Ολιβέιρα στο Gazzetta: «Ο Μελισσανίδης αρνήθηκε να με πουλήσει στη Γουλβς και μετά ήρθε ο Κονέ που ήθελε τον Αραούχο»

Πώς είναι η ζωή σου πλέον; Πώς αισθάνεσαι που επέστρεψες στην Πορτογαλία μετά από δέκα χρόνια;

«Αισθάνομαι πολύ ωραία. Μετά από δέκα χρόνια που αγωνίστηκα μακριά από την πατρίδα μου, είναι υπέροχο να επιστρέφω. Είναι μεγάλη τιμή να παίζω για έναν ιστορικό σύλλογο όπως η Βιτόρια Γκιμαράες. Επιπλέον, είναι πολύ κοντά στο Μπαρσέλος, την πόλη όπου γεννήθηκα».

Ποιες πιστεύεις ότι είναι οι βασικές διαφορές ανάμεσα στο ελληνικό και στο πορτογαλικό πρωτάθλημα;

«Πιστεύω ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχουν καλοί παίκτες, αλλά στην Πορτογαλία οι ποδοσφαιριστές έχουν διαφορετικές βάσεις. Μεγάλωσαν με καλύτερες συνθήκες, ειδικά στις ακαδημίες. Εδώ έχουμε πολύ καλές υποδομές. Στην Ελλάδα, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν, όπως οι ακαδημίες, τα στάδια, τα προπονητικά κέντρα. Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, η βασική διαφορά. Στην Πορτογαλία βγάζουμε πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές, και η συνολική οργάνωση είναι σε πιο υψηλό επίπεδο σε σχέση με την Ελλάδα».

Τι σου έλειψε περισσότερο τα χρόνια που αγωνιζόσουν στο εξωτερικό;

«Τα πάντα. Όταν είσαι μακριά από τη χώρα σου, όλα σου λείπουν. Δεν λέω ότι δεν απόλαυσα την εμπειρία στο εξωτερικό. Μου άρεσε πολύ η Αγγλία, και αγάπησα ιδιαίτερα και την Ελλάδα. Η ζωή εκεί μοιάζει αρκετά με την Πορτογαλία , το φαγητό, ο καιρός, οι άνθρωποι. Είναι πολύ κοντά στον τρόπο ζωής που έχουμε κι εμείς».

Σου λείπει η Ελλάδα;

«Ναι, η αλήθεια είναι ότι μου λείπει πολύ. Ήμουν πολύ χαρούμενος εκεί. Έμενα στη Γλυφάδα, ένα εξαιρετικά όμορφο μέρος. Οι Έλληνες είναι πολύ ζεστοί και φιλόξενοι, μοιάζουν πολύ με εμάς τους Πορτογάλους. Επίσης πέρασα υπέροχα στη Θεσσαλονίκη. Είναι μια πολύ όμορφη πόλη, με υπέροχα μέρη γύρω της για να επισκεφθείς. Σχεδιάζω με τη σύζυγό μου να επιστρέψουμε για διακοπές, απλώς δεν έχουμε βρει ακόμα τον χρόνο».

Προτιμάς την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη;

«Τη Θεσσαλονίκη. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έζησα πραγματικά στην Αθήνα. Βρέθηκα εκεί μόνο δύο ή τρεις φορές, καθώς έμενα κυρίως στη Γλυφάδα και τη Βουλιαγμένη. Η Αθήνα έχει πολύ θόρυβο για μένα. Μου αρέσουν περισσότερο τα ήσυχα μέρη. Μου άρεσε πολύ η Γλυφάδα και φυσικά η Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι προτιμώ τη Θεσσαλονίκη , και το φαγητό εκεί είναι, κατά τη γνώμη μου, λίγο καλύτερο από αυτό της Αθήνας.

Υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψεις στην Ελλάδα;

«Όχι, δύσκολο. Πραγματικά πολύ δύσκολο. Μόνο για διακοπές!».

Θα ήθελα να μιλήσουμε για τα πρώτα βήματα στο ποδόσφαιρο, για την Μπράγκα και πώς πήγες στις ακαδημίες της Μπενφίκα.

«Ξεκίνησα να παίζω στη Σανταμαρία, όταν ήμουν οκτώ χρονών. Μετά πήγα στην Μπενφίκα όταν ήμουν 14 χρονών. Έμεινα εκεί δέκα χρόνια. Έπειτα πήγα στην Αγγλία».

