Ο serial killer Βακρινός που πήγε στην κηδεία του θύματός του: Ο ταξιτζής που σκορπούσε αναίτια τον θάνατο (vid)

Bj
Πέντε φόνοι, δύο άνθρωποι με αναπηρίες και τουλάχιστον πέντε ληστείες. Ο Δημήτρης Βακρινός, ένας φαινομενικά ήσυχος ταξιτζής, έγραψε τη δική του «ματωμένη» ιστορία στα εγκληματολογικά χρονικά της Ελλάδας, σκοτώνοντας εν ψυχρώ για εξευτελιστικά ασήμαντες αφορμές.

Ήταν Απρίλιος του 1997 όταν συνελήφθη ο Δημήτρης Βακρινός. Ένα φαινομενικά ήσυχο και λιγομίλητο άτομο που οι γείτονες δεν θα υποψιάζονταν ποτέ ότι έκρυβε ένα τέτοιο σκοτεινό πρόσωπο. Οι αποκαλύψεις όμως, ήρθαν καταιγιστικές: φόνοι, ληστείες, επιθέσεις – όλα κρυμμένα πίσω από μια «απλή» ζωή.

Ο Βακρινός, ύψους μόλις 1,65, φαίνεται πως ανέπτυξε έντονο κόμπλεξ, το οποίο ο ίδιος παραδέχτηκε. Αγόρασε όπλο «για να νιώθει ψηλότερος». Τα media της εποχής δεν δίστασαν να χτίσουν μια ρατσιστική αφήγηση γύρω από το ανάστημά του, στιγματίζοντας τους κοντούς γενικά.

Γεννημένος το 1963 σε φτωχή οικογένεια της Γορτυνίας, έζησε παιδική κακοποίηση και εγκατάλειψη. Δούλεψε ως βοσκός, εργάτης και αργότερα ταξιτζής. Έκανε δύο γάμους, και οι δύο σύντομοι και χωρίς παιδιά. Ήταν μοναχικός, απομονωμένος και βίαιος. Το 1992 θα σταματήσει να εργάζεται στα ναυπηγεία και θα αφοσιωθεί αποκλειστικά στο ταξί – αλλά και στο έγκλημα.

 

Η πρώτη του δολοφονία: Ένας φίλος που είπε τη λάθος κουβέντα

Ο Παναγιώτης Γαγλίας, πρώην κατάδικος, ήταν το πρώτο του θύμα. Μεθυσμένοι, μάλωσαν. Ο Βακρινός τον σκότωσε με σιδερολοστό ενώ κοιμόταν και πέταξε το πτώμα του σε ερημική περιοχή. Καθάρισε το σπίτι του μετά από μια εβδομάδα. «Μόνο στον πρώτο φόνο είχα εφιάλτες», είπε κυνικά.

Η φρικιαστική γυναικοκτονία της Αναστασίας Σιμιτζή

Μια 25χρονη γυναίκα που μπήκε στο ταξί του για μια διαδρομή κατέληξε νεκρή. Όταν αρνήθηκε τη σεξουαλική του πρόταση, την περιέλουσε με βενζίνη και την έκαψε ζωντανή. «Φταίνε οι ορμόνες», είπε στους δημοσιογράφους – μια από τις πιο ανατριχιαστικές δηλώσεις στην ιστορία του ελληνικού εγκλήματος.

Η εκτέλεση των αδελφών Σπυρόπουλου για 100.000 δραχμές

Επειδή ένιωσε ότι τον «έριξαν» σε μια συναλλαγή, σκότωσε εν ψυχρώ δύο αδέρφια που του είχαν αγοράσει το αυτοκίνητο. Μπήκε σε βενζινάδικο, τους πυροβόλησε και τους έδωσε και τη χαριστική βολή. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι είχε σκοπό να σκοτώσει και άλλον μετά, έναν νεαρό μοτοσικλετιστή που τον είχε βρίσει.

Ένας φόνος για μια… κούρσα ταξί

Ο συνάδελφός του Θεόδωρος Ανδρεάδης τον «έκοψε» στη σειρά για πελάτη. Ο Βακρινός τον εκτέλεσε εν ψυχρώ, τέσσερις μήνες μετά. Προσποιήθηκε τον πελάτη, τον πήγε στην Κόρινθο και τον πυροβόλησε πέντε φορές πισώπλατα. Στη συνέχεια παραβρέθηκε και στην… κηδεία του.

Δύο νέοι με αναπηρία επειδή… μίλησαν χυδαία

Δύο νεαροί έκαναν ένα σεξιστικό σχόλιο σε περαστικό ζευγάρι. Ο Βακρινός πίστεψε ότι απευθύνονταν σε αυτόν και τους πυροβόλησε, αφήνοντας τον έναν με ένα μάτι και τον άλλο παράλυτο. Άλλοι δύο τραυματίες θα προστεθούν αργότερα όταν προσπάθησαν να τον εμποδίσουν σε κλοπή αυτοκινήτου.

Η αρχή του τέλους: Η μαρτυρία που τον πρόδωσε

Στις 30 Μαΐου του 1996, ο Δημήτρης Βακρινός θα επιτεθεί στο σπίτι του Σεραφείμ Αγιαννίδη, τον οποίο θεωρούσε υπεύθυνο που δεν προχώρησε προξενιό με μία κοπέλα, τη Λίτσα. «Έπρεπε να πεθάνει», δήλωσε αργότερα στους αστυνομικούς. Φορώντας κουκούλα, θα πάει στο σπίτι του στο Περιστέρι, θα πυροβολήσει κατά των αστυνομικών που έφτασαν επί τόπου και θα τραυματίσει έναν ένστολο και τον πατέρα του Αγιαννίδη. Από εκείνη τη στιγμή, η σύλληψή του γίνεται θέμα τιμής για την ΕΛ.ΑΣ.

Απόσπασμα εφημερίδας για τον Βακρινό: «Ο ταξιτζής του Χίτσκοκ»

Στην ομολογία του αναφέρει ψυχρά: «Σειρά είχε μια γυναίκα. Μια Λίτσα που μένει στο Χαϊδάρι. Πρώτα θα τη βίαζα και μετά θα την έδερνα μέχρι θανάτου». Η κοπέλα όμως δεν είχε ποτέ σχέση μαζί του. Ο πατέρας της δήλωσε πως απλώς του έλεγαν «καλημέρα». Η ίδια δίδασκε μαθηματικά σε παιδιά και μόλις είχε παντρευτεί.

Η μαρτυρία μίας γειτόνισσας που τον είδε να φεύγει με ταξί από το σπίτι του Αγιαννίδη ήταν το νήμα που άρχισε να ξετυλίγεται. Οι αστυνομικοί άρχισαν να ερευνούν πιάτσες ταξί, ώσπου κάποιος υπέθεσε: «Κι αν δεν ήταν πελάτης; Κι αν ήταν ο ίδιος ταξιτζής;» Ήταν...

Η στιγμή της σύλληψης: Η μεγάλη αποκάλυψη στην ομολογία του και η αυτοκτονία

Στις 9 Απριλίου 1997, ενώ έτρωγε σε ταβέρνα της Νίκαιας, συλλαμβάνεται. Στην Ασφάλεια, όταν του λένε «πού είναι το 45άρι ρε μάγκα», δεν διστάζει να τα ομολογήσει όλα. Περιγράφει λεπτομέρειες, θυμάται αριθμούς πινακίδων, διευθύνσεις, πρόσωπα, ημερομηνίες. Τα εγκλήματά του σοκάρουν το πανελλήνιο.

Κατά την αναπαράσταση των εγκλημάτων, δεκάδες πολίτες συγκεντρώνονται και τον αποκαλούν «κοντοπίθαρο», «ποντικομαμή», «μαϊμού» και άλλα. Ο ίδιος απαντά: «Τι να πω; Είμαι ένα κτήνος. Μου αξίζει η εκτέλεση». Στην τελευταία του συνέντευξη λέει: «Ήθελα να εκδικηθώ όποιον με πρόσβαλλε. Θα πυροβολούσα και μυρμήγκι, αν με αδικούσε».

Απόσπασμα εφημερίδας απ' την ανακοίνωση της αυτοκτονίας του Βακρινού

Στις 12 Μαΐου 1997, έναν μήνα μετά τη σύλληψή του, βρίσκεται κρεμασμένος στο κελί του με κορδόνια. Είχε τεθεί σε απομόνωση λόγω απειλών. Δεν άφησε σημείωμα. Η τελευταία του επισκέπτρια ήταν η αδερφή του. Της είπε να μην τον ξαναδεί και στη γυναίκα του είπε: «Θα σου υπογράψω το διαζύγιο. Εγώ είμαι χαμένος πια».

Στον Πειραιά, στο νεκροταφείο της Ανάστασης, γίνεται με δυσκολία η ταφή του. Αρχικά, οι ιερείς αρνήθηκαν λόγω αυτοκτονίας. Μόνο λίγοι συγγενείς παρευρίσκονται. Η σύζυγός του δεν αντάλλαξε ούτε λέξη με την οικογένειά του.

Απόσπασμα εφημερίδας για την κηδεία του Βακρινού