός χώρος παραμένει ο ίδιος. Και δεν έχει υπάρξει καμία κίνηση για να γίνει αντικατάστασή του όλο αυτό το διάστημα. Και η αλήθεια είναι πως τα έξοδα για μία τέτοια αλλαγή για τον στίβο, που χρησιμοποιείται πλέον ελάχιστα στο ΣΕΦ λόγω μπάσκετ, είναι πολλά.

To αρνητικό στην υπόθεση είναι πως δεν υπάρχει καν σκέψη μέχρι σήμερα για αντικατάστασή του. Ούτε οι διοικήσεις του ΣΕΦ (πρώην και νυν), ούτε η ΓΓΑ από την πλευρά τους έχουν κάνει -επίσημα τουλάχιστον - γνωστή την πρόθεσή τους να υπάρξει αναβάθμιση του αγωνιστικού χώρου στον στίβου. Πιθανόν να θεωρηθεί και... περιττό σε περίπτωση που καταφέρει του χρόνου και δοθεί το κλειστό της Παιανίας. Αν όχι, το πρόβλημα θα εξακολουθεί να υπάρχει και του χρόνου...

Πομάσκι: «Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο έχω αγωνιστεί κι εγώ»

Το Gazzetta επικοινώνησε με τον προπονητή του Τεντόγλου, Γιώργο Πομάσκι, για να μας μεταφέρει την εικόνα που αντίκρισε ο αθλητής του και τις δυσκολίες που έχει για έναν αθλητή να αγωνίζεται σε αυτόν τον αγωνιστικό χώρο.

«Ο τάπητας είναι ο ίδιος με το 1985 όταν αγωνίστηκα εγώ στο ΣΕΦ! Εχουν αλλάξει πολλά στον στίβο. Η ποιότητα των διαδρόμων, η ποιότητα του εδάφους… Τόσα πολλά, αλλά στο ΣΕΦ έχουμε ακόμη τον ίδιο αγωνιστικό χώρο. Αν κάναμε τον αγώνα αυτό χθες στην Παιανία, ο Μίλτος θα είχε κάνει πάνω από 8,40μ. Ο αγωνιστικός χώρος έχει γδαρσίματα, κομμάτια κουνιούνται… Μόνο στο ύψος έχει καλό διάδρομο κι εκεί πρέπει να έχεις καλούς αστραγάλους» μας είπε χαρακτηριστικά.