Τι θυμάσαι περισσότερο από την Μπενφίκα;

«Ήταν το μέρος που έγινα άντρας. Πήγα εκεί ως παιδί και έφυγα ως άντρας. Είναι μια ομάδα που έχω πολύ σεβασμό».

Στην Μπενφίκα ήσουν συμπαίκτης με τον Ρούμπεν Αμορίμ. Τι θυμάσαι πιο έντονα από αυτόν και πώς τον βλέπεις τώρα ως προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

«Έχουμε επαφές, όχι πολύ συχνά γιατί έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα τώρα στη Γιουνάιτεντ, αλλά θυμάμαι ότι ήταν ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Ήταν πολύ χαρισματικός, όλοι οι συμπαίκτες τον συμπαθούσαν. Έτσι πιστεύω ότι είναι και σαν προπονητής. Όταν παίζαμε μαζί, ήταν ένας παίκτης που καταλάβαινε καλά το παιχνίδι και είχε τεχνική. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από αυτόν».

Όσο ήσουν στην Μπενφίκα είχες και έναν Έλληνα συμπαίκτη, τον Ανδρέα Σάμαρη.

«Ναι, παίξαμε μαζί μερικούς μήνες. Ήταν ένας καλός άνθρωπος. Δεν ήμουν πολύ κοντά του, γιατί δεν μιλήσαμε πολύ, αλλά ξέρω ότι έμαθε πορτογαλικά πολύ γρήγορα. Δεν θυμάμαι περισσότερα».

Στην καριέρα σου έχεις παίξει σε μεγάλα πρωταθλήματα εκτός από το πορτογαλικό: La Liga, Ligue 1, Championship, Premier League. Θα ήθελα να μας πεις μερικά πράγματα για αυτά τα πρωταθλήματα.

«Για μένα, η Premier League και η Championship ήταν τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του αγγλικού ποδοσφαίρου. Θεωρώ πως είναι σε άλλο επίπεδο. Είναι η χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο».

Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε όλες τις αγγλικές ομάδες που έχεις αγωνιστεί, πού έπαιξες καλύτερα;

«Έκανα καλή σεζόν στη Νότιγχαμ και η πρώτη σεζόν με τη Νόριτς ήταν πολύ καλή. Στη Νόριτς πέρασα πολύ καλά, αλλά δεν έληξε με τον τρόπο που ήθελα, γιατί είχα πρόβλημα με τον προπονητή και έφυγα. Δεν είχα πρόβλημα με την ομάδα και δεν έφυγα έτσι όπως ήθελα. Έχω πολλή αγάπη γι' αυτή την ομάδα, απλά δεν έφυγα με τον καλύτερο τρόπο. Όμως θα πω ότι εκεί έπαιξα καλύτερα».

Στη Νόριτς έκανες έναν πανηγυρισμό που έγινε viral, όταν έδειξες τη φανέλα με το όνομά σου στον προπονητή... (ποιος;)

«Αυτό που έκανα ήταν λάθος. Αλλά δεν έγινε χωρίς λόγο. Το άτομο που ανέφερα πριν, όταν ήρθε στην ομάδα, έκανε διάφορα πράγματα. Ήταν μια έκρηξη συναισθημάτων. Όπως είπα όμως, ήταν λάθος ,δεν έπρεπε να το κάνω αυτό. Μετά τα πράγματα έγιναν χειρότερα για μένα, με τον προπονητή και τον sporting director».

Πλέον που είσαι 33 ετών και πιο ώριμος, ποια πιστεύεις ότι ήταν τα μεγαλύτερα λάθη στην καριέρα σου;

«Ήμουν πάντα συναισθηματικός και πολύ δεμένος με τη μητέρα μου. Θα έπρεπε να είμαι πιο ήρεμος. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην καριέρα μου, θα ήταν αυτές οι εκρήξεις που είχα, γιατί κάποιες φορές χάνεις το δίκιο σου με τη συμπεριφορά σου».

Στην εθνική Πορτογαλίας έχεις αγωνιστεί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για αυτόν;

«Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουν τα πάντα για αυτόν. Δεν μπορώ να σας πω κάτι καινούργιο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όταν παίζαμε μαζί, αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν το mindset που είχε. Θέλει πάντα να κερδίζει, να είναι ο καλύτερος. Έχει πολλή ποιότητα, αλλά έχω παίξει με πολλούς παίκτες που έχουν ποιότητα. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η νοοτροπία του».

Πιστεύεις ότι είναι ο GOAT;

«Ναι, είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Πορτογαλία μαζί με τον Λουίς Φίγκο. Πιστεύω όμως ότι είναι ένα επίπεδο πιο πάνω. Και φυσικά, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος».

Πώς ήταν να αγωνίζεσαι με την εθνική Πορτογαλίας; Τι θυμάσαι πιο έντονα;

«Ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα πολλές φορές για τη χώρα μου, από τότε που ήμουν 16 ετών. Συνολικά έπαιξα σε 100 παιχνίδια με τις μικρές Εθνικές, και 17 με την πρώτη ομάδα. Κάθε φορά που ακούς τον εθνικό ύμνο είναι μια στιγμή περηφάνιας και χαράς. Είναι το μεγαλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις ως παίκτης. Έπαιξα στα ημιτελικά του Euro 2012 και ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για μένα».

Είχες και ως προπονητή τον Φερνάντο Σάντος. Τι θυμάσαι από αυτόν;

«Τις περισσότερες φορές που κλήθηκα στην Εθνική ήταν με τον Πάουλο Μπέντο, αλλά με κάλεσε και ο Φερνάντο Σάντος δύο φορές. Ήταν ένας προπονητής με παλιό στυλ παιχνιδιού, ένας πολύ καλός άνθρωπος. Θεωρώ ότι σε κάποια πράγματα, οι πιο έμπειροι προπονητές είναι καλύτεροι. Είναι πολύ ωραίο να μιλάς μαζί τους για ποδόσφαιρο και να συνεργάζεσαι. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πολλά και για τη ζωή».

Ανέφερες τον Πάουλο Μπέντο, που έχει περάσει και από τον Ολυμπιακό. Τι έχεις να πεις για εκείνον;

«Ήταν ο προπονητής που μου έδωσε την ευκαιρία στην Εθνική. Πάντα θα είμαι ευγνώμων για αυτό. Ήταν πολύ καλός προπονητής και καλός άνθρωπος. Έχω μόνο καλά πράγματα να πω για αυτόν».

Θα πούμε δύο ονόματα και θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια για αυτούς. Ο πρώτος είναι ο Πέπε και ο δεύτερος είναι ο Μπρούνο Άλβες.

«Ο Πέπε, για μένα, είναι ο καλύτερος στόπερ με τον οποίο έχω αγωνιστεί και ένας από τους καλύτερους τα τελευταία 20 χρόνια. Ήταν τρομερός. Ο Μπρούνο Άλβες, θυμάμαι ότι όταν πήγα για πρώτη φορά στην εθνική, με βοήθησε πολύ. Πάντα ήθελε να παροτρύνει τους νέους παίκτες. Είμαι πιο κοντά στον Μπρούνο και έχουμε πολύ καλή σχέση μεταξύ μας. Αλλά και οι δύο ήταν πάρα πολύ καλοί παίκτες».

Ας περάσουμε στο κεφάλαιο της Ελλάδας. Πόσο εύκολο ήταν για εσένα να πάρεις την απόφαση να φύγεις από την Αγγλία και να παίξεις στην Ελλάδα για την ΑΕΚ;

«Ήταν ένα καλό πρότζεκτ. Ερχόταν καινούργιο γήπεδο και είναι ένας μεγάλος σύλλογος. Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή δεν ήταν εύκολο, γιατί δεν ήμουν πολύ ανοιχτός στην ιδέα να έρθω. Αλλά όταν κατάλαβα πως οι άνθρωποι στην ΑΕΚ με ήθελαν τόσο πολύ, με έπεισαν να υπογράψω και δεν το μετανιώνω. Δε λέω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση, αλλά ήταν μια καλή απόφαση που πήρα. Ήμουν χαρούμενος που έπαιξα για έναν μεγάλο σύλλογο όπως η ΑΕΚ και ήταν μια καλή περίοδος για μένα»

Τι θυμάσαι περισσότερο από τις πρώτες μέρες στην Αθήνα;

«Τον ήλιο! Ο ήλιος και το φαγητό ήταν καταπληκτικά. Και οι οπαδοί. Θυμάμαι από τον πρώτο αγώνα που έπαιξα πως οι φίλαθλοι ήταν διαφορετικοί από οποιαδήποτε άλλη χώρα».

