40) Μάρκους Βάιντσιρλ (Αουγκσμπουργκ)

Υπάρχει ένα trend τα τελευταλια χρόνια στην Bundesliga με τις ομάδες να επιλέγουν νεαρούς και άγνωστους προπονητές στην προσπάθεια που κάνουν να ανεβάσουν το επίπεδό τους. Ο Βάιντσιρλ είναι σε αυτή την κατηγορία και τα έχει καταφέρει καλά. Η μοναδική εμπειρία του 40χρονου ήταν σε μικρότερες κατηγορίες, όμως κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στο Europa League. Οι Βαυαροί είχαν budget μόλις 20 εκατ. ευρώ όμως έχτισαν στην 8η θέση του 2013-14 και δημιούργησαν το απόλυτο success story αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση για τα κλαμπ του ίδιου επιπέδου. Το 2012 η Αουγκσμπουργκ βρέθηκε κοντά στον υποβιβασμό, όμως ο πρώην αναπληρωματικός της Μπάγερν Μονάχου την έσωσε και σήμερα οι αντίπαλοι θα σου πουν ότι η ομάδα του είναι μία από τις πιο σκληρές που μπορείς να αντιμετωπίσεις. Το team spirit έφερε τελικά καρπούς, με την πρώτη παρουσία ever στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Highlights η νίκη σε βάρος της Μπάγερν την άνοιξη του 2014 που της έκοψε αήττητο σερί 53 αγώνων.

39) Αγγελος Ποστέκογλου (Αυστραλία)

Με τις επιτυχίες που είχε ο Ποστέκογλου, ήταν θέμα χρόνου να τον καλέσει η Εθνική Αυστραλίας. Τα Καγκουρό είχαν προκριθεί στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όμως ήταν σε τραγική κατάσταση μετά τις διαδοχικές ήττες με 6-0 από Βραζιλία και Γαλλία. Το κλίμα στην ομάδα κάθε άλλο παρά καλό ήταν και ο Χόλγκερ Οσιεκ είδε την πόρτα της εξόδου. Οντας σταθερός νικητής στην Soccer League και την σήμερα A-League, ο Ελληνο-αυστραλός ήταν η τέλεια επιλογή. Ο δύο φορές πρωταθλητής με την Brisbane Roar ήταν στο τιμόνι της Melbourne Victory, όμως όταν ήρθε η πρόταση από τους Socceroos δεν το σκέφτηκε. Οπως στην Victory, ο Ποστέκογλου έβαλε γρήγορα τη σφραγίδα του στην ομάδα με πολλούς νεαρούς παίκτες. Στα γήπεδα της Βραζιλίας οι εμφανίσεις της Αυστραλίας ήταν εξαιρετικές αν και δεν κατάφερε να περάσει από τον όμιλο. Συνέχεια των καλών εμφανίσεων ήταν η κατάκτηση του Asian Cup, με τον Ποστέκολγου να μετρά πλέον 7x7 τελικούς.

38) Μίρον Μάρκεβιτς (Ντνιέπρ)

Η πρόσληψη του Μάρκεβιτς από την Ντνιέπρ ήταν κάπως... περίεργη αφού ο 64χρονος Ουκρανός για πολλούς δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο από τον Χουάντε Ράμος τον οποίο διαδέχθηκε. Εχοντας περάσει 9 χρόνια στην Μέταλιστ Κάρκιβ- τη μισητή αντίπαλο της Ντνιέπρ- κατέκτησε πολλές 3ες θέσεις και το 2013 έσπασε το δίπολο Ντιναμό Κιέβου-Σαχτάρ Ντόνετσκ. Την επόμενη χρονιά όμως η Μέταλιστ απέκτησε οικονομικά προβλήματα, ο Μάρκεβιτς αποχώρησε και η Ντνιέπρ τερμάτισε 2η. Ο Μάρκεβιτς πήρε πέρυσι τη θέση του Ράμος. Στην Μέταλιστ έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο, όμως στη νέα του ομάδα είχε αμυντικό προσανατολισμό, έφτιαξε σφιχτό σύνολο και ήταν περισσότερο ρεαλιστής. Η ομάδα του συνήθως έπαιρνε βάθος και περίμενε ευκαιρία για κόντρα, κυρίως με τον Κονοπλιάνκα. Αν και ο Μάρκεβιτς δεν έκανε κάτι εκπληκτικό όσον αφορά την τακτική, η Ντνιέπρ έφτασε μέχρι τον τελικό του Europa League όπου έχασε πολύ δύσκολα με 3-2 από την κάτοχο του τίτλου, Σεβίλλη.

