Σαν σήμερα: Η συνθήκη του Λονδίνου που οδήγησε στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (pics)

Το 1827 η Ελληνική Επανάσταση είχε μπει σε μια κρίσιμη καμπή. Η εκστρατεία του Ιμπραήμ στον Μοριά είχε βάλει σε κίνδυνο τις ελπίδες των Ελλήνων για ελευθερία από τον τουρκικό ζυγό. Ο φιλέλληνας Άγγλος πολιτικός Τζορτζ Κάνινγκ, είχε αναλάβει Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλειου μετά την αυτοκτονία του Κάσλρεϊ. Ο ίδιος εξέφραζε μια πιο φιλελεύθερη πολιτική όσον αφορά το ελληνικό ζήτημα και μάλιστα από το 1824 η Βρετανική κυβέρνηση υποστήριξε τον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Κάνινγκ θέλοντας παράλληλα να προστατέψει και τα συμφέροντα της Αγγλίας στα Βαλκάνια όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο ξεκίνησε άμεσα επαφές με τις υπόλοιπες Μεγάλες Δυνάμεις με στόχο ένα σχέδιο που θα οδηγούσε σε τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ελλάδα προτείνοντας παράλληλα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες. Από την πλευρά της η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν αρνητική σε οποιοδήποτε σχέδιο για ανεξαρτησία της Ελλάδας, αφού οι επιτυχίες του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο είχαν ανυψώσει ξανά το ηθικό της θεωρώντας πως είναι θέμα μηνών να λήξει οριστικά η Ελληνική Επανάσταση.

Παρά την αρνητική στάση του Σουλτάνου στις 6 Ιουλίου στο Λονδίνο Αγγλία - Γαλλία και Ρωσία αποφασίζουν πως θα πρέπει να υπάρξει λύση που θα δικαίωνε τον αγώνα των Ελλήνων. Με τις τρεις χώρες ως προστάτιδες της Ελλάδας αποφασίζεται η αυτονομία της Ελλάδας με καταβολή φόρου υποτέλειας στο Σουλτάνο, ενώ υπογράφεται μυστικό πρωτόκολλο που δίνει ένα μήνα διορία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία να δεχτεί την όποια παρέμβαση των τριών χωρών, αφού σε διαφορετική περίπτωση οι στόλοι τους θα έχουν το ελεύθερο να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια θεωρούσαν για να επιβάλουν την ειρήνη στην περιοχή.

Παράλληλα, στην συνθήκη προβλεπόταν πως στο υπό ιδρυθέν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος θα υπήρχαν οι περιοχές οι οποίες αποδεδειγμένα συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση. Για τον λόγο αυτό, παρά το γεγονός πως η συνθήκη ξεκαθάριζε πως θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός και των εχθροπραξιών, οι Έλληνες αποφάσισαν νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια, την Κρήτη για να μπορέσει να εξασφαλίσει όσο γίνεται μεγαλύτερο εδαφικό κομμάτι. Οι Μεγάλες Δυνάμεις όμως τις σταμάτησαν από νωρίς ζητώντας από τους Έλληνες να σταματήσουν οποιαδήποτε πολεμική σύγκρουση. Άλλωστε, το γεγονός πως ο Ιμπραήμ δεν είχε δεχτεί ποτέ τους όρους της συνθήκης είχε οδηγήσει στην ναυμαχία του Ναυαρίνου και την καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους.

Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1830 ξανά στο Λονδίνο οι μεγάλες δυνάμεις, αντί για αυτονομία, έδωσαν για πρώτη φορά στους Έλληνες ανεξάρτητο κράτος με πρώτο κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια.