Όταν καταλάβαμε πως «δεν θα γίνουμε Ιταλία…», φορτώσαμε την μπαγκαζιέρα;

Σούπερ προσφορά* στα Virtual Sports | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Πέρασε ακριβώς ένας μήνας και τρεις ημέρες από το απόγευμα που σε πανελλήνια μετάδοση ο Υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας ανακοίνωσε το κλείσιμο όλων των σχολείων της χώρας και περίπου 40 ημέρες από τότε που το πρώτο κρούσμα κορονοϊού έκανε την εμφάνισή του στην Ελλάδα και… σήμανε «κόκκινος συναγερμός».

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα το gazzetta.gr τρέχει καθημερινά ένα «μαραθώνιο live chat ενημέρωσης» που ξεκινά από τις 8 το πρωί και ρίχνει… αυλαία τα μεσάνυχτα. Μέσα σε αυτό υπάρχουν δεκάδες λινκ ειδήσεων που αφορά την πανδημία, υπάρχουν ειδήσεις με αθλητικό ενδιαφέρον γύρω από τον covid-19, υπάρχουν προτάσεις για να γίνει πιο διασκεδαστικό και δημιουργικό το #ΜένουμεΣπίτι, υπάρχει η ημερήσια ενημέρωση των Τσιόδρα-Χαρδαλιά, αλλά κι ένα «πινγκ πονγκ» με τους αναγνώστες.

Ερωτήσεις, απαντήσεις, απόψεις, σχόλια. Τα πάντα μπορεί κανείς να βρει στο live chat οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας… Παρακολουθώντας το καθημερινά από θέσης, διαπίστωσα πως η πλέον δημοφιλής ερώτηση των αναγνωστών μετά από το «Τι αριθμό στέλνω για να πάω στο… τάδε μέρος» ήταν το «gazzetta έχουμε ενημέρωση για Ιταλία;».

Τις μέρες που ο αριθμός των θυμάτων στη γειτονική χώρα άγγιζε τετραψήφιο νούμερο και σόκαρε τον πλανήτη από άκρη σε άκρη, το ενδιαφέρον όλων ήταν μεγάλο. Ήταν οι μέρες που και η Πολιτεία… έσφιξε τα μέτρα ώστε να προλάβει όσο το δυνατό γίνεται τα χειρότερα. Ήταν οι μέρες που οι περισσότεροι πολίτες όπως εκφράζονταν και μέσα από το chat του gazzetta ζητούσαν «ακόμη πιο δραστικά μέτρα για να μην την πατήσουμε όπως οι Ιταλοί».

Τα τελευταία 24ωρα, ίσως και εβδομάδα, η ερώτηση «gazzetta έχουμε ενημέρωση για Ιταλία;» είτε έχει εξαφανιστεί, είτε σίγουρα έχει χάσει την παλιότερη δημοφιλία της. Μέσω των καθημερινών ανακοινώσεων του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα μάλλον εμπεδώσαμε για τα καλά πως «δεν πρόκειται να γίνουμε Ιταλία» και κάπως έτσι νομίσαμε, όχι οι περισσότεροι ευτυχώς, πως ο κίνδυνος απομακρύνθηκε από τα σπίτια μας και τις γειτονιές μας. Σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες που μας έβαλαν για τα καλά στην Άνοιξη, αλλά και το γεγονός ότι… περπατάμε πάνω στην Μεγάλη Εβδομάδα το μυαλό άνοιξε το παράθυρο και πέταξε.

Δεν αντέχει άλλο μέσα και κάνει σχέδια απόδρασης από τα αστικά κέντρα, κάνει πλάνο το πώς θα βρεθεί στην εκκλησία για την Εβδομάδα των Παθών, θέλει να μην χάσει ούτε φέτος το Πάσχα την παρουσία του για ένα τριήμερο σε νησί ή μια από τις πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας! Για όλα αυτά το ελληνικό δαιμόνιο… σκαρφίζεται ευφάνταστα σενάρια ώστε να αποφύγει τα μπλόκα, τα πρόστιμα, τους περιορισμούς.

Όταν μέχρι και ορισμένοι από τους ιερείς αποδεικνύονται… παρτάκηδες, χωρίς να βάζουν ως γνώμονα πάνω από όλα το κοινό καλό και την υγεία τότε έχουμε πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Καθημερινά κερδίζονται πολλές και μικρές μάχες και ο κάθε ένας στο νοικοκυριό του πρέπει να είναι περήφανος γι’ αυτό.

Μόνο εύκολο δεν είναι μακριά από το κλειστό μαγαζί, μακριά από το σχολείο, μακριά από τη δουλειά, με την επόμενη μέρα να φαντάζει ακόμη πιο δύσκολη λόγω της οικονομικής κρίσης. Προφανώς και δεν μπορεί να υπάρχουν οι μαλάκες που κλείνονται σπίτι τους και οι έξυπνοι που έχουν κάνει τις λιγότερες δυνατές θυσίες χωρίς να πειθαρχούν.

Προφανώς και δεν είναι ανάγκη να ακούσουμε για 100, 150, 200 κρούσματα ή 10-20 νεκρούς για να… το πάρουμε αλλιώς.

Με αγώνα όλων είναι σαφές πως δεν θα γίνουμε Ιταλία. Δεν χρειάζεται όμως σε κάποια πράγματα να παραμείνουμε και Ελλαδιστάν! Από όλο αυτό ας βγει και κάτι καλό που μπορούμε να το κρατήσουμε κι όταν επιστρέψουμε στην «κανονικότητα»…