Ποια ήταν η σχέση σου με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, τον πρόεδρο της ΑΕΚ την εποχή εκείνη;

«Ήταν καλή. Νομίζω ότι με συμπαθούσε πολύ. Είχα μια πολύ, πολύ καλή σχέση μαζί του. Μετά όμως, ήταν νευριασμένος μαζί μου όταν έφυγα από την ΑΕΚ για να πάω στον ΠΑΟΚ. Αλλά ήξερε γιατί έφυγα, οπότε νομίζω ότι στο τέλος κατάλαβε την απόφασή μου. Η σχέση μας ήταν πολύ καλή. Ήταν πάντα ευγενικός μαζί μου, πάντα καλός μαζί μου. Από την πρώτη μέρα ένιωσα ότι του άρεσα πολύ. Έχω μόνο καλά λόγια να πω για αυτόν».

Είπες ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης ήξερε γιατί έφυγες από την ΑΕΚ και πήγες τον ΠΑΟΚ. Οπότε, θα σου κάνω την ίδια ερώτηση. Γιατί έφυγες από την ΑΕΚ και πήγες στον ΠΑΟΚ;

«Είχα συμφωνήσει σε όλα για να ανανεώσω το συμβόλαιό μου, ήθελα να μείνω και ένιωθα πολύ καλά στην ΑΕΚ. Μετά την πρώτη μου σεζόν που ήταν πολύ καλή, το δεύτερο χρόνο τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Στην πρώτη σεζόν ήμουν ίσως ο καλύτερος παίκτης στην ομάδα. Τουλάχιστον ένας από τους καλύτερους, για να είμαι ειλικρινής. Έκανα μια εξαιρετική χρονιά και μετά, τη δεύτερη χρονιά, συμφώνησα να ανανεώσω το συμβόλαιό μου, αλλά η σεζόν δεν πήγαινε καλά. Μετά ήρθε ο Παναγιώτης Κονέ και όλα άλλαξαν. Άρχισα να μην νιώθω ευπρόσδεκτος στην ομάδα.

Αμέσως είπα στον Μελισσανίδη ότι ένιωθα πως ο χρόνος μου στην ομάδα έφτανε στο τέλος του. Ο Παναγιώτης Κονέ δεν είχε τις ίδιες απόψεις με τα άτομα που ήταν εκεί πριν. Από εκεί ξεκίνησε ένα μεγάλο μπέρδεμα. Έξι μήνες γεμάτοι σκέψεις, αλλά όχι καλές σκέψεις. Και στο τέλος ένιωσα πολύ επιθυμητός στον ΠΑΟΚ από τον Λουτσέσκου. Και σκέφτηκα ότι ήταν η καλύτερη απόφαση για την καριέρα μου».

Άρα ο Κονέ ήταν εκείνος που πήρε την απόφαση ότι δεν θα μείνεις στην ΑΕΚ;

«Δε λέω ότι εκείνος πήρε την απόφαση αλλά ήταν ο άνθρωπος που ήρθε τον Ιανουάριο και από την πρώτη μέρα δεν συνδεθήκαμε καλά. Από την πρώτη μέρα ένιωσα ότι δεν με ήθελε όσο με ήθελε ο Μελισσανίδης και όλοι οι άλλοι στην ομάδα. Άρχισα να νιώθω ότι ήθελε να φέρει πίσω τον Αραούχο. Σεβόμουν την απόφασή του. Νομίζω ότι ήταν ο βασικός λόγος που δεν έμεινα στην ΑΕΚ».

Ας περάσουμε στην αρχή της συνεργασίας σου με τον Μιγκέλ Καρντόσο, τον πρώτο σου προπονητή στην ΑΕΚ. Ο οποίος δεν έμεινε πολύ καιρό.

«Ναι, δούλεψα μαζί του μόνο για ένα μήνα. Τι να πω, δεν μπορώ να πω πολλά. Ήταν πολύ σύντομο. Δεν είχα χρόνο να συνδεθώ μαζί του. Του εύχομαι καλή τύχη. Ήταν καλός άνθρωπος μαζί μου, αλλά δεν μπορώ να πω πολλά γιατί δούλεψα μαζί του μόνο έναν μήνα.

Πολλοί παίκτες έχουν πει σε συνεντεύξεις ότι μιλούσε πολύ και δεν έκανε και τόση δουλειά στις προπονήσεις. Ισχύει αυτό;

«Ναι, κοιτάξτε, ίσως οι άλλοι να το λένε καλύτερα γιατί εγώ ήρθα αργά, ξέρετε. Δεν ήρθα στην αρχή της προετοιμασίας. Όταν ήρθα, ήταν ήδη Αύγουστος, στο τέλος της προετοιμασίας, πριν από τους αγώνες με την Τράμπζονσπορ, οπότε οι προπονήσεις δεν ήταν οι καλύτερες, το ξέρω αλλά δεν μπορώ να πω πολλά. Ήταν πολύ σύντομο το διάστημα για μένα».

Μετά τον Καρντόσο συνεργάστηκες με ακόμα τρεις προπονητες. Κωστένογλου, Καρέρα και Χιμένεθ. Τι θυμάσαι από αυτούς.

«Για μένα, ο Κωστενόγλου ήταν πολύ καλός τύπος. Ήταν καλός άνθρωπος και πραγματικά απόλαυσα τη συνεργασία μαζί του. Ο Καρέρα ήταν πολύ καλός προπονητής. Έφερε την ιταλική νοοτροπία στην ομάδα και είχαμε εξαιρετικά αποτελέσματα μαζί του στα Play Off. Όσο για τον Χιμένεθ, ήταν και εκείνος καλός. Δεν συνεργάστηκα πολύ μαζί του, αλλά ήταν καλός άνθρωπος».

Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη σου στιγμή στην ΑΕΚ;

«Η πρώτη μου χρονιά ήταν φανταστική. Έπαιξα πολύ καλά και στα Play Off ήμουν από τους καλύτερους παίκτες. Ήταν η καλύτερη περίοδος για μένα στην ΑΕΚ. Η δεύτερη χρονιά μου δεν ήταν τόσο καλή. Οπότε, οι καλύτερες στιγμές ήταν σίγουρα στην πρώτη χρονιά, ενώ οι χειρότερες ήταν στη δεύτερη σεζόν».

Το Δεκέμβριο, περίπου έξι μήνες μετά την υπογραφή σου στην ΑΕΚ, είχες πρόταση από τη Γουλβς. Γιατί δεν πήγες;

«Ο Μελισσανίδης δεν ήθελε να με αφήσει να φύγω. Μου είπε ότι θα μείνω στην ΑΕΚ για πολλά χρόνια και θα γίνω ηγέτης στο νέο γήπεδο. Το θυμάμαι ακριβώς αυτό. Δεν δέχτηκε την πρόταση από τη Γουλβς και δε με άφησε να πάω. Τότε ήθελα να φύγω γιατί ήταν το όνειρό μου να παίξω στην Premier League και η Γουλβς ήταν μια καλή ομάδα. Θυμάμαι ότι είχαν έρθει για να πάρουν εμένα μαζί με τον Ποντένσε από τον Ολυμπιακό, αλλά πήραν μόνο τον Ποντένσε γιατί η ΑΕΚ δεν με άφησε να φύγω. Έμεινα στην ΑΕΚ και ήμουν ευτυχισμένος».

Στην πρώτη σου χρονιά στην ΑΕΚ φτάσατε στον τελικό του Κυπέλλου, όπου χάσατε από τον Ολυμπιακό. Τι θυμάσαι από το ματς του Πανθεσσαλικού;

«Ειλικρινά, αυτός ο τελικός κυπέλλου ήταν τυπική περίπτωση ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνο στην Ελλάδα! Δεν γίνεται να παίζουμε τελικό Κυπέλλου την επόμενη χρονιά!

Δεν ήμασταν καν η ίδια ομάδα από την προηγούμενη σεζόν. Πολλοί παίκτες είχαν φύγει όταν έληξαν τα συμβόλαιά τους. Ήταν ένα χάος. Αν παίζαμε τον τελικό στο τέλος της πρώτης μου χρονιάς, πιστεύω πως θα τον είχαμε κερδίσει, γιατί ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τον Ολυμπιακό. Αλλά κάπως κατάφεραν να μεταφέρουν τον τελικό στην επόμενη χρονιά και το χάσαμε».

Εκτός όμως από τις δύσκολες στιγμές είχες και αρκετές καλές όταν έπαιζες στην ΑΕΚ, όπως η πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ...

«Ναι, όπως είπα, είχαμε πολύ καλές στιγμές στην ΑΕΚ και η πρόκριση στο Europa League ήταν μια από αυτές. Ήταν σίγουρα μια από τις καλύτερες στιγμές μου».

Γιατί η ΑΕΚ δεν τα πήγε καλά στα παιχνίδια του Europa League; Εκτός από τη Λέστερ έχασε και τα δυο ματς με την Μπράγκα, ενώ ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ ακόμα και από τη Ζόρια...

«Η ατμόσφαιρα στην ομάδα δεν ήταν καλή εκείνη τη χρονιά, ούτε παίζαμε καλά. Δεν ήταν καλή η χρονιά μας τη δεύτερη σεζόν. Δεν ήμασταν στην καλύτερη κατάσταση».

Ήταν το 5-1 από τον Ολυμπιακό η χειρότερη στιγμή, ειδικά όταν οι οπαδοί σας ζήτησαν να βγάλετε τη φανέλα σας;

«Ναι, ήταν μια πολύ κακή στιγμή, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αν θα το έκαναν τώρα. Αν χάσει σήμερα η ΑΕΚ με 5-1 από τον Ολυμπιακό, καταλαβαίνω την αντίδραση των φιλάθλων αλλά τότε, κατά τη γνώμη μου, η ομάδα μας ήταν πολύ πιο αδύναμη από τον Ολυμπιακό. Είχαν πολύ καλύτερους παίκτες και αυτό ήταν η πραγματικότητα. Δεν ήμασταν τόσο καλοί όσο ο Ολυμπιακός.

Δεν το λέω ως δικαιολογία, δεν έπρεπε να χάσουμε 5-1, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήταν καλύτεροι. Είχαν καλύτερους παίκτες και είχαν κάνει μεγαλύτερη επένδυση στην ομάδα. Αν συγκρίνεις την ομάδα που έπαιζα εγώ με τη σημερινή, η ΑΕΚ έχει κάνει πολύ μεγαλύτερη επένδυση, έχει παίκτες που παίρνουν περισσότερα χρήματα και είναι καλύτεροι».

Έχεις αναφέρει παλιότερα πως ο Λουτσέσκου ήταν ο αγαπημένος σου προπονητής. Τι τον έκανε τόσο ξεχωριστό;

«Για μένα είναι πολύ καλός προπονητής. Ο χαρακτήρας του είναι εξαιρετικός. Ο τρόπος που παίζει η ομάδα του είναι πολύ καλός. Οι προπονήσεις είναι πολύ καλές. Για μένα είναι πολύ καλός προπονητής και πολύ καλός άνθρωπος. Η νοοτροπία του... μου αρέσει γιατί πιστεύω ότι έχουμε την ίδια νοοτροπία. Έχουμε ίδια σκέψη. Είναι άνθρωπος που δουλεύει σκληρά. Είναι και πολύ συναισθηματικός. Οπότε, είμαστε αρκετά παρόμοιοι σε προσωπικότητα, γι' αυτό και τον εκτιμώ πολύ»

Μετά την αποχώρηση σου από την ΑΕΚ πήγες στον ΠΑΟΚ και αμέσως είχες ένα σοβαρό τραυματισμό, καθώς έπαθες ρήξη χαστού. Τι θυμάσαι από εκείνη τη δύσκολη περίοδο;

«Ήταν η χειρότερη στιγμή που πέρασα στην Ελλάδα. Ξεκίνησα τη σεζόν πολύ καλά και αισθανόμουν υπέροχα στον ΠΑΟΚ. Ένιωθα ότι θα κάνω μια καταπληκτική χρονιά. Έπαιζα πολύ καλά στην προετοιμασία, αγαπούσα τον τρόπο παιχνιδιού μας και όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι μαζί μου.

Στο πρώτο παιχνίδι σκόραρα και όλα πήγαιναν πολύ καλά αλλά στο δεύτερο παιχνίδι έπαθα ρήξη χιαστού που με κράτησε έξω για 8 μήνες. Ήταν πολύ δύσκολο, αλλά κατάφερα να επιστρέψω την ίδια χρονιά και να δώσω ασίστ στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, όπου προκριθήκαμε στον τελικό Κυπέλλου.

Παρόλα αυτά, δεν ήμουν 100% όταν γύρισα γιατί ένιωθα ακόμα πόνο στο γόνατο. Είναι φυσιολογικό μετά από έναν μεγάλο τραυματισμό. Οι πρώτοι μήνες είναι πάντα δύσκολοι. Έκανα καλή προετοιμασία και ήμουν καλύτερος στη δεύτερη σεζόν».

