Η Φαίη Ξυλά στο Gazzetta: «Κάθε ρόλος σου ανοίγει ένα καινούργιο πεδίο»
Η Φαίη Ξυλά δεν χάνει ποτέ τη φρεσκάδα της! Τη βλέπεις στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στο θέατρο και νιώθεις ότι πάντα υπάρχει ενέργεια, κάτι που θα σε συνεπάρει και θα σε αγγίξει από την ερμηνεία της. Μετρημένη, με προσεκτικά βήματα έχει φτιάξει αξιοσέβαστο όνομα στον καλλιτεχνικό χώρο. Ήρεμη δύναμη που τη βλέπουμε στη σκηνή του «Θεάτρου 104», στο «Backpack» του Σπύρου Μιχαλόπουλου, σε σκηνοθεσία Άννας-Μαρίας Παπαχαραλάμπους. Συμπρωταγωνιστεί με τον Χρήστο Σπανό σ’ ένα έργο που έχει πολλά να πει για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τα τραύματα του παρελθόντος, για την ανάγκη να έρθουμε κοντά… Η ηθοποιός μας μιλά για το «Backpack», για τους λόγους που είπε «ναι» στον ρόλο, για τη συνεργασία της με τον Χρήστο Σπανό. Την ευχαριστούμε πολύ. [σ.σ η παράσταση θα παίζεται μέχρι τις 14/6]
Τι σας έκανε να πείτε το «ναι» στο «Backpack»;
Το πολύ ανθρώπινο και τρυφερό κείμενο του Σπύρου Μιχαλοπουλου. Το ότι θα σκηνοθετούσε η Άννα -Μαρια Παπαχαραλάμπους που ψάχναμε ευκαιρία να συνεργαστούμε και το ότι θα είχα παρτενέρ τον Χρήστο Σπανό με τον οποίο γνωριζόμαστε από τα χρονιά της σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Τι σας γοήτευσε στον ρόλο σας;
Αυτό που με γοήτευσε στη Σοφία είναι ότι πρόκειται για μια σύγχρονη ανεξάρτητη γυναίκα που βιώνει τη μοναχικότητα της. Επιθυμεί αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις. Έχει καταπιέσει πολλά θέλω της από φόβο να τα τολμήσει μόνη της. Έχει πληγώσει, έχει πληγωθεί, έχει πέσει και έχει ξανασηκωθεί, αλλά παρόλα αυτά στο τέλος του έργου εξακολουθεί να έχει προσδοκίες.
Τι έχετε μάθει απ’ αυτόν ως άνθρωπος;
Κάθε ρόλος σου ανοίγει ένα καινούργιο πεδίο και σε εξελίσσει ψυχοπνευματικά. Αυτό που κρατάω από τον συγκεκριμένο ρόλο είναι η τελευταία μου φράση: Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εκεί έξω .Τόσα πράγματα να δεις και να κανείς.
Θεωρώ ότι είναι όμορφο το ταίριασμα με τον Χρήστο Σπανό. Τι είναι αυτό που σας «δένει» στη σκηνή;
Με τον Χρήστο έχουμε κοινό τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης της δουλειάς. Αυτό, σε συνδυασμό με την σκηνική μας χημεία τον κάνει για εμένα τον ιδανικό συμπαίκτη.
Τι σας αρέσει στον ρόλο του κ. Σπανού;
Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο έχει αναδείξει ο Χρήστος τόσο τις φωτεινές όσο και τις σκοτεινές πλευρές του συγκεκριμένου ήρωα.
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι φοβούνται να ανοιχτούν»
Παρακολουθώντας την παράσταση έβλεπα τη «Σοφία» και τον «Μάριο» να προσπαθούν να έρθουν κοντά αλλά να διστάζουν. Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να διστάζουν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο;
Νομίζω ότι οι άνθρωποι φοβούνται να ανοιχτούν και να επενδύσουν συναισθηματικά είτε γιατί έχουν πληγωθεί είτε γιατί έχουν βολευτεί ή και για τα δυο.
Μπορεί ένα σακίδιο να χωρέσει τη ζωή μας;
Το σακίδιο λειτουργεί συμβολικά. Είναι η αποσκευή που έχει ο καθένας από εμάς, όλα αυτά που υπάρχουν στο συνειδητό και υποσυνείδητο κόμματι του εαυτού μας και συνθέτουν την προσωπικότητα μας.
Οι πληγές του παρελθόντος τι μας προσφέρουν;
Εξαρτάται. Σε άλλους τραύματα, σε άλλους επίγνωση, σε άλλους γνώση σε άλλους κόμπλεξ. Έχει να κάνει με την διαχείριση που κάνει ο καθένας σε αυτά που του συμβαίνουν.
Ταυτότητα παράστασης
«Backpack», του Σπύρου Δ. Μιχαλόπουλου
Σκηνοθεσία: Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους
Σοφία: Φαίη Ξυλά
Μάριος: Χρήστος Σπανός
Σκηνικά: Νατασα Παπαστεργίου
Κοστούμια: Νινέτα Ζαχαροπούλου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική: Μαρίνα Σπανού
Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίλια Εσπιαλίδη
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Θέατρο 104
Συμπαραγωγή: Tôt tard theatre & arts
Παραστάσεις: Δευτ., Τρ. 9.15 μ.μ.
Εισιτήρια: 15-5 ευρώ.
