Μέσε Έλληνα, μήπως είσαι λίγο σκατόψυχος;

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια άλλωστε για να εξηγήσεις το αυτονόητο. Αρκεί να δεις ποιοι είναι αντίθετοι στο σύμφωνο συμβίωσης. Χρυσή Αυγή, ΚΚΕ, σχεδόν όλοι οι ΑΝΕΛ, μεγάλο μέρος της Νέας Δημοκρατίας, αναγνώστες του μακελειού και της Ελεύθερης Ώρας και άνθρωποι της εκκλησίας της Ελλάδος.

Δηλαδή για να το ξεκαθαρίσουμε λίγο στο μυαλό μας. Σε τι είναι αντίθετοι; Θα δώσουμε επιδόματα στους gay; Θα μπορούν να υιοθετούν παιδάκια; Θα τους κάνουμε δώρο πχ ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη με όλα τα έξοδα πληρωμένα σε βάρος των φορολογούμενων;

Όχι!

Είναι αντίθετοι σε στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα! Στο να αναγνωρίζεται σε ομόφυλα ζευγάρια να έχουν ίδια δικαιώματα αναφορικά με τα κληρονομικά ή τα φορολογικά θέματα με όλους τους υπόλοιπους φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας.

Όλους; Όχι και όλους. Γιατί είναι κάποιοι οι οποίοι δεν πληρώνουν αυτά που τους αναλογούν σε φόρους όπως πληρώνουμε όλοι μας.

Φοβούνται τι; Φοβούνται να μην πάρει το σπίτι ο Κώστας από τον Γιάννη, όταν ο Γιάννης πεθάνει; Φοβούνται να μην έχουν κοινό λογαριασμό η Νίκη με την Μαρία; Φοβούνται τι θα πει η γειτονιά;

Όχι! Φοβούνται την ευτυχία!

Αυτό είναι που φοβούνται. Την ευτυχία. Τους ευτυχισμένους ανθρώπους που μέσα στην άθλια καθημερινότητα που ζούμε, θα έχουν λύσει έστω ένα από τα ζητήματά τους.

Γιατί οι ίδιοι έχουν συνηθίσει στην δυστυχία, έχουν συνηθίσει να φταίει κάποιος άλλος για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν, έχουν βρει τις δικαιολογίες τους για την νέα τάξη πραγμάτων και τους κακούς που θέλουν να διαλύσουν την Ελλάδα.

Έχουν πει 500 φορές την ατάκα “ας κάθονταν σπίτι τους” όταν ακούνε στις ειδήσεις για ανθρώπους να πνίγονται στο Φαρμακονήσι.

Δεν είναι θέμα ομοφοβίας, είναι θέμα ανθρωπισμού. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις.

Η ζωή μας έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Έχει γίνει σκληρή. Και απρόσωπη. Και χρειάζεται να καταθέτεις πολλή ψυχή κάθε μέρα για να μην περάσεις στην σκοτεινή πλευρά του μίσους. Θέλει προσπάθεια κάθε ημέρα να παλεύεις να μη βυθιστείς και εσύ στην άβυσσο της σκατοψυχιάς. Δεν είναι καθόλου εύκολο.

Θα είχα σπάσει την τηλεόραση, αν δεν την χρώσταγα ακόμα, βλέποντας τον Παναγιώταρο χθες από το βήμα της Βουλής να εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία, να μιλάει για παρτουζιάρηδες, ξεφτυλισμένους, εντολές του Τζόρτζ Σόρος, σε έναν αχταρμά από editorial Ελεύθερης Ώρας και αρχικό στάδιο εγκεφαλικού. Δεν θα την έσπαγα επειδή με νευριάζει ο Παναγιώταρος. Όχι. Από αυτόν τα περιμένω αυτά. Θα την έσπαγα επειδή εκείνη την ώρα, κάπου στην Ελλάδα, ένας Ελληναράς με την γκόμενα του να είναι τρεις δρόμους πιο πάνω, τα παιδιά του στο δωμάτιο τους και την γυναίκα του στην κουζίνα να μαγειρεύει, ούρλιαζε την τηλεόραση του: "ΠΕΣ ΤΑ ΡΕ ΗΛΙΑ! ΠΕΣ ΤΑ!".

Γιατί είμαστε τόσο ξεφτυλισμένη χώρα, που ακόμα και στην Βουλή, δεν μπορούμε να κάνουμε μια γαμημένη φορά έναν ουσιαστικό διάλογο με επιχειρήματα και όχι με κραυγές.

Γιατί υπάρχουν συμπολίτες μας εκεί έξω που σήμερα το πρωί λένε και γράφουν “τα λύσαμε όλα, ανεργία, φτώχεια, μεταναστευτικό, λύσαμε και το θέμα με τους πούστηδες”. Και το πιστεύουν. Γιατί έτσι έχουν μάθει. Να τα χώνουν όλα μαζί στο ίδιο καζάνι. Πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Αυτή είναι η επιχειρηματολογία τους. Έτσι τους έμαθαν.

Σήμερα ξημέρωσε μια νέα μέρα, μια ημέρα γεμάτη με ελπίδα για ένα μεγάλο κομμάτι συναθρώπων μας.

Σήμερα λοιπόν είναι μια καλή ημέρα για όλους μας.

Υ.Γ. Έγραψε χθες το Slo-Gun : “Μην έχετε αυταπάτες. Βορειοαφρικανική χώρα είμαστε, απλά με πιο γρήγορο Ίντερνετ”.

Το πιστεύω απόλυτα. Αν και ίσως αδικούμε τις βορειοαφρικανικές χώρες. Μπορεί να έχουν πιο γρήγορο ίντερνετ από εμάς…