Τι θυμάσαι από τον Ιβάν Σαββίδη και τον τότε CEO της ομάδας Μάκη Γκαγκάτση;

«Ήταν πολύ καλοί μαζί μου. Είχα μιλήσεις αρκετές φορές με τον Σαββίδη. Μιλούσε συχνά με τους παίκτες πριν τα παιχνίδια, δίνοντάς μας συμβουλές και βγάζοντας λόγους για να μας εμψυχώσει. Έχω καλές αναμνήσεις από αυτούς. Ο ΠΑΟΚ ήταν μια ομάδα που πραγματικά απόλαυσα να παίζω».

Πώς ένιωσες όταν αγωνίστηκες απέναντι στην ΑΕΚ στο νέο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια;

«Αισθάνομαι ότι οι φίλαθλοι της ΑΕΚ δεν με υποδέχτηκαν καλά επειδή δεν ήξεραν πλήρως τι είχε συμβεί με την κατάσταση μου στην ΑΕΚ και δεν με συγχώρησαν ποτέ για το ότι άφησα την ΑΕΚ και πήγα στον ΠΑΟΚ. Αυτό θυμάμαι. Δεν με υποδέχτηκαν πολύ καλά».

Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, θα έκανες κάτι διαφορετικό;

«Όχι, ειλικρινά, δεν θα άλλαζα τίποτα».

Ποια ήταν η διαφορά ανάμεσα στην ΑΕΚ που έπαιξες εσύ, η οποία είχε μια δύσκολη σεζόν, και την ΑΕΚ που κατέκτησε το πρωτάθλημα;

«Η διαφορά ήταν η επένδυση. Η ΑΕΚ που κατέκτησε το πρωτάθλημα είχε πολύ καλύτερη επένδυση. Ήρθαν παίκτες όπως ο Βίντα, ο Πινέδα, ο Γκατσίνοβιτς, ο Έλιασον, ο Γιόνσον και ο Μουκουντί—πολύ ακριβοί παίκτες. Όταν έπαιζα εγώ, είχαμε παίκτες όπως ο Σβάρνας, ο Λάτσι και ο Τσιγκρίνσκι.

Δεν λέω ότι ήταν κακοί παίκτες—ήταν πολύ καλοί παίκτες— ο Τσιγκρίνσκι ήταν φοβερός παίκτης και ο Σβάρνας εξελίσσεται σε καλό στόπερ, αλλά ήταν μια διαφορετικού επιπέδου επένδυση.

Η ΑΕΚ τώρα είναι πολύ πιο δυνατή, γιατί έχει παίκτες με μεγαλύτερους μισθούς και καλύτερους παίκτες. Τώρα έχει παίκτες όπως ο Μαρσιάλ και ο Λαμέλα. Αυτή είναι η πραγματικότητα στο ποδόσφαιρο. Αν επενδύσεις, παίρνεις καλύτερους παίκτες και παίζεις καλύτερα».

Τι γνώμη έχεις για τον Ματίας Αλμέιδα;

«Για μένα είναι πολύ καλός προπονητής. Δεν έχω δουλέψει ποτέ μαζί του, αλλά από όσα έχω δει και ακούσει, φαίνεται πολύ καλός. Μου αρέσει το πάθος του και ο τρόπος που μιλάει. Μου φαίνεται πολύ καλός».

Για να κλείσουμε τη συνέντευξη, θα σου λέμε το όνομα συμπαικτών σου σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και θα μας πεις δυο λόγια για αυτούς...

Πέτρος Μάνταλος: «Είναι από τους παίκτες που απόλαυσα περισσότερο να παίζω μαζί του στην καριέρα μου. Είναι το τέλειο 10αρι. Είναι ανιδιοτελής, πάντα κοιτάζει να βοηθήσει τον επιθετικό Έπαιζα πολύ καλά μαζί του γιατί καταλάβαινα τις κινήσεις του. Δεν ήταν εγωιστής.

Είναι ένας παίκτης που του αρέσει να δίνει ασίστ, να πασάρει στον επιθετικό. Θυμάμαι, για παράδειγμα, όταν ήρθα στην ΑΕΚ, ήταν αυτός που εκτελούσε τα πέναλτι. Οι περισσότεροι παίκτες είναι λίγο εγωιστές με τα πέναλτι.

Αυτός ήταν ο πρώτος που μου είπε: 'Αν θέλεις να τα εκτελείς εσύ, κανένα πρόβλημα'. Οπότε, για μένα ήταν πολύ καλός. Πολύ καλός συμπαίκτης. Τον συμπαθώ πάρα πολύ».