37) Φρανκ Ντε Μπουρ (Αγιαξ)

Η περασμένη σεζόν ήταν μία από αυτές που ο Ντε Μπουρ θα ήθελε να ξεχάσει, αφού βρέθηκε 17 βαθμούς πίσω από την Αϊντχόφεν, έχασε 0-4 από την Φίτεσε στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου και στο Champions League δεν πέρασε καν δίπλα από την πρόκριση και δεν βγήκε ούτε στο Europa. Ομως οι προπονητές δεν κρίνονται μόνο από την πιο πρόσφατη σεζόν τους και ο Ολλανδός στα τέσσερα πρώτα του χρόνια οδήγησε τον Αίαντα σε ισάριθμούς τίτλους 'φτιάχοχνοντας' παίκτες όπως οι Σουάρες, Στεκέλενμπουργκ, Βερτόνγκεν, Φαν Ντερ Βιλ, Ερικσεν, Αλντερβάιρελντ, Μπλιντ, Σίεμ Ντε Γιονγκ, οι οποίοι έφεραν καλά χρήματα με τις μεταγραφές τους. Κάθε χρονιά έπαιρνε τα κομμάτια που έμεναν και έκανε τον Αγιαξ πρωταθλητή έχοντας μέσο όρο ηλικίας 22.7 αυτά τα χρόνια. Λίβεπουλ και Τότεναμ ήταν ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για την υπογραφή του Ντε Μπουρ στο παρελθόν και ίσως σε έναν χρόνο να υπάρξουν και άλλα κλαμπ που να θέλουν την υπογραφή του.

36) Ράφα Μπενίτεθ (Ρεάλ Μαδρίτης)

Δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος που να θεωρούσε λογική την αντικατάσταση του Κάρλο Αντσελότι με τον Ράφα Μπενίτεθ αυτό το καλοκαίρι και σίγουρα δεν είναι μόνο Ιταλοί αυτοί. Μόλις έναν χρόνο μετά την κατάκτηση του περιβόητου δέκατου από τους Merengues, ο Καρλέτο θυσιάστηκε ύστερα από μία σεζόν χωρίς τίτλο για να πάρει τη θέση του κάποιος ο οποίος δεν έχει κούπα πρωταθλητή τα τελευταία δέκα χρόνια. Το 2014-15 δεν ήταν και η καλύτερη χρονιά του Ισπανού, με την Νάπολι να αποκλείεται στα προκριματικά του Champions League, στα ημιτελικά του Europa από την Ντνιέπρ, ενώ στην Serie A έμεινε εκτός της 3άδας. Οταν πριν δύο χρόνια οι Βεζουβιάνι είχαν τα χρήματα να πάρουν τους Γκονσάλο Ιγουαΐν, Χοσέ Καγιεχόν και Ντρις Μέρτενς, ίσως κάποιοι να περίμεναν να χτυπήσει το Scudetto αλλά αυτό που έγινε ήταν να μάχονται για να μπουν στην 3άδα. Ο 55χρονος είχε σπάσει το Ρεάλ-Μπάρτσα το 2002 και το 2004 παίρνοντας το πρωτάθλημα με την Βαλένθια πριν πάει στην Λίβερπουλ. Ισως στην Ισπανία να προκαλέσει έκπληξη...

Δείτε εδώ την πρώτη πεντάδα (50-46)
Δείτε εδώ τη δεύτερη πεντάδα (45-41)