Μάρκο Λιβάια: «Καταπληκτικός παίκτης. Για μένα, εξαιρετικός παίκτης. Καλό παιδί, αλλά και ιδιαίτερος τύπος. Kάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι είναι τρελός, αλλά για μένα έχει καλή καρδιά. Είναι απλά ξεχωριστός. Πρέπει να ξέρεις πώς να του μιλήσεις».

Σέρχιο Αραούχο: «Δεν παίξαμε πολύ μαζί. Μόνο έξι μήνες. Ήταν καλός παίκτης, καλός άνθρωπος. Χαρούμενος τύπος. Πολύ ευχάριστος χαρακτήρας, ωραία προσωπικότητα».

Εκτός από τον Λιβάια, είχες κι άλλον έναν... λίγο «τρελό»στην ΑΕΚ. Όγκνιεν Βράνιες: «Δεν ήμασταν πολύ κοντά. Ήταν απλώς συμπαίκτης μου, αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερη σχέση. Δεν είχα κάτι εναντίον του, απλά δεν ήμασταν κοντά».

Λιβάι Γκαρσία: «Για μένα, ήταν πολύ καλό παιδί, εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και πολύ ταπεινός. Όταν ήρθα στην ομάδα, ήταν ήρεμος, ευγενικός, χαλαρός. Peace and love! Φανταστικός παίκτης».

«Στην ΑΕΚ ήμουν περισσότερο κοντά με τους Πορτογάλους συμπαίκτες μου. Σιμόες, Έλντερ (Λόπες) και Παουλίνιο.

Ο Σιμόες ήταν αρχηγός. Τι θυμάσαι από αυτόν;

«Θυμάμαι ότι ο Σιμόες με βοήθησε πολύ όταν ήρθα στην ΑΕΚ, βοήθησε εμένα και με την οικογένειά μου να εγκατασταθούμε και να προσαρμοστούμε. Ήταν πολύ σημαντικός για μένα».

Πιστεύεις ότι ήταν άδικο που δεν έμεινε στην ομάδα τη χρονιά του νέου γηπέδου; Έφυγε μία χρονιά πριν.

«Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω αυτό, αλλά πιστεύω ότι άξιζε να μείνει λόγω της ιστορίας του στην ομάδα. Δεν θέλω όμως να πω κάτι παραπάνω».

Ανέφερες τους Πορτογάλους συμπαίκτες σου. Θέλω να σε ρωτήσω για έναν Πορτογάλο συμπαίκτη σου στον ΠΑΟΚ, τον Βιεϊρίνια, οποίος αποφάσισε να αποσυρθεί.

«Ναι, πολύ καλός παίκτης. Αρχηγός του ΠΑΟΚ και θρύλος της ομάδας. Καλό παιδί».

Τι θυμάσαι από τα wonder kids που είχες συμπαίκτες στον ΠΑΟΚ; Τον Κουλιεράκη και τον Κωνσταντέλια.

«Ο Κωνσταντέλιας είναι φανταστικός παίκτης. Μου άρεσαν πολύ ο Κωνσταντέλιας και ο Κουλιεράκης. Ήμουν πολύ κοντά τους. Θυμάμαι όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ, δεν ήταν ακόμη στο επίπεδο που είναι τώρα.

Ήταν καλοί, αλλά ήταν ακόμα παιδιά. Όταν άρχισαν να προπονούνται κανονικά με την πρώτη ομάδα, είδα δύο πολύ μεγάλα ταλέντα. Τους εύχομαι ό,τι καλύτερο, γιατί το αξίζουν.

Ο Κουλιεράκης παίζει πολύ καλά στη Βόλφσμπουργκ και ο Κωνσταντέλιας σίγουρα θα πάρει μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα».

Αντρίγια Ζίβκοβιτς: «Πολύ καλός παίκτης, καλό παιδί. Τον θυμάμαι από την Πορτογαλία, όταν έπαιζε στην Μπενφίκα».

Αν έπρεπε να διαλέξεις έναν συμπαίκτη από την ΑΕΚ και έναν από τον ΠΑΟΚ, ποιον θα διάλεγες;

«Κοίτα, θα αφήσω έξω τους Πορτογάλους, γιατί φυσικά ήμουν πολύ κοντά τους. Εκτός Πορτογάλων, θα διάλεγα τον Μάνταλο στην ΑΕΚ και τον Ομάρ Ελ Καντουρί από τον ΠΑΟΚ».